30 april 2016

Emotionele blog

Mijn emoties zijn deze dagen net een achtbaan. Als ik anderen vertel hoe het met mijn moeder is geloof ik mijn eigen verhaal niet. Het is allemaal zo onwerkelijk.

Toen wij 7,5 jaar geleden trouwden hadden we net gehoord dat mijn moeder ernstig ziek is. Darmkanker in de dunne darm. dit bleek een uitzaaiing te zijn vanuit de rechterlong. Longkanker. Fase 4.
We moesten ons op het ergste voorbereiden.
Darmkanker is geopereerd, longkanker behandeld met chemo en bestraling.
Hiervan is ze Goddank genezen! Ik beleef dit als Goddank, zij zelf beleeft dit anders.

Later kwamen er andere ziektes bij. Diabetes. Slechte nierfunctie. Hartinfarct en inmiddels zijn er meerdere malen stents geplaatst.
Nog niet zo heel lang geleden borstkanker, rechter borst. Borstsparend geopereerd en behandeld met medicijnen. Longkanker linkerlong.
Alle kankers zijn al een hele tijd weer stabiel!

En toch hebben we vorige week een familiegesprek gehad, waarna er actie ondernomen werd om de palliatieve zorg thuis op te starten. Ma heeft nu een zeer slecht werkend hart en 4 vernauwingen bij het hart. De cardioloog zou normaliter opereren, maar dat laat de conditie niet meer toe.

Vorige week  is ze de 2e keer deze maand opgenomen met vocht achter de longen. Ze ligt nu nog in het ziekenhuis. Naar haar verwachting komt ze maandag thuis. Dan is er extra thuiszorg geregeld en thuishulp van de huisarts. Bij problemen hoeft pa dan geen 112 te bellen, maar het spoednummer van de huisarts. Ze hoeft dan niet naar het ziekenhuis. Zoals de situatie nu is zou ze anders gaan jojoën tussen thuis en het ziekenhuis.

Als ik aan belangstellenden vertel dat dit staat te gebeuren, dan geloof ik mijn eigen verhaal niet. Mijn ma? Ze is al 8 jaar van alles aan het overwinnen. En nu zou ze.... nee....
Het is allemaal zo onwerkelijk. Ik geloof het niet. Het kan niet waar zijn.
Na haar vorige thuiskomst uit het ziekenhuis kreeg ze eerst douchehulp. Die is na 3x naar huis gestuurd door ma. Hoe gaat t dan straks met alle andere hulp die nu aangeboden is? Met instemming van ma wordt opgestart?

Ze zou nu dus palliatieve zorg gaan krijgen. Hoe lang gaat zoiets duren? Ja, zo lang nodig is. Maar hoe lang zal het nodig zijn? Hoe gaat haar laatste tijd er uit zien? Is nu echt haar laatste tijd aangebroken? Hoe wil ze die tijd gaan invullen? Ze heeft al te kennen gegeven haar zus nog te willen zien. Maar die woont helemaal in Nijmegen en is ook al boven de 80. Bovendien is zij in afwachting voor een operatie voor een nieuwe heup. Tante wil mijn moeder ook nog wel zien, maar vraagt zich af of dat nog gaat lukken. De afstand is voor haar nu ook te ver. Is het echt zaak om nu alles op alles te zetten zodat zij elkaar nog zien? Of is er nog tijd na de revalidatie van tante?

Volgende week is het moederdag.
Op 14 mei is ze jarig. Wordt ze 72.





10 opmerkingen:

  1. BESTE HANNIE
    ONTZETTEND VEEL STERKTE IN ALLES TOEGEWENST !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kun je niet op zoek gaan naar een wensambulance? Misschien dat zij jullie kunnen helpen dat de zussen elkaar nog kunnen zien.

    WG

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel veel sterkte toegewenst! Lastig als je moeder Gods hand niet in haar genezingen ziet (hoe ziet ze dit wel? dank aan de middelen?) Hoop dat ze toch weer op mag knappen ook deze keer, dat je daarin ook alles van Hem mag verwachten. Gr. Anne

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Probleempje: er genezen ook heel veel mensen niet. Hoe zie je dat dan? Waarom is zelfstandig denken zo moeilijk en bedreigend?

      Verwijderen
    2. Nee er genezen ook veel mensen niet, maar dat weten we toch? elk leven hier op aarde moet eenmaal sterven de 1 als tiener de volgende als dertiger de volgende als zeventiger. Maar als we geloven in de Heere Jezus Christus mogen we weten dat het leven niet ophoud na dit leven! Dan is het moeilijk te zien als je moeder/vader of kinderen dit niet zien/mogen geloven. Weet niet wat je bedoeld met je vraag waarom is zelfstandig denken zo moeilijk en bedreigend? Voor mezelf zou ik zeggen, als je dat geloof niet heb, heb je ook geen HOOP op het eeuwige leven!! Gr. Anne

      Verwijderen
    3. Dus als iemand geneest is het Gods hand en als iemand niet geneest is het ook Gods hand? Want we gaan allemaal een keer dood, de een als tiener of baby, de ander als grijsaard, en als een ziekte de ene eeuw ongeneselijk is (vorige eeuw tbc bijv, maar daar gaat nu bijna niemand meer aan dood aan, dus vorige eeuw was het nog wel Gods hand en nu niet meer of wel). Tja, met alle respect maar zo kun je een banaan nog recht kletsen.
      Tip: Huub Oosterhuis: Wat doe ik hier in Godsnaam? Uitstekend boek dat diep op deze materie ingaat en ook het verlangen naar eeuwig leven analyseert.

      Verwijderen
  4. Er is een stichting die mensen een wens laat doen. Stichting ambulancewens. Vraag hier eens aan om je moeder nog naar Nijmegen te vervoeren.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Bijzonder veel sterkte gewenst! Probeer zoveel als gewenst nog zinvol bij elkaar te zijn..., Dit heeft mij eind 2013 gesterkt in het loslaten van mijn schoonmoeder...,

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bijzonder veel sterkte gewenst! Probeer zoveel als gewenst nog zinvol bij elkaar te zijn..., Dit heeft mij eind 2013 gesterkt in het loslaten van mijn schoonmoeder...,

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Benader eens een taxibedrijf of je een vaste prijs kan afspreken om tante naar je moeder te laten kommen. Meestal is dat goed mogelijk. Of misschien wil iemand die je kent wel die rit rijden...wel noodzakelijk dat het in een prettige auto is en geen rammelende eend.
    Veel plezier nog met elkaar...

    Groet,Greet

    BeantwoordenVerwijderen