Rouw, rauw.

Het is zo'n zwaar woord; rouw. 

Begin juni is mijn schoonmoeder overleden. Ze woonde in het verzorgingshuis waar ik werk, in de kamer naast mijn werkplek. Op dinsdagmorgen is ze in alle vroegte overleden.  

 

Rouw doet zeer, op sommige momenten. En wat is het vermoeiend en afmattend. Ik was vergeten hoe het voelde, het verdriet. Rouw is ook tegelijk rauw. 

We hebben veel kaarten  en n bos bloemen mogen ontvangen.

 

Op vrijdag was haar appartement leeg. Niet omdat dit op vrijdag al moest, we hadden tot maandag. Maar op maandag was de uitvaart, op zondag ga je niet met spullen lopen slepen, op zaterdag komt de kringloop niks ophalen, dus waren we op de vrijdag aangewezen. Wat moet er dan veel geregeld worden in zo'n korte tijd. Veel konden we weggeven aan belangstellenden. Maar wat is het wrang als je net alle kleding naar het Leger des Heils hebt gedaan en je dan hoort dat er familie was die het graag hadden willen hebben en het goed konden gebruiken. 

 

Vanaf nu geen kopje cappucino en een kletsje voor werktijd meer. 

In haar kamer woont nu een ander heel lieve dame. Gek is dat, dat het belangrijk voor me is dat er nu weer een lieve dame woont. Niet dat ik met haar voor werktijd ga koffiedrinken, maar het voelt gelijk toch goed zo. Ik gun haar deze mooie plek in het huis.  

 

Na een weekje ben ik weer aan het werk gegaan. Wetende dat ik na het weekje werken 2 weken vakantie heb. En die hebben we nu. We hadden niets gepland en dat is nu maar goed ook. We merken de rust van het niets moeten nodig hebben. Ondertussen maakte ik wel rabarbermoes van rabarber uit eigen tuin, hebben we de spullen al klaarstaan voor de rommelmarkt aan huis komende zaterdag, hebben we bij het te bouwen huis gekeken, het boek uitgelezen dat er al langer lag, en ga zo maar door. We kregen wel tips om er een paar dagen tussenuit te gaan. Misschien doen we dat later in de vakantie alsnog. Voorlopig zijn de darmen van manlief weer te onrustig en kunnen we helemaal niet weg. 

 

Op dit moment zit ik te bloggen aan de keukentafel en werp af en toe een blik naar buiten in de avondschemering, in de hoop dat het egeltje langskomt om te komen eten. Smorgens is zijn huisje wel vaak een stuk leger, dus er wordt van gegeten. Ik hoor je denken, dat kunnen ook ratten of muizen zijn, die lusten ook wel kattenbrokken. Maar ik heb nog geen ratten of muizenkeutels gezien. 

Het egelhuisje nemen we straks maar niet mee naar het nieuwe huis. Dan wonen we op een spiksplinternieuw gecreëerd eilandje naast de binnenstad. Gaat 'm vast niet worden voor egels. Dan kan hij of zij beter hier haar plekje houden. (Al kan het zijn dat de nieuwe kopers het zo snel mgelijk wegkieperen, ben ik me ook van bewust) 

5 mei. Wel of geen vrije dag?

                                                 Het is vandaag 5 mei, Bevrijdingsdag!

Dit staat er vandaag bij mij op mijn scheurkalender van Landleven. Als je daar op af gaat word je helaas verkeerd geinformeerd.  Daar staat het volgende; Slechts 1x per 5 jaar is bevrijdingsdag een officiele feestdag en krijgt iedereen vrij van werk en school om de vrijheid te vieren. Vadaag is dat ook het geval. Geniet van je vrije dag!

De vlag hangt uit, het zonnetjes schijnt. Half Nederland is vrij, van t werk. Ik zou eerst al de punt na het woord vrij zetten. Dan krijg je de zin; Half Nederland is vrij. Maar dan kun je op het verkeerde been gezet worden; Heel Nederland is vrij! 

Maar als je het hebt over je werk en of het nou een vrije dag is ja of nee, dan word het een ander verhaal. Dit is echt afhankelijk van je CAO. De feestdagen als Pasen, Pinksteren en Kerst kun je in elke CAO terugvinden. Met de dag 5 mei is dit een heel ander verhaal.

Hier thuis hebben we deze nagekeken.  

-De CAO VVT, voor verpeeghuizen en thuiszorg is de beste; 5 mei staat gewoon in het rijtje feestdagen! Yess!

-Werk je onder de CAO retail -non food, dan doe je al een flinke stap terug; Alleen als dit een lustrumjaar is ben je vrij. En komende jaren vallen de lustrumjaren in het weekend en kun je net pech hebben. Voorlopig geen vrij.

-Werk je onder de CAO Metaal (PME of PMT) dan heb je helemaal pech; 5 mei wordt helemaal niet genoemd!

 

Ben benieuwd of het ooit een Nationale feestdag wordt waarop iedereen wel vrij zal zijn. Al zal er dan toch ook weer veel open zijn, denk maar aan de horeca en supermarkten. 

 

Hoe is dit voor jou vandaag?

Ben jij vrij? 

Heb je bevrijdingsdag ook gevierd op een festival of ander evenement? Een bevrijdingslunch of het bevrijdingsvuur onderweg gezien? 

 

Zelf heb ik  bevrijdingsdag niet als bevrijdingsdag ingevuld. Gewoon wat huishoudelijke klusjes gedaan, boodschappen en lekkere rabarber gekookt. Uit eigen tuin! Heerlijk! En er komt nog meer aan.

De kleine  plantjes ijsbergsla en andijvie zijn alweer gevonden door de slakken, dus dat wordt opnieuw inzaaien denk ik.

Tuinoogst en ontspullen.

Je kunt je vast nog wel herinneren dat ik je mijn frustratie vertelde over de moestuin. Het stukje moestuin in de achtertuin. Bijna alles werd opgegeten door de slakken. Groente heb ik dit jaar dan ook amper kunnen oogsten. 2x andijvie, net genoeg voor een keertje andijviestamppot voor ons drietjes. 

Nu begint het er wel een beetje meer op te lijken. Klein beetje.

We hebben cherrytomaatjes! Ze kleuren nog rood ook! Had ik niet meer verwacht. Het is immers al bijna half september. We hebben afgelopen week wel prachtig weer gehad voor de tomaatjes. En voor onszelf natuurlijk. Was een weekje vrij en heb genoten van het niets hoeven en het mooie weer. 

Gisteren tomaatjes kunnen oogsten.

En de eerste peren! 

Vorig jaar werden ze niet groter dan n centimer of 5 en gingen ze barsten. Konden we niets mee. Dit jaar zien ze er beter uit en liggen er nu een paar te rijpen in de fruitschaal. Naast de 2 appels uit de voortuin. 

Er hangen nog wat appels en peren aan de boom. Die laat ik nog even doorkleuren en doorgroeien. 

 

De nectarines die erbij liggen komen wel gewoon uit de winkel.

 

Soms bekruipt met wel t gevoel; straks moet ik, nu de bomen eindelijk een beetje fruit beginnen te geven, ze toch achterlaten. 

De nieuwe tuin wordt klein. daar zal ik  weer opnieuw moeten beginnen met fruitbomen. Deze bomen uitgraven, in een pot zetten en straks meenemen gaat niet lukken. De nieuwe tuin is klein. Wel ga ik straks proberen om met leibomen te gaan werken. Wordt nog een vak apart, leibomen snoeien.

Vandaag ben ik in de voorbereiding naar het kleinere huis bezig geweest met minimaliseren en ontspullen.

Zie je niks van als je bij mij in huis zou komen, maar zo heb ik een tas vol met tasjes klaarstaan om de deur uit te doen. Plastic, papieren en stoffen tassen. Netjes opgevouwen staat het klaar voor de kringloop. Ik heb er wel wat gehouden voor eigen gebruik. De meterkast puilde haast uit van alle tasjes. En nu ik dit schrijf bedenk ik dat ik op zolder nog een stapel papieren tasjes heb liggen. Ik ga er een paar bewaren, en de rest kan mee naar de kringloop. Ja het is veel gemakkelijker om ze gewoon in de papiercontainer te gooien, maar ik denk dat in kringloopwinkels wel eens een tasje nodig is om iets mee te kunnen geven. 

Je ziet er niks van dat het gedaan is, maar geeft wel een goed gevoel. 

Vertraging is de moestuin

Het is al eind juli, bijna augustus.

Een deel van mijn moestuintje had ik in de loop van deze lente al opgegeven. De bietjes en worteltjes had ik al 3x ingezaaid en van de bietjes heb ik maar 1 plant die echt een beetje groeide. 1 plant! 1 biet. Het lijkt erop dat de bietjes en de worteltjes nu een beetje beginnen te groeien.

Via onedrive kreeg ik een foto van 2 joekels van courgettes die ik 7 jaar geleden oogstte. Die foto heb ik toen ook met jullie gedeeld: Courgetteoogst. Dit jaar zijn mijn planten steeds opgegeten.

Blog ik al zo lang? Blijkbaar. 

Nu is het allemaal pas net aan het bloeien. Ik zal je wat fotootjes delen. Dan zie je gelijk wat ik bedoel.

Dit is mijn tomatenplant. Eind juli zitten er pas bloemetjes aan. Er hadden al rood-wordende tomaten aan moeten zitten. Zeker met tomaten verwacht ik niet dat dit nog gaat lukken. Zelfs al zouden we een hele mooie warme nazomer krijgen. Tomaten hebben erg veel zon en licht nodig. 

 

Hier zie je mijn komkommer. 

Groot al he? wel 3 hele centimeters! Nu het deze week zo mooi wordt zou het maar zo kunnen dat deze wel uitgroeit tot een echte komkommer!

 

 

De spercieboontjes. 

Bezig met hun revival. Misschien kan ik er dit jaar wel een hele hand vol van oogsten!

 

De appels, peren en blauwe bessen gaan gelukkig wel beter dit jaar. Zeg maar ronduit goed! Al durf ik dat niet echt te zeggen. Pas als het oogstijd is durf ik te zeggen dat het een goede oogst is.

Over de blauwe bessen heb ik een net gehangen. Zijn erg lekker en dat vinden de merels ook. Elke morgen plukken we er een paar voor in de yoghurt. Veel lekkerder dan de blauw bessen uit de winkel. Die hebben vaak op de een of andere manier helemaal geen smaak.

De Braeburn appels uit de voortuin. In de achtertuin heb ik een andere soort hangen; de Rode van Boskoop. Een appelmoes en appeltaartappel. 

Omdat het met de rest van de moestuin zo beroerd gaat dit jaar, durf ik me eigenlijk niet te verheugen op straks appeltaart of -moes te kunnen maken. Gelukkig hoeven we er niet van te leven. 

Ik hoor van veel mensen dat het zo beroerd gaat dit jaar. Is ook wel logisch; veel regen, veel slakken en amper warmte. Ja nu pas komt de warmte. Wie weet, gaat de oogst nu ook echt groeien en krijgen we dit jaar toch een goeie oogst. Alleen wat later. Hopen mag altijd toch? Soms zelfs tegen beter weten in. ;-)

Hoe staat het ervoor in jouw tuin? Ook nog stug aan het proberen? Of is het bij jou wel goed gegaan? Laat maar horen! Welke groenten en fruit deden het goed dit jaar? Welke niet?

Nu schrijf ik nog hele stukken over mijn oogst. Of deze nou lukt of niet. Dat zal in najaar 2026 wel anders zijn. Dan wonen we ergens anders en is onze tuin een héél stuk kleiner. We verwachten er zomer 2026 te kunnen gaan wonen. Het is een nieuwbouwwoning. Dan is de tuin eerst nog een kale zandbak. Zal ik mijn tuin niet al te erg gaan missen? Ik ben al aan het bedenken dat mijn appel- en perenboompjes niet mee kunnen. Daar in de nieuwe tuin kan ik het beste leiboompjes gaan neerzetten en dan leren hoe ik die moet snoeien.

Tuinieren, t komt er toch van!

Vanmorgen is het er toch van gekomen om weer eens lekker de tuin in te gaan. Wat kan een mens daar van opknappen. Of afknappen als je zo aan het begin van het nieuwe seizoen ziet wat er allemaal weer gedaan moet worden, maar daar heb ik meestal geen last van. En als ik daar toch een beetje last van had, begon ik gewoon nog niet in de tuin en hield ik 'm lekker in de winterstand; met rust dus. Vandaag genoten van het rommelen in de tuin.

Vorige week heb ik al wel wat kleine klusjes gedaan. Zo waren er een paar knoflooktenen uitgelopen en zijn die in de bak onder de appelboom tussen de aardbeien in geplant. We zien wel of we ze dit jaar nog kunnen oogsten of dat het volgend jaar wordt. 

De rabarber liet vorige week z'n kopje zien. Om deze een beetje te beschermen heb ik er een plexiglas plaatje boven gelegd. Het ziet er goed uit. Ik las ergens dat rabarber eigenlijk vrij donker moet groeien zodat deze wat zoeter wordt. Dat ze 'm vroeger lieten groeien onder een aardewerk klok. Dit ken ik wel van bleekselderij, maar rabarber?

Vandaag heb ik me toch laten verleiden om alvast iets te gaan zaaien; rode biet, zomerwortel en ijsbergsla. 

Deze heb afgedekt met plexiglas platen. Van losse bakstenen maak ik altijd muurtjes en daar leg ik een plaatje op. zo kan ik het zaaioppervlakte altijd aanpassen aan de maat van de glasplaatjes. Die glasplaatjes moest ik eerst opgraven uit de schuur, manlief had ze heel netjes opgeruimd, pal achter het tafelblad van de eettafel voor buiten. Vind ze daar maar eens terug!

De eerste krulpeterselie kwam ook boven en had ik ook beschermd met een plexiglas plaatje. Het was zo wel beschermd tegen eventuele vorst, maar niet tegen naaktslakken. Het meeste was alweer opgegeten. Ik heb er nu een halve fles van de azijn overheen gezet. Gelukkig hebben we toch nog flessen zonder statiegeld.

Net als de Rabarber komt ook de Maggiplant weer bovengronds. Deze heb ik eens gekregen van een bezoeker van de dagbegeleiding. Een plantje met een extra herinnering.

In de voortuin heeft ook de Abrikoos leuk gebloeid. Deze heb ik vorig jaar van de gemeente Harderwijk gekregen. Nog steeds blij mee. Ben benieuwd of ik dit jaar al wat kan oogsten. Is wel erg optimistisch gehoopt misschien, maar toch leuk om af te wachten of er vruchtjes aan gaan komen. Ehm, bedenk ik me ineens; zijn er al wel genoeg Bijen en Hommels, die langs de bloemetjes komen? Als ze te vroeg uitgebloeid zijn komen er zeker geen vruchten.

Ben jij ook al in de tuin aan het rommelen? Werk jij met  een helemaal uitgewerkt plan of ben je net als ik een "rommelaar" en bedenk je ter plekke en op het moment zelf hoe en waar je gaat zaaien? Nou ja helemaal rommelaar ben ik niet. Ik probeer zo wel een beetje rekening te houden met goede buren tussen de plantjes en wisselteelt. Dus niet elk jaar op dezelfde plek rode bietjes zaaien. Nee, dit jaar heb ik ze een meter verder naar links gezaaid. Wel een hele meter!

Net nu ik dit geschreven heb is de wasmachine ook klaar met z'n werk, dus ga ik de was maar eens ophangen. Tot gauw weer!

Lekker buitenwerkweer, dus opruimkriebels in de tuin.

Het is heerlijk zacht buitenwerkweer. 

Vanmorgen de tuin ingedoken om wat blad uit de tuin weg te halen. In de winter laat ik het altijd lekker liggen; gemak voor mezelf en dikke beschermlaag en antivries voor de tuin. Maar nu de eerste bloemboletjes bovengekomen zijn moet het meeste blad er toch echt af, ook al kunnen we alsnog een pak sneeuw krijgen. Maar dat risico is tegenwoordig zó klein geworden dat het een afwegen is. Welk risico is het grootste, een pak sneeuw of verstikking en broei door teveel blad?

 

Deze Narcisjes waren helemaal bedolven onder het blad. Het blad uit het naburig bos zat al bijna opgewaaid tot de rand van het stenen muurtje. Nu zijn de Narcisjes weer zichtbaar en kan ik me verheugen op de gele bloemetjes. Zoals een spreekwoord ook zegt; Een genoegen tegemoet zien is een genoegen op zich. 

Zo heb je dan twee genoegens!

De eerste puntjes van de crocusjes komen voorzichtig boven de grond. Mocht het nou toch nog gaan sneeuwen, dan kunnen bloembolletjes er doorgaans wel tegen; de groei gaat dan gewoon stilstaan. 

De verschillende soorten sneeuwklokjes staan al een tijdje mooi te zijn in de tuin. Andere soorten sneeuwklokjes komen nog.

Zo een beetje rommelend in de tuin zag ik dat de eerste krulpeterselie ook alweer bovengronds is gekomen.Maar daar mag ik voorlopig alleen maar naar kijken. 

Echt nog even wachten voordat er weer verse peterselie op tafel komt.

De knoppen van de Camelia staan op knappen! Nog een paar dagen mooi warm weer en dan geven ze weer kleur.

Een uurtje rommelen in de tuin, even een praatje over het muurtje en kennismaken met de nieuwe buren in het blok, maakte m'n hele dag weer mooi. 

Echt lente;

Helaas....., al hopen we op alsnog.

Tijdens een oppasavond op onze kleinkinderen zagen we het ineens voorbijkomen; Ons droomhuis voor de toekomst!

Hoewel manlief altijd riep dat hij niet in het stadse waterfront Harderwijk wilde wonen was dit project ook echt iets waar hij volmondig JA! op zei. 

De kleinkinderen lagen al lekker te slapen dus we hadden alle gelegenheid om rustig te kijken naar wat het precies inhield. Levensloopbestendige woningen voor de fitte senior. Eigenlijk voelen we ons nog niet echt senior, ook al zijn we allebei 55+. 

Het concept spreekt ons ook aan; Het leuke aan deze woningen is dat ze aan een autovrij hof liggen dat prachtig groen wordt ingericht. In het hof komt ruimte om te tuinieren en te spelen. 

Dit wordt echt een plek waar buren elkaar kennen en naar elkaar omkijken. Naar elkaar omkijken, hebben we ook gedaan door een vriendin van ons uit de kerk op deze huizen te wijzen en ook zij heeft zich ingeschreven. Er schijnt zelfs al een informatiemiddag geweest te zijn voor dit project, maar toen wisten we nog niet dat dit project zou komen anders waren we er zeker bij geweest!

 

Nu wonen we in een prachtige groene wijk met hele grote huizen (ook wij hebben 6 slaapkamers) maar is er weinig cohesie. Dat komt misschien doordat de meeste huizen al ruim 40 jaar bewoond worden door   dezelfde bewoners. Die kennen elkaar al net zo lang. De nieuwere bewoners zijn al weer gezinnen die een hele generatie jonger zijn en elkaar dan opzoeken.

We hebben ons ingeschreven voor de levensloopbestendige woningen aan de nog te bouwen Begijnhof fase 1. Fase 2 ligt al weer dichter bij de doorgaande weg naar Zeewolde en Lelystad.

Mensen die hierbij een financiele check konden overleggen hadden voorrang bij de inschrijvingen. Die hebben we dus snel aangevraagd. We moesten hiervoor documenten overleggen en de makelaar is thuis geweest om ons huis een voorlopige taxatie te kunnen geven. De financiele check was oké. 

Bij hoeveel mensen zal de makelaar nu voor niets een financiële check gedaan hebben? Al die tijd en energie, en dat in de vakantietijd.

De sluitingsdatum voor inschrijving was 13 augustus. 

We hadden er allebei een heel goed gevoel over, ook al kon het best zo zijn dat er voor dit project wel 500 inschrijvingen waren. Via Facebook zagen we bijna alleen maar negatieve reacties; waarom is het niet in mijn eigen andere woonplaats? Waarom zijn het geen sociale huurwoningen? Waarom is het zo ingewikkeld om de prijs te vinden? Waarom is het zo duur? En ga zo maar door. Veel klachten zijn terug te voeren doordat mensen het niet goed gelezen hebben.

Deze week is begonnen met het bouwrijp maken van de grond.

Toen kwam de mail;

Dit is jammer! 

We waren "ons" huis al aan het inrichten en ideeën maken voor de samen-moestuin. Maar goed, voorlopig is het een; Nee, tenzij.....

En daar hopen we nu (toch wel) een beetje op. Al horen we ook dat er wel héél veel aanmeldingen waren voor deze huizen. En horen we ook dat er al wel weer afmeldingen zijn...... 

Van vrienden hoorden we dat ook zij eerst afgewezen waren voor hun project toendertijd. Kregen alsnog een mailtje of ze interesse hadden toen de vloeren al gestort waren! Ze wonen er nu nog! 

We gaan dus toch maar door met alvast een beetje opruimen en door met sparen....

Wie weet..... Kan ik binnenkort toch met een heel ander blogje komen!

Moestuinstruggels.

Heel trots zou ik een foto kunnen latenzien van die ene krop Broccoli die  er goed uitziet. Om zó in te bijten. Deze foto dus;

Broccoli schijnt moeilijk te telen te zijn. Dit jaar heb ik de eerste broccoli die er bijna net zo uitziet als in de winkel. Ietsjes kleiner. Net als biologische broccoli, die is in de winkel ook kleiner. Ik heb op de broccoli geen gifhoeven gebruiken.       

 

Misschien had ik dat wel moeten doen op mijn appel? 

Het is de rode vanBoskoop, 

maar er zijn beestjes die deze appels ook erg lekker vinden.

Veel appels zijn hierdoor aangetast. Google weet een boel, 

maar daar is het antwoord dan vaak weer een of ander prijzig chemisch middeltje. Een middeltje tegen het één, weer een ander middeltje tegen 

het ander....

 

Ik wordt er wel eens moedeloos van; Bladroller, meeldauw, roest, wormen en rupsen, ...

 

Op andere dagen word ik weer helemaal happy, want dan oogst ik mijn 1e courgette! Vervolgens groeit de 2e courgette maar half en komt er daarna geen courgette meer aan. 

 

En dan hoor je andere moestuinders vertellen dat ze wel 20 pepertjes aan hun planten hebben, waar ik al blij was met 5 pepertjes. (waarvan ik niet eens weet hoe of waar ik ze kan eten. (Paarse pepertjes?)

Ineens ben je dan toch ineens een beetje minder blij. 

Waarom, waardoor is er zo weinig groei in mijn tuin? Bemest ik niet vaak genoeg? Is mijn grond vervuild? Te veel of te weinig kalk? 

Anderen zijn al groenten aan het inmaken die bij mij nog stééds in een beginfase blijven hangen.

Dus vandaag van mij geen succesverhaal, wel frustratie. Het moestuinieren is niet altijd rozengeur.

Bessen plukken in het wild!

Vanmiddag heb ik een uurtje bessen geplukt. In het wild. 

Nou ja, en béétje wild. 

Bij ons in de stad, in een andere wijk staat een openbare fruittuin. Met bessenstruiken, fruitbomen, notenbomen en een theehoekje. Vorig jaar heb ik hier ook geplukt. 

Heb ik de bezoekers van mijn werk gevraagd over het hoe en wat over kruisbessen om de volgende dag snel terug te gaan om ze te plukken. Toen was ik te laat en waren echt alle kruisbessen geplukt. Alles!

 

Vandaag heb ik  wat Aalbessen, Kruisbessen en Zwarte bessen geplukt. En er nog veel meer laten staan. Eerst maar eens kijken wat ik er mee kan. Ideeën genoeg! Jam maken, in cakejes of plaatcake, gewoon in de ochtendyoghurt, in vanillevla, op ijs, of zó uit het vuistje.

Die Kruisbessen en Zwarte Bessen heb ik wel eerst al plukkend geproefd. Bessen plukken om thuis te ontdekken dat ik ze ronduit vies vind is niet handig. 

Het is zo'n ontspannend werkje dat plukken. Alleen daarom al is het leuk om te doen. 

Heb jij in jouw omgeving ook zo'n plek? 

 

Soms heb je kwekerijen waar je ook zelf kunt plukken en waar je vervolgens per emmertje of zo afrekent. Maar eerlijk gezegd vind ik dit lang niet zo leuk. Zo langs het fietspad een emmertje bessen plukken  en vriendelijk naar verbaasde voorbijgangers groeten. Geinig. Al zullen er ook zijn die t wat raar vinden dat ik daar zomaar pluk. Maar het mag daar echt hoor.

Binnenkort ga ik met een collega lekker het bos in, bosbessen plukken. Hebben we ooit eerder gedaan met nog een andere collega erbij. Was zo gezellig! Krijg je al zin om ook eens een uurtje te plukken? Moet je eens doen!

Knoflookoogst. En meer!

Zoals je inmiddels weet probeer ik van alles uit in mijn tuintje. Zo heb ik lang, heel lang geleden eens een paar teentjes knoflook in de grond gestopt onder de appelboom tussen de aardbeien. Ik denk dat ze er wel 2  winters gestaan hebben. En nu is het juni en hebben we geoogst!

We hebben ze nog niet geproefd. Ben wel benieuwd of en hoe ze zullen smaken. 

Iemand hier al meer ervaring mee?

De kruiden groeien ook als een tierelier. Ik hou royaal aan voor vers gebruik, maar knip nu ook geregeld af om te drogen voor later. Bieslook, Peterselie, Rozemarijn, Selderij. Zou je Maggiplant ook kunnen drogen? Ik knip wat steeltjes bieslook, of blaadjes van de andere kruiden klein en leg die tussen 2 vellen keukenpapier op een taartrooster te drogen. zo kan er van alle kanten lucht bij zonder dat er stof op kan komen. Met deze warmte zijn de kruiden al na een paar dagen droog en kunnen ze het potje in. De zelf gedroogde kruiden ruiken veel sterker dan de gekochte! Kan ik er de hele winter nog lekker mee kokkerellen.

Van mijn zus had ik een zaailing van courgette gekregen.  Tijdens de vakantie is de plant zo'n beetje ontploft en nu is de eerste courgette dan echt in de maak.

Ik had zelf 1 komkommerplantje en kreeg er van mijn zus ook 1, want de mijne stond wel erg zielig te zijn in de volle grond. Ervaring van vorig jaar heeft me geleerd dat slakken wel héél erg gek zijn op jong komkommerblad, dus had ik ze afgedekt met een kap. 

Tevergeefs.

 

Eén plantje toch opgegeten door de slakken of ander gespuis,  en eentje over. Dus die toch daar maar weer weggehaald en in een grote pot op het kastje gezet.  Al is er door het vele verpotten wel enige groeivertraging opgetreden. Nu gaat het goed.

 

Met de donkere krulsla gaat het goed en hebben we al wat van op. De andijvie schiet door nog voor ze volgroeid zijn, door de warmte. Die kan ik volgende week wel uit de tuin halen, net als de tuinbonen. Ik denk dat ik wel 3 tuinbonen er aan heb hangen. 

In de voortuin is er weinig fruitoogst te halen dit jaar. Ik denk dat ik er met een beetje geluk een handvol rode besjes uithaal. Geen appels en peren dit jaar uit de voortuin. Achter lijkt het wat beter te gaan en groeien er enkele appels en peren aan de boom. Niet overdadig, maar ze groeien er!

 

Op de meest onmogelijke momenten denk ik eraan dat alles weer eens bemest moet worden. Maar met die hitte en droogte wil ik daar een beetje voorzichtig mee zijn. Ben bang dat het anders te scherp wordt voor jongere plantjes. Ik wist dat er regen aan kwam, dus had al een paar keer bedacht dat ik vlak voordat het gaat regenen even bemestingskorrels moet strooien. Daar dacht ik zelfs gisternacht nog aan. Gistermorgen dacht ik er pas aan toen ik weer op mijn werk was. Toen ik een half uurtje thuis was dacht ik er niet aan en  weer later op mijn werk.....kwam de zo gewenste regen. Toen ik naar huis ging was het weer helemaal droog.

Met déze tip hou je je zomerfruit langer goed!

 

 

Zomerfruit zoals aardbeien, frambozen en blauwe bessen is er nu volop. Heerlijk! 

Maar vaak moet je flink door-eten om het op tijd op te krijgen. Ik heb een tip voorbij zien komen om dit fruit langer vers te houden. Die wil ik nu ook met jou wil delen.

Ik heb het eerst zelf uitgeprobeer en het werkt! 

 

Je doet je  netgekochte aardbeien, of ander klein fruit in jampotjes met een deksel er op. Nog niet wassen, dus gewoon direct na aankoop húp de jampot in en deksel er op.

 

Ik wilde het eerst zelf proberen omdat je door het in de jampot te doen je het fruit soms wat meer op elkaar lijkt te stapelen, maar dit heeft geen invloed op je fruit. (Natuurlijk moet je er niet in knijpen, maar dat lijkt me logisch.)

 

Het is getest en bewezen; 

Je fruit blijft echt veel langer mooi en vers!

Veel Succes.

Ijsheiligen voorbij en kostenbesparend tuinieren.

Ijsheiligen zijn voorbij, dus alles kan de tuin in. 

Eerlijk gezegd hou ik me nooit aan ijsheiligen, maar ja ik wilde toch een passende en pakkende titel hebben boven dit stukje. Ik hou gewoon de weersverwachtingen in de gaten in mijn beoordeling of iets wel of niet de tuin in mag. Met al die klimaatveranderingen verandert het weer toch ook en zijn die klassieke ijsheiligen niet altijd meer van toepassing. Denk ik. Dit jaar was ik wel wat voorzichtiger met het buitenzetten van klein grut. Gewoon, omdat het ook kouder was. Vanuit de vensterbank heb ik eerst wat klein grut buiten gezet in het fietsenhok. We hebben ooit een extra afdakje gemaakt omdat we niet alle fietsen in de schuur kwijt konden. Nu staat er in dat fietsenhok nog maar 1 fiets. Vorig jaar hebben we het dakje vernieuwd en is er helderder golfplaat op gekomen. Nu lijkt het meer op een half open kas en doen de plantjes het er goed.

Enkele plantjes die nog erg klein zijn heb ik nog niet in de volle grond gezet. Eerst even verder aansterken en groter groeien. Zó heel klein zijn ze helemaal een gewilde prooi voor de slakken.

Ik heb enkele bijzondere plantjes gekregen van een collegavrijwilliger van mijn man uit de kerk en enkele plantjes en zakjes zaad van mijn zus. En ik heb weer enkele plantjes klaarstaan voor op mijn werk. Zo geven we aan elkaar door. 

Ook blijf ik het leuk vinden om ook kostenbesparend te experimenteren. Vandaag leg uit wat uit over Bieslook, Lenteui, Snoeptomaatjes en Basilicum.

 

 1 Snoeptomaatje uit de supermarkt

Ik heb de zaadjes uit een snoeptomaatje van de supermarkt gevist. Ietsjes afgespoeld en in een nat dubbelgevouwen keukenpapiertje in een plastic zakje 2 nachtjes laten broeien. Dat keukenpapiertje in stukjes geknipt, dus niet opnieuw opgegevouwen. Die stukjes met per stuk enkele zaadjes verdeeld over de pot.De plantjes komen op, dat is al een begin. Of er straks ook vrucht aan komt is afwachten, het kan natuurlijk een ras zijn dat het in de kassen wel goed doet, maar hier in de tuin niet. 

Basilicum uit de supermarkt

Voor een recept had zoon een keer basilicum nodig. Je kunt een pakje met wat takjes basilicum kopen of in een pot. Een pot gekocht. Dit kun je ook overhouden, maar daar moet je wel wat voor doen. De gekochte plant moet je bij de wortels in 2 of 3 stukken scheuren. Of misschien wel meer, ik heb het in 2 gescheurd. Dan moet je die stukken verpotten en aanvullen met potgrond. De plant geeft het snel aan als het te droog staat. Tijdens het verpotten waren wat takjes afgebroken. Die heb ik in een vaasje gezet om te wortelen. Om te wortelen moeten er wel 2 blaadjes afgehaald worden en die oogjes moeten onder water staan. 1 ervan staat nu net in de volle grond. De andere staat nog in het vaasje en poot ik donderdag op mijn werk. Zonet het ik er nog enkele takjes bij in gezet. Die staan nog niet op de foto.

Lente- of bosui uit de supermarkt

Die lange sprieten die je op de foto ziet zijn lente- of bosuitjes uit de supermarkt. Eerst hebben we gebruikt wat we nodig hadden en niet te ver doorgesneden tot aan de wortels. Zijn zo'n 6 cm bij de wortels vandaan gebleven en die stukjes in een glaasje water gezet. Toen de wortels aangesterkt waren en de lenteui weer begon te groeien heb ik ze in de tuin gezet. Nu kunnen we oogsten wanneer we t nodig hebben.

Zo als ik het net met de Basilicum beschreven heb, heb ik dat ooi ooi eens gedaan met Bieslook uit de supermarkt. Daarna nooit weer nieuwe hoeve kopen, want het komt steeds opnieuw op.Ik ben nu de bieslook aan het drogen zodat ik in de winter gedroogde Bieslook heb. Ik knip enkele sprietjes in kleine stukjes en leg ze op een rooster te drogen tussen 2 velletjes keukenpapier. Met enkele dagen is het al droog.

Gedroogde Bieslook uit eigen tuin

Ik heb je nog wel meer te vertellen over de tuin, maar we gaan zo naar de kleinkinderen (en hun papa en mama natuurlijk) en ik wil nog iets inpakken. Dat hou je dus nog tegoed.

Lekker de tuin in!

Vanmorgen na het sporten samen met manlief lekker de tuin in gedoken. Veel oude dode planten er uit gehaald. Ik laat altijd de potjes staan tot na de winter, ook van de éénjarigen. Als ik dan na de winter geen enkel groen puntje aan de takjes of bij de wortels zie dan gaan ze alsnog weg. Er is veel weggegaan dit jaar. Ook veel scheefgezakte rieten potjes. 

Deze manier van werken heeft me geleerd dat er veel planten die als éénarige worden verkocht, best een paar jaar méér mee kunnen. Zo heb ik intussen aardig wat Chrysanten in pot laten overleven. Hier zie je de eerste blaadjes al weer tevoorschijn gekomen. En ja, ze zijn wat later in bloei dan de exemplaren die je tegen die tijd weer overal kunt kopen. Maar je hebt wel de hele zomer voorpret van de plantjes die je ziet groeien.

Ook hebben we iets meer ruimte gemaakt voor het moestuingedeelte. We hebben het voederhuisje en een hortensia iets opgeschoven en 'n kleine meter meer ruimte voor de groenten.

Hier heb ik tuinboontjes gezaaid. Die heb ik gisteren al te weken gelegd in een bakje water. Tuinboontjes konden eigenlijk wel eerder de grond in, maar ik had er nog geen puf of tijd voor. Nu staan ze er! Zullen ze ook sneller groeien nu ze later, in een iets warmere periode gezaaid zijn?

Tuinbonen zijn klimmers. Straks, als het plexiglas niet zo hard meer nodig is komt het rekje van betonstaal links op de foto erbij waar de bonen tegenaan kunnen klimmen. 

Deze 3 plantjes is broccoli. Die had ik vorig jaar al gepoot. Kwamen uit de bak op mijn werk. Daar stonden ze met teveel tegelijk in een plastic kratje. Daar hebben we (nog) geen mogelijkheid om het in de grond te zetten. Ik heb dat toen een beetje uitgedund en deze pantjes in mijn eigen tuin gezet. Ze zijn in de nazomer en herfst niet echt veel gegroeid, maar hebben de winter goed overleefd. Misschien oogst ik er in t vroege voorjaar toch nog Broccoli van. 

Dit wordt het hoekje voor de kruiden. De Thijm had de hele winter in een potje ergens gestaan. Die hebben we nu in de volle grond gezet. Die groene sprietjes rechts is verse Bieslook. Dit komt elk jaar vanzelf weer op. 

Wel grappig om te merken hoe mijn hobby, ook gezinsleden aansteekt. Manlief stelde al meerdere keren voor het moestuinstukje groter te maken. Zoonlief vraagt of ik Peterselie en toch weer Rucola wil zaaien. Ik vrees alleen dat manlief vorig najaar een keertje te enthousiast heeft opgeruimd in de tuin; In een hoekje van de wortelen had ik een gekregen Selderijplantje neergezet. Ik wist zelf wel dat die Selderij daar stond, maar ja, ik denk dat hij t voor onkruid heeft aangezien omdat ik hem niet had afgescheiden door er een baksteen tussen te leggen.

Tot vorig jaar hebben aan de voet van deze appelboom aardbeienplantjes gestaan. Ik heb me laten vertellen dat je aardbeienplantjes niet jarenlang op dezelfde plaats kunt laten staan. Ik weet nog dat ik me vorig jaar verheugde op een leuke oogst omdat er wel veel bloemetjes aan zaten, maar aardbeien heb ik niet gezien. Kan natuurlijk ook door het weer gekomen zijn, maar toch. Komende zomer viooltjes op deze plek. 

Na het werken in de tuin was het heerlijk genieten op het bankje met een lekker vers broodje in de zon! Natuurlijk wel nog even aantekeningen gemaakt in mijn moestuin-aantekeningenboekje. Echt leuk om dan te lezen dat ik precies een jaar geleden rode bietjes heb gezaaid. Toen was het de hele week heel zonnig. Nu is het een heel wisselvallige week qua weer; Sneeuw, regen, en lente!

 

Welke boekje ik hiervoor gebruik? Deze;

Mijn MOestuinboekje, voor als je meer info wilt over het boekje. Via de link kun je 'm ook rechtstreeks  bestellen.

Mijn tuin. Om moedeloos van te worden, soms.

Als er iets leuk opkomt in mijn tuin of er iets veelbelovends is staat laat ik het jullie graag zien om je hierin mee te nemen.

Ik weet niet of je vandaag wel mee wil kijken in mijn tuin. T is om moedeloos van te worden. 

Die ene appelboom die als leiboom tegen de schutting staat heeft dit jaar weer geen bloei dus straks geen appels gegeven. 

In die boom zit ook opnieuw meeldauw. Op internet las ik dat je 'm dan moet bespuiten met een mengsel van 40% melk en 60% water. Dat heb ik meerdere keren gedaan. Tot nu toe zonder succes.

De appelboom in de houten bak, daar heb ik vanmiddag weer rupsennesten uitgevist. Die zien er uit als spinnewebben met zwarte puntjes erin. Maar de ervaring van vorig jaar leert me dat dit rupsennesten zijn. Toen ik ze er uit ging trekken met een plastic handschoentje aan maakten de eerste kleine rupsjes zich al uit de voeten.

Met de perenboom die we in de winter een meter naar achter hadden verplaatst is het helemaal triest gesteld. Er zitten wel veel peertjes aan, maar amper blad. Het lijkt dat de droogte hem nekt. Natuurlijk begieten we hem wel, maar het lijkt niet te helpen. 

Misschien wel tegen beter weten in hoop ik dat de boom weinig blad aanmaakt om de droogte te overleven en volgend jaar sterker terug te komen. 

In deze bak heb ik nu al 2x sperciebonen gezaaid. Van de 1e ronde zijn er 2 plantjes opgekomen. Misschien moet ik bij de 2e zaaironde gewoon geduld hebben? Dat hoop ik dan maar. Maar ja, het kan ook maar zo zijn dat de zaden toch verdroogd zijn, ook al sproei ik regelmatig. Tijdens deze droogte en warmte is zaaien geen doen. Dan zou je het meerdere keren per dag moeten doen om het zaad vochtig te houden. De bak oogt op het eerste gezicht mooi groen, maar dat is een invasie aan klaver. Omdat er nog boontjes onder de grond kunnen kiemen, kán he, durf ik nu niet al te rigoreus aan de klaver te trekken

 

Aan de voet van de perenboom heb ik een rabarberplant gepoot. Ik heb de plant op de markt gekocht. Als ik het goed heb gevonden op internet moet ik er dit jaar gewoon niets aan doen en niet te fanatiek oogsten. Eerst een jaartje rust geven. Daarna zou de plant jarenlang op dezelfde plaats kunnen blijven staan. 

Deze plant staat niet in de moestuinhoek maar gewoon tussen de bloemetjes. Omdat van de winter de perenboom naar achteren is verhuisd staat er nog niet zoveel aan vaste planten in die hoek, dus heb ik er het zakje bloemenzaad gezaaid wat we van de locatiemanager hebben gekregen. Ben benieuwd wat er van opkomt. 

Meer heb ik niet te mopperen over mijn tuin. Als je tips voor me hebt, of mij fouten ziet maken, dan hoor ik ze graag!

Het is nu buiten lekker weer, dus ik ga lekker buiten zitten. 

Met mijn ogen dicht.

Noem me gerust een onregelmatige blogger

Zo lees je wel 3x in de week iets van me, en zo wel 3 maanden bijna niets. 

En dat is niet omdat ik niets te delen heb, integendeel. Maar ik kom er veel minder aan toe. Ik moet toch maar eens gaan kijken waar 'm dat in zit. 

 

Het kan zijn dat ik andere prioriteiten ben gaan stellen aan mijn vrije tijdsbesteding. 

Mijn tijd is afgelopen tijd ook wel wat opgeslokt door allerlei die ook moesten gebeuren, zo hebben we mijn schoonmoeder verhuisd, zijn we druk met het uitzoeken wat te doen met de hypotheek en hebben we de rolgordijnen opgehangen.

Ik ben meer gaan werken waardoor ik ook wat minder vrije tijd over hou. En in mijn werk zijn er weer heel veel veranderingen. Houdt het nou nooit eens op? Gewoon even in rustig vaarwater, mag dat ook?

Of is er gewoon meer vrije tijd weggelekt? Dat is een "deftig" begrip voor  mijn tijd verlummeld hebben. 

Nou is terugkijken op iets wat je toch niet kunt terughalen (tijd) niet erg zinnig. Het is dan beter om te kijken hoe ik tijd wil gaan gebruiken, en dan wetende dat ontspannend lummelen ook zinvol is. 

Augustus is al weer volop bezig. 

Voor komende maand staat er weer van alles in de planning. 

Een kleinzoon die 5 wordt. Wat zullen we hem gaan geven? Eigenlijk wil ik geen extra vulling geven in de grote verzamelbak van een bekend merk speelgoed. Maar ja, wat dan wel?

Er zijn 4 (!) collega's die eind augustus of in september afscheid gaan nemen. Daarvoor moet ook nog van alles geregeld en gemaakt worden.

Eind van de maand weer naar de cardioloog voor een periodieke controle. 

De planten en de post van de buren verzorgen. Die zijn 'n maandje weg.

 

En tussendoor hoop ik wat meer te gaan genieten van een stralend zonnetje... Als die er is. Nu is die er maar af en toe, tussen de hoosbuien door. De moestuin is dit jaar dan ook geen succesverhaal. 

We hebben er inmiddels een keertje bietjes van gegeten en er staat nog t een en ander. Veel is geroofd door de slakken. 

Vorige week wel de rode besjes geoogst.

 

 

Zo af en toe sta ik genietend te kijken naar de ene appel en perenboom die vrucht geven. Misschien maar 5 appels en 6 peren dit jaar, zo langzamerhand wordt die oogst een beetje groter. Die andere appelboom doet nog steeds niets anders dan blad geven. Daarvan komt dus nog steeds geen oogst.

 

Ik heb nog geen lekkere recepten voorbij zien komen met appelboomblad ;-)