13 juni 2011

Moederdag en Vaderdag

Bij een verjaardag van een gezinslid heb ik de kinderen altijd zoveel mogelijk gestimuleerd dat je zelf gaat kijken voor een cadeautje voor je broer of zus als hij/zij jarig is. Het hoeft niet duur te zijn (liever niet zelfs) maar ik vindt het altijd wel belangrijk dat je zelf de moeite neemt om iets uit te zoeken waarvan je denkt dat de ander mooi zal vinden. Ik hoop zo dat ze de waarde van iets geven ontdekken. Je mag ook zelf iets voor de jarige maken, maar je moet even je best ervoor doen. Dit gaat dan op voor een verjaardag, maar ook voor vaderdag en moederdag.
Moeder meenemen op een speurfietstocht die je zelf hebt uitgezet, en lekkers voor onderweg hebt meegenomen is ook een geschenk. Zo heeft mijn dochter mij eens verrast.

Dan trouw je opnieuw en krijg je er grotere kinderen bij, die daar heel andere gewoontes op na hebben gehouden. En dan is het toch even zoeken naar hoe je daar mee omgaat. Want vaderdag en moederdag zijn dan commerciele successen geworden; het hoeft niet commercieel ingevuld te worden. Een ontbijt op bed is al een feest. (voor mij dan)

Bij ons gezin werd zo vaderdag en moederdag toch zoveel mogelijk in ere gehouden. Nu ben je op zo'n dag wel en niet "moeder". Nu komt vaderdag er bijna aan. Ik stimuleer mijn kinderen om die dag toch even naar papa toe te gaan, hij is hun papa. Maar ik denk dat ze het wel leuk vinden om ook hun stiefvader die dag een beetje te verwennen.
Nu heb ik 2 stiefzoons in huis, die niet zo gewend zijn om zelf achter cadeautjes aan te gaan. Niet voor verjaardag, moederdag of vaderdag. Toen het moederdag was heb ik wel geprobeerd de jongens naar hun moeder te laten gaan, of ze een kaart te laten sturen. Dit is niet zo gelukt. Vaderdag komt eraan en ze wonen bij hun vader. Aan de ene kant wil ik ze niet achter de vodden zitten om voor hun pa op zoek te gaan naar iets leuks, ze mogen hun eigen gewoonten aanhouden als ze dat willen, maar aan de andere kant denk ik dat het goed is om kromme situaties te voorkomen dat manlief van stiefkinderen wel krijgt en niet van eigen kinderen. Ik ga ze dus nog wel even helpen herinneren dat het eraan komt, ze misschien nog wel suggesties aandraag, maar ik laat het hun keuze.
En, misschien komen zijn andere twee kinderen ook nog wel voor vaderdag langs?

Ik weet t , ik heb t er helemaal nog niet over gehad dat Manlief en ik ook elk nog een eigen vader hebben, die ook graag een bezoekje willen. Kunnen ze geen 36 uren in een dag stoppen?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten