13 mei 2013

Stiefmoeder zijn.

Ik ben moeder en stiefmoeder. Gisteren heb ik moederdag mogen vieren.
Moeder ben ik full-time, al bijna 20 jaar, ook al werk ik daarnaast part-time. Stiefmoeder ook, nu bijna 5 jaar. Manlief en ik kenden elkaar al wel wat langer, maar dit jaar zijn we 5 jaar getrouwd. Pas dan ben je echt stiefmoeder denk ik. Tot dan ben je de vriendin van papa.

Voor de duidelijkheid schrijf ik vandaag wel even heel duidelijk over mijn en zijn kinderen. Meestal doe ik dat niet zo uitgesproken. voor de duidelijkheid nu maar even wel. Anders is het misschien lastig te snappen.

Eén van mijn kinderen (16) woont hier en is er alle dagen. De ander (19) studeert in Groningen en komt elk weekend thuis. Stiefmoeder ben ik ook alle dagen, doordat er ook enkele van zijn kinderen hier zijn gaan wonen.
Twee jongens (22 en 21 jaar) wonen hier. Zijn ondertussen vaak een weekendje bij hun vriendin. Zijn dochter (16) woont sinds september bij ons en gaat af en toe een weekend naar haar moeder. Zijn jongste zoon (18) woont nog in Belgie en komt af en toe hierheen voor een weekendje, of een paar dagen met pa of met broer met de vrachtwagen mee.
Het is hier dus echt een duiventil.

Als moeder en stiefmoeder maak je heel wat mee. Boeken vol kun je er over schrijven. Over het moederen is al eeuwen lang geschreven. Over het stiefmoeder zijn begint nu meer geschreven te worden. Een boek welke ik recent gelezen heb is deze;
Mijn man heeft een kind. Het boek voor stiefmoeders. Door Pauline Schonewille. Uitgeverij Kok.
Mijn man heeft een kind

Echt een aanrader dit boek. Ik herkende er veel in. Merkte ook dat wij ondertussen ook al een tijdje op weg zijn als samengesteld gezin. Het gaat goed. Natuurlijk zijn er ook pijnpunten, maar relativeren helpt (mij) veel. En het herkennen bij anderen.

Toen ons gezin zich ging "samenstellen" waren de kinderen al wat ouder. Een puberleeftijd maakt dingen ingewikkelder, maar ook weer makkelijker. Al lezend waren er veel dingen die ik ook wel aan mijn stiefdochter had willen laten lezen. Gewoon om haar te laten lezen dat de dingen die zij misschien tegenkomt, niet ongewoon of vreemd zijn. Maar ja, dan moet je wel de vertaalslag kunnen maken van stiefmoeder naar stiefdochter. Ik heb het voor de zekerheid nog niet laten lezen.
Er zijn recent een stel boeken uitgekomen over de soms gecompliceerde relatie tussen moeders en dochters. De gecompliceerde relatie als stiefdochter met je stiefmoeder en je eigen moeder is helemaal moeilijk te beschrijven denk ik. Zijn er wel boeken of artikelen voor stiefkinderen?

Ik weet dat er stichtingen zijn, forums op internet voor zowel stiefouders als stiefkinderen, ontmoetingsdagen, maar ik weet niet of ik dat wel wil.  Heb jij daar ervaring mee?

Een boek is meestal wat doordachter geschreven, wat minder heftig. Dus hou ik het voorlopig bij de boeken. Of een enkele bekende die ik ontmoet en daarvan hoor dat ook zij een samengesteld gezin zijn. Dan is het fijn om er over te spreken met elkaar, herkenning zoeken.

8 opmerkingen:

  1. ik zou willen dat de vrouw waar mijn ex na mij mee verder ging zich wat meer verdiept had in het feit dat hij een 7 jarige dochter met ADHD had, misschien was het dan allemaal anders gelopen, niet dat ik het alleen haar verwijt dat het fout is gegaan, ook mijn ex en in mindere mate ook mijn dochter hebben daar natuurlijk een aandeel in, hoe dan ook het is jammer dat mijn dochter mede daardoor geen contact meer heeft met haar vader en zijn nieuwe vrouw en daardoor dus ook niet met haar halfbroertje, dat het ook anders kan bewijst jullie verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sinds een paar maanden woont mijn stiefdochter bij ons. Eerst was het moeilijk, daarna ging het goed, en nu gebeuren er lastige dingen waar vooral haar moeder een rol in speelt. Aan de fora heb ik op zo'n moment niet veel, die helpen me alleen maar verder in de put met heftige, negatieve verhalen. Wat er in de bibliotheek staat over stiefmoederschap heb ik gelezen. Dan krijg je een genuanceerder beeld met wat meer afstand.

    Wat is vooral lees is dat ik als stiefmoeder de opvoeding en het stellen van regels aan haar vader moet overlaten. Ik ben er voor de gezelligheid, het eten en de was. Niet meer en niet minder. Ik moet loslaten, mezelf nergens mee bemoeien, me met mijn eigen drie zonen bezighouden en vooral mezelf emotioneel niet zo kwetsbaar opstellen. Het houdt me zo bezig, maar ik wil het me niet zo laten raken. Ik wil dat Liefdochter bij ons blijft, nog twee jaar, maar moeder heeft haar bij ons achtergelaten en probeert nu om haar terug te winnen. Ik heb er verdriet van.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik kan me voorstellen dat je er verdriet van hebt, ik heb zelf twee stiefzoontjes.
      Ik denk echter dat als je stiefdochter bij jullie woont, het onmogelijk is om je volledig afzijdig te houden in de opvoeding.
      Voor je stiefdochter gelden immers (neem ik aan) dezelfde regels als voor je biologische kinderen.
      Het is jullie huis. Jullie, als ik jouw, zijn, je stiefdochters en jouw kinderen hun huis. Jullie wonen er samen.

      De juf en oppas hebben ook geen bloedband nodig om het kind ergens op te wijzen, en hetzelfde geldt, mijns inziens, voor jou.
      Je bent een volwassene en jullie (jij en je stiefdochter) wonen eenmaal onder een dak.

      Jij maakt een wezenlijk deel uit van haar leven, en zij van dat van jou. En daarvoor moet je je ook aan elkaar aanpassen, hoe "niet leuk" dat ook is. En hoe "ongevraagd" dat ook is.

      Kinderen hebben ook niet gevraagd om de regels van hun ouders, noch van hun juf. Die regels zijn er, en die regels gelden en daar dealen ze mee.

      Kinderen zijn slim genoeg om zich aan te passen, ook als ze in 2 huizen "wonen" (co-ouderschap/omgangsregeling), en al zeker als ze full-time bij je wonen.

      Verwijderen
  3. Ik lees regelmatig boeken over het stiefmoederschap, hoewel ik dat zelf niet ben. Ik vind het een boeiend onderwerp. Wat ik ervan begrijp is dat je je niet teveel in de opvoeding moet mengen, en die aan de biologische ouders moet overlaten.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zoals de reactie van Mirjam aangeeft word je dan een soort van decoratiestuk, voor de gezelligheid, goed voor de was en de plas. Pas op het moment dat je ermee geconfronteerd wordt, kan je je erover uitspreken. Persoonlijk, wat in mijn huis afspeelt heb ik mijn zeg over, zo simpel is dat, eigen bloed of niet!! EN mijn man is daar volledig mee akkoord. Laat niet met je spelen en dergelijke boeken lees ik niet juist om de houding die ze daar heel vaak aannemen.

      Verwijderen
  4. Scroll down to the music section and click on the edit
    link. As an Internet broadcaster, it is high time that you
    pick on these available opportunities and add that $ilver sheen
    to your broadcasting happiness. Having had my nearby store shut down recently I looked around for another place where I could get my gear
    from but unfortunately could not find any good outlets
    even remotely close to my home so started looking online.


    Also visit my page ... Going At this website

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Enjoying the service of Odyssey - Streaming - Radio is so easy.

    So your personal, non-commercial, watercraft is exempt from a licensing requirement.
    These channels offer a variety of genres for the user.

    my site radiotracker 10

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ook wij zijn een samengesteld gezin. Ik met 2 zonen, manlief met 2 zonen en een dochter. De huidige situatie: mijn oudste zoon permanent bij ons, gaat af en toe bij zijn vader op visite, mijn jongste zoon ene week bij ons, andere week bij zijn vader. Oudste zoon van man woont op kamers, komt af en toe aanwaaien. Jongste zoon van man ene week bij ons, andere week bij zijn moeder. Dochter van man om het weekend bij ons en een middag per week. Kinderen zijn tussen de 22 en 14 jaar oud.
    Wij hebben 2 belangrijke regels: we vallen elkaar niet af de kinderen bij zijn en in echt belangrijke zaken beslist de eigen ouder.
    Mijn ex-man is inmiddels 2 relaties verder en weer alleen, de moeder van mijn stiefkinderen is recent weer gescheiden... Vind het zo erg voor de kinderen, weer verhuizen e.d....

    http://inenomdekas.wordpress.com/2013/06/05/rits-bloem-armband

    BeantwoordenVerwijderen