06 november 2012

Bouwoffer, offerande gebracht.

In onze locale krant las ik dat een wethouder en medewerker van een bosbeheerder een pot met etenswaren begroeven, een offerande.

Ik heb het artikel wel 3x doorgelezen om het te snappen en de betekenis ervan tot me door te laten dringen. En dat terwijl het maar zo'n klein stukje is in de krant. Even wat uitleg; Er is nabij Zeewolde een huis gebouwd op iniatief van een archeologische faculteit. Het huis is gebouwd op basis van resten (paalgaten) die gevonden zijn in een heel andere provincie. Het is een reconstructie - huis uit de vlaardingencultuur, tussen 4500 en 5000 voor Christus.Het Prins Bernard Cultuurfonds draagt de kosten hiervan. Nu is er bij de officiele opening een pot met etenswaar begraven, een offerrande.

Een offerrande. Aan wie? Gaat men in Nederland dan toch steeds meer teruggrijpen op oude natuurgodsdiensten? Wéét men wel waar men dan mee bezig is? Wat men aan het doen is, of denkt men dat het bij het huis van vroeger waarschijnlijk zo gebeurd is, dus vinden we het nu wel geinig om het nu ook te doen? Denkt men dat die oude afgoden niet meer bestaan? Wij erkennnen die oude afgoden niet meer dus bestaan ze niet? Maar is dat wel zo? Bestaan afgoden alleen bij de gratie van erkenning door de mens?

Dat geloof ik dus niet. Ik geloof dat er een geestelijke, onzichtbare wereld is die invloed over ons heeft. Ja, zelfs macht. Het gaat er niet om of wij een afgod erkennen of niet. Die machten worden op de mens losgelaten. Soms laten mensen zich er bewust mee in, stellen ze zich er bewust voor open, door bijvoorbeeld "spellen" als glaasje draaien, geesten aanroepen, noem maar op. Soms overkomt het mensen zonder dat ze er erg in hebben. Dan krijgt een geest onbedoeld door de mens toch invloed op die mens, of zelfs de macht over hem.
Vaak denkt men dat dit alleen iets van vroeger is, of van die "bosjesvolken" in heel-ver-weg. Maar niets is minder waar. Ook hier in Nederland, en in je eigen stad of dorp komt het voor. In nieuwere, modernere uitvoeringen.

Bovenstaande is best heftig om zo even tussendoor te lezen. Zeker als je gewoon even aan het rondstruinen bent tussen de verschillende blogs.
Dan is het belangrijk je als je je veilig weet in Christus. Bij de God die de hele hemel en aarde gemaakt heeft, en weet heeft van jou. Hij kent je bij je naam en weet wat er in je om gaat. Hij weet het of je dit een flauwekulstukje vindt  of wat jij je nu afvraagt, en of je zelf  met iets zit. Het gaat mij er niet om dat je nu volgende week bij mij in mijn kerk moet komen of je naar een gereformeerde kerk moet, of een evangelische of wat dan ook. Maar als je je nog niet veilig weet in Christus, kun je naar God toe gaan.




Ik heb geen idee welke reacties dit stukje losmaakt, maar schrijf me gerust. Als ik zo op de knop publiceren klik, wil ik je gelijk Gods nabijheid meesturen. Internet heeft daar geen knop voor, dus doe ik dat biddend.

3 opmerkingen:

  1. Jammer dat je het zo zwaar opneemt. Mijn zoon studeert archeologie en voor hem zijn dit soort dingen wel bekend. Dat wil niet zeggen dat hij erin gelooft, hij beschouwt het gewoon als cultureel erfgoed. Weet je waar onze kerstboom naar verwijst? En de kerstballen? En de piek in de boom?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je wel Hannie. Fijn dat je dit zo eerlijk schrijft.
    Wij hadden afgelopen zondag een discussie met onze zoon die niet gelooft in de 'boosheden in de lucht'. Volgens ons zijn die er wel degelijk. Gelukkig is er Een die alle macht heeft.

    BeantwoordenVerwijderen