Nu het smorgens nog zo donker is steken wij een of twee kaarsjes aan bij het ontbijt. Het is ooit eens zo begonnen. En we doen het nog steeds zo, ook al zijn de omstandigheden ondertussen heel anders. Toen al vonden de kinderen het wel prettig om te ontbijten bij kaarslicht. Gelukkig ontbijten we niet zo vroeg dat het nog echt pikkedonker is.
In plaats dat we de grote lamp boven de tafel aandoen, doen wij een of twee kaarsjes aan. Wel zo prettig wakker worden. Een kaarsje is niet zo fel aan je ogen. Er ontstaat een ontspannen en bijzonder sfeertje zo aan tafel.
Ik merkte van de week dat het door stiefdochter zo weer opgepakt en overgenomen wordt. Ook zij doet regelmatig het kaarsje aan. Ik vind dat wel leuk om te merken. Zo onbewust en onbedoeld (in eerste intstantie) creëer je zo een nieuw ochtendritueel, een traditie. Iets waarvan ze later misschien zeggen, weet je nog? Zouden mijn kinderen zich ook nog herinneren wanneer we hiermee begonnen zijn?
We zullen nog veel meer gezinsgebruiken hebben. Gebruiken die voor ons nu zo gewoon zijn dat het ons als gezin nu niet opvalt. Daarmee bedoel ik dus de kleine dagelijkse handelingen. De manier waarop je je feestdagen viert is eigenlijk ook een gezinsgebruik. elk gezin viert dingen op zijn Eigen manier.
Met het samenvoegen van beide gezinnen zullen er ook wel gezinsgebruiken naar boven gekomen zijn, maar die komen nu niet bovendrijven in mijn gedachten. Ik ga er toch eens naar vragen bij de kinderen.
Er schiet mij nu een gewoonte van bij ons thuis te binnen; Op zaterdagavond op de bank, met grote spritskoeken van de markt en dan naar Het Kleine Huis op de prairie kijken. Ik spreek mijn broers en zus weinig, wat zou hen bijgebleven zijn?
Ik denk dat we de waarde van gezinsgebruiken en gewoontes wel eens onderschatten. Of die van familiewoorden. Woorden die alleen in die familie zo gebruikt en uitgelegd worden. Het is een sterke bindende factor.
Hebben jullie gezinsgebruiken, gebruiken die ooit eens ontstaan zijn, maar die je nu koestert? Doe je iets speciaals om ze te handhaven?
Wij hebben sinds een paar jaar het gebruik dat we op zondagmorgen uitgebreid met zijn allen ontbijten. Warme croissants, kwark, beschuit, eieren, luxe broodjes, thee, sinasappelsap: alles erop en eraan. Zo willen we deze bijzondere dag feestelijk beginnen met de kinderen want ook wij begrijpen dat ruime een uur je gemak houden tijdens de kerkdienst niet echt feestelijk is voor kinderen (met adhd).
BeantwoordenVerwijderenWG
Ik merk dat wij veel gezinsgewoontes hebben, sinds we een pleegkind in huis hebben. Dan pas gaat echt opvallen hoeveel fijne gewoontes wij hebben gecreëerd in de afgelopen jaren. Sommigen zijn wat verschoven of veranderd doordat er een kind uit huis ging en de thuisblijver ouder werd. Sommige zaken blijven zoals ze waren en nu is er ook plaats voor weer inbreng van nieuwe inzichten. Maar het is wel mooi er af en toe bij stil te staan!
BeantwoordenVerwijderenZingen met Kerst in de huiskamer, mijn vader begeleidde op de piano. Eerst in mijn ouderlijk huis, toen met het gezin bij mijn schoonouders en nu komen alle kinderen en kleinkinderen eten op de zaterdag voor Kerst en zingen we ook, met blokfluit-begeleiding van een kleindochter. Dat eten ( Adventseten noemen we het) is een nieuwe traditie, nu voor de 5e? keer.
BeantwoordenVerwijderen