24 september 2014

Hazelnoten en herinneringen.

Ik heb een flinke bak hazelnoten staan. Geraapt bij mij in de straat. Alleen al het hebben van die bak hazelnoten haalt een hoop herinneringen boven. Aan een tijd heel lang geleden. Die van mijn eerste verkering. Ik heb met hem vanaf mijn 16e ongeveer 5 jaar verkering gehad. Omdat hij in het dorp verderop woonde was ik in de weekenden veel in dat gezin. Ik was er ook graag. Sliep er op de logeerkamer. Nu ik ouder wordt, merk ik steeds opnieuw hoeveel invloed dat op me heeft gehad. Ik denk met warme gevoelens terug aan dat gezin.

Eerst de hazelnoten zelf. Zijn moeder maakte altijd van hazelnoten lekkere nuss-ecken. Schrijfwijze zal wel verkeerd zijn, maar zo herinner ik t me. Ik heb geprobeerd het recept te googlen, maar ja, is dit dan HET recept?
Er schieten me verschillende dingen te binnen die ik nu net zo doe als toen zijn moeder. Daar geleerd dat je zuinig kunt zijn en daar genoegen aan beleven. Dat dit niet iets te maken hoeft te hebben met zuinig zijn uit noodzaak, maar dat het een levensstijl, een manier van genieten kan zijn. Ik zou het haar best wel eens willen vertellen.
Hoe zou het met de andere gezinsleden zijn? Zou zijn broer nog steeds samen zijn met hetzelfde meisje? En zijn zus? Had toen met vertraging de HBO-J afgerond. Wat zou zij ermee gedaan hebben? Aanwijsbaar is het niet, maar ik heb zelf t gevoel dat het opleidingsniveau in dat gezin aansloot bij mijn wensen en verlangens. Later ben ik zelf alsnog een HBO- SPH opleiding gaan doen toen ik de kans kreeg.

Nu hebben zelf jongeren voor korte of langere tijd in huis. Hebben na de scheiding eerst bij moeder gewoond. Nu wonen ze korte of langere tijd bij ons.  Hoe zullen ze over deze tijd denken als ze 30 jaar verder zijn? Welke invloed hebben we dan op hen gehad? Twee van hen zijn het huis al weer echt uit en zijn gaan samenwonen. Ik hoop dat, ondanks dat we nu met één van hen geen contact meer hebben, ze dan toch met warme gevoelens aan ons terugdenken.

5 opmerkingen:

  1. Erg leuk die herinneringen, is die vroege verkering niet voor niets geweest.

    Heel misschien gaat het kind met wie jullie nu geen contact meer hebben later beseffen hoe de vork echt in de steel zat en wat genuanceerder over alles denken. (Niet dat ik zelf iets dergelijks meegemaakt heb, maar ik weet wel dat ik veel zwart-witter dacht toen ik begin twintig was en ook veel sneller met mijn oordeel klaar stond.)
    Ik hoop dat het jullie leven niet al te zeer beïnvloedt.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Bijzonder om jouw herinneringen te lezen. Ik kan de open einden voor je aanvullen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi die herinneringen. En wat goed dat jullie kinderen opvangen, en een thuis bieden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi blog heb je.
    Ben je meteen gaan volgen en heb je op m'n leeslijst erbij gezet.
    Ik kijk uit naar je volgende bericht.

    Groetjes, Dieneke

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik kom je blog tegen via christelijke webloggers. Mooi, je herinneringen aan vroeger. Je zult het er misschien later met de kinderen nog wel eens over hebben, hoe zij het ervaren hebben. Ik heb ook al even tussen je creatieve onderwerpen zitten neuzen. :-)
    Fijne zondag!
    Groetjes, Marijke

    BeantwoordenVerwijderen