Krans van Hortensiabloemen. Eenvoudig zelf te maken!

 

Hij is net af! Mijn nieuwe krans. Ben best wel trots op het resultaat. Vooral omdat het zo gemakkelijk bleek om zelf te maken. Ik ga je vertellen hoe. 

Krans maken van hortensiabloemen.

-Knip bloemenkronen af van de hortensia's. Verzamel een emmertje vol met verschillende kleuren en groottes bloemtrossen. 

-Neem een strokrans en begin maak er met een stuk touw of mooi lint een ophanglus aan. Dan weet je alvast waar de bovenkant van de krans komt. Hier kun je een beetje rekening mee houden in de schikking van de grootte van de bloemen. Ik vind het t mooiste dat het zwaartepunt onderaan komt. Helemaal onderaan of vlak naast de onderkant, net wat je zelf mooi vindt. 

- Neem een lange draad katoengaren en knoop deze om de krans vast. Begin daarna met 1 bloementros te rijgen. Wikkel de katoendraad om de krans heen. Rijg er een nieuwe bloementros aan en wikkel opnieuw de katoendraad om de krans. Dit steeds herhalen. Het is dan een beetje zoeken en schikken van de bloemenkronen. Let hierbij op de verschillende kleuren en groottes. Te versteviging kun je de katoendraad niet te lang maken, en deze tussendoor even vastknopen om de krans. 

- Ik had mijn lijmpistool bij de hand liggen voor het geval het niet wilde blijven zitten op de plek die ik wilde, maar ik heb m niet nodig gehad.

-Knoop het katoendraad goed vast om de krans heen en lijm waar nodig vast. 

Wees erop bedacht dat er nog wel een spinnetje of torretje uit kan kruipen.

Veel plezier met je nieuwe krans!

Ik heb eraan gedacht of dit een activiteit zou zijn voor de bezoekers van de dagbegeleiding. Ik weet het niet. Ik denk dat het wel intensief is qua begeleiding en zelf heb ik hiervoor onvoldoende bloemen in mijn tuin.

Tuinoogst en ontspullen.

Je kunt je vast nog wel herinneren dat ik je mijn frustratie vertelde over de moestuin. Het stukje moestuin in de achtertuin. Bijna alles werd opgegeten door de slakken. Groente heb ik dit jaar dan ook amper kunnen oogsten. 2x andijvie, net genoeg voor een keertje andijviestamppot voor ons drietjes. 

Nu begint het er wel een beetje meer op te lijken. Klein beetje.

We hebben cherrytomaatjes! Ze kleuren nog rood ook! Had ik niet meer verwacht. Het is immers al bijna half september. We hebben afgelopen week wel prachtig weer gehad voor de tomaatjes. En voor onszelf natuurlijk. Was een weekje vrij en heb genoten van het niets hoeven en het mooie weer. 

Gisteren tomaatjes kunnen oogsten.

En de eerste peren! 

Vorig jaar werden ze niet groter dan n centimer of 5 en gingen ze barsten. Konden we niets mee. Dit jaar zien ze er beter uit en liggen er nu een paar te rijpen in de fruitschaal. Naast de 2 appels uit de voortuin. 

Er hangen nog wat appels en peren aan de boom. Die laat ik nog even doorkleuren en doorgroeien. 

 

De nectarines die erbij liggen komen wel gewoon uit de winkel.

 

Soms bekruipt met wel t gevoel; straks moet ik, nu de bomen eindelijk een beetje fruit beginnen te geven, ze toch achterlaten. 

De nieuwe tuin wordt klein. daar zal ik  weer opnieuw moeten beginnen met fruitbomen. Deze bomen uitgraven, in een pot zetten en straks meenemen gaat niet lukken. De nieuwe tuin is klein. Wel ga ik straks proberen om met leibomen te gaan werken. Wordt nog een vak apart, leibomen snoeien.

Vandaag ben ik in de voorbereiding naar het kleinere huis bezig geweest met minimaliseren en ontspullen.

Zie je niks van als je bij mij in huis zou komen, maar zo heb ik een tas vol met tasjes klaarstaan om de deur uit te doen. Plastic, papieren en stoffen tassen. Netjes opgevouwen staat het klaar voor de kringloop. Ik heb er wel wat gehouden voor eigen gebruik. De meterkast puilde haast uit van alle tasjes. En nu ik dit schrijf bedenk ik dat ik op zolder nog een stapel papieren tasjes heb liggen. Ik ga er een paar bewaren, en de rest kan mee naar de kringloop. Ja het is veel gemakkelijker om ze gewoon in de papiercontainer te gooien, maar ik denk dat in kringloopwinkels wel eens een tasje nodig is om iets mee te kunnen geven. 

Je ziet er niks van dat het gedaan is, maar geeft wel een goed gevoel. 

Allemaal leuke dingen week.

 Wat een heerlijke week hebben we. Allereerst natuurlijk het prachtige zomerweer! Het lijkt wel of het zomerseizoen gewoon een stukje later is. Later begonnen en later gestopt. Het is nu lekker ervan genieten.

We hebben allerlei leuke dingen gedaan. Zo zijn we afgelopen woensdag wezen varen met de Stedenmaegd. Vanuit Lelystad naar Urk. Die dag hadden we het mooiste weer van de (werk)week. 

Wat is dat een prachtig schip! Bij het aan boord gaan viel het me op dat de romp van het schip het nodige doorstaan moet hebben doorstaan; die had alles behalve een glad velletje. Binnenin en  bovenop het schip was het houtwerk prachtig. Goed in de lak. Later hoorden we dat het schip vroeger een walvisvaarder is geweest. Vandaar al die "littekens"op de romp.Later werd het een vrachtschip en nog later deze prachtige zeilboot. 

We hadden tickets gewonnen via vakantieveilingen. Hierdoor was het ook een heel voordelig tochtje. HIer ga ik toch maar weer eens vaker kijken. Vooral als ik weer eens 'snachts wakker ben. Dan maak je nog de meeste kans op een leuk voordeeltje.

Nu zijn we eindelijk ook eens in Urk geweest. Naar Urk gaan in het hoogseizoen is vragen om drukke straten vol toeristen. Gelijk zijn we het straatje ernaast ingelopen waar we gelunched hebben bij de oude Bakkerij. Wil ik je echt aanraden als je ook op Urk komt. Ja, de Urkers spreken van Op Urk komen, niet van In Urk komen. Urk was vroeger een eilend, vandaar dat de Urkers het nog steeds hebben over Op Urk komen. Echt een leuk stadje. Hoewel het dichtbij ons is was ik er nog nooit geweest.

Urk

 

Bleek mijn zus dezelfde dag ook op Urk te zijn. We ontdekten het wel van elkaar, maar zijn elkaar op dat moment niet tegen gekomen. Wij waren ook niet zo heel lang op Urk.

Op de terugreis met de boot konden we wel zeilen. Zo'n prachtig gezicht als die zeilen uitgerold worden en opbollen door het kleine beetje wind.

De Stedenmaegd

Gisteravond zijn we lekker uit eten geweest met z'n tweetjes en vanmiddag een bbq met vrienden van ons, de mannen van de zaaldienst en hun vrouwen. We kijken er naar uit! 

En het zomerse weer gaat nog even door. Een extra cadeautje, komende week ben ik vrij.

Recept Spitskool met spekjes.

 

Foto gekregen van degene die me opnieuw om dit recept vroeg.

Er hebben al zoveel mensen opnieuw gevraagd om dit heerlijke recept van spitskool met spekjes dat ik het nu slimmer aanpak. Ik zet het gewoon op mijn blog! Kun je het altijd terug vinden.

Het is snel gemaakt. Heeft geen nadrukkelijke koolsmaak. De spekjes en creme fraiche maken het tot een heerlijk smakelijk geheel. Ook geliefd bij kinderen door de spekjes.

Ik geef je eerst de werkwijze voor in de magnetron. Ik geef je geen preciese hoeveelheden, het komt niet zo heel precies.

Recept spitskool met spekjes en creme fraiche.  

Nodig;

Half bakje of zakje gerookte spekjes.

1 fijngesneden spitskool

Bekertje creme fraiche. Voor een zuivelvrije variant kun je ook kiezen voor haverfraiche of Becel kookroom.

Goede magnetronschaal

 

-Bak je spekjes 2-3 minuten uit in de ruime magnetronschaal. Je hoeft geen vet toe te voegen. Je moet hiervoor een goede magnetronschaal hebben, de spekjes worden heel erg heet en kán je schaal aantasten.

-Roer de fijngesneden spitskool erdoor heen. Zet de afgedekte schaal nog 5-6 minuten in de magnetron op vol vermogen. Maak de spitskool niet boterzacht, dat maakt de smaakt van de kool te sterk.

- Roer het bekertje creme fraiche erdoorheen en maak het nog 1-2 minuten warm in de magnetron.

De gewone pan versie;

Recept spitskool met spekjes en creme fraiche.  

Nodig;

Half bakje of zakje gerookte spekjes.

1 fijngesneden spitskool

Bekertje creme fraiche. Voor een zuivelvrije variant kun je ook kiezen voor haverfraiche of Becel kookroom.

 

-Kook je fijngesneden spitskool met het waswater beetgaar. Zout toevoegen hoeft niet, de spekjes zijn al zoutig. Giet na het koken het overtollige kookvocht af.

-Bak de spekjes uit in de koekenpan en roer ze met het uitgebakken spekvet door de spitskool.

-Roer de creme fraiche door de spitskool met spekjes en warm alles nog even goed door.

Eet smakelijk!

 

Regenochtend werd romantisch uitje

Manlief had wel een paar keer gekeken op zijn telefoon; Er zouden eerst wel buien komen, maar later toch weer niet. Dus konden we die zondagochtend best gaan fietsen. Lang niet gedaan, dus lekker appeltje en n koek mee in de fietstas en gaan. Voor de zekerheid maar wel de jassen mee, je weet nooit. Toen ik mijn jas in de fietstas deed bleek de regenponcho er al in te zitten. Die reist gratis mee, dus laat maar zitten. Ruimte zat in die tas. 

Het is prachtig fietsen over het Harriejakkes veld. Dit is niet de juiste benaming, maar wordt wel zo genoemd in de volksmond. Ligt vlak bij het Harderwijker en Leuvenumse bos. We waren op zoek naar de eerste bloeiende heideveldjes. We hebben een paar polletjes bloeiende hei gezien! En de kudde schapen. Zó mooi om ze daar in alle rust te zien grazen. En de honden er druk omheen rennen om ze bij elkaar te houden. 

De bewolking trok wel steeds meer dicht en de wolken werden donkerder. Zou het dan toch? De fietsroute toch maar iets inkorten, je weet nooit...

De bui barstte toch los toen we midden in het bos waren. Er was geen houden aan! Met doorfietsen in de gewone jas zouden we drijfnat thuiskomen. 

Van een regenponcho kun je ook een tentje maken waar je allebei onder kunt schuilen. En dat hebben we dan ook gedaan. Lekker romantisch! De poncho hield ons droog en we hielden elkaar lekker warm. Enkele hardlopende vrouwen die voorbijkwamen rennen moesten wel lachen; Lekker knus zo!

Af en toe gluurden we vanuit ons ienieminitentje even naar onze omgeving. Zou toch jammer zijn als we voorbijlopende herten zouden missen. Of de van de wilde zwijnen te laat zouden zien uit welke hoek ze komen. Die hebben we toch niet gezien. Dat gluren onder dat tentje vandaan leverde wel grappige foto's op. Die wil ik met je delen.

We hebben 2x onderweg moeten schuilen onder ons tentje, maar zijn toch vrij droog en met leuke herinneringen thuisgekomen. Daar zullen we later nog wel eens om grinniken. En je ziet op de foto's dat de buien niet mals waren.

Vertraging is de moestuin

Het is al eind juli, bijna augustus.

Een deel van mijn moestuintje had ik in de loop van deze lente al opgegeven. De bietjes en worteltjes had ik al 3x ingezaaid en van de bietjes heb ik maar 1 plant die echt een beetje groeide. 1 plant! 1 biet. Het lijkt erop dat de bietjes en de worteltjes nu een beetje beginnen te groeien.

Via onedrive kreeg ik een foto van 2 joekels van courgettes die ik 7 jaar geleden oogstte. Die foto heb ik toen ook met jullie gedeeld: Courgetteoogst. Dit jaar zijn mijn planten steeds opgegeten.

Blog ik al zo lang? Blijkbaar. 

Nu is het allemaal pas net aan het bloeien. Ik zal je wat fotootjes delen. Dan zie je gelijk wat ik bedoel.

Dit is mijn tomatenplant. Eind juli zitten er pas bloemetjes aan. Er hadden al rood-wordende tomaten aan moeten zitten. Zeker met tomaten verwacht ik niet dat dit nog gaat lukken. Zelfs al zouden we een hele mooie warme nazomer krijgen. Tomaten hebben erg veel zon en licht nodig. 

 

Hier zie je mijn komkommer. 

Groot al he? wel 3 hele centimeters! Nu het deze week zo mooi wordt zou het maar zo kunnen dat deze wel uitgroeit tot een echte komkommer!

 

 

De spercieboontjes. 

Bezig met hun revival. Misschien kan ik er dit jaar wel een hele hand vol van oogsten!

 

De appels, peren en blauwe bessen gaan gelukkig wel beter dit jaar. Zeg maar ronduit goed! Al durf ik dat niet echt te zeggen. Pas als het oogstijd is durf ik te zeggen dat het een goede oogst is.

Over de blauwe bessen heb ik een net gehangen. Zijn erg lekker en dat vinden de merels ook. Elke morgen plukken we er een paar voor in de yoghurt. Veel lekkerder dan de blauw bessen uit de winkel. Die hebben vaak op de een of andere manier helemaal geen smaak.

De Braeburn appels uit de voortuin. In de achtertuin heb ik een andere soort hangen; de Rode van Boskoop. Een appelmoes en appeltaartappel. 

Omdat het met de rest van de moestuin zo beroerd gaat dit jaar, durf ik me eigenlijk niet te verheugen op straks appeltaart of -moes te kunnen maken. Gelukkig hoeven we er niet van te leven. 

Ik hoor van veel mensen dat het zo beroerd gaat dit jaar. Is ook wel logisch; veel regen, veel slakken en amper warmte. Ja nu pas komt de warmte. Wie weet, gaat de oogst nu ook echt groeien en krijgen we dit jaar toch een goeie oogst. Alleen wat later. Hopen mag altijd toch? Soms zelfs tegen beter weten in. ;-)

Hoe staat het ervoor in jouw tuin? Ook nog stug aan het proberen? Of is het bij jou wel goed gegaan? Laat maar horen! Welke groenten en fruit deden het goed dit jaar? Welke niet?

Nu schrijf ik nog hele stukken over mijn oogst. Of deze nou lukt of niet. Dat zal in najaar 2026 wel anders zijn. Dan wonen we ergens anders en is onze tuin een héél stuk kleiner. We verwachten er zomer 2026 te kunnen gaan wonen. Het is een nieuwbouwwoning. Dan is de tuin eerst nog een kale zandbak. Zal ik mijn tuin niet al te erg gaan missen? Ik ben al aan het bedenken dat mijn appel- en perenboompjes niet mee kunnen. Daar in de nieuwe tuin kan ik het beste leiboompjes gaan neerzetten en dan leren hoe ik die moet snoeien.

Pudding van een pak chocolademelk.

Heb je ook nog een pak chocolademelk staan en vind je het daar nu toch een beetje te warm voor buiten? Duurt het bewaren tot de herfst je te lang?

Maak er een heerlijke pudding van! Heb ik vorige week ook gedaan.

Recept Chocoladepudding van chocolademelk.

1/2 l. chocolademelk. 

35-40 gram maizena/ custard. (ik heb een mengelmoes genomen van beide)

theeleel cacaopoeder, mag maar hoeft niet.

 

Vul de puddingvorm met koud water.

Meng de maizena/custard met de cacao en een scheutje koude melk. 

Goed roeren tegen de klontjes.

Maak de malk warm in een steelpannetje en giet het mengseltje in de warme melk. 

Goed blijven roeren.

Zodra de melk iets dikker wordt van het vuur nemen. 

Nog even doorroeren om het te helpen afkoelen. 

Giet de puddingvorm leeg en giet de warme pudding erin. 

Laten afkoelen. Dit gaat het snelst in je gootsteenbak in een laagje koud water. 

 

Zo simpel is het.

Lekker natuurlijk met een dot slagroom! 

Zoals je ziet op de foto had ik Vegan chocolademelk, maar met de gewone chocolademelk lukt het natuurlijk ook. Het kan zijn dat je dan toekunt met iets minder maizena/custard.