consuminderen, waarom?

Ik doe het al jaren; consuminderen. Je bewust zijn van je gedrag als consument. Winkels en nu ook overheden en economen willen dat je gaat en blijft consumeren; kopen, kopen, kopen.

Daar doe ik dus niet aan mee. Maar waarom niet?

Vroeger deed ik dat niet omdat ik heel erg op de kleintjes moest letten. Ik kreeg weinig te besteden en ik moest het er maar mee doen. Dan leer je noodgedwongen om zuinig aan te zijn. Maar zuinig aan doen, noodgedwongen, is dat consuminderen? Of is het pas consuminderen als je er zelf voor kiest?

Kies ik er voor of zit het in de aard van dit beestje? Als ik me goed herinner, zei mijn moeder toen ik nog tiener was dat ik erg zuinig was.

Ben ik zuinig omdat ik "erg op de centen ben"? Ik hoop van niet!  Nee, ik denk het ook niet. Want ik ga toch wel voor kwaliteit als ik iets nodig heb. Dan is het niet zo dat ik het goedkoopste wil hebben omdat dit nou eenmaal het goedkoopste is. Koop je iets wat kwaliteit heeft, dan verdient het zichzelf terug en; De prijs van het artikel vergeet je, het (comfort van het) goede blijft je nog jaren bij. Wel is het zo dat ik me prettiger voel als ik een buffertje heb; Als de wasmachine het begeeft, of het dak gaat lekken, we zonder slapeloze nachten of geldleningen dat kunnen repareren of vervangen.

Consuminderen omdat het goed is voor het millieu? Ook. Speelt dus een rol. Want ja, de kassabonnetjes komen meestal toch wel bij het oud papier terecht in plaats van in de gewone prullenbak. Ja, ik scheid het afval waar mogelijk. Gooi niet iets weg wat nog goed is; ik breng het naar het leger des heils, nu om de hoek, naar de kringloop of geef het weg. Maar bij weggeven merk ik toch vaak dat "de markt" verzadigd is, iedereen heeft alles al. In elk geval dat wat ik over heb.

Consuminderen omdat ik niet materialistisch ben? Ook. Ik beleef geen plezier aan de nieuwste damestas, modieuze schoentjes of ander hebbedingetje. Zeker niet als deze ook nog eens erg duur zijn.
Als ooit mijn tweedehands mobieltje het begeeft, ga ik op ontdekkingsreis en kijken welke snufjes bij mij passen, maar hoef daarin ook niet het modernste. (Wel eentje met goeie batterijen.) Mijn huis is gezellig, maar ik merk dat ik amper gevoelig ben voor de nieuwste trends voor woningdecoratie. Ik kan wel apetrots zijn als ik op de vrijmarkt enkele bijpassende boerenbonte mokjes vind voor een koopje. Veel hier is trouwens tweedehands. Ik kijk graag in kringloopwinkels, vaak zonder echt iets te kopen, maar ik mag er graag struinen.

Consuminderen omdat ik me "erger" aan overvloed? Soms. We hoeven ons met feestdagen niet  te vol te eten en je snachts niet kunt slapen omdat je er last van hebt. Twintig paar schoenen is mij echt teveel.
Twee schone badlakens gebruiken na het douchen? Eentje maakt je lijf toch al droog? Droger kan niet.
Nieuw theedoeken kopen omdat de woningmode veranderd is? In de oude theedoeken zitten nog geen gaten, gaan dus prima mee.

Consuminderen omdat ik Christen ben, voorzichtig om wil gaan met Gods schepping? Ja. Ik kan enorm genieten van kleine dingen die ik zie in de natuur. Een roodborstje, die vlaamse gaai in de boom achter ons, de sneeuwklokjes die op beginnen te komen, de paddenstoelen die nu nog steeds in het bos te vinden zijn, straks de eerste appelbloesem en ga zo maar door. Dit zijn dingen die ik respecteer en koester. Ik wil dat doen of nalaten om dat moois te behouden. Hiermee respecteer ik gelijk De Maker van dit alles.
Consuminderen heeft ook een sociale kant, juist als christen zijnde. Deel wat je hebt. Maar dat is lastiger gezegd dan gedaan in onze maatschappij. Of op kleinere schaal, in mijn omgeving. Men zegt niet gauw ik heb dit of dat nodig; "Mijn dekbedhoezen zijn versleten en ik ben op zoek naar nieuwe". Ik noem maar even een voorbeeld. Het is echt een voorbeeld, ik heb meer dan genoeg dekbedhoezen. Soms laat men het heel summier even doorschemeren en pikken we dit kleine signaaltje niet op. Te vaak nog weten we niet van elkaar wat er nodig is. Ik hoop te gaan leren daar meer voor open te gaan staan.

Consuminderen? Het is gewoon een deel van mij geworden en niet echt uit te leggen merk ik. Toch denk ik dat het begrip consuminderaar toch beter bij mij past dan bijvoorbeeld bewuste consument, want
daar heb ik toch heel andere associaties bij.