Het vilten is gisteren toch gelukt!

Gisteren schreef ik nogal gefrustreerd over mijn mislukte poging om te vilten. Nou had ik t daarbij kunnen laten en kaarten gaan maken. Maar dan blijft de frustratie.
Dus ben ik gisteren eerst naar een collega gegaan in de andere locatie in de stad. Zij had t wel ergens gelezen  in een artikeltje, maar kon me ook niet echt verder helpen. Geen ervaring ermee. Ze heeft het artikel voor me opgezocht. Ik heb het artikeltje gecopieerd en meegenomen. Dan maar eens naar de creawinkel in de stad. Misschien kunnen zij mij op weg helpen. Ook de verkoopster had er zelf geen ervaring mee, maar toonde wel allerlei materialen om te vilten of het verviltingsproces te versnellen. Dúúr! Dus heb ik me beperkt tot 3 simpele priknaalden. Speciaal voor het droog of nat vilten.
Nou, vooruit dan, thuis nog één poging.

Nu met de priknaalden en na een keertje diep zuchten. En het zat 'm dus in de naalden. Deze naalden prikten de wol wel vast aan het piepschuim balletje. Er zullen wel zoiets als weerhaakjes of zo aan zitten. Toen voorzichtig ingezeept en uitgespoeld. En het was gelukt!
Kijk maar;

Nu nog met de bewoners samen. Ook dat is gelukt. Dat ging eigenlijk zo vlot en goed dat ik al in de middag ontdekte dat ik gewoon meerdere naalden had moeten kopen zodat ook iedereen tegelijk er mee aan de gang kon en ik ook wat reserve had. Nu waren aan het eind van de middag alle naalden gebroken, maar bewoners heel enthousiast. Ook hun hartjes zijn goed gelukt.
Wat geeft dat een voldoening, als iets dan toch lukt.

's morgens had ik een invalochtend voor een collega. Zij heeft elke donderdagmorgen een bakvereniging. Nu is zij 2 weken met vakantie en neem ik waar. Ik heb daar Teuni's rabarberplaatkoek gebakken. Voor het recept;

http://eenvoudigleven.blogspot.nl/2010/05/rabarbertaart.html

Die is ook erg goed gelukt. Ondaks mijn stress die dag ervoor, kon ik terugkijken op een top dag.
Wel leuk om de bewoners rabarbertaart aan te bieden. Vaak kennen zij rabarber alleen in de vorm van moes of compote. Het viel de meesten goed in de smaak. Een enkeling wilde niet omdat zij er zuurbranden van zou krijgen. Een ander was bang dat het zuur zou zijn en wilde het niet eens proeven. Geeft niets, hebben de anderen ietsjes meer.