18 juni 2017

Zita, een asielhond.

Je bent in maart al 14 geworden. Je ligt nu te slapen in je bench. Onze oude dame van 14.
Toen je zo'n 10 weken was mochten we je ophalen uit het asiel. Je bent geboren op 20-3-2003 en wij haalden je op 28-5-2013. Op dat moment waren er twee pups in het asiel; Zita, een kruising Husky en een Labradorpup. Helaas hebben we geen foto van Zita meer toen je nog pup was. Anders had ik 'm hier zeker bij gezet.

De mensen van dierenasiel De Ark in Harderwijk hadden je de naam Zita gegeven. Wij vonden dat een mooie naam en hebben dit zo gelaten.
Zita heeft alles in ons leven meegemaakt; Een echtscheiding, 'n maand uit logeren, enkele maanden in n caravan wonen, weer verhuizen, een gezin erbij in, kinderen die erbij komen en weer uitvliegen, en nog veel meer.
  
Zelf rende je n keer achter de konijnen aan het prikkeldraad in toen je tijdens onze vakantie ergens logeerde. Je oor bleef in het prikkeldraad steken. Het is gehecht, goed verbonden, maar bleef je toch een heel klein puntje missen van je oor.
Een paar jaar later werd je aangevallen door een Airdale Terrier, die zijn voortuin uitrende om jou aan te vliegen. Hij greep jou bij je kop en had je andere oor te pakken. Dit leverde je een knikoor op.
Zelf ben je eigenlijk helemaal nooit ziek geweest!

Een asieldier.

Heel lief. Nooit ziek. Oersterk. En nog steeds bij ons!
We zijn nog steeds heel blij met je. Ook al krijg je nu ouderdomskwaaltjes en wordt je mager en verhaar je nóg meer dan dat je altijd gedaan hebt. We blijven van je houden, zelfs als je ooit, eens niet meer bij ons zult zijn.

 




2 opmerkingen:

  1. lief! We hebben ook een oude hond. Ik ga steeds meer van hem houden en vrees de dag dat ik afscheid moet nemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat fijn dat het zo goed gaat! En prachtig dat ze op deze manier een fijn leventje heeft bij jullie!

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen