Even de hond uitlaten...

Zoals je weet ben ik al een paar dagen bezig met de No Impact week. Dat is een weekje waarin je eens kijkt naar je gedrag  over afval, vervoer, energieverbruik, waterverbruik, noem maar op. elke dag iets anders. Gistermorgen had ik nog een gesprek over wegwerpbekers juist in plaats van de (industrie-) vaatwasmachine. Wegwerpbekers zou goedkoper en vanuit millieu-technisch oogpunt beter zijn dan afwassen.  (?)

Vanavond vertelde ik mijn man dat hij zich vast kon gaan douchen en voorbereiden voor de huiskring. In een huiskring kom je vanuit je kerk een avond in de week, 2 weken, bij elkaar in een van de huiskamers van de deelnemers om God te zoeken en met en van elkaar te leren.  Maar onze huiskring, haal ik er nog wel uit wat ik er uit wil halen?  Ik zou daarom niet meegaan en zou ik de hond wel uitlaten. t Is niet zo gemeen koud meer en langer licht, dus wel even lekker.

Bam!
Staan er 2 treinen stil op het station. Te lang stil. De intercity naar Rotterdam en de stoptrein naar Zwolle. Enkele politiemannen met een geel vestje lopen te zoeken en een vrouw met een rode sjaal loopt er ook bij. De brandweer is er nog niet. Gezien de plek is er iemand voor de trein gesprongen. Geen ongeluk. Vanavond nog moet de politie bij iemand aanbellen met een heel slecht bericht. Ook de mensen die nu lopen te zoeken zullen vannacht niet slapen. De passagiers in de trein. Hoe slapen zij vannacht? Hebben zij het gezien? Of ergert een enkeling zich slechts omdat de trein nu weer te laat is?
Dit te zien en te beseffen, doet mij weer realiseren dat wel of geen plastic bekertjes gebruiken, je boodschappen met de fiets doen of met de auto, niet de essentie is.
Ik ben naar huis gelopen en tegen manlief gezegd dat ik op de valreep toch nog mee wilde naar de kring. Om God te zoeken.