Lentekriebels! Vlijtig als de mieren.

Lekker he, die zon! Ik krijg er altijd heel veel energie van. Soms ga ik dan als een razende roeland door mijn huis en tuin heen en wordt er ineens heel veel werk verzet. 

 

Bed verschoond en de was hangt buiten te drogen. Kan vanavond zo weer op bed. Ruikt dan altijd zo lekker.

Daarna de ramen voor en achter aan de binnekant gelapt. Toch 1 nadeeltje van de zon; Als die op je ramen schijnt zie je wel heel erg goed of het nodig of of dat ze er nog even mee door kunnen. Nou met al die kaarsen afgelopen winter was t wel heel erg nodig. Als je ze dan gedaan hebt heb je wel echt eer van je werk. Geeft dan zo'n lekker voldaan gevoel.

Dan even buiten koffiepauze. Dan zie je dat ook de eerste mieren al weer heel druk zijn. (Spreuken 6 schrijft er ook over.)

Vandaag met manlief even naar het nieuwe huis wezen kijken. Helaas liggen er bergen zand voor en kunnen we het niet echt goed zien. In fase 1 Ons Stadsgezicht lijken de allereerste woningen bijna klaar? 

Daarna zijn we de weer thuis voortuin ingegegaan en hebben we er samen een container vol blad uit geharkt. Komen de Crokusjes en opkomende Narcisjes veel beter tot hun recht. 

Donderdag en vrijdag weer naar mijn werk op de dagbegeleiding. Ook fijn.

 

 

Krans van Hortensiabloemen. Eenvoudig zelf te maken!

 

Hij is net af! Mijn nieuwe krans. Ben best wel trots op het resultaat. Vooral omdat het zo gemakkelijk bleek om zelf te maken. Ik ga je vertellen hoe. 

Krans maken van hortensiabloemen.

-Knip bloemenkronen af van de hortensia's. Verzamel een emmertje vol met verschillende kleuren en groottes bloemtrossen. 

-Neem een strokrans en begin maak er met een stuk touw of mooi lint een ophanglus aan. Dan weet je alvast waar de bovenkant van de krans komt. Hier kun je een beetje rekening mee houden in de schikking van de grootte van de bloemen. Ik vind het t mooiste dat het zwaartepunt onderaan komt. Helemaal onderaan of vlak naast de onderkant, net wat je zelf mooi vindt. 

- Neem een lange draad katoengaren en knoop deze om de krans vast. Begin daarna met 1 bloementros te rijgen. Wikkel de katoendraad om de krans heen. Rijg er een nieuwe bloementros aan en wikkel opnieuw de katoendraad om de krans. Dit steeds herhalen. Het is dan een beetje zoeken en schikken van de bloemenkronen. Let hierbij op de verschillende kleuren en groottes. Te versteviging kun je de katoendraad niet te lang maken, en deze tussendoor even vastknopen om de krans. 

- Ik had mijn lijmpistool bij de hand liggen voor het geval het niet wilde blijven zitten op de plek die ik wilde, maar ik heb m niet nodig gehad.

-Knoop het katoendraad goed vast om de krans heen en lijm waar nodig vast. 

Wees erop bedacht dat er nog wel een spinnetje of torretje uit kan kruipen.

Veel plezier met je nieuwe krans!

Ik heb eraan gedacht of dit een activiteit zou zijn voor de bezoekers van de dagbegeleiding. Ik weet het niet. Ik denk dat het wel intensief is qua begeleiding en zelf heb ik hiervoor onvoldoende bloemen in mijn tuin.

Regenochtend werd romantisch uitje

Manlief had wel een paar keer gekeken op zijn telefoon; Er zouden eerst wel buien komen, maar later toch weer niet. Dus konden we die zondagochtend best gaan fietsen. Lang niet gedaan, dus lekker appeltje en n koek mee in de fietstas en gaan. Voor de zekerheid maar wel de jassen mee, je weet nooit. Toen ik mijn jas in de fietstas deed bleek de regenponcho er al in te zitten. Die reist gratis mee, dus laat maar zitten. Ruimte zat in die tas. 

Het is prachtig fietsen over het Harriejakkes veld. Dit is niet de juiste benaming, maar wordt wel zo genoemd in de volksmond. Ligt vlak bij het Harderwijker en Leuvenumse bos. We waren op zoek naar de eerste bloeiende heideveldjes. We hebben een paar polletjes bloeiende hei gezien! En de kudde schapen. Zó mooi om ze daar in alle rust te zien grazen. En de honden er druk omheen rennen om ze bij elkaar te houden. 

De bewolking trok wel steeds meer dicht en de wolken werden donkerder. Zou het dan toch? De fietsroute toch maar iets inkorten, je weet nooit...

De bui barstte toch los toen we midden in het bos waren. Er was geen houden aan! Met doorfietsen in de gewone jas zouden we drijfnat thuiskomen. 

Van een regenponcho kun je ook een tentje maken waar je allebei onder kunt schuilen. En dat hebben we dan ook gedaan. Lekker romantisch! De poncho hield ons droog en we hielden elkaar lekker warm. Enkele hardlopende vrouwen die voorbijkwamen rennen moesten wel lachen; Lekker knus zo!

Af en toe gluurden we vanuit ons ienieminitentje even naar onze omgeving. Zou toch jammer zijn als we voorbijlopende herten zouden missen. Of de van de wilde zwijnen te laat zouden zien uit welke hoek ze komen. Die hebben we toch niet gezien. Dat gluren onder dat tentje vandaan leverde wel grappige foto's op. Die wil ik met je delen.

We hebben 2x onderweg moeten schuilen onder ons tentje, maar zijn toch vrij droog en met leuke herinneringen thuisgekomen. Daar zullen we later nog wel eens om grinniken. En je ziet op de foto's dat de buien niet mals waren.

Vertraging is de moestuin

Het is al eind juli, bijna augustus.

Een deel van mijn moestuintje had ik in de loop van deze lente al opgegeven. De bietjes en worteltjes had ik al 3x ingezaaid en van de bietjes heb ik maar 1 plant die echt een beetje groeide. 1 plant! 1 biet. Het lijkt erop dat de bietjes en de worteltjes nu een beetje beginnen te groeien.

Via onedrive kreeg ik een foto van 2 joekels van courgettes die ik 7 jaar geleden oogstte. Die foto heb ik toen ook met jullie gedeeld: Courgetteoogst. Dit jaar zijn mijn planten steeds opgegeten.

Blog ik al zo lang? Blijkbaar. 

Nu is het allemaal pas net aan het bloeien. Ik zal je wat fotootjes delen. Dan zie je gelijk wat ik bedoel.

Dit is mijn tomatenplant. Eind juli zitten er pas bloemetjes aan. Er hadden al rood-wordende tomaten aan moeten zitten. Zeker met tomaten verwacht ik niet dat dit nog gaat lukken. Zelfs al zouden we een hele mooie warme nazomer krijgen. Tomaten hebben erg veel zon en licht nodig. 

 

Hier zie je mijn komkommer. 

Groot al he? wel 3 hele centimeters! Nu het deze week zo mooi wordt zou het maar zo kunnen dat deze wel uitgroeit tot een echte komkommer!

 

 

De spercieboontjes. 

Bezig met hun revival. Misschien kan ik er dit jaar wel een hele hand vol van oogsten!

 

De appels, peren en blauwe bessen gaan gelukkig wel beter dit jaar. Zeg maar ronduit goed! Al durf ik dat niet echt te zeggen. Pas als het oogstijd is durf ik te zeggen dat het een goede oogst is.

Over de blauwe bessen heb ik een net gehangen. Zijn erg lekker en dat vinden de merels ook. Elke morgen plukken we er een paar voor in de yoghurt. Veel lekkerder dan de blauw bessen uit de winkel. Die hebben vaak op de een of andere manier helemaal geen smaak.

De Braeburn appels uit de voortuin. In de achtertuin heb ik een andere soort hangen; de Rode van Boskoop. Een appelmoes en appeltaartappel. 

Omdat het met de rest van de moestuin zo beroerd gaat dit jaar, durf ik me eigenlijk niet te verheugen op straks appeltaart of -moes te kunnen maken. Gelukkig hoeven we er niet van te leven. 

Ik hoor van veel mensen dat het zo beroerd gaat dit jaar. Is ook wel logisch; veel regen, veel slakken en amper warmte. Ja nu pas komt de warmte. Wie weet, gaat de oogst nu ook echt groeien en krijgen we dit jaar toch een goeie oogst. Alleen wat later. Hopen mag altijd toch? Soms zelfs tegen beter weten in. ;-)

Hoe staat het ervoor in jouw tuin? Ook nog stug aan het proberen? Of is het bij jou wel goed gegaan? Laat maar horen! Welke groenten en fruit deden het goed dit jaar? Welke niet?

Nu schrijf ik nog hele stukken over mijn oogst. Of deze nou lukt of niet. Dat zal in najaar 2026 wel anders zijn. Dan wonen we ergens anders en is onze tuin een héél stuk kleiner. We verwachten er zomer 2026 te kunnen gaan wonen. Het is een nieuwbouwwoning. Dan is de tuin eerst nog een kale zandbak. Zal ik mijn tuin niet al te erg gaan missen? Ik ben al aan het bedenken dat mijn appel- en perenboompjes niet mee kunnen. Daar in de nieuwe tuin kan ik het beste leiboompjes gaan neerzetten en dan leren hoe ik die moet snoeien.

Aanbieding voor een prachtig boek; Alle ouderen naar buiten!

Zoals je weet werk ik in de ouderenzorg. Dagbegeleiding voor thuiswonende ouderen. Veel van mijn lezers werken in de ouderenzorg.

Vandaag wil ik je attenderen op een heel mooi boek. 

Het is een werkelijk prachtig kijkboek, vol met afbeeldingen uit de natuur. Alleen al daaraan kunnen onze bezoekers urenlang prezier beleven. Daarnaast staan er veel ideeën in; Hoe kun je de natuur opzoeken en hoe kun je de natuur naar binnen halen. 

In de natuur en met de natuur bezig zijn.

Als je op de link hieronder klikt kun je het boek rechtstreeks en extra voordelig bestellen.

Click hier

Ik wil je op dit boek attenderen omdat je het boek via die link het boek nu wel heel laag geprijsd kunt kopen. Voor 2 weekbladen ben al duurder uit.

Op mijn werk verwacht ik dat heel veel bezoekers er alleeen al urenlang in kunnen kijken en er heel wat gesprekken over zullen ontstaan. Daarnaast staat het boordevol activiteiten om te ondernemen met ouderen. Het mooie is dat het nu eens gericht is op ouderen in zijn algemeenheid. Ouderen, geen kinderen. Al staan er ook tips in om jong en oud met elkaar te verbinden in de natuur.

Er staan tips in voor verzorgers, familieleden, activiteitenbegeleiders, mantelzorgers, vrijwilligers.

Gewoon thuis te gebruiken, in dagactiviteitencentra, ouderencentra, verzorgingshuizen, buurtcentra....

 

De natuur proeven, er creatieve dingen mee doen, spelvormen, recepten uit de natuur, voelen en beleven!

 

Laat je me weten wat jij uit het boek hebt kunnen halen? Daar inspireer je anderen ook weer mee.

Click voor kortingsactie

 

Nieuwere update;

Ik kon het niet uitstaan dat ik jullie heb geattendeerd op een goed boek wat ook niet zo duur is en Bol maakt 'm toch weer duur! Ik ben verder gaan zoeken. En met resultaat!

Via de volgende link kun je het boek toch voor maar €9,90 bestellen!

Verkoop via de schrijver zelf 

Ga ook het bos in! Juist nu.

Als je binnen zit en door het raam naar buiten kijkt is het helemaal niet uitnodigend om naar buiten te gaan. Grijs, donker, nat, koud....

Vanmorgen hebben we toch de wandelschoenen (zoals ik ze noem mijn smoekslaarzen) aangetrokken en zijn er op uit gegaan, het Leuvenumse bos in. Het was er heerlijk. Heerlijk stil. Mooi moment voor verstilling in jezelf. 

 

We troffen het ook met het weer. Grijs, druilerig, maar wel droog. Grijs en druilerig klinkt niet echt aantrekkelijk, maar was het juist wèl in het winterbos. De stilte, beetje heiig, haast iets mystieks. Je nog bewuster worden van al het moois van de schepping.

Het is ook helemaal niet koud. Handschoenen, muts en sjaal hadden we niet nodig. 

Wat ik wel meegenomen had was mijn camera. Een echte camera, niet die van het mobieltje. Mijn echte camera stelt niet zo heel veel voor, het is een Samsung WB202F. Mocht je dit iets zeggen. Maar je kan er toch leukere dingen mee doen dan met het mobieltje. Vooral het inzoomen gaat beter. 

 

Over foto's moet je niet te lang praten, die moet je gewoon laten zien;

Nog rode bosbessen in december

Wie zou hier wonen?

Wat zou dit zijn?

Als je oog voor details hebt is er heel veel te zien in het bos. 

We hoopten er wel een beetje op om herten, zwijnen of een vosje te zien. Vandaag niet gezien. Wel dankbaar voor al het andere moois dat we gezien hebben, het in de stilte met God zijn, een goede reden om er nog eens heen te gaan.

Van het thuiskomen van zo'n 2 uurtjes wandelen kun je dan opnieuw een feestje maken.

Ijsheiligen voorbij en kostenbesparend tuinieren.

Ijsheiligen zijn voorbij, dus alles kan de tuin in. 

Eerlijk gezegd hou ik me nooit aan ijsheiligen, maar ja ik wilde toch een passende en pakkende titel hebben boven dit stukje. Ik hou gewoon de weersverwachtingen in de gaten in mijn beoordeling of iets wel of niet de tuin in mag. Met al die klimaatveranderingen verandert het weer toch ook en zijn die klassieke ijsheiligen niet altijd meer van toepassing. Denk ik. Dit jaar was ik wel wat voorzichtiger met het buitenzetten van klein grut. Gewoon, omdat het ook kouder was. Vanuit de vensterbank heb ik eerst wat klein grut buiten gezet in het fietsenhok. We hebben ooit een extra afdakje gemaakt omdat we niet alle fietsen in de schuur kwijt konden. Nu staat er in dat fietsenhok nog maar 1 fiets. Vorig jaar hebben we het dakje vernieuwd en is er helderder golfplaat op gekomen. Nu lijkt het meer op een half open kas en doen de plantjes het er goed.

Enkele plantjes die nog erg klein zijn heb ik nog niet in de volle grond gezet. Eerst even verder aansterken en groter groeien. Zó heel klein zijn ze helemaal een gewilde prooi voor de slakken.

Ik heb enkele bijzondere plantjes gekregen van een collegavrijwilliger van mijn man uit de kerk en enkele plantjes en zakjes zaad van mijn zus. En ik heb weer enkele plantjes klaarstaan voor op mijn werk. Zo geven we aan elkaar door. 

Ook blijf ik het leuk vinden om ook kostenbesparend te experimenteren. Vandaag leg uit wat uit over Bieslook, Lenteui, Snoeptomaatjes en Basilicum.

 

 1 Snoeptomaatje uit de supermarkt

Ik heb de zaadjes uit een snoeptomaatje van de supermarkt gevist. Ietsjes afgespoeld en in een nat dubbelgevouwen keukenpapiertje in een plastic zakje 2 nachtjes laten broeien. Dat keukenpapiertje in stukjes geknipt, dus niet opnieuw opgegevouwen. Die stukjes met per stuk enkele zaadjes verdeeld over de pot.De plantjes komen op, dat is al een begin. Of er straks ook vrucht aan komt is afwachten, het kan natuurlijk een ras zijn dat het in de kassen wel goed doet, maar hier in de tuin niet. 

Basilicum uit de supermarkt

Voor een recept had zoon een keer basilicum nodig. Je kunt een pakje met wat takjes basilicum kopen of in een pot. Een pot gekocht. Dit kun je ook overhouden, maar daar moet je wel wat voor doen. De gekochte plant moet je bij de wortels in 2 of 3 stukken scheuren. Of misschien wel meer, ik heb het in 2 gescheurd. Dan moet je die stukken verpotten en aanvullen met potgrond. De plant geeft het snel aan als het te droog staat. Tijdens het verpotten waren wat takjes afgebroken. Die heb ik in een vaasje gezet om te wortelen. Om te wortelen moeten er wel 2 blaadjes afgehaald worden en die oogjes moeten onder water staan. 1 ervan staat nu net in de volle grond. De andere staat nog in het vaasje en poot ik donderdag op mijn werk. Zonet het ik er nog enkele takjes bij in gezet. Die staan nog niet op de foto.

Lente- of bosui uit de supermarkt

Die lange sprieten die je op de foto ziet zijn lente- of bosuitjes uit de supermarkt. Eerst hebben we gebruikt wat we nodig hadden en niet te ver doorgesneden tot aan de wortels. Zijn zo'n 6 cm bij de wortels vandaan gebleven en die stukjes in een glaasje water gezet. Toen de wortels aangesterkt waren en de lenteui weer begon te groeien heb ik ze in de tuin gezet. Nu kunnen we oogsten wanneer we t nodig hebben.

Zo als ik het net met de Basilicum beschreven heb, heb ik dat ooi ooi eens gedaan met Bieslook uit de supermarkt. Daarna nooit weer nieuwe hoeve kopen, want het komt steeds opnieuw op.Ik ben nu de bieslook aan het drogen zodat ik in de winter gedroogde Bieslook heb. Ik knip enkele sprietjes in kleine stukjes en leg ze op een rooster te drogen tussen 2 velletjes keukenpapier. Met enkele dagen is het al droog.

Gedroogde Bieslook uit eigen tuin

Ik heb je nog wel meer te vertellen over de tuin, maar we gaan zo naar de kleinkinderen (en hun papa en mama natuurlijk) en ik wil nog iets inpakken. Dat hou je dus nog tegoed.

De eerste (ongewenste) bezoekers voor de tuin zijn gesignaleerd!

 

Je ziet nu nog niet veel meer dan enkele takken, maar dit is een abrikozenboompje, gekregen van de gemeente Harderwijk in samenwerking met Stichting Landschaps Beheer.  En wat ben ik er blij mee! Eindelijk een abrikozenboompje! Ik had er al eerder naar gezocht. Nu vind ik 'm zomaar via een actie van onze gemeente. En het kost mij niets. Een vriendin van me heb ik er ook op geattendeerd, wetende dat zij nu nog een kale tuin heeft. Zij heeft nu een béste Pruimenboom, Lavendel, Framboos en Vlinderstuik. Allebei blij!

Tros Oranje Abrikoos

Zaterdag konden we 'm ophalen. Ik heb t boompje eerst enkele uren in een bak water gezet en 'm toen gepoot op de meest zonnige plek die we hebben. En nu maar hopen op een boel bloemetjes en straks een leuke oogst! Daarom heb ik m niet al te dicht bij de weg gezet, het is niet mijn bedoeling dat voorbijgangers de abrikozen zo uit de boom kunnen plukken. Al googlend heb ik niet echt kunnen achterhalen hoe groot deze boom nu gaat worden. Op de ene site wordt de boom 3 meter hoog, op de andere wel 10! We wachten t af. Het zal ook wel even duren voordat het 3 meter hoog is, of hoger. Al met al komt er zo steeds meer eetbaar spul in de tuin.

In de moestuin heb ik zaterdag ook de zomerworteltjes gezaaid. Onder plexiglas. Ben benieuwd. Volgende week wil ik de bietjes gaan zaaien.

3 dagen na het zaaien van de tuinbonen las ik dat ik mijn tuinbonen waarschijnlijk veel te diep heb gezaaid. Er stond niets over op het zakje. Omdat ik de boontjes had voorgeweekt, weet ik niet hoe ze er nu voorstaan onder de grond, dus ik durfde ze ook niet weer op te graven. Veel te bang dat ik dan juist de eerste prille uitlopers van de bonen beschadig. Dus ik laat ze dan toch maar met rust en hoop op het beste. 

Nu heb ik het nog steeds niet gehad over mijn eerste (ongewenste)bezoekers gehad. Ik heb ze zonder dat ik om hun toestemming heb gevraagd op de foto gezet. Tegenwoordig moet je overal toestemming voor vragen toch?

Mijn eerste ongewenste bezoekers dit jaar;

Ik heb ze opgepakt en in de struiken gegooid. 

Nee, niet bij de buren. Ik woon dicht bij een groot bos. Kunnen ze fijn verder leven.

Of dienen als egelvoer.

 

Nèt aangekomen in Syrië, en gelijk volop aan de bak!

Zaterdag is ze eindelijk aangekomen in Syrië, mijn dochter. Ze werkte al wel wat langer voor ZOA in Syrië. Ze werkte online via beeldbellen en mailen vanuit Libanon. 

 

Ze kon het land nog niet in omdat ze er nog geen visum voor had. Nu dus wel. Haar 1e werkdag live in Damascus is waarschijnlijk wel anders verlopen dan ze zou verwachten. Zo zie je maar, wekenlang wachten op een visum, je reist het land innen en bam! Nu kan ze haar nieuwe collega's wel van dichtbij helpen, en doordat ze er online al werkte is ze al wel een beetje ingewerkt. (Denk ik)

 

Dochter is zelf niet wakker geworden van de beving, ze heeft er doorheen geslapen. Anderen werden er wel wakker van, want het is ook in Damascus gevoeld. Manlief was op dat moment met de auto onderweg naar Beiroet en heeft het ook gemerkt. 's Morgens heel vroeg is het lekker rustig op de weg.

Zijn familie in Libanon hebben de beving ook gemerkt. Zelfs daar helemaal is het gevoeld!

 

Juist doordat ze nét aangekomen was in Damascus wist ik toen ik het maandagmorgenjournaal hoorde wel gelijk op t zelfde moment dat ze nog niet in Aleppo zou kunnen zijn. Haar collega's die wel in Aleppo waren zijn ongedeerd, maar ook heel bang geweest. 

 

Voor mij als Nederlander, ik weet niet hoe een aardbeving voelt en welke angst het oproept als je het een paar keer hebt meegemaakt. Ik denk nu een beetje aan de oudere generatie hier; Werden vaak als kind bij onweer uit bed gehaald, als gezin wachtend met het kistje met de belangrijke paieren op de keukentafel tot het onweer voorbij was. Dan word je als kind heel bang voor onweer. Zo vermoed ik dat het ook voor aardbevingen zou kunnen zijn; als je er een paar gevoeld hebt en je ouders sleuren je uit bed om de straat op te gaan en daar de rest van de nacht af te wachten, je zelf elke trilling zult leren voelen.

Nu is het zo hard gegaan dat mensen niet eens de kans kregen de trillingen te voelen. 

Flats van 14 verdiepingen zakten als een kaartenhuis in elkaar. Terwijl zo goed als iedereen thuis lag te slapen. 

Hele dorpen zijn van de kaart geveegd. 

Als je de beelden ziet word je er stil van. 

Moedeloos misschien ook wel.

Maar dat hoeft niet. Je kunt de moed vatten om te helpen. 

Help mijn dochter (en haar collega's en met hen heel veel anderen) om te kunnen helpen! 

 

Ik probeer zo de link te delen waar bij je makkelijk kunt doneren. Juist aan ZOA, omdat zij er al werken en er de weg kennen. Letterlijk de weg, maar ook de mensen, de werkwijze en alles wat er nodig is.

 

Help ZOA helpen in Syrië

7 uur! Wakker worden!

 7 uur! Wakker worden!

 

Al een paar dagen word ik klokslag 7 uur gewekt door het gezang van een merel. Dat is zó mooi! Om 7 uur hoef ik het bed nog niet gelijk uit, dus kan ik even blijven liggen en meeluisteren.

Na een minuut of tien komend de kauwen overleggen in de boom voor het huis. De merel is er dan al weer vandoor. Soms gaat t er steeds feller aan toe. Dan luistert het ook niet echt lekker meer, het gaat dan over in geschreeuw. En heb je wel eens 's morgens vóór half 8 schreeuwende kauwen gehoord? Ben je vast niet echt blij mee.

Dan is het maar net wat je er in je gedachten mee doet. 

Ga je je ergeren aan die schreeuwende kauwen of hou je het genieten vast van die zingende merel. 

Ben je blij met het gezang van die merel of trek je je kussen over je hoofd omdat dat beest veel te vroeg herrie loopt te schoppen?

Die merel maakt het mij makkelijk om van de merel te genieten! Zolang de kauwen zamen wat zitten te keuvelen vind ik het ook wel grappig om naar te luisteren, het heeft wel iets liefs, iets gezelligs, iets kneuterigs.

 

Wat doe jij met wat er op je af komt?

Hier heb ik het nu natuurlijk alleen over de merel en de kauwen, maar je kunt het veel breder trekken; Waar laat jij je door beinvloeden? Wat laat jij bij je binnenkomen? Wat geef jij de ruimte in jouw gedachten? Wat doe jij met wat je in je omgeving ziet? Wat doe jij met wat jou of je omgeving overkomt?

 

Krijgen de krijsende kauwen snel de overhand in je gedachten of lukt het je om te blijven genieten van de merel?

Mijn tuin. Om moedeloos van te worden, soms.

Als er iets leuk opkomt in mijn tuin of er iets veelbelovends is staat laat ik het jullie graag zien om je hierin mee te nemen.

Ik weet niet of je vandaag wel mee wil kijken in mijn tuin. T is om moedeloos van te worden. 

Die ene appelboom die als leiboom tegen de schutting staat heeft dit jaar weer geen bloei dus straks geen appels gegeven. 

In die boom zit ook opnieuw meeldauw. Op internet las ik dat je 'm dan moet bespuiten met een mengsel van 40% melk en 60% water. Dat heb ik meerdere keren gedaan. Tot nu toe zonder succes.

De appelboom in de houten bak, daar heb ik vanmiddag weer rupsennesten uitgevist. Die zien er uit als spinnewebben met zwarte puntjes erin. Maar de ervaring van vorig jaar leert me dat dit rupsennesten zijn. Toen ik ze er uit ging trekken met een plastic handschoentje aan maakten de eerste kleine rupsjes zich al uit de voeten.

Met de perenboom die we in de winter een meter naar achter hadden verplaatst is het helemaal triest gesteld. Er zitten wel veel peertjes aan, maar amper blad. Het lijkt dat de droogte hem nekt. Natuurlijk begieten we hem wel, maar het lijkt niet te helpen. 

Misschien wel tegen beter weten in hoop ik dat de boom weinig blad aanmaakt om de droogte te overleven en volgend jaar sterker terug te komen. 

In deze bak heb ik nu al 2x sperciebonen gezaaid. Van de 1e ronde zijn er 2 plantjes opgekomen. Misschien moet ik bij de 2e zaaironde gewoon geduld hebben? Dat hoop ik dan maar. Maar ja, het kan ook maar zo zijn dat de zaden toch verdroogd zijn, ook al sproei ik regelmatig. Tijdens deze droogte en warmte is zaaien geen doen. Dan zou je het meerdere keren per dag moeten doen om het zaad vochtig te houden. De bak oogt op het eerste gezicht mooi groen, maar dat is een invasie aan klaver. Omdat er nog boontjes onder de grond kunnen kiemen, kán he, durf ik nu niet al te rigoreus aan de klaver te trekken

 

Aan de voet van de perenboom heb ik een rabarberplant gepoot. Ik heb de plant op de markt gekocht. Als ik het goed heb gevonden op internet moet ik er dit jaar gewoon niets aan doen en niet te fanatiek oogsten. Eerst een jaartje rust geven. Daarna zou de plant jarenlang op dezelfde plaats kunnen blijven staan. 

Deze plant staat niet in de moestuinhoek maar gewoon tussen de bloemetjes. Omdat van de winter de perenboom naar achteren is verhuisd staat er nog niet zoveel aan vaste planten in die hoek, dus heb ik er het zakje bloemenzaad gezaaid wat we van de locatiemanager hebben gekregen. Ben benieuwd wat er van opkomt. 

Meer heb ik niet te mopperen over mijn tuin. Als je tips voor me hebt, of mij fouten ziet maken, dan hoor ik ze graag!

Het is nu buiten lekker weer, dus ik ga lekker buiten zitten. 

Met mijn ogen dicht.

De les van een Hyacint

 Ik gaf de glazenwasser de schuld. Niet dat hij iets fout heeft gedaan hoor. Maar ik vermoedde dat doordat hij met zijn ladder op een randje van een tegel is gaan staan, één tegel was verzakt.

De tegels in onze voortuin zijn in het najaar gelegd. Dus ze liggen nog niet echt verankerd. Vanmiddag zat ik lekker met een tijdschrift in het zonnetje en zag ik de werkelijke dader van het verzakken van die stoeptegel.

Ik zag ineens een heel klein sprietje tussen de tegels naar boven komen. Die was wel zo dik dat dit geen grassprietje had kunnen zijn. Dus de tegel er even met wat wrikken tussenuit getild. En dan zie je wat leuks: Er waren hyacintenbolletjes onder blijven zitten en die wilden bloeien. 

Die heb ik voorzichtig uitgegraven en een plekje gegeven bij een andere hyacint.

Nou mag die even bijkleuren en alsnog tot bloei komen.

 

Hoe vaak is dat niet ook bij mensen zo? Dik verdrukt onder de omstandigheden en toch willen bloeien. Dan heb je even iemand nodig die je helpt op op een plek te komen waar je wel tot bloei kunt komen.

Misschien ben of ken jij zo iemand en kun je op jouw manier iemand helpen tot bloei te komen.

Of juist andersom en voel jij je als die hyacint onder die steen. 

Dan wil ik je bemoedigen om door te blijven gaan, 

God ziet je waar je nu bent en vroeg of laat komt er iemand die je op weg helpt om alsnog te gaan bloeien. 

Op de plek waar je écht kunt bloeien.

Vogels vallen als dood neer in de woonwijk.

 

Het is deze week vaak in de kranten en op tv; Vogels vallen als dood neer door de vogelgriep. Of ze gaan dood in het vijvertje, óók in de woonwijk.

Als ik dan verder lees komen er veel vragen bij mij op. 

Alle pluimvee moet in het hok blijven. Binnen of onder een afdak. Alle pluimvee. Pluimvee van bedrijven, pluimvee van de kinderboerderij en van de kipjes in de tuin in een rijtjeswoning. 

Vogelgriep is gevaarlijk voor de vogels zelf en voor ons mensen. Bedrijven met pluimvee moeten kapitalen besteden aan preventieve hygiensche maatregelen. En dan nog;

Als er vogelgriep geconstateerd wordt in een bedrijf dan moet het hele bedrijf geruimd worden. ALLE 50.000 kippen. Of zoiets. Uit bescherming voor de volksgezondheid en de sector. 

 

Daar zijn hele organisaties die hier hun kanttekeningen bij zetten en hier actie tegen voeren. Daar kun je van alles van vinden, ga ik nu even niet op in. Ik heb een hele andere vraag. 

 

Als er eenden in de buurvijver liggen dood te gaan of dat al zijn door de vogelgriep moet je de dierenambualnce bellen. Of als er zomaar ergens in je wijk een dode  vogel op een ongewone plek ligt. Je hebt snel genoeg door of de vogel er ligt door een aanrijding of ziekte. Wat doe jij als jij dat ziet? Precies, je belt de dierenambulance als hij nog leeft. Als hij al dood is kan het zijn dat je doorrijdt. 

Stel, je belt wel de dierenambulance voor een duidelijk zieke of dode vogel. Deze vrijwilligers komen dan net als op de Covidafdeling in een ziekehuis helemaal in beschermende pakken om de vogel op te halen.

Las je het? De vrijwilligers. Zij halen dus die zieke vogels op. Vrijwilligerswerk. De kosten van de auto, de beschermende pakken; Alles komt uit giften. 

 

De zieke vogel proberen ze dan weer gezond te krijgen, ook al haalt 95% het niet. De kosten hiervoor is ook vanuit giften. Die wilde eend of zwaan, gevonden in de wijk, daar wordt alles op alles gezet om hem weer gezond te maken. Bij bedrijven worden zonder pardon dan de kippen gedood. Ook al zijn ze er om de eieren. Dit is één ding wat ik niet snap.

 Dat die dierenambulance die vogels ophaalt uit de wijken is ook vanuit een bescherming bevolking tegen de vogelgriep. Waarom staat hier dan vanuit de overheid niets tegenover? Zij moeten zich in pakken hijsen, dus helemaal ongevaarlijk is het niet. Om de bevolking te beschermen, moet hier de overheid dan niet iets bieden al is het alleen al voor de onkosten? Is deze bescherming van de bevolking niet een verantwoording van de overheid? Dit is nog iets wat ik niet snap.

 

Je merkt het; Ik snap er niet veel van. Snap jij het? Dan hoor ik graag je reactie.

Midweekje in Borger, Drenthe

We zijn een midweekje in Borger met z'n tweeën. Niet zo ver van huis en toch eventjes er tussenuit. Gisteravond er al lekker uit eten geweest.

Ons huisje deze week.

Vandaag een fietsknooppunten tochtje gemaakt. Ik zal je een kleine foto-impressie geven. 

Af en toe dreigde het te gaan regenen maar we hebben het droog gehouden. Hier in het noorden hebben we de regen vannacht al gehad.Alle regen van deze week? Ik hoop het wel.

De dorpjes Borger, Gasselternijveen, Gieten hebben we gezien. Mooi hier hoor!

 

Ik zie dat ik nog wel de instellingen van de telefoon moet veranderen. Ik hoef niet op elke foto te (laten) zien dat ik een Samsung Quad camera op mijn telefoon heb. Over instellingen en camera op telefoon gesproken.... Ik had de Samsung A52 gekocht omdat deze zo'n goeie camera zou hebben. Dat kan best, maar voor foto's op afstand of bij close up foto's komt ie toch echt tekort. Kijk maar;

vanaf mijn mobieltje

vanaf mijn camera

Nog een keertje?

vanaf mobieltje

vanaf camera

Ik heb zo hier en daar nog wat foto's van dichtbij gemaakt.

Ik heb me tijdens het fietsen niet de tijd gegund om via de app Plantnet te kijken wat voor bloem dit is. Die heb ik op mijn telefoon gehad, er weer afgehaald en was nu wel handig geweest. Heeft wat weg van een orchideeënsoort. 

Misschien laat ik je nog deze week meegenieten van onze vakantie. Anders heb ik het te druk met vakantie vieren en komt t later misschien nog.