Voortaan met z'n tweetjes

Vanaf nu zijn we voortaan met zijn tweetjes. Nu wonen alle kinderen op zichzelf of op kamers.

De hele week was het al spullen verplaatsen, afbreken en andere weer opzetten, inpakken. Uitzoeken, wat wel mee en wat niet. Op een gegeven moment stond overal wel wat.

Gisteren was de verhuisdag. Zoon vertrok om half 10 's morgens naar Rotterdam met een vriend die hielp verhuizen en manlief. Die drie mannen kunnen zich prima redden samen, daar hoefde ik niet bij aanwezig te zijn. Bovendien was er maar plek voor 3 personen in het busje. Mooie reden toch om lekker thuis te blijven....en achtergebleven puin (en stof) te ruimen.

Om 10.10 uur zwaaide ik dochter uit die een half jaar in Brussel gaat werken. Dat ze een half jaar naar Brussel zou gaan was al wel eerder bekend, maar krijgt nu toch een andere lading. Eerst verwachtte ik haar nog regelmatig terug in komend half jaar. Dat zal nu toch wat minder zijn denk ik. Dochter en haar vriend hebben in goed overleg besloten om ieder hun eigen toekomstdromen te proberen te realiseren. Dat is ook afgelopen week pas besloten en bekend geworden. Best heftig om te horen. Voor henzelf ook denk ik. Ze zijn 7,5 jaar samen geweest.

Nadat ik terug kwam van het station heb ik eerst eventjes op de stoel zitten bijkomen. Niet al te lang want ik moest nog terug naar de stad. Sleuteltjes laten bijmaken voor iemand.
Er was nog markt, dus daar ook maar weer eens overheen gelopen. Ik vind het naar de markt gaan best leuk, maar moest niet op zaterdag wezen. Deze zaterdag ben ik er dus toch even heen geweest.
Hoor ik de marktkoopman schreeuwen; 3 bakken aardbeien voor 5,- en 'n pond kersen cadeau! Lekker, maar nu voor ons veel te veel. Dat is voortaan dus te veel voor ons. Zulke hoeveelheden hebben we niet meer nodig. En om gelijk n kilo aardbeien weg te werken tot moes of jam, daar had ik op dat moment even geen zin in.

Ineens is ons gezin dan n stuk kleiner. Dat zal best even wennen zijn met boodschappen doen. Veel minder nodig. Zoon was n grootverbruiker in sommige dingen.
Nu met z'n tweetjes; minder boodschappen, minder verbruik van stroom, gas en water, niet meer wachten tot de laatste eindelijk aan tafel zit met t eten, geen sssst, wij willen slapen, man moet morgen weer om 5 uur opstaan, maar ook geen hoi meer blèren onderaan de trap als ik thuiskom,...........
Het zal best wennen zijn.
Toen we trouwden kreeg manlief 2 van mijn kinderen er elke dag bij en ik een weekje later 1 van manlief voor elke dag. Later zijn de anderen korte of langere tijd bij ons komen wonen. Nu komt alleen (mijn) zoon nog de weekenden naar huis.... Denk ik.
Wat zal het goed zijn dat manlief en ik ook even samen met zijn tweeën zijn...Of hoor ik dat niet zo hardop te zeggen? 

Spaarrente laag? Overstappen is makkelijker dan je denkt!

Ik blijf het zeggen om zo af en toe eens naar je spaarrekening te kijken.
Hoeveel rente krijg je er?
Zoek  het eens op voor je verder leest?

Zó weinig maar? 0,05 %?
Bij de grote banken als ING en Rabobank krijg je maar 0,05 tot 0,15 % rente!
Ik heb het dan over de gewone spaarrekeningen waarbij je vrij kunt bijsparen of afhalen, dus niet waarop je geld jaren vast staat. Er zijn wel spaarrekeningen waarbij je je geld 1 of meer jaren vast kunt zetten. Dit zijn deposito's.  Maar het levert je vaak amper extra rente op. Wel staat je geld vast. Begeeft je auto het dan kun je er niet of pas met flinke kosten aan komen. Zo'n rekening wil ik dus niet. Dit wil ik je ook niet adviseren. Zeker niet nu er nog goede alternatieven zijn.

Een spaarrente van 0,05%, bij een inflatie van 1,3%. In juli dit jaar betaalden we 1,3 % meer dan in juli 2016. Het is dus belangrijk om een spaarrekening te zoeken met een hogere rente dan wat je nu hebt.

Er zijn echt wel spaarrekeningen die je veel meer rente opleveren en gewoon onder de Nederlandse wetten vallen. Het zijn ook gewoon Nederlandse banken, dus niks engs aan. Je moet wel even overstappen. Maar dat regelen de banken zelf voor je . Je moet het hen even laten weten, dat is alles.

Ik merk ook bij mijn kinderen een beetje een angst voor de overboekingen tussen verschillende banken. Dan blijven ze sparen bij de ING of Rabobank omdat ze daar een betaalrekening hebben. Maar de overboeking van je betaalrekening naar een spaarrekening van een andere bank gaat even eenvoudig.

Er zijn verschillende sites waar je op zoek kunt gaan naar de hoogste rente. als je op zoek gaat vergelijk dan wel spaarrekeningen zonder beperkende voorwaarden. Anders loop je het risico appels met peren te vergelijken.

Op dit moment bieden Moneyou en ASR-internetsparen een spaarrente aan van 0,45 %. Dit zijn nog een gouden bergen, maar misschien wel 4x zoveel als je nu hebt.

Veel succes! Gewoon doen hoor. Overstappen kost je alleen even wat zoekwerk en tijd. Er zitten geen kosten aan verbonden en  levert je wel wat op.

Terugblik en plannen volgende week.

Weer terug op de blog. Het is bij veel mensen wat stiller op de blogs of facebook; Vakantie.
Wij hadden een andere reden waarom het wat stiller was. De vader van manlief is overleden.

Nu zijn we al weer een twee weken verder en het leven gaat door. In een sneltreinvaart kan ik wel zeggen. Dat zul jij ook wel herkennen. Tjonge wat gaat alles snel!
Komt denk ik ook doordat er zoveel gebeurt.

Ook leuke  dingen!
Met zoon ben ik afgelopen maandag naar Rotterdam geweest om zijn nieuwe kamer te bekijken. Hij trekt bij 2 vrienden in zodat ze met zijn drieën een huis delen. Zeker voor zoon een ideale oplossing; Hij hoeft alleen zijn kamertje maar in te richten, alles is er verder al. In zijn kamer ligt al goede vloerbedekking. Er is een compleet ingerichte keuken, in de douche staat een wasmachine en droger. Hij heeft wel een kamer zonder 1 rechte muur. Allemaal schuine hoeken. Maar wel met een raam, waarin je zelfs lekker in de vensterbank kunt zitten.
De supermarkt is 200 meter verderop. Hij woont straks in Rotterdam Noord. De stad van zijn favoriete voetbalclub. Ik vermoed dat hij dus wel snel een seizoenskaart zal willen aanschaffen.
En ik blijf nu zitten met wel 5 dozen vol spullen die ik in de loop der jaren voor de jongste twee bewaard had. De dochter wil het niet en de zoon hoeft het niet. Ik bewaar het niet langer. Het gaat allemaal weg! Nee, niet naar de container. Eerst komt het een en ander in de familieapp "Ik ruim op". Wat er overblijft bekijk ik of er bingoprijzen bij zitten voor op mijn werk, of verkocht kan worden. Daarna gaat alles naar de kringloopschuur of komt het in dozen op mijn werk te staan voor de najaarsmarkt. Ik weet niet of er dan een rommelmarkt gepland staat.

Soms heb ik ook momenten van grote vermoeidheid of matheid. Ik  kan het niet goed omschrijven. Op dit moment heb ik er geen last van en zit manlief naast me te puzzelen. Afgelopen week had ik het wel. Ik heb dan ook tegen iemand die ik sprak verzucht dat ik weet dat God ons anker is, maar dat ik als werker op dat schip in de storm me bekaf werk. Dat ik doodmoe ben van al die stormen waar we steeds opnieuw inkomen. Dat we uitkeken naar een moment van rust, straks weer met zijn tweetjes in huis. En nu lijkt de onrust en storm alwéér op de deurmat te staan. Eentje bij de voordeur en eentje bij de achterdeur!

Ik heb nu tijdens het typen en andere computerklusjes die ik hiervoor heb gedaan op de achtergrond Youtube aangezet met 100 Praise & Worshipsongs. Dit doet zo goed! Ik was even vergeten hoe een positieve invloed deze muziek heeft! Manlief zit zelfs mee te fluiten tijdens het puzzelen.
Is misschien ook een ideetje voor jou.

Je kunt het filmpje hierboven afspelen. Weet je gelijk welke muziek ik vanmiddag geluisterd heb.

Noodgedwongen werk ik nu veel minder. In het eerste half jaar heb ik veel gewerkt, ook om een zieke collega over te nemen. Tot dit jaar werd dit een maand later gewoon uitbetaald. Ineens bleven die uitbetalingen uit. Toen ik erachteraan ging kreeg ik te horen dat ik dit moet compenseren door nu minder te werken. Minder dan het minimum aantal uren. Hier ben ik zó boos over. Teleurgesteld ook. Dat mijn gewerkte uren uitbetaald werden, voelde voor mij ook als een erkenning van wat ik deed. Nu moet ik dit ineens teruggeven. Mijn contract is van 13 - 18 uur per week. Nu mag ik er maar 9 per week werken. Wel het liefst mijn taken gewoon uitvoeren. Heb je je werkgever uit de brand geholpen en nou dit....

Komende maandag begint manlief voor het eerst sinds wéken weer op zijn vrachtwagen. Hij heeft enkele weken de expeditie ondersteund. Daar was een onderbezetting wegens vakantie. Hij mag beginnen met een rit naar zijn favoriete regio Noord Holland; Zwaagdijk, Wieringerwerf, Dirkshoorn, Den Helder en de Rijp. Voor mijn werk dinsdagmorgen (mannenontbijt) zou ik maandagmiddag wat dingen regelen, maar dat heb ik vanmiddag al gedaan. Ik heb dus de handen vrij die dag dus ik ga mee!

Morgen eerst naar de dienst en daarna naar de verjaardag van kleinzoon!
Kleinzoon leest nog geen blogs, dus kan ik wel verklappen wat hij krijgt;

Echt spéélgoed. Geen blieb-bliep spul. Hij wordt 1 jaar. Ik twijfel nog of ik het voor een 1-jarige wel of niet zal inpakken. Mams weet aan het formaat gelijk wat het is en kleinzoon zegt een pak in t papier nog niks. Voor hem is de eerste indruk, het speelgoed gelijk zien misschien het leukst. Maar ja, het is wel gebruikelijk het in te pakken.

Hier laat ik het bij voor vanmiddag. Ik heb al weer een hoop verteld. Ik wil ook nog wat overhouden voor volgende week.

Ik wens je een fijn weekend!

( Net op dit moment begint het lied; Because He lives, I can face tomorrow, mooi lied.)

Even stil.

De voorkant van de kaart die we verstuurden. De vader van manlief is afgelopen vrijdag overleden.
Komende donderdag is de crematie in Lelystad.
Het was hier al even wat stiller, ik zet ook veel niét op de blog.
Je ziet me vanzelf weer verschijnen.

p.s. Het is even wat stiller, maar het gaat op zich goed met ons hoor. We voelen ons gedragen en gesteund.

Heb ik even niet opgelet...

Heb ik even niet opgelet in mijn tuin....

Ik heb enkele plantjes van de Cavallo Nero in de volle grond gezet. Ja van de moestuintjes van AH. Als ze groot genoeg worden zoek ik wel op wat ik er mee kan. Ze groeiden best goed.

Ik zag wel dat er steeds meer gaten in mijn koolbladeren kwamen. Ik dacht dus dat dit van de slakken kwam. Ik zie toch steeds slakkenslijmsporen? Ik heb dus slakkenkorrels gestrooid. Maar de gaten bleven steeds groter worden.
Vandaag zag ik het ineens: Het komt helemaal niet van de slakken! Het komt van de rupsen!  En niet zo'n klein beetje ook.
Ik heb ze niet geteld. Maar ik ben wel een poos bezig geweest om al die rupsen van de kool af te halen. Ja er staan maar 3 planten of zo, dus dat kan best handmatig.

Ik koop eigenlijk nooit biologische groenten. Maar nu ze in mijn tuin staan wil ik er geen gif op spuiten tegen de rupsen. Dus ik heb alle rupsen er stuk voor stuk afgehaald. Er zaten zelfs 2 soorten op. Lange dunne groene en de rupsen van het koolwitje.

Ik heb de rupsen maar niet bij mij in de groencontainer gedaan. Dan kruipen ze er misschien weer uit en komen ze alsnog in mijn planten. Ze pletten onder mijn schoenen, dat vind ik eigenlijk ook niks, watje als ik ben. Ik heb het hele bakje dus leeggekieperd in het Slingerbos. Dus als jullie daar ineens kaalslag zien door deze rupsen....
Al denk ik niet dat ze daar lekkere planten zullen vinden. Ik ga er van uit dat ze snel gevonden zullen worden door de vogels..

Hoe vergaat het jou met je tuin? Heb jij er iets van groente of fruit in staan?

Courgetteoogst

Gisteren postte ik deze foto van deze twee courgettes al op mijn facebooksite die ik onverwachts oogstte uit mijn tuin. Twee best grote courgettes! Onverwachts omdat ik links van de pot keek hoe een andere courgette groeide en er rechts van de pot al twee joekels oogstrijp waren. Ik zag ze dus min of meer bij toeval! Blij mee! Zulke mooie gave courgettes! Zo maar in mijn tuin! Ja tuurlijk heb ik ze zelf gezaaid, dus ik kon ze verwachten. Maar ja, in een moestuin gaat het niet zomaar vanzelf goed. In mijn tuin zeker niet. Ik maak nog wel wat beginnersfouten. ;-)
Al hebben we  vorige week ook al verse rode bietjes uit eigen tuin gegeten. Moest ik wel eerst even opzoeken hoe ik aan de gang moest met rauwe bietjes. Ik kende ze alleen voorgekookt of uit pot. Dus als je ook een paar meter tuin hebt, ga moestuinieren. Je leert er veel van!

Van de eerste heb ik n heerlijke courgette roomsoep gemaakt.
Hier het recept.

Courgetteroomsoep van melk.
1 pakje spekjes (125gr)
1 ui
1 grote courgette, of 2 kleintjes
2 bouillontabletten
1 liter melk


1 theelepel tijm
1/2 theel knoflookpoeder
* Bak de spekjes  uit in een kookpan. Neem de spekjes uit de pan. Fruit de gesnipperde ui in het bakvet. Voeg blokjes courgette toe, de melk, de knoflookpoeder, bouillonblokjes en tijm. Laat dit een kwartiertje zachtjes pruttelen. Schep enkele blokjes courgette er even uit.
Pureer de soep met de staafmixer. Voeg de spekjes en blokjes courgette weer bij de soep. Maak zonodig op smaak met wat peper.
- Vind je deze soep wat al te romig dan kun je ook n halve liter melk doen en n halve liter water.
- Gisteren heb ik een deel  van deze soep ingevroren. Maar ik weet nog niet hoe deze straks weer uit de vriezer komt. Dit is voor mij ook een uitproberen.

Nog een variant;
Courgetteroomsoep
1 ui
20 gr. margarine
1 grote courgette, of 2 kleintjes
2 bouillontabletten
1 liter water
100-150 ml ongezoete en ongeklopte slagroom
eventueel gerookte zalmsnippers
*Fruit de gesnipperde ui in de boter. Voeg de blokjes courgette, bouillontabletten en water toe. Laat dit n kwartiertje zachtjes pruttelen.
Pureer de soep met de staafmixer. Als je (een deel van de) soep wilt invriezen, dan zou ik er nu een deel van apart houden voor in de vriezer. Zoniet, voeg dan de slagroom toe en warm de soep weer even iets op. Niet meer koken. Voeg als je wilt enkele kleingesneden gerookte zalmsnippertjes toe vlak voor het opdienen. Maak de soep op smaak.

Eet smakelijk!

Ben ik sterk in mijn werk?

Voor morgenochtend staat er een loopbaanbegeleidingsgesprek gepland. Ik moet ervoor naar Zwolle. Ik ben daar via Facebook aangekomen. Als ik me dat goed herinner tenminste. Daar kwam reclame voorbij van www.sterkinjewerk.nl  Dit is voor mensen die in de zorg willen blijven of gaan werken.

Welzijn binnen de verzorgingshuiszorg is erg veranderd. Ik heb daar wel eerder over geschreven. Misschien had ik dat wel meer moeten doen? Had je, mocht je buitenstaander zijn, er misschien iets meer van meegekregen.

In onze regio hadden wij naast de veranderingen vanuit overheid en het heb beleid in de zorggroep nog extra tegenwind gehad. Het beleid zou veranderen. Dat gaf al veel onrust, want wat gaat er gebeuren en waar leidt het toe? Dat was al zo'n 3 jaar geleden denk ik.
Onze manager vertrok. Er kwam een ander en die kwam toch maar niet. Toen hebben we een tijd zonder gezeten. Toen kwam er een waarnemer en daarna nog een andere waarnemer. Sinds een maand of 3, ? hebben we weer een manager. Die komt niet vanuit de zorg of zorggroep, maar vanuit het buurt-welzijnswerk.

Op mijn werk heb ik het gevoel dat mensen wel blij met mij zijn omdat ik wel veel weet en kan. Ik werk op MBO niveau, maar heb de opleiding SPH afgerond. (Dit is een HBO opleiding) Daarnaast ben ik aardig handig met de computer. Maar op moment dat ik zelf eens iets wil, dat ik dat niet voor elkaar krijg op de een of andere manier.
Ik wil wel eens weten waar 'm dat in zit.

Ik heb wel eens overwogen om verder te kijken. Binnen of buiten de zorggroep.  Maar ja, blijven in de zorg, of dit nu voor ouderen is of een andere doelgroep, óveral staat de boel op zijn kop. Nu heb ik nog een vaste baan. Met een leeftijd van 53 stap je niet snel over. Dan is de kans wel erg groot dat je na 8 maanden alsnog je baan kwijt raakt.
En binnen de zorggroep een andere functie? Welke dan? De horecafuncties hebben allemaal een lagere functiewaardering. Dan ga ik er financieel op achteruit. Blijf ik wel met mensen werken. Of ga ik meer voor administratie? Ik vind het ook wel prettig om administratie op orde te brengen of te houden. In het algemeen dan. Dit is toch wel wat specialistischer en zal ik veel moeten bijleren. Vind ik daar op de lange termijn ook voldoening in? Of blijf ik in de functie van nu?

Toen de advertentie voorbijkwam voor sterk in je werk heb ik gelijk gereageerd. De afspraak was al gemaakt nog voor er een nieuwe vacature kwam voor dagbestedingscoach.

Waren we eerst allemaal activiteitenbegeleiders. Al in juni 2014 werd duidelijk dat we met dagbestedingscoaches gingen werken. In maart 2015 konden we hierop solliciteren. Toen ben ik 'm niet geworden.
Degene die 'm niet zijn geworden werden medewerkers welzijn en activering.
Een van de dagbestedingscoaches die 'm toen is geworden is intussen al met pensioen.
Vorige week heb ik opnieuw gesolliciteerd want er was weer een vacature.
Er waren 3 externe kandidaten uitgenodigd en 3 interne.
Ze hebben iemand van buitenaf aangenomen.

Als ik zelf aangenomen zou zijn, had ik het gesprek van morgen af kunnen zeggen. Nu laat ik m toch doorgaan. Ga ik zo mijn sollicitatiebrief en CV's uitprinten. Ik heb een CV met mijn hele loopbaan en eentje die ik vorige week heb gebruikt bij de sollicitatie.

Ik weet niet goed meer of ik nog wel plezier heb ik mijn werk. Niet in mijn werk zoals het nu is, of hoe het er naar uitziet hoe het gaat worden. Mijn werk was het opzetten en begeleiden van groepen ouderen tijdens een activiteit. Activiteiten in de interessesfeer van de oudere. Mooi om dan het individu binnen de groep tot bloei te zien komen. Straks gaan vrijwilligers de activiteiten begeleiden. Heb ik veel minder binding met de bewoners. Ik werk dan immers veel meer achter de schermen. Meer regeltaken.

Ik hoop echt dat ik wat aan deze gesprekken ga hebben. Ik weet niet of het er 1 of meer gesprekken worden. 

Op andere momenten vraag ik me af waarom ik me dat allemaal op de hals haal. Aansluitend op het sollicitatiegesprek kreeg ik te horen dat ik van mijn min-max contract alleen het minimum aantal uren mag werken. En de overuren die er nog stonden moet ik gaan compenseren. Dus niet méér werken dan in het rooster staat aangegeven. Komende maand augustus maar 3 x 3 uur per week.  Daarin krijg ik nooit al die administratietaken af. Laat staan dat ik mee vooruit kan kijken op alle komende veranderingen en planningen maken voor het komende seizoen dat per september start.

Binnenkort meer....

Moestuin, het begint er op te lijken!

Het begint er nu toch wel wat op te lijken. De bessen zijn rijp om te oogsten. De eerste courgettes en komkommers worden zichtbaar. 

De tomaatjes laten zich ook zien. Nog even wachten en de eerste blosjes worden zichtbaar.

Vanmorgen heb ik de eerste bietjes uit eigen tuin geoogst. Ik had ze al in de pan zitten toen ik bedacht dat een fotootje van de vers geoogste bietjes  wel leuk zou zijn. 

Nou dan maar een foto van de andere bietjes die nog iets groter moeten groeien.

 En de bietjes die intussen gekookt zijn. Klaar voor verdere verwerking vanavond.

 Ik had nog nooit eerder rauwe bieten gekookt. Heb ik ze wel eens rauw in de supermarkt of op de markt gezien? Ik zou het niet weten.

Ik ben benieuwd hoe het vanavond smaakt.

Ik maak er zo nog wel wat komkommer in azijn bij, anders hebben we misschien een beetje weinig groente zo met elkaar.

Ik heb al begrepen dat er zo ineens heel veel courgette en komkommer te oogsten kan zijn. Spannend. Ik ben al een beetje aan het kijken naar geschikte recepten. Ook voor recepten van gerechten voor "de bewaar".

Gisteren van mijn zus nog voor mijn verjaardag een heel leuk boekje gekregen.

Hierin staat op blz 8 ook een moderne manier voor het houdbaar maken van groente en fruit. Niet wecken, maar gewoon en gemakkelijk in de oven! Ga ik zeker eens proberen. Daarnaast staan er ook hele leuke recepten in. 

Zeker eens kijken;

Zoals je weet kun je m ook gemakkelijk zelf bestellen via deze link.

Mijn zus was als cadeautje op zoek geweest naar een boekje met recepten om zelf ijs te maken in een ijsmachine. Dat is haar niet gelukt. Daar ga ik dus nog verder naar op zoek. Of zal ik van alle recepten die ik van internet pluk zelf een boekje voor eigen gebruik maken? Vorige week had ik een recept gemaakt dat in de beschrijving van het apparaat stond. Was ook erg lekker! Bosvruchten-yoghurt ijs vers gemaakt.

Opruimhoekjes

Je weet al dat ik moeite heb met dingen wegdoen. Want je weet nooit. Wie niet veel weg doet heeft veel in huis. Als je hier dan ook met een wat groter gezin woont, dan heb je al snel ruimte te kort.
Nu wonen we hier nog maar met zijn drietjes, in een vrij groot huis. Dus moeten we ruimte genoeg hebben. Toch hebben we nog veel hoekjes die we ooit gecreëerd hebben voor meer ruimte, nog steeds in gebruik. Veel spullen staan er trouwens ook nog, om te bewaren voor de jongste twee. Als die uit huis gaan kunnen ze kiezen wat ze wel of niet willen hebben.

Zo af en toe plaats ik ook iets in een speciale familie-groeps-app; Ik ruim op! Die groep heb ik speciaal aangemaakt met daarin alle kinderen waarmee ik app. Zo plaatste ik onlangs een printer die hier nog stond en ging het oude wastafelkastje naar een ander kind dat hiervoor interesse had. Iedereen krijgt dit bericht tegelijkertijd. En wie het eerst terugappt die heeft t.
Werkt goed.

Maar nu de hoekjes hier in huis die ik nog steeds gebruik. Foto's met uitleg werkt beter, dus hier de foto's.

Aan de binnenkant van de kledingkastdeur heb ik een haakjesrek, met daaraan mijn riemen, sjaaltjes, verdwaald vest.

Een Ikea dekselrek is gebombardeerd tot brievenrek boven mijn bureau.

Een stoffen vakjesrek wordt vaak aan de stang in een kledingkast opgehangen, maar neemt daar dan ruimte in. Hier heb ik een passend kastpootje aan de muur vastgeschroefd en het vakjesrek daar aan opgehangen. Hangt er al jaren zo.

Een klemrekje welke ik boven de wc deur in de wc heb geklemd. Hier bewaar ik mijn voorraad keuken en toiletpapier.

Een oude kapstok. Hier hangen nu mijn bezems aan. Blijven de bezemharen beter in conditie doordat de bezem er niet meer op staat.

Het plafond van ons schuurtje. Tussen de stangen en de draagbalken is ook van alles bewaard.

Midjaar

1 Juli is geweest. Dit was het middelpunt van het jaar. We zijn al over de helft!
Een mooi moment om eens te kijken hoe het er voor staat op verschillende fronten;
- Hoe staat het met de goeie voornemens die we in het begin van het jaar maakten? Zijn die gehaald? Moeten we ergens bijsturen?
- Zijn er in het jaar dingen veranderd waardoor we dit aan instanties moeten laten weten? Onlangs hoorde ik  van iemand die een andere baan had gekregen. Ging hierdoor flink meer verdienen. Wist niet dat het slimmer was om dit aan de belastingdienst en bij de toeslagenaanvraag door te geven. Hij moest een jaar later flink terugbetalen. Geef je veranderingen aan bij de belastingdienst, dan worden je toeslagen om hierop aangepast. Hoef je volgend jaar niet terug te betalen. Een verhuizing, geboorte of overlijden wordt automatisch doorgegeven via de burgerlijke stand. Eventuele toeslagen worden ook automatisch aangepast, weet ik uit ervaring.
- Wat staat er op je lijstje wat je dit jaar nog wilt doen? Welke plannen, taken, wensen, moeten er nog?

Wat wil ik eigenlijk zelf nog dit jaar?
Het is misschien wel een leuk idee om voor mezelf ook een soort bucketlist te maken. Gewoon eentje voor komend half jaar.
- Ga ik solliciteren als de vacature open komt als dagbestedingscoach?
- Ik wil nog kaartjes reserveren voor het Schots muziekfestival vlak voor de Kerst. Ik hoop daar met manlief heen te gaan.
- Die 10 kilo eraf.......ooit?
- De boel binnenshuis schilderen of geschilderd hebben. Eindelijk van het donkerbruin af van de vorige bewoners. Misschien het toch maar laten doen? Dan komt het er misschien toch nog  wat eerder van?
- Binnenshuis verhuizen van kamers. De ketelkamer is nu het kamertje van manlief. Dochter is op zoek naar woonruimte in Assen. Als haar kamer echt vrijkomt dan wordt dat de kamer van manlief. De zolderkamer vóór wordt dan de logeerkamer. De ketelkamer wordt dan de was- en strijkkamer.
- Het geplande jaarlijkse bedrag voor aflossing is de deur al uit! We hoefden niet te sparen tot het eind van het jaar. Komend half jaar kunnen we hierop dus besparen in plaats van sparen. Dat is dus nog leuker. Dus hier kan eigenlijk een vinkje voor in plaats van het streepje.
- Opruimen en wegdoen. Dat is een moeilijke. Vooral dat wegdoen. Want veel bewaar ik nu nog voor de jongste twee die nog op zichzelf zullen gaan wonen. Op kamers of in een studiootje. Al heel vaak heb ik van alles en nog wat in de handen gehad om weg te doen, om het weer op dezelfde plek terug te zetten want wie weet....
- Dagje en dineetje Amsterdam bij dochter. En dochter staks opzoeken als ze weer een half jaar in het buitenland zit. Deze keer niet zo heel ver; Brussel. Wel een mooie stad om een weekje te vertoeven.
- Zou zoon ook op kamers gaan? In Zwolle?
- Er zijn wat grote planten die ik uit de tuin wil hebben.
- Wat meer structuur in de moestuin? Nu groeit er nog van alles tussendoor omdat ik het eerst op laat komen om te kijken wat het is. Daarna beoordeel ik of het de groencontainer ingaat of verpoot wordt. Dat geeft nu wel een wat rommelig beeld in de tuin.
- De boeken van Hendrik Groen nog lezen. En al die andere die er nog liggen. Enkele gelezen boeken wil ik wegbrengen naar de minibieb hier in de stad. Hier lees je er alles over. Het artikel is al wat ouder, maar dezelfde minibieb staat er nog steeds!

Zieke Merels?

Vorig jaar hadden we ze ook in de tuin; Ik noemde ze frommelmerels. Omdat ze er helemaal verfrommeld uit zien. Vaal, kaal hier en daar, en ze ogen ook niet echt fit. Zeker deze niet,  hier op de foto van vandaag. Nam ook een rare houding aan. Maar dat kan ook mijn interpretatie zijn. Als de vogel heldere kleuren had, zou ik gedacht hebben dat hij zich opwarmt aan de zon.

Zijn ze ziek?
Zijn ze oververmoeid van het zorgen voor de jongen?
Of zijn ze gewoon in de rui?

Ik heb even gegoogeld. Er schijnt inderdaad een virus te heersen onder Merels. De artikelen die ik vond zijn al wel bijna een jaar oud.
http://nos.nl/artikel/2133645-dodelijke-merelziekte-treft-nu-ook-nederland.html

 Bij mensen hebben we in de winter altijd last van virussen. Zou dit voor vogels nu zo ongeveer zijn, zo tot eind zomer?
Erg florisant zien deze er niet uit.

Zondagmiddag

Het is nu zondagmiddag. Aan de grote tafel bij ons thuis zit een groep mannen van de zaaldienst om samen dingen door te spreken. Zo eens in de zoveel tijd doen ze dit na een dienst in het kantoortje van de kerk. Manlief is nog niet mobiel genoeg om daar heen te gaan. Dus nu overleggen de mannen hier.

Manlief heeft nog veel pijn. De zwelling in zijn pols neemt al wel flink af. Zijn ribben zijn nog wel pijnlijk, maar ja, er is ook nog geen week voorbij sinds de val.
In afgelopen week is er nog veel meer gebeurd. We hadden lekkage op zolder, bij de dakkapel. De lekkage op zolder is nog niet verholpen, maar daar komt het bedrijf morgen voor. Er is wel een noodreparatie om ergere schade te voorkomen. De boel was flink nat.

Schoonvader was in zorgelijke conditie opgenomen in het ziekenhuis. Maar is inmiddels weer thuis. Hij hoopt op 24 juli zijn 86e verjaardag te vieren. Zijn algehele conditie is zwak.

Komende week zouden we vakantie hebben. Officieel heb ik nu nog wel gewoon vakantie, want zelf ben ik niet ziek. Manlief zijn vakantie zal wel doorschuiven neem ik aan.
Ik heb nog geen concrete plannen wat we / ik komende weken ga doen.
Waarschijnlijk heb ik wel wat meer tijd om wat vaker hier te schrijven.
Misschien ook wel niet, want we zijn nu natuurlijk de hele dag samen.

Fijne zondag en 'n goeie week gewenst!

Omstandigheden veranderen soms wel erg snel

Zou ik gisteravond tijd hebben gehad, dan zou ik hierover allemaal hebben geschreven;
- De wastafel valpartij bleek onder de inboedel/opstalverzekering te vallen. Wist je dat? Wij niet. Hadden er zelfs niet aan gedacht om deze schade te claimen. Vrienden van ons attendeerde ons er op dat het misschien vergoed kon worden. Dat bleek ook zo. We hebben de vervangingswaarde van de spullen vergoed gekregen. Het was eerst nog wachten op de monteur die dus niet bleek te komen. Dus ook niet betaald en vergoed hoefde te worden. Toen dit allemaal duidelijk was, werd er ook vlot uitbetaald.
- Manlief werd op zijn werk meerdere keren door zijn leidinggevenden gebeld met de vraag hoe laat hij terug zou zijn van zijn rit. Ze hebben hem gefeliciteerd met de miljoen kilometers met zijn vrachtwagen. Hij werd verrast met een enorme bos bloemen, een soort certificaat en een miniatuurmodel van hoe de vrachtwagens en opleggers er straks uit gaan zien in de nieuwe huisstijl. Het was echt een feestje!

(Die vrachtwagentjes op de achtergrond staan niet zomaar op de foto. Het zijn enkele modellen van zijn huidige werkgever. Sommige zelfgemaakt, ook enkele gekregen.)
- En werd ook het dossier afgewikkeld en afgerond van de valpartij en knieblessure in januari 2015. Na wat verwarring over de schadevergoeding is dit nu afgerond. En boven verwachting. Wij hadden alleen gevraagd om vergoeding van de feitelijke schade. Dit boek kan dus ook dicht. Morgen een mailtje naar de personeelsfunctionaris om haar te bedanken.

........

Vandaag heb ik weer een heel ander verhaal te typen;
Zo ongeveer op het tijdstip dat ik de mail naar de personeelsfunctionaris typte om haar te bedanken voor haar hulp, is hij weer uit de oplegger gevallen! Nu moest hij opgehaald worden in Surhuysterveen. Hij was daar helemaal alleen. Kon niet meer in de auto komen. Had gelukkig een mobieltje op zak zodat hij kon bellen. Eenmaal weer thuis gelijk naar de huisarts. Afspraak had ik ondertussen al gemaakt. Nu zijn zijn pols, schouder en enkele ribben gekneusd. Hij heeft veel pijn en kan zich amper bewegen. Als de pijn zo heftig blijft moet hij zich donderdag weer melden en worden er alsnog rontchenfoto's gemaakt.

En dat vlak voor onze vakantie.
Gelukkig hadden we geen reis geboekt, anders hadden we die moeten annuleren. Wel zullen het hele rustige weken worden. Nu maar hopen op mooi weer, dan kunnen we in de tuin nog een beetje zonnebaden.

Genietmomentje rond acht uur

Een genietmomentje op de avond.
Elke avond rond een uur of acht. Een bakje koffie voor allebei. Sinds vaderdag met dit lekkers er bij.
Iets wat nu zo heel gewoon is dat je er niet bij nadenkt.
Maar zo bijzonder wordt als je het ineens om welke reden dan ook niet meer hebt.

Welke gewone gewoonte zou jij niet willen missen?

Vervolgverhaal wastafel

Vandaag gingen mijn man en nog een man een poging doen onze oude wastafel er uit te halen en de nieuwe er in. Spannend!
Er zou een monteur komen....

Maar die kwam niet.

Ons was in de winkel verteld dat we de monteur thuis moesten betalen. Ook met het oog op meerwerk. Na 3 weken wachten werd ons verteld dat we in de winkel hadden moeten betalen.
Weer ergens anders een monteur vinden, en wachten tot hij kan, duurt weer een paar weken vrezen we.

Dus zijn man en vriend zelf aan de gang gegaan. We konden goed merken dat hij veel vaker met deze materialen heeft gewerkt. Het was voor het middageten al klaar! Wat fijn dat hij ons zo heeft kunnen helpen!

Zo was het;

Hier ligt de spiegelkast al wel op de grond.

Zo is het geworden;

In die wachtweken hebben we al wel de kleur muren veranderd. Die terra cotta kleur was toch wel wat fel uitgevallen.  Nu is het warm wit. Is het je wel eens opgevallen hoe veel kleuren wit je hebt?
En we hebben de nep-klimop langs de verwarmingsbuizen weggehaald. Hierdoor zijn die buizen wel wat meer in het zicht gekomen, maar geeft toch een rustiger totaalplaatje.
Voor het oude wastafelkastje hebben zich al liefhebbers gemeld. De oude kraan hebben we ook nog liggen. Nou ja oud? Amper 2 jaar oud. Iemand interesse?
Volgende week nog even kijken naar zo'n handdoekenstang voor 2 handdoeken, en verlichting  boven het kastje monteren, en dan is het echt af!

Moestuinpogingen

Mijn moestuintje levert kleine genietmomentjes op.
Een handje vol met de eerste spercieboontjes. De eerste rode besjes.
Maar de opbrengst is nog zo gering, dat er nog zeker geen sprake is van besparen vanuit de moestuin. Da's wel een beetje jammer. Al was t maar 1 maaltje....
Nou moet ik ook weer niet gaan piepen. Er komen straks best veel rode besjes van af. Ik moet gewoon nog even wachten op de groente.

Ik merk toch dat ik te weinig weet en te weinig tijd steek in het tuintje. 

Te weinig weten merk ik nog steeds. Dan heb ik ineens weer een dikke spinnenweb in de appelboom wat een rupsenweb blijkt te zijn. Dan ontdek ik dat ik de bordjes die ik zo leuk bij mijn zaaigoed heb gezet niet meer zie als het zaaigoed groot geworden is. 

Kijk, dit bedoel ik;

Ergens ver achter de planten staan hier en daar nog een klein bordje.

Ik was druk met te groot geworden onkruid. Toen voelde er ineens een blad aan als een blad van de komkommerplant die ik net op een andere plek had vastgehad. Bleek daar ook  komkommerplantjes te staan, onder de tomaat.
Die had ik er net met het onkruid en al uitgetrokken.
Dus leer met mij mee; Zet je bordjes van je zaaigoed vóór je rijtjes, niet erachter. Anders zie je ze niet meer als je zaaigoed groot wordt. Maar ja, een beetje moestuinierder wist dat misschien al lang!

Wat zijn jouw moestuin toppers of floppers?

Zita, een asielhond.

Je bent in maart al 14 geworden. Je ligt nu te slapen in je bench. Onze oude dame van 14.
Toen je zo'n 10 weken was mochten we je ophalen uit het asiel. Je bent geboren op 20-3-2003 en wij haalden je op 28-5-2013. Op dat moment waren er twee pups in het asiel; Zita, een kruising Husky en een Labradorpup. Helaas hebben we geen foto van Zita meer toen je nog pup was. Anders had ik 'm hier zeker bij gezet.

De mensen van dierenasiel De Ark in Harderwijk hadden je de naam Zita gegeven. Wij vonden dat een mooie naam en hebben dit zo gelaten.
Zita heeft alles in ons leven meegemaakt; Een echtscheiding, 'n maand uit logeren, enkele maanden in n caravan wonen, weer verhuizen, een gezin erbij in, kinderen die erbij komen en weer uitvliegen, en nog veel meer.
  
Zelf rende je n keer achter de konijnen aan het prikkeldraad in toen je tijdens onze vakantie ergens logeerde. Je oor bleef in het prikkeldraad steken. Het is gehecht, goed verbonden, maar bleef je toch een heel klein puntje missen van je oor.
Een paar jaar later werd je aangevallen door een Airdale Terrier, die zijn voortuin uitrende om jou aan te vliegen. Hij greep jou bij je kop en had je andere oor te pakken. Dit leverde je een knikoor op.
Zelf ben je eigenlijk helemaal nooit ziek geweest!

Een asieldier.

Heel lief. Nooit ziek. Oersterk. En nog steeds bij ons!
We zijn nog steeds heel blij met je. Ook al krijg je nu ouderdomskwaaltjes en wordt je mager en verhaar je nóg meer dan dat je altijd gedaan hebt. We blijven van je houden, zelfs als je ooit, eens niet meer bij ons zult zijn.

 

Het boodschappenbriefje

 Je kunt ze kopen, boodschappenblokjes met een magneetje achterop voor op de koelkast. Kost vaak ook bijna niks. Maar ik had nog een heleboel kleine blokjes liggen. Eigenlijk lagen ze daar maar gewoon te niksen.

Ik deed er niks mee.
Vaak zijn de blokjes net te zwaar om volledig op eigen kleefkracht op de koelkast te blijven zitten. Nu plak  ik er zelf een stukje magneettape achterop. Werkt goed.
Ik schrijf er door de week heen de boodschappen op die bijna of helemaal op zijn. Dit is een van de blokjes met een lichtklevend strookje aan de bovenkant. Als ik boodschappen ga doen haal ik het blaadje van het blokje, vouw de kleefstrip op elkaar tot ik bij het winkelwagentje ben. Dan vouw ik het weer open en plak het op het karretje. Op  het karretje zit soms wel een systeem om je briefje onder te schuiven, zeg maar wurmen, want meestal werkt het niet. Die kleeflaag wel.
Het is geen wereldtip hoor, maar kan handig zijn.

Gevaarlijke mails.

Dieven worden steeds vaardiger in het stelen van onze spullen. Het maakt niet uit of het nu om onze fietsen, auto's, huizen of computergegevens gaat.

Dieven worden steeds vaardiger, onze sloten steeds steviger.

Maar de zwakste schakel hierin blijven wij toch zelf. Met ons gedrag. Of onze onwetendheid. Of onze nalatigheid.
Dieven zijn daar op uit.
Soms maken wij hen het wel heel makkelijk;
Ze voelen even of wij de poortdeur wel op slot hebben.
Lopen langs het fietsrek op zoek naar fietsen die niet op slot staan. S 'avonds of op rustige momenten en plekken nemen ze je fiets ook wel mee als die wel op slot staat. Gaat zo mee het busje in.
Je autoportier, of autoraam niet helemaal afgesloten? Dan zijn ze ook zo je auto binnen.

Op de computer of loptop hopen ze op onze onwetendheid of onachtzaamheid; éven niet opletten en bám! Hebben ze je gegevens.
Want zeg nou zelf; deze mailtjes lijken toch aardig echt?

Vooral op een mobieltje vind ik het extra gevaarlijk. Als ik mijn mails lees op de laptop, zit ik er speciaal voor om mijn mails te lezen. Op mijn mobieltje is het nog wel eens dat ik gauw even mijn mail lees en ondertussen nóg iets aan het doen ben. Hoe gevaarlijk is dat! Het andere wat ik aan het doen ben kan misgaan doordat ik met mijn mobieltje bezig ben. Ook het mailtjes lezen en gauw beantwoorden kan misgaan. Te snel kun je dan op een foute link klikken.

Is het jou wel eens overkomen?
Wat gebeurde er toen?
Hoe is dat opgelost?

Wil je stoppen met haarkleuringen? n Tip.

Al eerder heb ik je verteld dat ik ben gestopt met mijn haren te kleuren. Ik schreef daar over op 3 augustus vorig jaar.
Toen zag het er op de dag van de (prijzige) mini-highlights er zo uit;

 

Nu  ben ik 10 maanden verder. Ik heb het kleuren nog steeds niet weer opgepakt.
Ik was heel erg bang voor het witte badmutseffect.
Een plaatje welke ik van internet laat zien wat ik bedoel;

Ik heb het idee dat dit mij wel aardig bespaard is gebleven. Ik heb het idee dat het mee is gevallen door deze  tip;

Mocht je ook willen stoppen met het kleuren van je haar dan zou je je haar kunnen gaan wassen met head en shoulders shampo. Van deze shampo zeggen kappers dat deze nogal agressief is.
Als je het gebruikt bij je pas gekleurde haar dan is het heel snel weer verbleekt of vervaagd. Maar dat is nou juist wat ik wilde bereiken! Nu de kleur steeds meer vervaagd heb ik toch iets minder nadrukkelijk last van uitgroeiverschijnselen.
Nu lijkt het toch nog wat natuurlijker. (Hoop ik.)
Mijn eigen kleur komt er meer en meer doorheen.
 Nu ziet het er zo uit;

 

 Het bruin is nog een rest haarverf. Ik wilde het niet bij de kapper volledig laten ontkleuren. Dat schijnt ook nogal agressief te zijn voor je haar. Bovendien ben je dan van de één op de andere dag grijs. Heb jij dit gedaan? Hoe is jou dit bevallen? Hoe duur is zoiets?

Kleur jij je haar nog? Heb jij wel eens overwogen hiermee te stoppen? Hoe ga jij dat aanpakken?