01 december 2012

Sinterklaas-stress.

Het virus heeft hier toch weer toegeslagen; het sinterklaasvirus.
Vorig jaar riepen hier verschillende jongens het noooooit meer te doen; surprises maken. Een van hen doet ook echt niet mee. De anderen zijn toch weer besmet geraakt. Een van hen door zijn vriendin. Dank je wel meis! Ik ben een echte sinterklaasvierder. Niks kadootjes met kerst. Het hoort bij sinterklaas. Alleen dan kun je terugkijken op vorig jaar, elkaar een beetje plagen, maar ook verwennen.
Iedereen is dus druk in de weer. In tegenstelling tot vorige jaren heb ik nu geen grote collectie aangelegd van oude doosjes, wc rolletjes of ander bruikbaar waardeloos materiaal. Wel heb ik voor het gemak alle knutselspullen bij elkaar gezet. Ik kan me zo voorstellen dat je het niet fijn vindt om door het hele huis op zoek te gaan naar de knutselspullen. Het ligt ook overal door het huis verspreid. Ik hoop dat ik ooit weer eens genoeg ruimte in huis krijg om alles, echt alles bij elkaar te zetten.

Dus nu als ik boven kom zie ik dit soort briefjes op de deuren;
Op bijna alle kamers wordt nu nog hard gewerkt. En dat terwijl de stamppot andijvie al bijna klaar is (door manlief gemaakt). Dus na het eten is het even afwassen, hond uitlaten en beginnen met het feest. Ik heb er zin in. En weer roept een van de jongens het volgend jaar niet weer te doen; surprises maken. Ik vind het bij nader inzien wel fijn dat ik uitgerekend vanmiddag moest werken. Was ik thuis geweest had ik waarschijnlijk de hele middag van kamer naar kamer geroepen om even te helpen, of te vertellen  waar dit of dat ligt.
Nu kwam ik om 17.05 thuis van mijn werk en is iedereen ook gewoon bezig. Zelf of met elkaar. Geeft niet; Samen surprises maken is ook samen iets doen. het hele feest gaat om het samen zijn.

Maar de stamppot andijvie is klaar, we gaan beginnen met eten.

1 opmerking: