Ik kom toch maar even terug op mijn stuk van gisteren. In het stukje kwam niet duidelijk naar voren dat ik wel het vermoeden had dat het van een collecte was. Maar ik had meer na moeten denken.
Als het de opbrengst was van een collecte of zo, dan deden ze het niet voor zichzelf (en al deden ze het voor zichzelf, wat dan nog?) Ik bedenk door de reactie van Tecla (Dankjewel!) dat de bankmedewerkers dus juist goed hebben gehandeld door ze een kopje koffie aan te bieden. Zij keken verder, of wisten meer. Zij hebben die 2 mensen misschien koffie aangeboden bij wijze van support aan hun vrijwilliers(?)werk. Het was mijn kort-door-de-bocht reactie van irritatie en ergernis dat ik niet verder keek. Ik heb daardoor fouten gemaakt.
Ik heb ervan geleerd. Het was een fout die mij aangaat. Ik hoef niet naar die mensen toe te stappen met sorry. Ben bij mezelf te rade gegaan en ermee naar God toegegaan. Sorry Heer, ik was weer te snel met mijn eigen conclusies. Wilt U me leren om meer en wat eerder met Uw ogen naar de mensen en gebeurtenissen om mij heen te kijken? Dan zal ik ongetwijfeld een stuk milder zijn.
Nu kan ik als schrijver van het stukje van gisteren het stukje weer van ineternet weg halen, dan lijkt het net of ik het niet geschreven zou hebben. Maar juist doordat ik het had opgeschreven en de eerste reacties hierop ben ik beter gaan nadenken. Ik laat het dus staan, zij het met enig schaamrood op mijn kaken. Nu loop ik de kans dat mensen die het gisteren nog niet gelezen hebben, het binnenkort alsnog lezen en er op reageren. En misschien net als ik gisteren, vanuit een eerste impuls; Baf!
Oh vind ik stoer van je zeg! En ach, zo zie je maar weer... je bent gewoon een mens ;))
BeantwoordenVerwijderenHoi, ik had je stukje gisteren ook gelezen en voordat ik de reacties had gezien, kreeg ik al lezend hetzelfde gevoel als jij. Later las ik de reacties en bedacht: inderdaad het had ook van een collecte kunnen zijn. Je ziet dus dat je niet de enige was die wat kort door de bocht dacht.
BeantwoordenVerwijderenGoed dat je er van hebt geleerd!
...zo leren we van elkaar.., groet!
BeantwoordenVerwijderenniets menselijks is ons vreemd, soms erger ik me ook weleens aan een situatie en als je er dan later over nadenkt of er met iemand anders over praat bedenk je je dat het een beetje onredelijk is wat je dacht en bedenk je je dat jij misschien ook wel eens iets doet waar een ander zich aan ergert, zolang je durft toe te geven dat je fout zat is er niets mis mee vind ik
BeantwoordenVerwijderen(en al deden ze het voor zichzelf, wat dan nog?)
BeantwoordenVerwijderenHiermee geef je goed aan dat je begrijpt dat de reden niet belangrijk is.
Mijn complimenten dat je zo eerlijk naar jezelf hebt gekeken, dat is niet makkelijk. Mag ik uit je bericht ook opmaken dat de kleding en het postuur van (die) mensen er ook niet toe deed/doet?
Elise
Ik heb dat soms ook. Dan erger ik me aan iemand, en dan kom ik er naderhand achter dat die persoon bijvoorbeeld net haar moeder verloren heeft, of afgeleid is omdat haar zoontje ziek thuis ligt en ze snel terug naar huis wil. Dus ik probéér altijd te onthouden dat ik een beetje meer geduld moet hebben en me minder moet ergeren. Lukt me ook lang niet altijd hoor.
BeantwoordenVerwijderenWat groot van jezelf om op je blogje terug te komen! Gisteren is de 40-dagentijd begonnen. Jij hebt wat mij betreft al een positieve bijdrage geleverd aan kritisch kijken naar jezelf en terug te komen op een misschien voorbarig getrokken conclusie. Petra
BeantwoordenVerwijderen