Walnotenbrood en cupcakes gemaakt

Vorige week heb ik walnotenbrood gebakken.

Er moesten 125 gram gepelde walnoten in. Dat duurde wel even voor ik die bij elkaar gepeld had. De eerste partij walnoten die ik kreeg waren nog net iets kleiner dan deze op de foto. Ik had nog nooit walnotenbrood als zodanig gebakken. Wel had ik eens brood met van alles en nog wat erin; rozijnen, abrikozen, hazelnoten of walnoten, of pistachenoten. lekker! Nu had ik eens echt walnotenbrood gebakken. Met kaas erop vond ik het brood wat flauwtjes, maar met chocopasta erop, heerlijk. Een volgende keer doe ik er een tikkie meer zout in.

Het recept?

Walnotenbrood
300 ml vocht. Soms neem ik alleen water, soms een mengelmoes van wel of geen ei, melk, water. dit doe ik onderop in de broodbakmachine.
2 eetlepels walnotenolie.
500 gr meel, ik had een mengelmoes van wit met volkorenmeel.
1 eetlepel suiker in de ene hoek
1 theelepel (volgende keer neem ik 1,5 theelepel) zout in de andere hoek
5 gram droge gist in t midden bovenop
2 vermalen vitamine c tabletjes (maakt t brood wat luchtiger)
125 gram gepelde walnoten er bij doen als de broodbakmachine dit aangeeft door te piepen.
Vervolgens de broodbakmachine het werk laten doen.  Desnoods iets extra rijstijd geven.


Cupcakes gemaakt met collega's.

Zo af en toe gaan we als collega's er op uit. Dit kan van alles zijn: Ik heb verhalen gehoord over kerstkransen maken, ben meegeweest uit eten en dan deze week was ik aan de beurt om de avond te organiseren. Eerst dacht ik aan zeepjes of zeepkettingen maken, maar het zijn cupcakes geworden. De ochtend ervoor heb ik met een collega 97 cakejes gebakken. Zij heeft smiddags nog tiramisu gemaakt voor na de bestelde pizza's. Het is een heel gezellige avond geworden. Veel gelachen. Meestal als je maar 3 of 4 vrouwen bij elkaar zet, is het al snel een gezellig kippenhok. Nu was het met 7 vrouwen soms heel stil; iedereen was heel geconcentreerd bezig. Zó leuk! De een gaat heel stilletjes zijn gang en zet er een waar kunststukje neer, een ander zit heel hard te roepen dat zij het niet kan, maar toch ook leuke cakejes maakt. Cakejes waar je best mee thuis kan komen.

                                                           Het resultaat van iedereen.
We hadden wat boekjes en foldertjes  met uitleg en plaatjes. Fijn om uit na te maken.

Aan het begin van de avond overviel een collega me met de vraag heb jij dit al vaker gedaan of zo? Je staat er  net bij of je het al heel vaak gedaan hebt. Nou nee dus. Ik had nog nooit eerder cupcakejes gemaakt. Maar toen ik die avond begon was ik alle zenuwen van ervoor kwijt en wist ik hoe het moest, en waar ik op letten moest. Zij heeft niet gezien hoe ik smorgens van de zenuwen, bij het cakejes bakken een ei brak en zonder nadenken in het compostbakje kieperde. Gelukkig had ik zelf nog eieren van eigen kippen. ;-)
Hieronder nog wat foto's van de cupcakes van dichtbij. Dan kun je de ideetjes zelf ook gebruiken.

En nu zet ik ook het resultaat erbij van de collega die zo hard riep dat ze het niet kan. Niet om haar te plagen, maar om te laten zien dat mensen die zeggen het niet te kunnen, het best kunnen. als je maar, net als mijn collega, blijft proberen.

Dat plastic bekertje in het midden? Dat is zodat er nog een kleiner bordje bovenop gezet kan worden met nog enkele cupcakejes.

Op dit moment zit mijn dochter mij achter de vodden om op te schieten met dit computeren, want ze wacht op mijn verder uitleg; ze wil ook cupcakes gaan versieren met een vriendin samen. Die worden dan vanavond met de jeugdhuiskring gepresenteerd.