Uitzwaaien, niet voor het eerst.

Vanmiddag dochter weer uitgezwaaid. Ze is nu weer een half jaar weg. Bijna een half jaar. Ze heeft een paar weken kerstverlof gehad en was de meeste tijd bij ons.
We hebben veel tijd samen kunnen doorbrengen en van elkaar genieten. Broer en zus hebben ook wel als vanouds gekibbeld, maar dat schijnt bij hen te horen.
We hebben Kerst samen gevierd.  Met Kerst waren we met zijn elven. Was echt een feestdag. Vier generaties samen.

In deze periode heeft dochter ook wat beslissingen genomen die ook weer gevolgen hadden voor ons. Of nu vooral voor ons huis. Op een donderdag hebben we haar spullen opgehaald met een geleende aanhanger en die staan nu bij ons op de zolder geparkeerd. We dachten met uitvliegende kinderen meer ruimte in huis te krijgen. Het loopt even anders. Telkens als ik dit iemand vertel hoor ik om me heen dat veel ouders dit zo hebben of hadden. Nog heel lang spullen van de kinderen in huis, of kinderen die korte of langere tijd weer thuis kwamen wonen.

Leeggeruimd voor de opslag

Op andere plaatsen op zolder staan nog kastjes van haar en andere spullen. 

In haar laatste week hier thuis hebben we regelmatig qualitytime gehad. Haar verzoekmenu was een keertje lasagna eten. Die heeft haar broer gemaakt.
We hebben veel gepraat. Samen door het bos gefietst. Het was heerlijk rustig in het bos. Geen vakantie- of zondagmiddagfietsers gezien. Zij kent nu ook het systeem van de fietsknooppunten. We hebben onszelf verwend met een high tea na afloop.

Groepje pony's die we onderweg zagen

Ze is ook met manlief een dag mee geweest met de vrachtwagen. Dit had ze nog niet eerder gedaan. Leuk is dan om de volgende dag de reacties te horen. Was ze iemand van een of ander kantoor? Was ze zijn vrouw? Ja dat dacht echt iemand! Dochter is 25 en manlief is 57. Dat gelóóf je toch niet dat iemand dat denkt?
Als afsluiter gingen we met het gezin uit eten.
Vandaag hebben manlief en ik haar naar Schiphol gebracht met de trein. Vannacht is de overstap in Casablanca. Als ik  morgen wakker word is ze weer in Monrovia - Liberia. Ze wordt door de medewerkers van haar organisatie van het vliegveld opgehaald.
Daar zal ze dan nog een klein half jaartje zijn als trainee. Ze hoopt dat ze aansluitend een jaarcontract kan krijgen om er nog een jaar te blijven. Ze heeft het er goed naar haar zin en krijgt alles steeds beter onder de knie. Zou jammer zijn als dit na een jaartje weer verloren gaat en ze weer iets anders moet zoeken. Voor haarzelf, maar ook voor de organisatie waar ze werkt.