Scharrelaars in de buurt.

Bij het uitlaten van de hond, of als ik naar mijn werk fiets zie ik nog wel eens wat onderweg. Het zijn niet eens zulke grote afstanden; Ik ben op mijn werk in 5 minuten.
Een paar avonden geleden zag ik tijdens het uitlaten een groepje kinderen een groepje kinderen rondom "iets" staan. Tja, en dan wordt ik nieuwschierig en kom dichterbij om ook te kijken. Blijkt het een egeltje te zijn.

Toch klopte het niet. Het was nog veel te vroeg voor egels, die komen pas tegen de tijd dat het gaat schemeren. Bovendien bewoog hij of zij weinig. Toch maar even naar de dierenambulance gebeld over het hoe en wat. Dit ook omdat er kinderen omheen stonden en zij zich afvroegen of hij ziek was. Ze hadden al takjes met bladeren en wat bramen bij hem neergeled.
Ook de medewerker (per telefoon, de ambulance heeft niet hoeven uitrukken)  gaf aan dat het niet klopte, maar de egel eerst maar even geobserveerd moest worden. Als hij er over een flinke poos nog zou zijn, nog eens bellen. Ik heb een telefoon met camera, dus heb ik een paar foto's van het egeltje gamaakt. Een van die jochies gelijk naar huis om ook "zijn" mobieltje te halen voor foto's. Hij snapte niks van het apparaat, maar samen is het ons toch gelukt om daar ook een paar foto's op te krijgen. Na een tijdje was de interesse voor het egeltje bij de kinderen weer verdwenen en gingen ze verder met spelen. Toen zette het egeltje het op een lopen en ging er vandoor. Eind goed, al goed.

Onderweg naar mijn werk fiets ik onder het spoor door. Dit is gelijk een verbindingstunneltje tussen 2 woonwijken. Daar zag ik al meerdere dagen een scharrelaar van een heel andere orde. Een kip.

Die kan ontsnapt zijn of  losgelaten. Zij lijkt zich prima te redden. Trekt zich terug in de bosjes als we te dichtbij komen. Je ziet ook al helemaal een paadje waar de kip veel loopt. Zo'n beest van je ook niet zomaar.  Ik heb nog niet gebeld om te melden dat dit beest hier rondscharrelt. In het stukje waar zij rondscharrelt is geen autoverkeer, ze lijkt zich goed te redden, dus laat t maar even. Ik hou t gewoon nog in de gaten.

Een andere scharrelaar is nog dichter bij huis. In onze achtertuin. In het tuincentrum had ik al eens speciale pindakaaspothouders gezien voor de mezen. Leuk, maar duur. Een paar dagen geleden had ik de pindakaaspot zo goed als leeg. Ik had er nog net de laatste boterham mee kunnen smeren. toen ik de pot om wilde wassen bedacht ik dat ik t wel even in  het voederhuisje kon leggen, eens kijken wat er gebeurt. En dat is leuk! De HELE pot is nu schoon en leeg, zelfs de bodem. Dus het pimpelmeesje dat ik er geregeld bij zie gaat er helemaal in om het te eten.  Zo leuk. En ik vind het leuk nu vooral het kleinere pimpelmeesje te zien. Een koolmeesje is iets groter en heeft een zwarte kop. Het pimpelmeesje heeft een blauw petje.

Voortaan laat ik die laatste boterham beleg maar zitten en gaat de pot naar buiten. Zeker nu de nachten al weer kouder worden.