Respect betonen aan je man.

Gisteren heb ik ergens wat steekwoorden gelezen uit een stukje. Vraag me niet waar, want dat weet ik niet meer. Ik heb niet eens de hele tekst gelezen, enkel wat steekwoorden uit die tekst.  Het ging over een bijbeltekst; Mannen hebt uw vrouw lief en vrouwen betoon respect aan uw man. (Dit staat in Efezen 5.) Enkele uren later merkte ik dat ik daar in mijn hoofd mee aan het stoeien was. als ik morgen een blogje zou schrijven over heb respect voor je man, om uit te leggen hoe je dat doet, wat zou daar dan in komen te staan? Oef!

Respect betonen, hoe kun je dat doen? Hoe doe ik dat? Van mijn man had ik al veel eerder begrepen dat hij dat merkt dat ik dat doe, maar hoe dan? Hem t gevraagd; "Nou dat gaat vanzelf." O.
Dan stoeit dat in mijnhoofd nog wel even door. Hoe laat ik zien dat ik hem respecteer? Ik was toen in mijn hoofd bezig met een soort lijstje van 1, 2, 3, Maar dat bleek moeilijker dan gedacht.

Toen maar eens van een andere kant bekeken; Wat niet te doen?
Hem niet op een verjaardagsfeestje (of zoiets) plagen, uitlachen, belachelijk maken om zijn iets niet kunnen of om een foutje die hij gemaakt heeft.
Hem niet steeds op het hart drukken dat jij dat veel beter aan zou pakken dan dat hij gedaan heeft.
Hem niet steeds er op wijzen dat zijn vriend/ collega/ buurman wél genoeg aan sport doet, of de vuilnis buiten zet. (Grammaticaal kloppen deze zinnen misschien niet helemaal, maar ik laat ze toch zo staan.)

Maar goed, al broedend op respect betonen kwam er ook wel wat bij mij naar boven hoor.
Ik denk dat een van de belangrijkste dingen is ECHT luisteren naar wat hij te vertellen heeft. (En er niet gelijk achteraan of overheen ratelen wat jij anders of beter zou doen.)
Achter zijn beslissingen staan en hem daarin steunen. Dat wil niet zeggen dat je altijd maar ja en amen op zijn beslissingen moet zeggen. Dat is zeker ook foute boel! Gezinszaken bespreek je samen.
Je waardering tonen, benoemen, voor wie hij is en wat hij doet.

Nog weer enkele uurtjes later heb t ik manlief maar eens nagevraagd; Toen ik je pas kende, gaf je aan te merken dat ik je respecteerde, hoe merkte je dat? Ja, zegt hij lachend, mooi is dat, ben ik straks jouw stukje aan het uitwerken! Hij benoemde wel ook als eerste het echt luisteren.

Nog een grappige annecdote; Manlief weet dat ik dit stukje ga schrijven. Stapte dus snachts het bed uit en keek eens in het puzzelwoordenboek naar respect; aanzien, achting, eerbetoon,eerbied, ontzag,waardigheid.

Al deze dingen zo nog eens doorlezend lijkt het op lijstjes; als je dit doet dan toon je respect. Maar het is veel méér. Het gaat veel dieper. Het tonen van respect is een basishouding, een grondhouding. Alleen dan komt het uit jezelf en is het geen aangeleerd maniertje of systeem. Ook al heb je het soms wel even nodig om te bidden om een beetje hulp bij het respecteren. Soms is het respeceren eerst een keuze die je met je wil maakt, om vervolgens te merken dat je vanuit je hart hem respecteeert.