31 juli 2012

Gezinsuitbreiding, en ook weer niet.

We krijgen gezinsuitbreiding, en ook weer niet.


Ons samengestelde gezin telt 6 kinderen. Niet allemaal wonen ze bij ons. Ik schreef al eerder dat ik een kamer aan het leegruimen ben. Er komt er 1 hier bij wonen. Normaal vier je gezinsuitbreiding met beschuit met muisjes, maar dat is voor baby's. Deze baby is een babe, een meid van bijna 16.

Deze babe komt vrijdag, met de vrachtwagen van pa mee. Pa heeft een rittenruil van een collega gekregen zodat hij dicht bij haar in de buurt moest wezen en zo haar spullen mee kan nemen. Want ja er komt een fiets mee, een ladenkastje en, als ik denk aan de dame die hier vorig jaar op kamers is gaan wonen, zal er ook veel spulletjes en kleding mee komen.

Straks wonen 4 kinderen bij ons en 2 op zichzelf. 2 van hen die hier wonen zijn al wel volwassen, maar in het blijven toch zijn en mijn  kinderen. (Soms twijfel ik wel eens, hoe schrijf of praat je over je kinderen als die al volwassen zijn? Dan denk ik ook maar aan de ouderen op mijn werk; zij hebben het ook over hun kinderen, kinderen die soms al 60 jaar zijn.)
1 kind die al wat langer op zichzelf woont, woont in het noorden van Nederland, de ander begint hiermee in Noord België. Wij zelf wonen in het midden van het land.

We vinden het fijn dat ze bij ons komt  wonen, maar vier je dat? Dat kan je toch niet maken tegenover de moeder? Het lijkt me voor moeder al moeilijk genoeg. Het is toch heel anders dan dat een kind op zichzelf gaat wonen. Nu gaat een kind bij je ex wonen, lijkt me toch anders te liggen, gevoeliger.
En aan de andere kant wil je het kind een soort welkom geven. Hoe pak je zoiets aan?

Er zal best weer wat veranderen in huize Dubbelop. Dat is de "wet" van de groepsdynamica; Eén persoon er bij of er uit, verandert de hele groep. De wisselwerking onderling verandert. Misschien veranderen er wel huisregels, huistaken. Er groeien ook dingen; de hoeveelheid te schillen aardappels, de berg was. Weer een meid in huis, niet alleen maar mannen. Levert ook gelijk weer hele andere gespreksonderwerpen op. Leuk.

5 opmerkingen:

  1. Joh best wel spannend, maar ook wel weer heel leuk eigenlijk! Je mag het toch ook best wel weer een beetje vieren. Haar laten weten dat ze welkom is. Al begrijp ik jou punt. Best lastig!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zou voor de beschuit met muisjes gaan. Je schrijft dat je haar een welkom wilt geven, dat is dan toch leuk?!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Laat haar een kaart aan haar moeder sturen 'bedankt dat je me de vrijheid geeft om een tijd bij mijn vader te wonen'.

    Siebrie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een feestmaal en lekkere taart toe!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik snap je dilemma, maar misschien kunnen jullie iets eten wat ze erg lekker vindt of een bloemetje op haar kamer zetten. Het zal ook voor haarzelf een hele omschakeling zijn , maar ook voor haar moeder vreemd dat ze ineens er niet meer dagelijks is.En inderdaad een kaart naar haar moeder is een heel mooi gebaar.

    BeantwoordenVerwijderen