Gehaakte sokken zijn af!

 

  

De gehaakte sokken zijn af!

Zou ik ze nog een keertje maken? Jazeker. 

Ze waren ook een heel stuk sneller af dan wanneer ik sokken brei. Dat is natuurlijk gevaarlijk om op te schrijven. Zodra men weet dat je sokken kunt breien of haken, komen ze al snel met een "ik heb schoenmaat .., wil je voor mij ook?"

Ehm, zó goed ben ik er niet in. En zeker bij de gehaakte sokken moet je regelmatig standby zijn om ze te passen.

 

Mijn sokken heb ik ook regelmatig gepast en nu weet ik dat ik dan toch de gehaakte boord iets smaller zou maken bij het volgende paar. Op de foto zie je t niet, maar t is wat aan de wijde kant. Nou ja, t is ook t 1e paar. Je wilt toch wat te leren houden toch? 

 

Mocht je het ook willen proberen; Hou een korte boord aan!  In de winkel vroeg ik of ik met gehaakte sokken genoeg zou hebben aan 1 bol van 100 gram. O Zeker! was haar stellige antwoord. Nou, veel meer dan een draadje om zonodig te repareren heb ik niet over. En dat terwijl ik maar maatje 37-38 heb. Niet zo heel groot toch? Mijn boordjes heb ik inclusief de gebreide boord 19 cm hoog gemaakt. Voor de gein heb ik net mijn gehaakte sokken op de weegschaal gelegd; 97 gram. Omdat een ander paaar misschien net een andere materiaalmix heeft, heeft het geen zin om een ander paar (gebreide) sokken op de weegschaal te leggen.

 

Wist jij dat het kon? Sokken haken? Lijkt het je wat? 

Als jij al eens sokken hebt gehaakt, wil je dan laten zien hoe ze geworden zijn? Ben benieuwd naar jouw resultaat en ervaringen! 

 

Sokken haken

 M'n groene trui is af. 

Tijd voor het nieuwe project. Een experiment. Sokken haken. Voor mijn verjaardag heb ik van m'n schoondochter het boekje "Sokken haak je zo!" gekregen. 

Het heeft even geduurd omdat ik wel eerst de trui af wilde hebben en geschikte sokkenwol moest halen. Toen ik die wol eenmaal had ging het snel. Zelfs zitten haken tijdens een lange autorit. Gaat goed.

Ik heb me eerst aan het patroon van het boekje gehouden. Halverwege de 1e sok ben ik toch weer begonnen met alles uithalen. Ik vond de gehaakte boord toch niet mooi worden. Zeker niet voor sokken! Voor een trui gebruik ik deze boordsteek wel vaak.

Ik was deze sok al aan het uithalen. Ik bedacht nog net op tijd dat ik het jullie ook even wilde laten zien, dus nog gauw een foto gemaakt. Deze boord vind ik veel te dik voor sokken. Gelukkig had ik wel een beetje ervaring met sokken breien, dus het aantal steken omgerekend en een gebreid boordje gemaakt. 

Dit ziet er zo uit. Tja, het zijn niet de benen van een fotomodel....

Ik haak dit 1e paar met gewone stokjes. Een beetje naar eigen inzicht en een beetje uit het boek. Wie wel eens sokken heeft gebreid weet hoe lastig de kleine hiel kan zijn. Dit is met haken ook wel even een uitzoekerij. Gelukkig hebben we tegenwoordig Youtube. 

Ik heb hiervoor ook een filmpje gevonden;

Dit filmpje is duidelijker als de beschrijving uit het boekje. Ik ga er een beetje vanuit dat ik je mag doorverwijzen naar dit filmpje. Je ziet dat het geen filmpje van mij is, maar van Marjolein Flick. Al uit 2017!

Het haken van de sokken gaat me veel vlugger af dan het breien. 

Natuurlijk is het nog wel afwachten hoe ze zich houden tijdens het dragen. Daar kom je alleen achter als je het probeert. De sok voelt gewoon dun aan, dus die kunnen straks gewoon in mijn schoenen. Extra dikke sokken voor 's avonds op de bank heb ik inmiddels genoeg, al dan niet zelf gebreid. En als je iets zelf hebt gemaakt blijf je t veel langer zelf gebruiken is mijn ervaring. Dus is het ook nog eens extra duurzaam.

Hoever ik nu ben? Hier;

Zijn jullie weer even op de hoogte. Haak ik snel nog een paar toeren verder voor etenstijd. 

Lijkt t jou wat om sokken te haken? Je weet nou dat ik het ook probeer, Kunnen we samen uitvogelen hoe het moet. 

Of brei jij ze liever? Kopen kan natuurlijk ook ;-)

 

 

 

Luchtige zomertrui haken.

Hobby's en handwerken gaat vaak bij vlagen. Zo verslind je ineens het ene na het andere boek, haak je voor kleinkind en jezelf of pak je een andere hobby op wat je al lang niet meer hebt gedaan. Herken je dat? Vast wel.

Zo heb ik nu een haak-bevlieging. Na het haken van barbiekleertjes voor kleindochter heb ik een luchtige zomertrui voor mezelf gehaakt. Van een plaatje van internet. Ik heb eerlijk gezegd geen idee meer waar vandaan. Dan kan het heel link zijn om het plaatje hier te delen. Voor je het weet heb je een boze mail en boete aan je broek. Dat heb ik al eens eerder gehad. Geen boete, wel een dreigende waarschuwing! Sindsdien ben ik iets voorzichtiger met delen. 

Aan de andere kant vind ik het ook leuk om te laten zien dat ik vanaf dit plaatje iets anders gemaakt heb. 

Dit is het plaatje dat ik heb geprint met het stekenpatroon. Daarnaast zie je het garen dat ik ervoor heb gebruikt. 

Omdat ik nu verder geen patroon of uitleg erbij had en andere wol dan er op het plaatje is gebruikt moest ik nu er echt aan geloven om een proeflapje haken. Dit om de stekenverhouding te zien en te kunnen berekenen hoeveel steken ik nodig zou hebben om een trui naar mijn maat te maken.

Ik heb me wat vrijheden veroorloofd om het patroon aan te passen. Onderaan heb ik een paar toeren boordsteek gehaakt en in plaats van een picotsteekje langs de hals en mouwen heb ik de kreeftensteek gebruikt. die vond ik wat strakker. De mouwen zijn op 3/4 lengte. Dat vind ik het leuke aan haken, je kunt vrij gemakkelijk het partoon aanpassen naar je eigen inzichten en wensen. Soms moet je hiervoor wel eens wat uitproberen en uithalen, maar dat hoort erbij. De fotokleur is niet helemaal zoals die in het echt is. Hij lijkt op de foto wat grauwer. Het is een mooie zachte kleur groen.

Halslijn met kreeftsteek.

 

Voor mijn verjaardag heb ik het boekje "Sokken haak je zo!" van Jo An Luiken gekregen. Daar ga ik binnenkort eens sokken uit proberen te haken. Ik ben heel benieuwd hoe dit zal gaan. Ik laat het je weten. Of heb jij het al eens geprobeerd en wil je ons laten weten hoe het is gegaan en geworden? 
 

Oma, wil je die ook voor mij haken?

Kleindochter van 5 komt niet zo heel vaak, maar als ze komt is ze heel druk in de weer met poppen en barbies. Veel poppenkleertjes zijn met liefde gebreid door m'n schoonmoeder en andere bewoners en bezoekers van Weideheem. 

Sinds kort speelt ze ook met de oude barbiespulletjes en -kleertjes die ooit van mijn dochter zijn geweest. Dochter is inmiddels 32 en woont in het buitenland. 

In de tijd dat mijn dochter klein was had je nog geen action, waar je barbiekleertjes voor €1,95 kunt kopen. Barbiekleertjes waren duur. Ik had toen zelf geen geld te besteden, dus maakte veel zelf. Kleding voor de kinderen en van de restlapjes poppen- en barbiekleertjes. Barbiekleertjes zijn opnieuw even gewassen en waar nodig hersteld. Dat was ook wel een openbaring voor kleindochter; Dat je met een enkel steekje, kleren kunt herstellen. Ze stond er met haar neus bovenop.

 

Ik had ook gehaakte barbiekleertjes. 

Heb jij die ook gemaakt oma?

Jazeker meis. Oma, kan jij die dan ook voor mij maken? 

Deze heb ik thuis niet.

 

Natuurlijk kind. 

Oma zal ook wel wat voor jou maken. 

Graag zelfs! 

Oma vind het leuk om dat voor jou te maken. Helemaal omdat je er zelf om vraagt. 

 

Dus is oma een paar avondjes aan het haken geweest. Ik zou bijna schrijven prutsen, maar dan doe ik mezelf tekort. Het is geen gepruts, of nou ja, misschien wel gepruts, maar geen prutswerk.

Dit zijn ze geworden; 

                                                                                                                                                                                                           

Van de jurkjes heb ik geen patroontjes voor je, het is al hakend in mijn handen ontstaan. Dat maakt het ook zo leuk om te doen. Je ziet het ontstaan, past het aan en gaat weer door. Tijdens het oppassen bleef ze er mee spelen. Wel grappig dat ze op een gegeven moment ook opmerkt dat ik ze zo heb gemaakt dat het voor haar gemakkelijk aan en uit te trekken is. Dat klopt. Ze is 5 en soms wat ongeduldig. Daar moeten de kleertjes tegen bestand zijn. 

Toen mama en papa hen weer kwam ophalen, deed ze de kleertjes uit en bij mama in de tas. Voor thuis. 

Ik hoop voor nog heel lang speelplezier.

       

pannenonderzetter wordt bloemstukje.

Vanmiddag heb ik een voorbeeldje gemaakt voor komende weken creatief. Creatief bij mij op de dagbegeleiding, of straks als geschenk te maken voor Valentijn, of nog ietsjes later in het jaar als ideetje voor moederdag. 

Wil jij 'm ook maken? Hier leg ik het uit.

Nodig; Kurken pannenonderzetter. (Zijn vaak bij de action , Wibra oid per 3 te koop) 

            Kleine spijkertjes. Je kunt hierbij een klein hamertje gebruiken, maar hoeft niet echt.

            Gekleurd draad. Ik heb heel dun draad genomen, mag eventueel iets dikker voor sneller resultaat.

            Droogbloemen of plastic bloemen.

Werkwijze;

Bepaal de middenlijn van de circel. 

Teken met behulp van een kopje de vaas op een dun papiertje. Je kunt ook een ander model vaas intekenen. Teken niet op het kurk zelf, die lijnen blijf je later zien. Zorg dat de middenlijn van de vaas ook op de middenlijn van de onderzetter zit. 

Druk op gelijke regelmaat de spijkertjes op de lijnen in de kurk. Let erop dat de spijkertjes recht staan. Scheur het papier er voorzichtig tussenuit zonder de spijkertjes scheef of er weer uit te trekken. 

 

 

Knoop een draadje aan 1 spijkertje en span deze van spijker naar spijker. Net te hard aantrekken! Probeer het een beetje gelijkmatig te verdelen. Ideetje; Knip het losse stuk draad niet gelijk kort af, maar laat deze er nog even aan zitten. Als je klaar bent met draad spannen kun je het begin en einde aan elkaar vastknopen. 

Maak voordat je de bloemetjes er in steekt eerst een haakje aan de achterkant. Let erop dat het vaasje rechtop blijft staan.

Knip de bloemetjes op maat en steek ze in het vaasje.

Laat je me weten of t jou ook gelukt is? Lefst met een leuke foto natuurlijk, dan kunnen anderen hier ook weer een nieuw ideetje aan overhouden.

Krans van Hortensiabloemen. Eenvoudig zelf te maken!

 

Hij is net af! Mijn nieuwe krans. Ben best wel trots op het resultaat. Vooral omdat het zo gemakkelijk bleek om zelf te maken. Ik ga je vertellen hoe. 

Krans maken van hortensiabloemen.

-Knip bloemenkronen af van de hortensia's. Verzamel een emmertje vol met verschillende kleuren en groottes bloemtrossen. 

-Neem een strokrans en begin maak er met een stuk touw of mooi lint een ophanglus aan. Dan weet je alvast waar de bovenkant van de krans komt. Hier kun je een beetje rekening mee houden in de schikking van de grootte van de bloemen. Ik vind het t mooiste dat het zwaartepunt onderaan komt. Helemaal onderaan of vlak naast de onderkant, net wat je zelf mooi vindt. 

- Neem een lange draad katoengaren en knoop deze om de krans vast. Begin daarna met 1 bloementros te rijgen. Wikkel de katoendraad om de krans heen. Rijg er een nieuwe bloementros aan en wikkel opnieuw de katoendraad om de krans. Dit steeds herhalen. Het is dan een beetje zoeken en schikken van de bloemenkronen. Let hierbij op de verschillende kleuren en groottes. Te versteviging kun je de katoendraad niet te lang maken, en deze tussendoor even vastknopen om de krans. 

- Ik had mijn lijmpistool bij de hand liggen voor het geval het niet wilde blijven zitten op de plek die ik wilde, maar ik heb m niet nodig gehad.

-Knoop het katoendraad goed vast om de krans heen en lijm waar nodig vast. 

Wees erop bedacht dat er nog wel een spinnetje of torretje uit kan kruipen.

Veel plezier met je nieuwe krans!

Ik heb eraan gedacht of dit een activiteit zou zijn voor de bezoekers van de dagbegeleiding. Ik weet het niet. Ik denk dat het wel intensief is qua begeleiding en zelf heb ik hiervoor onvoldoende bloemen in mijn tuin.

Aanbieding voor een prachtig boek; Alle ouderen naar buiten!

Zoals je weet werk ik in de ouderenzorg. Dagbegeleiding voor thuiswonende ouderen. Veel van mijn lezers werken in de ouderenzorg.

Vandaag wil ik je attenderen op een heel mooi boek. 

Het is een werkelijk prachtig kijkboek, vol met afbeeldingen uit de natuur. Alleen al daaraan kunnen onze bezoekers urenlang prezier beleven. Daarnaast staan er veel ideeën in; Hoe kun je de natuur opzoeken en hoe kun je de natuur naar binnen halen. 

In de natuur en met de natuur bezig zijn.

Als je op de link hieronder klikt kun je het boek rechtstreeks en extra voordelig bestellen.

Click hier

Ik wil je op dit boek attenderen omdat je het boek via die link het boek nu wel heel laag geprijsd kunt kopen. Voor 2 weekbladen ben al duurder uit.

Op mijn werk verwacht ik dat heel veel bezoekers er alleeen al urenlang in kunnen kijken en er heel wat gesprekken over zullen ontstaan. Daarnaast staat het boordevol activiteiten om te ondernemen met ouderen. Het mooie is dat het nu eens gericht is op ouderen in zijn algemeenheid. Ouderen, geen kinderen. Al staan er ook tips in om jong en oud met elkaar te verbinden in de natuur.

Er staan tips in voor verzorgers, familieleden, activiteitenbegeleiders, mantelzorgers, vrijwilligers.

Gewoon thuis te gebruiken, in dagactiviteitencentra, ouderencentra, verzorgingshuizen, buurtcentra....

 

De natuur proeven, er creatieve dingen mee doen, spelvormen, recepten uit de natuur, voelen en beleven!

 

Laat je me weten wat jij uit het boek hebt kunnen halen? Daar inspireer je anderen ook weer mee.

Click voor kortingsactie

 

Nieuwere update;

Ik kon het niet uitstaan dat ik jullie heb geattendeerd op een goed boek wat ook niet zo duur is en Bol maakt 'm toch weer duur! Ik ben verder gaan zoeken. En met resultaat!

Via de volgende link kun je het boek toch voor maar €9,90 bestellen!

Verkoop via de schrijver zelf 

Gehaakte deken om onder weg te kruipen op de bank.

 Ik had t me nog zó voorgenomen; ik maak geen grote projecten meer om zomaar weg te geven. Heb ik t tóch weer gedaan. Een hele deken gehaakt en weggeven om onder weg te kruipen op de bank. 

 

Ik liet me bij mijn zus ontvallen dat ik bij tv kijken wel eens het mobieltje pakte voor een spelletje, maar daar eigenlijks nik aan vond. Ik heb dan liever eenhaakwerkje. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Dan haak je voor mij toch een dekentje voor op de bank? 

Ehm, ja, .....daar denk ik nog even over.

 

Na een paar dagen belde ik haar dat ik het toch wèl wilde doen. Zo is ze op haar brommer naar Harderwijk gekomen om samen het garen en de kleuren uit te zoeken. De wol die ik in gedachten had bleken ze al niet meer in haar kleurtjes te hebben. 

Nu is het een katoenachtige deken. Wel in haar eigen kleurtjes.

Al snel had ik de eerste lapjes af. Deze foto heb ik haar nog wel laten zien. De rest moest een verrassing blijven. Cadeautje voor haar verjaardag. 

Lapje voor lapje werd de deken groter. Is zo fijn om tijdens het tv kijken of muziek luisteren lekker te haken. Niet al te ingewikkeld. En zo lapje voor lapje gaat het ook ineens heel snel, toch wel.

Nu is de deken af en heeft ze 'm inmiddels gekregen. Wat vond ik het leuk om te doen! Ik vond het niet eens moeilijk om er afstand van te doen. Ik heb 'm met liefde weggegeven. 

Een cadeautje voor haar verjaardag. Daarom kon ik m jullie nog niet laten zien, want dan liep ik de kans dat zij ook door zou krijgen dat ie al snel af zou zijn. Zij dacht dat het misschien wel winter zou worden voor het af zou zijn. Valt dat eventjes een paar maanden mee!

Dus nu kan ik 'm jullie ook laten zien;

Dit is een foto die ze me zelf stuurde, vandaar dat de kleuren iets anders uitkomen.

Deken is met liefde weggegeven, inmiddels heb ik weer een ander klein projectje waar ik mee bezig ben:

Dit gaat een klein tasje worden, precies groot genoeg om er 2 telefoons (om er op mijn werk de werktelefoon en privetelefoon) in te doen. Is heel snel klaar. Ik heb hier geen patroon van, doe ik op gevoel. Maar vraag t me gerust als je wilt weten hoe ik dit doe, mocht je er ook 1 willen maken.

Schrijfmaatje, dank je wel! Nog steeds!

In het begin van de Corona uitbraak is er een tijd geweest dat veel mensen in isolatie zaten. Omdat ze bang waren om Corona te krijgen, omdat ze Corona hadden opgelopen of omdat het moest van de overheid. Als je hier aan terugdenkt komt er toch een verdrietig gevoel naar boven. Zó veel eenzaamheid en verdriet, onmacht en leed was er.

Het ouderenfonds had al snel een grandioos iniatief; Het schrijfmaatje. 

 

Vrijwilligers door het hele land schreven naar ouderen en zorginstellingen die hadden aangegeven hier wel interesse voor te hebben. Ik heb toen onze zorginstelling ook aangemeld. 

En wat hebben de vele kaartjes een hoop moois gebracht! We hebben ze rondgedeeld op de kamers, op de afdelingen, in de zusterposten, het restaurant.....

Wat kwamen er er een verhalen los.

Toen het ergste van Corona voorbij was is het project Schrijfmaatje een andere fase ingegaan. Kon je aangeven of je kaartjes wilde blijven ontvangen en de schrijvers konden aangeven of ze er mee door wilden gaan.

In de zorginstelling waar ik werk schrijft en tekent ons schrijfmaatje nog steeds door! Op elk kaartje zie je met hoeveel liefde en aandacht ze haar kaartjes maakt. Nog steeds worden haar kaartjes met heel veel plezier ontvangen! Nog steeds komen er mooie gesprekken los, emotie.

We hebben haar adres niet (meer) dus we kunnen haar niet rechtstreeks bedanken en laten weten hoe blij we nog steeds zijn met haar kaartjes!

 

Wie zou ons schrijfmaatje zijn? Is ze nog jong, of al wat ouder? We denken dat het een "zij" is, maar is dat ook zo? We weten wel dat ze uit Assen komt! Dat is al een begin.

 

We willen toch eens kijken of we de schrijfster kunnen vinden via de social media. Dit berichtje komt op verschillende plekken in het nieuws en we gaan eens kijken of we haar vinden, als ze gevonden wil worden. Wie weet wil ze gewoon lekker anoniem blijven schrijven en tekenen.

Dus deel dit bericht. Herken je jezelf of herken je het handschrift en weet je dat ze meedoet aan schrijfmaatje? Vraag of ze wil laten weten wie ze is. Dat kan zo bij de andere kaartjes in.

 

Of je je bekendmaakt, of anoniem blijft, bij deze willen we je laten weten dat je inzet nog steeds veel mensen blij maakt!

Zelf gerepareerd! De regenton.

Al weer een heleboel jaren geleden kon je bij de gemeente goedkoop (met subsiedie) een regenton kopen. Was een promotieactie, goed voor het milieu. Ik heb nog steeds veel plezier van de ton. 

Er zijn wel onderdelen die in de loop van de jaren broos en proeus zijn geworden. Vorig jaar zomer het kraantje onder aan de ton. Nu was de beurt aan het afvoerpijpje bovenaan de regenton. Was gewoon aan het verpulveren. Het kraantje heeft het meeste te lijden dus ook wel logisch dat die het eerste versleten was. 

Ik vind dit soort reparatieklusjes altijd een leuke uitdaging. Zo ineens krijg ik een bevlieging en ga ik dit soort klusjes oppakken. Echt leuk om te doen. Nog leuker als het dan ook goed lukt!

Vandaag is het ook gelukt!

Zo zaf het er uit voordat ik er aan begon. Je ziet het, het plastic breekt spontaan af. Ik hoef er niet eens kracht op te zetten.

Bij het losschroeven van de slang brak het nog verder af. Achter een grote tentenwinkel bij ons in de buurt zit een winkel waar ik de vorige keer goed geslaagd ben voor het kraantje, dus ben ik daar vandaag weer heen gefietst. Ik moest €10.55 betalen voor alle onderdelen.

Weer thuis ben ik aan het breken en schuren gegaan. Je moet t breken ook wel een beetje voorzichtig doen, want als je teveel afbreekt moet je al het andere er ook afvijlen. Het gat in de groene ton moest ik met een half ronde vijl iets groter maken. daarna moest ik het witte stuk plat schuren. Dat ging niet met een vijl. Met alleen een stukje grof schuurpapier om mijn vingers ging het ook niet zo lekker, dus gebruikte ik de bevestigingsring als schuurblok. Schuurpapiertje om de ring en draaiend schuren. Toen alle wit egaal plat was kon ik de onderdelen in elkaar schroeven, nieuwe tuinslang eraan en klaar is kees! Ehm, ikke dus.

 Wat voelt dat goed als je zo'n klusje klaart! (Veel leuker als een nieuwe ton kopen.)

Kleine cadeautjes, zomaar op de straat.

 

Er is een hele leuke actie gaande! 

Heb jij al een cadeautje voor jou gevonden op straat? 

Oké, ze liggen niet altijd op de straat/grond. Het steentje met het deurtje en raampje erop geschilderd lag bovenop de rode parkeermeter bij een parkeerplaats in Emmen. Dank je wel, maker uit Terschelling.

 

Maar het is een cadeautje. 

Voor jou. 

Van een wildvreemde. 

Die voor jou iets moois heeft gemaakt van een simpele steen. 

Achterop de steen zetten ze dan Happy Stones of Keitof en hun postcode. Misschien zijn er nog andere groepen, andere naam, dezelfde bedoeling.

In die facebookgroep kun je een foto van je gevonden steen zetten, misschien ziet de maker dat jij hem gevonden hebt. 

Je mag de steen houden om  er van te genieten, hem even bewaren en later weer ergens anders neerleggen, of hem laten liggen voor de volgende vinder. 

(Die steen van het roodborstje is wel een cadeautje voor mij, maar die heb ik niet gevonden. Die heb ik van een collega die afscheid moest nemen. Ik ben blij met haar cadeautje.)

Het egeltje op de paddenstoel gaat bij mijn verzameling. Ik spaar egeltjes. Mijn zoon heeft deze gevonden in het Dolfinarium in Harderwijk. Dank je wel, maker uit Appingedam!

Lijkt het jou leuk om zo'n hobby te starten? Als je eens rondkijkt bij die facebook groepen zie je er pareltjes van stenen tussen zitten! Echt heel mooi! 

 

Ik ben zelf nog niet aan het tekenen en schilderen geslagen, maar ik wilde je het wel vast vertellen. Laat je 't me weten als je ook een steentje gevonden hebt?

Tas reparatie. Gerepareerd!

Ik ben helemaal fan van de Kipling tassen. Soepele stof die niet stuk te krijgen is. Lekker veel vakjes. En een plooibaar model; Als er weinig inzit is het een mooi plat model, als er veel inzit past het toch nog. 

Maar dat merk is nogal prijzig. Jaja, ik weet het; het is niet kapot te krijgen en gaat jaren mee! 

Maar goed, in een zuinige bui heb ik eens een look-a-like gekocht waar ik ook happy mee ben. Van buiten is er niets te zien aan de tas, maar van het belangrijkste binnenvak is de rits kapot. Dat vak wilde niet meer dicht. En steeds greep ik dus in het verkeerde vak als ik iets uit mijn tas wilde pakken. 

Tja, wat doe je dan? Een nieuwe kopen of proberen te repareren? 

 

Tja, ik heb wel iets van mijn vader meegekregen, dus eerst maar eens proberen te repareren. Ik had nog een doosje met ritsen in verschillende maten, dus hoefde niet eerst nog kosten te maken. Op een zonnige middag de tas gepakt, het tornmesje, rits en naald en draad. Na een ruim uurtje prutsen zat de nieuwe rits erin. 

Ondertussen was zoon even langsgelopen en snapte er niks van; zo lang prutsen om een tas te repareren die je voor een kleine €15,- nieuw koopt. In theorie heeft hij gelijk. Qua tijd ben ik er even lang mee bezig als ik ervoor zou moeten betalen als ik een nieuwe haal. In het boek; "Je geld of je leven" wordt dit principe ook uitgelegd. Hoe lang wil je voor iets wat je gaat uitgeven werken? Nu heb ik dus even lang gewerkt om een oudere tas te repareren als werken bij de werkgever om vervolgens een nieuwe tas te kopen. Veel mensen hebben dan toch liever een nieuwe tas.

Ik heb de tas gerepareerd. Ik kan me nu mooier voordoen en er kreten op los laten dat ik hiermee heel milieubewust en klimaatreddend, dan toch op zijn minst duurzaam bezig ben geweest. 

Ik heb immers niet iets nieuws gekocht maar gerepareerd. 

We moeten af van die consumptiemaatschappij van kopen-kopen, roepen milieuactivisten al jaren. Ik heb ook wel iets van een milieupraktivist in me. Maar met het repareren van deze tas heb ik helemaal niet aan het milieu gedacht. Het is het genieten van het repareren, een beetje prutsen om het weer in orde te krijgen.

 

Het plezier van het in het zonnetje zitten en zelf repareren heeft me zó veel vreugde gegeven. Die voldoening. M'n pa zal precies begrijpen hoe dat voelt. Dat noemen ze een genietmomentje. 

 

Heb jij al eens geprobeerd om iets te repareren? 

Wat heb jij als laatste gerepareerd? Is het je goed gelukt? 

Bomenknuffelaar gemaakt.

Sommige mensen krijgen al de kriebels bij het woord bomenknuffelaar. Zeker beide mannen bij mij in huis. Krijgen beelden van oudere mannen die tegen bomen staan te praten, of popten er herinneringen op dat ze als schoolopdracht een boom moesten omarmen. 

De bomenknuffelaar die ik gemaakt heb heeft niets van dit alles. Die is gewoon. Gewoon geinig.

Een beetje wildbreien in het klein.

Weet je nog dat ik je eerder een foto liet zien en je liet raden wat het zou worden? Een hoop lezers zaten al dicht in de buurt; dachten dat het wanten of handschoenen zouden worden. Die handjes had ik nodig voor mijn bomenkuffelaar. Dit is 'm geworden...

Ik heb 'm aan de boom voor mijn huis gemaakt. 

Hij trekt wel bekijks. 

Die boom staat niet in mijn tuin maar gewoon in het openbaar plantsoen. Ben benieuwd hoe lang het blijft zitten. Ik heb 'm vastgezet met hele korte schroefjes die niet verder de boom ingaan dan de stam, ik wil de boom ook niet beschadigen.  (En geen prent oplopen wegens beschadiging openbaar groen.)

 

Beschrijving hoe jij ook een bomenknuffelaar kunt maken;

Mocht je een compleet haak- en breipatroon hiervan willen dan moet ik je teleurstellen; heb ik niet. Ik zag ergens een plaatje en die heb ik naar eigen inzicht nagemaakt.

Wel kan ik je vertellen hoe ik hem gemaakt heb. 

Het is heel eenvoudig te maken!

Ik heb mijn hand op een vel papier gelegd, die omgetrokken met een potlood. Die hand heb ik 2x na-gehaakt.

Aan een pols heb ik steken opgenomen om een boordje te breien van 1 recht, 1 averecht. Na het boordje heb ik enkel toeren een paar steken gemeerderd en ben ik gewoon ribbels gaan breien. Na een stuk breien ben ik weer gaan minderen aan de zijkanten en heb ik weer eenzelfde boordje gebreid. Afkanten. Dit aan het polsje van de andere hand vastnaaien. Knuffelaar om de boom draperen en vastzetten met korte schroefjes aan de vingertoppen. Veel plezier ermee!

 

Laat je 'm zien als je 'm ook ergens hebt opgehangen?

Weer een haakwerkje af!

Er is weer een haakwerkje af!

Nou heb ik deze niet helemáál zelf gemaakt. Een vriendin  was er al mee begonnen maar kon niet goed tegen de gebruikte wol. Acryl met een zilverdraadje erin. Dus mocht ik 'm afmaken en aan iemand geven of gebruiken op de afdelingen. De omslagdoek is bij een oudere dame terechtgekomen die er heel blij mee is. 

 

Het is soms erg prettig om als een bewoner het koud heeft haar gewoon even een omslagdoek om te doen. Veel prettiger als het gehannes met een vest waar je moet hannesen en wurmen om de armen in de mouwen te krijgen. Helemaal als de dame in een rolstoel zit. Als ze er aan toe komt nog een paar omslagdoeken te haken. Zij vindt het leuk om ze te maken en zo heeft haar werk een goede bestemming.

Ik had van haar al eerder een hele partij bollen wol en andere spullen gekregen om voor mijn werk of voor mezelf te gebruiken, of om aan anderen door te geven. Zij ruimde het op. 

Veel wol ligt nu op de afdelingen waar bewoners lapjes van breien om er dekentjes van te haken. Bewoners wisten mij te vertellen dat hiervan dekentjes werden gemaakt die ze aan de moeders meegeven die zelf helemaal niks hebben voor dat babytje. Dáár wilden ze wel voor breien. Nu zoek ik nog iemand die deze lapjes aan elkaar kan en wil haken of naaien. De dame die het eerst deed kan dit niet meer. Dus als je wilt helpen dan hoor ik het graag.

 

Thuis ben ik inmiddels met een ander projectje begonnen.

Enig idee wat dit gaat worden?

Vertel ik nu nog niet. Dit wordt een combinatie van haken en breien. Hier heb ik geen patroon van, ik doe dit naar eigen inzicht vanaf een plaatje en een zelf getekend voorbeeld.

Ik laat het je wel zien zo gauw het af is.

Sokken breien zonder die moeilijke hak!

Ze zijn af! 

Ik heb sokken gebreid zonder dat ik er een hak in hoefde te breien. Lekker makkelijk! Door 'm in deze steek te breien wordt die heel rekbaar en heb je geen hak nodig. Ik zal ze je laten zien en vertellen hoe ik dat gedaan heb.

Ik leg het je uit voor sokken in de maat 38 tot 42. (ongeveer)

- Zet 56 (smalle, kleine voet) of 64 steken op en verdeel ze over je naalden.  Kijk zelf maar of je liever met 4 of 5 naalden breit.

Als je ze breit met meerdere naalden dan verdeel je de steken over de naalden. Als je met een rondbreinaald breit, dan zou ik het stekenaantal in twee verdelen. Neem wel de 56 of 64 steken, om niet pas na de boord te ontdekken dat je 2 steken te weinig hebt. Je aantal steken moet in blokjes van 8 steken te verdelen zijn.

- Je kunt er voor kiezen om eerst een paar cm in boordsteek te breien; 2 recht 2 averecht. Brei een boord zolang als je wilt. Het kan, maar het moet niet. Je kunt ook gelijk met de basissteek beginnen.

- Ga daarna in het basis breipatroon breien;  4 steken recht, 4 steken averecht. Na 4 toeren laat je het stekenpatroon 1 steek naar links verspringen. Zo brei je door.

xxxxooooxxxxoooo

xxxxooooxxxxoooo 

xxxxooooxxxxoooo  

xxxxooooxxxxoooo 

oxxxxooooxxxxooo 

oxxxxooooxxxxooo 

oxxxxooooxxxxooo 

oxxxxooooxxxxooo 

Daardoor draait de sok als een spiraal rond en wordt het heel rekbaar.

Let er tijdens het breien op dat je het begin van de toer goed in de gaten houdt. 

-Brei net zolang tot je je sok lang genoeg vindt. 

 

Dan begin je aan de teen. 

Ik brei altijd een ronde teen. Gewoon omdat ik nog niet geleerd heb hoe ik de teen moet breien. De ronde teen kan ik wel. 

- 1e minderingstoer; 5 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 5 rondes zonder minderingen.

- 2e minderingstoer; 4 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 4 rondes zonder minderingen.

 - 3e minderingstoer; 3 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 3 rondes zonder minderingen.

- 4e minderingstoer;  2 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 2 rondes zonder minderingen.

- 5e minderingstoer; 1 steek recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 1 rondes zonder minderingen.

- 6e minderingstoer; 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. 

Haal de draad 2 x door de overgebleven steken, trek goed aan den werk aan de binnenkant af. 

Het voordeel van deze spiraalsok met ronde teen? Ze slijten veel minder snel, doordat je ze steeds weer anders aan hebt. Wat vandaag onder zit, zit morgen aan de zijkant en overmorgen aan de bovenkant. De onderkant slijt altijd het snelst. 

 

Deze sokken zijn ook heel lekker als bedsokken.

Laat je je sokken zien als ze gelukt zijn? 

Krijgen om door te geven

 Ik heb weer wat gekregen om door te geven. Doe ik graag!

Een vuilniszak vol met bolletjes wol. 

Ideaal voor allebei de plekken waar ik werk. Het zat eerst in  een vuilniszak, maar na de eerste selectie heb ik het overgedaan in verschillende andere tassen. De grootste tas zet ik op een locatie neer waar we een hele mooie plek hebben voor verschillende bolletjes wol. Vanuit verschillende kanten kan men dan de bolletjes gaan gebruiken. Zo zijn er bewoners die de wol gebruiken om lapjes te breien voor dekentjes. Een ander haakt de lapjes dan weer aan elkaar. Ook wordt er wel eens een greep uit gedaan door vrijwilligers voor andere creatieve activiteiten. En zo kunnen we ook alvast een beetje wol sparen voor als straks de wekelijkse vrijdagmiddag breigroep weer binnen mag komen. Door Corona kan dat nog steeds niet. 

En heb ik over een paar weken voor mezelf een bolletje nodig, dan vis ik die er met een gerust hart weer tussenuit om dan weer mee naar huis te nemen.  Er zit ook wat hele dunne glanskatoen tussen. Misschien ga ik die er tussenuit halen om er hele fijne kerst versierinkjes van te haken voor in de kerstboom. Mag ik wel gaan opschieten met het haken ervan.

Een kleinere tas geef ik weg aan een dame van 83 jaar die nog maar weinig de deur uitkomt. Zij gaat er poppenkleertjes van breien.  Ze breit die kleertjes voor poppen van eigen en andermans (achter-)kleinkinderen. Ze haalt hier veel voldoening uit en vult zo haar dagen. Zeker nu de winterkou er ook aankomt. 

Misschien weet ze de verschillende bolletjes wol wel zo te combineren dat ze er ook babykleertjes van gaat maken.  

 

Toch fijn als mensen je weten te vinden om deze acties te kunnen doen. 

 

 

Vogeltjes voeren. Vooral de kleintjes.

Ik schreef je al eerder dat ik vakken maak in de moestuin met bakstenen. Praktische en mooi voordelig. Ik ben wel voor praktisch en voordelig.
Vandaag wil ik je een fotootje laten zien van mijn vogelvoederplaats. Ook praktisch en voordelig gemaakt.

Ik heb een prachtig voederhuis. Maar zodra ik daar 1 boterham ingooi dan is het in luttele seconden weg. Meegenomen door de Kauwen. Kauwen mogen dan onderling best lief zijn voor elkaar, ik vind het toch leuker om naar mussen te kijken.
Heb je wel eens goed naar een groepje Kauwen of Kraaien gekeken? Moet je echt eens doen. Gewoon rustig zitten en kijken naar hoe ze met elkaar omgaan. Al kijkend krijg je een lesje uit de natuur zelf; Wij zijn gauw geneigd om die "lelijke zwarte vogels" ook allerlei lelijks toe te denken. Maar ze zijn op een bepaalde manier best zorgzaam voor elkaar. Praten met elkaar en vertellen elkaar waar het eten te halen is. Heel anders dan meeuwen of gaaien. Dat zijn pas lelijke beesten. Qua uiterlijk ogen ze misschien mooier, maar als die de kans krijgen pikken zij het eten bij elkaar uit de bek. En schreeuwen!
Om te voorkomen dat al het strooivoer ook in enkele seconden verdwijnt door de Kauwen of Kraaien heb ik een mandje over het bakje heen gezet. Een ideetje dat ik zag bij een vriend van ons en ik nu weer met jullie deel. Draadmandje dat verkocht wordt als fruitschaal. Dat is nu een beetje in de mode, draadmandjes. Omdat het nu zo in de mode is, of eigenlijk alweer een beetje "uit" kun je ze overal voor een habbekrats kopen. Of in de kringloopwinkel.
Er zijn ook kant en klare voedersilo's te koop met bescherming tegen grote vogels. Zit wel een ander prijskaartje aan, maar houdt dan ook wel weer het voer droog. Ik moet er nu wel aan denken het voer op tijd droog te zetten als het zoals nu, gaat onweren.
Bij deze hieronder hoeft dat niet zo.

Nu ontspannen in het weekend, morgen weer aan het werk op de afdeling.

We hebben genoten van een heerlijk zonnige en rustig weekend.

Afgelopen donderdag hebben we de achtertuin een grote beurt gegeven met de hogedrukspuit. Alles ziet er nu weer als nieuw uit. We hebben wel eer van ons werk, maar t was toch heel vermoeiend.

We zijn er de hele dag druk mee geweest.

groot effect!

Op zaterdag en zondag hebben we rustig aan gedaan, zoals ons lijf van ons vroeg. Tja, zo'n dag sjouwen en  klussen in de tuin ga je toch voelen.

Na het opzetten van het tuinstel zoveel mogelijk in de zon zitten lezen. En 's avonds lekker zitten haken. Ik ben met twee spreien van granny's squares bezig voor in de logeerkamer. Een lekker ontspannend werkje.

Op de foto zie je een stukje.

Dit gaat een sprei van granny's squares worden

Ontspanning.

We merken dat we dat echt wel wat meer nodig hebben nu. Er is niets meer gewoon. En gewoontedieren als wij allemaal zijn, is het vermoeiender als het niet gewoon is. En als we net ergens een beetje aan gewend zijn, moet het ineens weer anders.

Daarnaast doen de vele coronaberichten ook een aanslag op onze rust. De hele dag door komen er gewild en ongewild berichten binnen. We kunnen het een beetje proberen te beperken door naast de social distance van 1,5 meter buiten, ook een afstand te houden van social media. Beperking van Facebook, beperking van het lezen van de nieuwsapps en minder radio. Ik merk dat dit wel werkt. Niet om als een struisvogel mijn hoofd in het zand te steken, maar het biedt wel rust in mijn hoofd. En wat baadt het mij als ik alle details en speculaties lees en probeer te begrijpen.

Rustig bijgetankt, om morgen weer fit te zijn.

Want hoe tref ik het morgen aan als ik weer op één van de twee afdelingen kom waar ik nog wel mag komen? Mag ik nog naar beide afdelingen, of is er intussen 1 op slot gegaan?

Is het nog net zo als ik het heb achtergelaten?  Is het er nog relatief rustig? Of is het intussen al weer helemaal anders?

Voor mij is het  zowiezo als een volledig nieuwe baan binnenshuis.

Daarnaast speelt er natuurlijk veel meer mee. Het huis zit nu 2 weken op slot. Min of meer hebben we toch wel de angst om de ziekte onbedoeld mee naar binnen te nemen ondanks alle maatregelen. Of de angst om zelf besmet raken. Of de angst dat iemand van thuis ziek wordt. De één heeft hier allemaal meer moeite mee dan de ander. Dat is per persoon en per situatie natuurlijk verschillend. De één uit het ook meer dan de ander. Ik merk dat ik dat niet zo uit.

's Maandags 's morgens hebben we eerst samen een update. Hoe zitten we erbij? Hoe was het weekend op het werk en  thuis? Hoe gaan we om met de situatie zoals deze nu is?

Op de afdelingen was het vorige week nog relatief rustig. Op de afdelingen beschermd wonen. Bij enkele bewoners verzorgd wonen is het gemis van familie en dierbaren soms letterlijk in hun gezichten te zien. Dat doet pijn. Vorige week ben ik een keer de achterdeur uit gegaan. Het deed me te veel pijn om de bewoners binnen te laten blijven, ze voor de deur te laten staan terwijl ik wel naar buiten loop. Zoiets komt dan 's nachts toch terug.

Bij beschermd wonen is dat toch wat anders. Zal het gemis en de pijn meer bij de familie zijn. Hoe gaat echt het met moeder of vader? Zal hij of zij mij nog herkennen als we elkaar weer zien? Eet ze nog wel goed? Is ze wel ontspannen? Slaapt ze goed? Gelukkig kan de 1e contactpersoon mee kijken in de rapportage, dus bij ons over de schouder mee kijken. Ook probeer ik nu zoveel mogelijk de foto's naar de 1e contactpersoon te sturen.

Veel bewoners leven meer bij de dag, bij het moment. Het gemis zal er zeker ook zijn, maar is dochter nou drie dagen of twee weken niet geweest?  Het is bij deze groep zeker nu belangrijk om het nu aangenaam te maken. Afleiding te bieden die meestal op andere manieren geboden wordt. Ik merk ook doordat er minder aanloop is op de afdelingen van medewerkers, familieleden en vrijwilligers, dat er een bepaalde rust ontstaat. Er is nu niet de onrust van mee willen omdat de buurvrouw wel naar beneden gaat. Of de onrust omdat een ander bezoek krijgt, krijg ik dan ook bezoek? Waar blijft mijn bezoek dan? Nu is er meer rust. Voor de één is dit goed, voor een ander weer minder en leidt het tot meer slapen aan tafel.

Activiteiten worden nu op de afdelingen aangeboden.

Dat biedt voor veel bewoners ook weer andere perspectieven. Zo gebeurt het dat een bewoner aanvankelijk niet gelijk mee wil doen, maar na 5 minuten toch spontaan zèlf aanschuift. Dat vind ik dan wel weer mooi.

Krans maken, met een doelgroep.

Vanmiddag hebben we op mijn werk een krans gemaakt. Op mijn werk, dat is een dagbegeleidingsgroep voor ouderen met geheugenproblemen. Het resultaat is heel leuk geworden. Kleurrijk en eenvoudig te maken. Ik weet zeker dat deze krans ook eenvoudig te maken is bij andere doelgroepen, of gewoon voor jezelf.

Met de activiteiten op mijn werk vind ik het altijd belangrijk dat de deelnemers altijd actief meewerken. Soms is het alleen de beléving van meewerken, maar dat is al voldoende. Maar men moet wel het gevoel hebben iets zinnigs gedaan te hebben. Als mensen alleen hebben gekeken, zeggen ze dit toch vaak na afloop en is hun voldoening veel kleiner. Het is dus de kunst hen het gevoel te geven dat ook zij een zinnige bijdrage hebben geleverd.

Dan kan er na een uurtje zomaar deze krans gemaakt zijn;

Het mooie is dat het allemaal niet netjes geknipt hoeft te worden. Liever niet zelfs, bloemen en blaadjes zijn nooit strak in het gelid.

-Teken wat blaadjes op vilt in verschillende kleuren groen. Laat deze uitknippen. Hoeft niet netjes. Doe een dotje montagekit op een puntje op de kant waar je ook de pennenstrepen van het tekenen ziet en druk deze vast op de krans. Daarna zie je de pennenstrepen niet meer, die zitten aan de onderkant.
-Pak een CD uit de kast en gebruik deze om de cirkels op verschillende kleuren vilt te laten tekenen. Laat deze uitknippen.
-Vanmiddag had ik geen deelnemers die de volgende handeling uit konden voeren, dus dat deden de vrijwilligers en ik dit wel zelf; vanuit de buitenrand een rand van 1,5 - 2 cm breed spiraalsgewijs naar het middelpunt knippen.
-Het middelpunt vastpakken en de rand aan 1 kant strak om de kern heen draaien. Het laatst puntje vastlijmen met 'n dot montagekit. Hier kan altijd geholpen worden op elk niveau. Dit gelijk vastdrukken op de krans.
- Op de onderkant van de roosjes ook een dot montagelijm drukken en deze ook op de krans drukken. Montagelijm is hier ideaal voor, het drupt niet en lijmt t goed en in 1x vast.
- Bind een lintje om de krans of laat dit doen  en laat je vertellen waar de krans moet hangen.

Mijn uitleg van hoe iets gemaakt moet worden heb ik deze keer eens anders opgeschreven. Op de manier waarop ik het vaak op mijn werk probeer uit te voeren. Met deze werkwijze merk ik dat deelnemers hier veel meer voldoening uit halen en soms weken later nog zeggen daar heb ik ook aan meegewerkt, en ik kon het goed!
En degenen die hier vandaag niet aan mee wilden werken? Die bleven gewoon lekker hun krant lezen. Keken af en toe eventjes hoe het werd.

Gehaakte pannenlappen

Ik heb nu toch maar opnieuw de haaknaald opgepakt om nieuwe pannenlappen te maken. Heel trots heb ik alweer een hele tijd terug, mijn gehaakte pannenlappen geshowd.

Gehaakte pannenlappen 

Ik had ze in rood/wit/blauw en wit met blauw.
Toch bleken ze in de praktijk niet zo heel prettig. Misschien moet ik zelfs zeggen dat ze onveilig waren.
Tijdens het vastpakken van hete handvaten gingen de vingers soms door de gaatjes heen van de pannenlappen. Brandden we nog onze vingers.
Maar ja he, zelf gemaakt, tijd en materiaal in gestoken...Dan gooi je ze toch niet zomaar weg?

Gek is dat mechanisme eigenlijk. Omdat we er zelf zoveel werk inhebben gestoken blijf je het gebruiken. Zouden we dezelfde pannenlappen ergens hebben gekocht dan zouden we ze veel eerder wegdoen omdat we toch onze vingers branden.

Maar na de zoveelste keer me bijna branden én het zien van andere pannenlappen ben ik toch maar weer opnieuw begonnen. Zoveel werk is het tenslotte ook niet.

Ik heb ze nu gemaakt met de wafelsteek. Nu voelen ze een stuk dikker en veiliger aan, zonder dat ze dik en stug worden. De wafelsteek is niet moeilijk. Op heel veel plaatsen op internet wordt dit uitgelegd. Vaak zelfs met filmpjes.
Je hoeft in de zoekbalk alleen maar wafelsteek heken in te typen en je zoekmachine vertelt je waar je zijn moet.

Heb jij wel eens dingen zelf gemaakt waar je achteraf merkte dat het toch niet zo goed uitpakte?
Merk jij dat ook dat je veel langer doet met de dingen die je zelf gemaakt hebt?