Tuttelochtendje gehad op school.

Gistermorgen had ik een tutteldagje. Een dochter hier in huis doet de VMBO opleiding uiterlijke verzorging. Ze is in september ingestroomd in deze opleiding. Vanmorgen mochten de moeders (ook stiefmoeders of oma's) model zijn. Wij hadden gekozen voor een salonbehandeling van het gezicht en manicure. De manicure had ze thuis al eens op me geoefend, dus daarvan wist ik wat me te wachten stond. Maar ik ben nog nooit in een schoonheidssalon geweest. Ik verwacht ook niet er ooit echt als betalende klant te gaan komen, maar oefenmodel zijn bleek wel leuk.

Zowiezo is het wel leuk, omdat je zo ook eens een school binnenstapt op gewone daagse momenten. Op een middelbare school heb je toch snel minder contakt met de school. Het contakt met een enkele leerkracht kan wel intensief zijn, maar in vergelijking met een basisschool is er toch een groot verschil. Je bent anders nodig, dus minder vaak tijdens de lessen. Op de middelbare school hebben ze geen mee-fietsmoeders, knutselmoeders of overblijfmoeders meer nodig.

Vanmorgen werden de moeders als echte klanten behandeld. Nou ja, dat was de bedoeling.... Maar heel af en toe hoorde ik nog wel eens hier of daar een "maaam!" Dan deed moeder niet helemaal wat er van haar verwacht werd door dochterlief.  Wel grappig. Of tijdens de manicure ging een van de "collega's" naar het toilet, om luid gillend weer de salon in te rennen want er zat een spin op het toilet.
Deze dochter en ik hebben natuurlijk al een heel andere relatie dus ga je al anders met elkaar om. Zal zij niet gaan gillen omdat ik me niet zo gedraag als verwacht. Zij is al helemaal geen giller. Thuis dan. Ik weet niet hoe ze op school is. Dat schijnt wel eens anders te zijn dan thuis, heb ik ook de bij andere kinderen gemerkt.

Het was leuk, en goed om zo iets samen te doen. Je bent dan echt met zijn twee-en bezig.
Je werd ontvangen met koffie en een plak cake. Dan eerst de salonbehandeling. Ingepakt worden op zo'n salonstoel om het niet koud te krijgen. Gezichtsreiniging, een zuiverend maskertje, warme handdoeken op je gezicht, heerlijk. Hoe duur zou zo'n behandeling in het echt zijn?
Daarna een korte pauze met weer een bakje koffie. (de plakjes cake waren intussen al lang verdwenen.)
Voor de manicure moesten we eigenlijk wachten tot er een tafeltje vrij was. Hebben we niet gedaan. We hebben er gewoon een tafeltje bij gezet. Ging goed. Er waren niet zoveel kleurtjes nagellak, omdat de meeste klerutjes echt voor die jonge meiden waren; knalgeel, gifgroen, hemelsblauw. Er waren enkele andere kleurtjes, één vond ik echt een ouwe wijvenkleurtje. Dat zei ik ook zo tegen mijn manicure. Maar ja, bij gebrek aan beter hebben we die er toch maar op gedaan. Toen merkte ik dat ik er echt geen sjoege van heb, want eenmaal op mijn nagels zag het er heel anders uit en nog mooi ook. Ik laat t dus zitten zolang het mooi blijft. Maar ik vraag het niet voor sinterklaas. Dan blijft het toch ongebruikt in de kast staan. Ik ben daar geen type voor. De nagellak van mijn trouwen staat er ook nog net zo. Eén keertje erna nog gebruikt.

Als er weer eens modellen gevraagd worden voor zoiets, mag ze me best weer vragen. maar dan moet ik achteraan sluiten, de andere dochter gaat dan eerst gevraagd worden. En misschien woont haar eigen moeder dan ook meer in de buurt, die wil misschien ook wel zo verwend worden.