Mobieltje gestolen of kwijt.

Nu ik dit stukje schrijf ben ik in Rome. Ik heb alleen geen idee wanneer ik dit stukje ga plaatsen. Ik denk pas als ik al lang weer thuis ben. Maar omdat het niet echt over Rome zelf gaat kan dat best.

Gisteravond is de tas van de kamergenote van dochter gestolen. In de grootste discotheek van Rome. Paniek want mobieltje kwijt! Creditcard en paspoort zaten er gelukkig niet in. Misschien wel een beetje wijzer geworden door de eerdere diefstallen die de huisgenoten overkomen zijn. Ook van dochter is enkele maanden geleden de telefoon gestolen. Een andere keer haar portemonee in de tram. Of beter gezegd; de inhoud van de portemonee, want de diefjes (jonge meisjes van een jaar of twaalf?) gooiden de lege portemonee terug de metro in. Dochter mistte alleen haar geld en metro-maandabbonnement. De rest zat er nog gewoon in.

De huisgenote is vandaag terug gegaan naar de discotheek om te vragen of haar tas en jassen misschien gevonden zijn.  Ja er was een telefoon gevonden. Hetzelfde model als de hare! Maar niet van haar. Deze was van een Nederlandse. Die Nederlandse weet misschien niet eens dat haar mobieltje gewoon in de discotheek bij de gevonden voorwerpen ligt. Want eigenlijk verwacht niemand dat een gevonden telefoon soms ook wel afgegeven wordt bij de gevonden voorwerpen.

Nu hoop ik maar dat áls de vinder in haar toestel kan komen én hij of zij een watsappje of smsje naar al haar contactpersonen stuurt om te laten weten dat de telefoon van de eigenaar daar en daar ligt. Via haar vrienden of familiekring kan ze dan een email of op andere manier ontdekken waar het is. Zou mooi zijn toch? Nu kunnen we eigenlijk alleen maar hopen dat die Nederlandse ook teruggaat naar de discotheek om te vragen of het gevonden is. Maar zou je dat doen als je mobieltje gestolen is? Wat heeft mijn dochter eigenlijk voor actie ondernomen? Natuurlijk, wel alles geblokkeerd en aangifte gedaan bij politie, maar heeft zij navraag gedaan op locatie? Haar straks toch eens vragen.

Nu ik erover schrijf doet t me denken aan een gebeurtenis lang geleden. Dochter was toen nog een stuk jonger. Verloor haar mobieltje op het strand van Texel. Toestellen waren toen nog een stuk eenvoudiger en een blokkade had zij er ook niet op. De vinder kon er dus makkelijk in komen en haar smsjes lezen. Dat hebben we gebruikt. Ik heb als moeder van een smsje gestuurd en de vinder gevraagd het op te sturen naar haar huisadres of de moeder te bellen met vermelding van het telefoonnnummer van thuis. En wat denk je? Telefoon! Van de vinder! Het was gevonden in Texel op het strand. Ze zouden het toestel wel even langsbrengen want ons huis lag wel een beetje op de route. 

Dus dit is ook nog een actie die je zou kunnen ondernemen als je je mobieltje kwijt raakt. Een watsappje of smsje sturen naar je eigen nummer met de vraag of ze het kostenloos op willen sturen of willen bellen naar een ander nummer zodat jij het op zou kunnen halen. (Bij ophalen is, eerlijk gezegd wel weer voorzichtigheid geboden….je weet nooit)

Dus onderneem actie als je je mobieltje kwijt raakt. Natuurlijk eerst gevaarlijke zaken blokkeren als je telefoonabbonnement, bankieren via je mobiel en wat je er ook nog meer mee kunt. Onderneem ook die acties waarvan je denkt dat het geen zin heeft. Teruggaan naar daar waar je het bent kwijtgeraakt. Misschien heeft iemand het afgegeven bij gevonden voorwerpen. Het gebeurt echt nog steeds dat er eerlijke vinders zijn! Stuur een bericht naar je eigen nummerzodat de vinder weet waar hij met het toestel heen moet. Ik heb zelf ook nog een adressticker in mijn achterkant van mijn mobieltje geplakt. Alle beetjes kunnen helpen. Maar soms helpt het ook gewoon niet en ben je t echt kwijt.

* Op de dag van mijn vertrek kregen we telefoon. Het mobieltje van dochters kamergenote was gevonden. Ze kon het afhalen op het politiebureau op vliegveld Ciampino. Zij helemaal gelukkig! De simkaart was er uit, maar al haar foto's stonden er nog op.