Pruimen rapen, snoepen en verwerken. En dat onder werktijd.

Vorige week ontdekten enkele bezoekers een pruimenboom dicht bij de dagbegeleiding. Onder de boom zag het blauw van de versgevallen pruimen! Dan is het idee van een activiteit snel geboren. 

 

Pruimen rapen voor de één, ze wassen voor de ander en ga zo maar door. 

 

Enkele dames kregen een nostalgische Beiers bonte schort voor om de kleren te beschermen en gingen de pruimen ontpitten. 

Ondertussen lekker kletsen, voorproeven. Eén bewoner van het huis had vroeger zelf ook een tuin en kwam met plezier helpen ontpitten. Dat vind ik leuke acties; interactie tussen bewoners, bezoekers en waar mogelijk ook buren. Wilde iemand niets doen was dat ook prima, we hebben tenslotte ook mensen nodig voor de supervisie. In dit geval een duur woord voor "de beste stuurlui.... enz."

 

Het was een onverwachtte actie, dus gauw even ergens jampotjes regelen zodat iedereen ook de jam mee naar huis kon krijgen aan het einde van de dag. Hoort er ook bij. Gelukkig had ik nog ergens een hele voorraad staan.  

Op de donderdag hebben we gewone pruimenjam gemaakt. Het was nog wat warm toen bezoekers naar huis gingen met de potjes. Ik had geen citroensap voorhanden en maar net genoeg kristalsuiker. Dus bezoekers gingen naar huis met een potje jam voor op brood, of saus voor in het toetje. Wat het geworden is hoor ik donderdag wel. 

 

Op de vrijdag had ik meer suiker en ook wat citroensap bijgekocht. Citroensap versterkt de werking van pectine. Op de vrijdag heb ik ook wat kaneel door de jam gedaan. Dat idee kreeg ik enkele jaren geleden van iemand waar ik toen pruimen van kreeg. Dat idee nu weer toegepast. 

 

Hier geniet ik van. Op de dag gezellig keuvelende dames die aan het einde van de dag met echte voldoening met iets  mee naar huis gaan. En voor degenen die de supervisie hadden kregen ook een potje mee. Supervisie is tenslotte ook heel heel belangrijk om erbij te hebben. 

 

Lentekriebels! Vlijtig als de mieren.

Lekker he, die zon! Ik krijg er altijd heel veel energie van. Soms ga ik dan als een razende roeland door mijn huis en tuin heen en wordt er ineens heel veel werk verzet. 

 

Bed verschoond en de was hangt buiten te drogen. Kan vanavond zo weer op bed. Ruikt dan altijd zo lekker.

Daarna de ramen voor en achter aan de binnekant gelapt. Toch 1 nadeeltje van de zon; Als die op je ramen schijnt zie je wel heel erg goed of het nodig of of dat ze er nog even mee door kunnen. Nou met al die kaarsen afgelopen winter was t wel heel erg nodig. Als je ze dan gedaan hebt heb je wel echt eer van je werk. Geeft dan zo'n lekker voldaan gevoel.

Dan even buiten koffiepauze. Dan zie je dat ook de eerste mieren al weer heel druk zijn. (Spreuken 6 schrijft er ook over.)

Vandaag met manlief even naar het nieuwe huis wezen kijken. Helaas liggen er bergen zand voor en kunnen we het niet echt goed zien. In fase 1 Ons Stadsgezicht lijken de allereerste woningen bijna klaar? 

Daarna zijn we de weer thuis voortuin ingegegaan en hebben we er samen een container vol blad uit geharkt. Komen de Crokusjes en opkomende Narcisjes veel beter tot hun recht. 

Donderdag en vrijdag weer naar mijn werk op de dagbegeleiding. Ook fijn.

 

 

Balansbudget. Ooit van gehoord? Wat is het en hoe werkt het?

 

Balansbudget: Het heeft niet echt iets met balans (sport) of budget (geld) te maken.

Het BalansBudget is een regeling voor verlof uren sparen. 

Je kunt als medewerker tijd sparen om in alle fasen van je loopbaan tijdelijk minder of niet te werken. Dit met het doel een betere werk- en privébalans te krijgen. (Als je een deel van je BalansBudget hebt opgenomen, dan kun je daarna weer verder sparen tot je aan je eigen maximum zit.)

Je kunt (een deel van) je eindejaarsuitkering, vakantiegeld, (extra) bovenwettelijke vakantie-uren en een deel van je salaris gebruiken voor sparen voor je Balanspotje. Soms kun je ook je meer gewerkte uren in het balanspotje stoppen in plaats van deze uit te laten betalen aan het einde van het jaar. Het balanspotje is een potje van jou zelf, het verjaart niet. Al is het nu ook weer niet zo dat je op je 25e al kunt gaan sparen voor een vervroegd pensioen;-)

Je kunt je uren opsparen om er een jaar tussenuit te gaan. Op avontuur met de camper door Europa. Of lekker thuisblijven aansluitend op je ouderschapsverlof. Niet helemaal thuis willen blijven? Minder werken en je uren laten aanvullen met je eerder gespaarde uren kan ook. Minder uren werken om te kunnen/moeten mantelzorgen. 

Of, aan het einde van je loopbaan minder gaan werken ter voorbereiding op je pensioen. Dit noemen ze landingsbaan. Of eerder stoppen met je balansuren, kan ook. 

Je mag tot 100 x je weekuren sparen. Dat is bij elkaar bijna 2 jaar! 

Per CAO zitten er wel wat voorwaarden aan het opnemen; Je moet het ruim van tevoren aanvragen, in mijn CAO zeker 4 maanden van tevoren. Maar ja, als je grootse plannen hebt, weet je die vaak ook wel zo lang van tevoren, dus dat zal geen punt zijn. Een andere eis is dat je minimaal 3x je weekuren op moet nemen. Uren die in je budgetpotje zitten kun je niet maar zo uit laten betalen, je dient ze in tijd op te nemen; Het gaat immers om je balans. (Al kan de balans van je portemonee soms de belanrijkste vereiste zijn. Maar ja, dan zijn andere maatregelen nodig.)

Zelf ben ik ook aan het balansuren sparen en heb er ook al collega's op geattendeerd.  Een paar details nader toegelicht en inmiddels is zij ook uren aan het sparen. Ik vind het gewoon ook een fijn idee om een buffer in uren te hebben voor wat dan ook. Als het werk verandert en straks misschien te zwaar wordt bijvoorbeeld.

Voor nu vind ik mijn werk nog veel te leuk! 

En jij? Kende je het begrip budgetbalans? Lijkt het je wat? 

Of heb je al een leuk potje vol uren klaarstaan? Wat ga je ermee doen?

pannenonderzetter wordt bloemstukje.

Vanmiddag heb ik een voorbeeldje gemaakt voor komende weken creatief. Creatief bij mij op de dagbegeleiding, of straks als geschenk te maken voor Valentijn, of nog ietsjes later in het jaar als ideetje voor moederdag. 

Wil jij 'm ook maken? Hier leg ik het uit.

Nodig; Kurken pannenonderzetter. (Zijn vaak bij de action , Wibra oid per 3 te koop) 

            Kleine spijkertjes. Je kunt hierbij een klein hamertje gebruiken, maar hoeft niet echt.

            Gekleurd draad. Ik heb heel dun draad genomen, mag eventueel iets dikker voor sneller resultaat.

            Droogbloemen of plastic bloemen.

Werkwijze;

Bepaal de middenlijn van de circel. 

Teken met behulp van een kopje de vaas op een dun papiertje. Je kunt ook een ander model vaas intekenen. Teken niet op het kurk zelf, die lijnen blijf je later zien. Zorg dat de middenlijn van de vaas ook op de middenlijn van de onderzetter zit. 

Druk op gelijke regelmaat de spijkertjes op de lijnen in de kurk. Let erop dat de spijkertjes recht staan. Scheur het papier er voorzichtig tussenuit zonder de spijkertjes scheef of er weer uit te trekken. 

 

 

Knoop een draadje aan 1 spijkertje en span deze van spijker naar spijker. Net te hard aantrekken! Probeer het een beetje gelijkmatig te verdelen. Ideetje; Knip het losse stuk draad niet gelijk kort af, maar laat deze er nog even aan zitten. Als je klaar bent met draad spannen kun je het begin en einde aan elkaar vastknopen. 

Maak voordat je de bloemetjes er in steekt eerst een haakje aan de achterkant. Let erop dat het vaasje rechtop blijft staan.

Knip de bloemetjes op maat en steek ze in het vaasje.

Laat je me weten of t jou ook gelukt is? Lefst met een leuke foto natuurlijk, dan kunnen anderen hier ook weer een nieuw ideetje aan overhouden.

Waterstoring

Vanmorgen vroeg merkten wij het al snel. We hadden weinig waterdruk. Gelukkig kwam er nog wel wat water uit de leiding. Het kopje thee bij het ontbijt ging nog prima. Je wassen met warm water werd wel even een dingetje. Dat lukte niet. Dat werd dus een frisse start....

Gelukkig hadden we net vorige week een sixpack grote flessen water in huis gehaald. Voor onszelf en bij mijn vader thuis ook enkele flessen gebracht. Hij zal vandaag geen waterstoring hebben, woont in een ander dorp. Het idee dat je het water al in huis hebt geeft een hoop rust zeg!

We hebben gekeken op de website van ons waterleidingbedrijf. Bellen heeft op zo'n moment toch geen zin. Als er al telefonisch contact mogelijk is, dan is de lijn op zo'n moment toch overbezet.

De site van het waterleidingbedrijf verwees ons door naar waterstoring.nl Na het invullen van je postcode zie je precies wat er aan de hand is. In ons geval is er een leidingbreuk ergens anders in de stad. Later kwamen de filmpjes van de ondergelopen straat al snel op Facebook. 

 

Voor een stroomstoring moet je trouwens bij je netbeheerder zijn, niet bij je leverancier. Weet jij zo wie je netbeheerder is voor stroom? En gas?

Na het ontbijtje en op ons gemak een kopje koffie naar de winkel voor de weekendboodschappen. En ja hoor; Alle water uitverkocht.

Nou weet ik wel waarom ik in de afgelopen 2 weken op mijn werk dagelijks benoemd heb bij de  bezoekers dagbegeleiding om water in huis te halen. 

 

's Morgens bij de koffie wordt de krant doorgenomen met z'n allen. Natuurlijk staat daar ook regelmatig de waarschuwing in om te zorgen dat je voorbereid bent op rampen en oorlog. Dat vind ik wel erg dramatisch. Dat zeg ik dan ook. Maar ik heb daarbij wel steeds benoemd dat je water in huis moet halen. Als er een keer een storing is, en dat kan iets heel simpels zijn, ben je te laat om zelf water te halen. Als je eerst een van je kinderen moet bellen die de boodschappen voor je doet, of je moet op je 80e zelf naar de winkel voor water omdat er niks uit de kraan komt, ben je geheid te laat. Dus kun je beter maar enkele flessen hebben staan.

 

Heb jij al water in huis? En welke voorbereidingen heb jij zelf al gedaan om voorbereid te zijn bij storingen?

Krans van Hortensiabloemen. Eenvoudig zelf te maken!

 

Hij is net af! Mijn nieuwe krans. Ben best wel trots op het resultaat. Vooral omdat het zo gemakkelijk bleek om zelf te maken. Ik ga je vertellen hoe. 

Krans maken van hortensiabloemen.

-Knip bloemenkronen af van de hortensia's. Verzamel een emmertje vol met verschillende kleuren en groottes bloemtrossen. 

-Neem een strokrans en begin maak er met een stuk touw of mooi lint een ophanglus aan. Dan weet je alvast waar de bovenkant van de krans komt. Hier kun je een beetje rekening mee houden in de schikking van de grootte van de bloemen. Ik vind het t mooiste dat het zwaartepunt onderaan komt. Helemaal onderaan of vlak naast de onderkant, net wat je zelf mooi vindt. 

- Neem een lange draad katoengaren en knoop deze om de krans vast. Begin daarna met 1 bloementros te rijgen. Wikkel de katoendraad om de krans heen. Rijg er een nieuwe bloementros aan en wikkel opnieuw de katoendraad om de krans. Dit steeds herhalen. Het is dan een beetje zoeken en schikken van de bloemenkronen. Let hierbij op de verschillende kleuren en groottes. Te versteviging kun je de katoendraad niet te lang maken, en deze tussendoor even vastknopen om de krans. 

- Ik had mijn lijmpistool bij de hand liggen voor het geval het niet wilde blijven zitten op de plek die ik wilde, maar ik heb m niet nodig gehad.

-Knoop het katoendraad goed vast om de krans heen en lijm waar nodig vast. 

Wees erop bedacht dat er nog wel een spinnetje of torretje uit kan kruipen.

Veel plezier met je nieuwe krans!

Ik heb eraan gedacht of dit een activiteit zou zijn voor de bezoekers van de dagbegeleiding. Ik weet het niet. Ik denk dat het wel intensief is qua begeleiding en zelf heb ik hiervoor onvoldoende bloemen in mijn tuin.

Aanbieding voor een prachtig boek; Alle ouderen naar buiten!

Zoals je weet werk ik in de ouderenzorg. Dagbegeleiding voor thuiswonende ouderen. Veel van mijn lezers werken in de ouderenzorg.

Vandaag wil ik je attenderen op een heel mooi boek. 

Het is een werkelijk prachtig kijkboek, vol met afbeeldingen uit de natuur. Alleen al daaraan kunnen onze bezoekers urenlang prezier beleven. Daarnaast staan er veel ideeën in; Hoe kun je de natuur opzoeken en hoe kun je de natuur naar binnen halen. 

In de natuur en met de natuur bezig zijn.

Als je op de link hieronder klikt kun je het boek rechtstreeks en extra voordelig bestellen.

Click hier

Ik wil je op dit boek attenderen omdat je het boek via die link het boek nu wel heel laag geprijsd kunt kopen. Voor 2 weekbladen ben al duurder uit.

Op mijn werk verwacht ik dat heel veel bezoekers er alleeen al urenlang in kunnen kijken en er heel wat gesprekken over zullen ontstaan. Daarnaast staat het boordevol activiteiten om te ondernemen met ouderen. Het mooie is dat het nu eens gericht is op ouderen in zijn algemeenheid. Ouderen, geen kinderen. Al staan er ook tips in om jong en oud met elkaar te verbinden in de natuur.

Er staan tips in voor verzorgers, familieleden, activiteitenbegeleiders, mantelzorgers, vrijwilligers.

Gewoon thuis te gebruiken, in dagactiviteitencentra, ouderencentra, verzorgingshuizen, buurtcentra....

 

De natuur proeven, er creatieve dingen mee doen, spelvormen, recepten uit de natuur, voelen en beleven!

 

Laat je me weten wat jij uit het boek hebt kunnen halen? Daar inspireer je anderen ook weer mee.

Click voor kortingsactie

 

Nieuwere update;

Ik kon het niet uitstaan dat ik jullie heb geattendeerd op een goed boek wat ook niet zo duur is en Bol maakt 'm toch weer duur! Ik ben verder gaan zoeken. En met resultaat!

Via de volgende link kun je het boek toch voor maar €9,90 bestellen!

Verkoop via de schrijver zelf 

Belevenis ballonvaart!

Manlief bracht vroeger spullen van het bedrijf waar hij werkt naar de andere bedrijven. Helaas is dat werk uitbesteed aan een transportbedrijf, maar enkele van de contacten zijn nog steeds gebleven. Met een van hen heeft manlief wat meer een band. Zoals die persoon zegt; Echte vrienden zijn vrienden die vrienden blijven. 

We kregen een uitnodiging om mee te gaan met zijn luchtballon. Wat waren we daar blij mee! Het was van mij een al heel lang gekoesterde wens. Ik hoopte dit te gaan krijgen voor mijn 60e verjaardag. Nu krijgt manlief deze uitnodiging en mag ik ook mee! Er waren 8 passagiers aan boord, waarvan ook 2 collega's met hun vrouwen via het werk van manlief.

Het was tot op het laatst spannend of het door zou gaan. Na een weekje zomerse hitte in september was dinsdag de dag van het veranderende weer, met misschien zelfs wel onweer. 

Eerst koffie met Friese oranjekoek en de anderen een beetje leren kennen. Daarna een paar heerlijke broodjes, want ja, je kunt toch niet met lege maag de lucht in?

We zijn opgestegen in Grou in Friesland.

Zo aan het einde van de dag, als de zon al een beetje ondergaat, lichte bewolking, dan krijg je deze prachtige vergezichten!

Die serene rust en stilte die je ervaart in de ballon. Bijzonder. 

Je vaart met de wind mee, dus die voel je ook niet. Het lijkt windstil, maar is het niet. Anders kom je ook nergens met de ballon.

Collega's vroegen na afloop of ik het niet eng vond....Geen enkel moment! 

Het uur was veel te snel om en moesten we alweer landen. Ook die ging heel relaxed. Vlak voor de landing vaarden we heel dicht over een maisveld. Geen korrel geraakt. Direct erna geland. 

Na de landing eerst zo snel mogelijk opruimen en inladen; het regende een heel klein beetje en je wil de ballon toch zo droog mogelijk houden. 

 

Daarna Champagne! Dat hoort erbij. De piloot vertelde dat dit een gebruik is bij de landing. Omdat ik amper drink wilde ik eerst slechts een bodempje, maar kreeg later toch nog enkele slokken erbij. Was toch wel lekker. 

We krijgen nog een certificaat toegestuurd over onze luchtdoop en vluchtgegevens. 

Zo hebben we dan ook iets tastbaars als herinnering, naast de prachtige herinneringen in ons hart. Daar zullen we nog lang van nagenieten.

Ijsheiligen voorbij en kostenbesparend tuinieren.

Ijsheiligen zijn voorbij, dus alles kan de tuin in. 

Eerlijk gezegd hou ik me nooit aan ijsheiligen, maar ja ik wilde toch een passende en pakkende titel hebben boven dit stukje. Ik hou gewoon de weersverwachtingen in de gaten in mijn beoordeling of iets wel of niet de tuin in mag. Met al die klimaatveranderingen verandert het weer toch ook en zijn die klassieke ijsheiligen niet altijd meer van toepassing. Denk ik. Dit jaar was ik wel wat voorzichtiger met het buitenzetten van klein grut. Gewoon, omdat het ook kouder was. Vanuit de vensterbank heb ik eerst wat klein grut buiten gezet in het fietsenhok. We hebben ooit een extra afdakje gemaakt omdat we niet alle fietsen in de schuur kwijt konden. Nu staat er in dat fietsenhok nog maar 1 fiets. Vorig jaar hebben we het dakje vernieuwd en is er helderder golfplaat op gekomen. Nu lijkt het meer op een half open kas en doen de plantjes het er goed.

Enkele plantjes die nog erg klein zijn heb ik nog niet in de volle grond gezet. Eerst even verder aansterken en groter groeien. Zó heel klein zijn ze helemaal een gewilde prooi voor de slakken.

Ik heb enkele bijzondere plantjes gekregen van een collegavrijwilliger van mijn man uit de kerk en enkele plantjes en zakjes zaad van mijn zus. En ik heb weer enkele plantjes klaarstaan voor op mijn werk. Zo geven we aan elkaar door. 

Ook blijf ik het leuk vinden om ook kostenbesparend te experimenteren. Vandaag leg uit wat uit over Bieslook, Lenteui, Snoeptomaatjes en Basilicum.

 

 1 Snoeptomaatje uit de supermarkt

Ik heb de zaadjes uit een snoeptomaatje van de supermarkt gevist. Ietsjes afgespoeld en in een nat dubbelgevouwen keukenpapiertje in een plastic zakje 2 nachtjes laten broeien. Dat keukenpapiertje in stukjes geknipt, dus niet opnieuw opgegevouwen. Die stukjes met per stuk enkele zaadjes verdeeld over de pot.De plantjes komen op, dat is al een begin. Of er straks ook vrucht aan komt is afwachten, het kan natuurlijk een ras zijn dat het in de kassen wel goed doet, maar hier in de tuin niet. 

Basilicum uit de supermarkt

Voor een recept had zoon een keer basilicum nodig. Je kunt een pakje met wat takjes basilicum kopen of in een pot. Een pot gekocht. Dit kun je ook overhouden, maar daar moet je wel wat voor doen. De gekochte plant moet je bij de wortels in 2 of 3 stukken scheuren. Of misschien wel meer, ik heb het in 2 gescheurd. Dan moet je die stukken verpotten en aanvullen met potgrond. De plant geeft het snel aan als het te droog staat. Tijdens het verpotten waren wat takjes afgebroken. Die heb ik in een vaasje gezet om te wortelen. Om te wortelen moeten er wel 2 blaadjes afgehaald worden en die oogjes moeten onder water staan. 1 ervan staat nu net in de volle grond. De andere staat nog in het vaasje en poot ik donderdag op mijn werk. Zonet het ik er nog enkele takjes bij in gezet. Die staan nog niet op de foto.

Lente- of bosui uit de supermarkt

Die lange sprieten die je op de foto ziet zijn lente- of bosuitjes uit de supermarkt. Eerst hebben we gebruikt wat we nodig hadden en niet te ver doorgesneden tot aan de wortels. Zijn zo'n 6 cm bij de wortels vandaan gebleven en die stukjes in een glaasje water gezet. Toen de wortels aangesterkt waren en de lenteui weer begon te groeien heb ik ze in de tuin gezet. Nu kunnen we oogsten wanneer we t nodig hebben.

Zo als ik het net met de Basilicum beschreven heb, heb ik dat ooi ooi eens gedaan met Bieslook uit de supermarkt. Daarna nooit weer nieuwe hoeve kopen, want het komt steeds opnieuw op.Ik ben nu de bieslook aan het drogen zodat ik in de winter gedroogde Bieslook heb. Ik knip enkele sprietjes in kleine stukjes en leg ze op een rooster te drogen tussen 2 velletjes keukenpapier. Met enkele dagen is het al droog.

Gedroogde Bieslook uit eigen tuin

Ik heb je nog wel meer te vertellen over de tuin, maar we gaan zo naar de kleinkinderen (en hun papa en mama natuurlijk) en ik wil nog iets inpakken. Dat hou je dus nog tegoed.

Klusjesdag

Vandaag is echt een klusjesdag geweest. 

Na het ontbijtje eerst een telefoontje gepleegd. Dat was geen klusje, gewoon even bijkletsen met iemand. Daarna boodschappen gedaan; We grepen mis met de havermelk en waren de azijn vergeten. Ik gebruik vaak witte azijn als wasverzachter. Dit maakt de was toch maar mooi antistatisch en beperkt de kreukels. En het is eenheel stuk voordeliger dan de wasverzachters. Zelfs goeie aanbiedingen van wasverzachters kunnen hier niet tegenop. En nee, de was ruikt niet naar azijn. Echt niet! 

 

In de supermarkt zag ik een compleet maaltijd vers pakket. Meestal neem ik die niet mee, maar nu werd ik toch in de verleiding gebracht; datum voor morgen en alles zag er nog vers uit in t pakket. Vanavond eten we dus Mexiacaanse nachoschotel. Ik doe er denk ik toch nog wel het een en ander extra bij in. Er staat op voor 2-3 personen. Met 2 volwassen mannen erbij zal dit wat krapjes worden. Met en worteltje extra of een klein blikje kideybeans kom je n heel eind. Beetje sla erbij. Maar goed, daar begin is traks pas aan. 

 

Na de boodschappen achter de computer gekorpen om de betalingen te doen. Sinds een tijdje verwerk ik declaraties van gemeenteleden die binnenkomen bij de kerk. Gaat goed, kost soms wel erg veel tijd. Ik wil dat zorgvuldig doen en geen fouten maken. Sommige dingen zijn hierin voor mij nog vrij nieuw, dus is het soms even zoeken. Er is zeker nog geen sprake van routine.

Ik had ook de laptop aangezet om collega's op de afdelingen te laten weten dat de gym morgen niet doorgaat. Er was een dubbeling in de planning. Collega's waren heel verbaasd dat ik op mijn vrije dag aan t werk was. En dan zie je toch weer wat mailtjes voorbijkomen waar je dan ook gelijk maar even op reageert. Dan is dat maar gelijk verwerkt, anders zit t nog in je hoofd. Zo heb ik een andere collega gemaild over mijn uren. Het lijkt erop dat ik in april 41 vakantieuren heb opgemaakt, en geen 20,5. Dat scheelt nogal. Altijd goed om deze dingen zo af en toe na te kijken. Doe jij dat wel eens? Weet je hoe dat moet? Vraag het je collega anders om dat uit te leggen.

Vanmiddag wat strijkwerk weggewerkt.(En 2 paaseitjes, die heb ik hier nog steeds staan;-))

En ik heb hopelijk de oorzaak van de muffe geur in huis weggewerkt! Onderin de wasmachine zit een klepje. Daarachter zit een soort extra waterafvoer en filtertje.  Toen ik het witte dopje er af haalde wist ik gelijk dat ik goed zat!  Wat een stank! 

We hadden al een tijdje een muffe lucht in huis, maar konden niet achterhalen waarvandaan. Alle wastafel-afvoeren schoongemaakt, gezocht of er niet ergens een lekkage was, de wasmachine op 90 graden laten draaien, je kunt het zo gek niet bedenken. We begonnen ons al zorgen te maken of het niet ergens tussen de vloeren zou kunnen zitten. Het zwarte slangetje heb ik leeg laten lopen en daarna met een tang heel voorzichtig die draaiknop losgemaakt. Kwam er nog meer stinkend water uit. Ik weet nu wel weer dat ik dit lang geleden ook wel eens gedaan had. Doe jij dit wel eens? Achter klepjes kijken om te kijken wat er achter zit en of je daar iets mee moet? Ik ga dit nu wel ietsjes vaker doen! Had ons een hoop gedoe bespaard.

En zodra ik mijn blogje af heb wil ik er ook nog even voor gaan zitten om Mattheus hoofdstuk 10 en 11 te lezen. Waarschijnlijk gaan we die bespreken tijdens de huisgroepavond. Die huisgroepavonden hebben we 1x per 2 weken. Het is een klein groepje, de mannen zijn er in de meerderheid; Er zijn dus nog vrouwen welkom! (Mannen toch ook wel hoor)

Welk herbruikbaar schrijfboekje gaat t worden?

Een tijdje terug heb ik van mijn werkgever een Bambook schrijfblokje gekregen.

Ik ben daar heel blij mee en gebruik 'm best veel. Heel makkelijk, iets opschrijven en als je het niet meer nodig hebt kun je het zó weer uitwissen. 

 

Nooit meer nieuwe papieren schrijfboekjes nodig!

 

Zit dan ook standaard in mijn tas, voor als ik even wat op wil schrijven. Eerlijk gezegd weet ik niet meer waaróm we 'm kregen. Maar een teken van waardering was het zeker!

 

Dit boekje is in maatje A6, een kwart typemachinevelletje. Ik ben nu op zoek naar een iets groter formaat, een half typemachinevelletje. Het zal ook voornamelijk voor op mijn werk zijn. 

 

Ik doe een poging om in dit stukje wat linkjes te delen, omdat je misschien niet eerder van deze herschrijfbare boekjes hebt gehoord. Dan kun je er makkelijk een kijkje gaan  nemen.

 

Dit gekregen boekje is van Bambook, dus daar ging ik het eerste kijken.

 

Als je op internet zoekt op herschrijfbaar boekje komen er meer merken in beeld. Zo zag ik ook een schrijfboek van Greenbook

Maar welke is nou het fijnste? Van Bambook weet ik uit ervaring dat het papier heel glad is, bijna plastic. 

Hoe is dat papier van Greenbook? 

Van Moyu lijkt het papier stroever. Daar hebben ze het over steenpapier. Is dat papier dan nog wel helder na 10x uitwissen?

Ik zie wel dat bij Greenbook je heel makkelijk de indeling van de bladen zelf kunt uitkiezen en later ook nog weer verplaatsen omdat het een ringbandsysteem is. Bij Moyu is het ook een ringbandsysteem maar niet met losse verplaatsbare bladen. Die verplaatsbare bladen lijken mij fijn, maar ook gelijk een belemmering, gaan ze nu niet heel erg snel weer los als ik het boek weer in mijn werktas frommel?

Er zijn zelfs agenda's van de verschillende merken die herbruikbaar zijn. Maar ik heb al wel bedacht dat ik het wel prettig vind om mijn oude agenda nog even te bewaren. Nou ja even, soms wel jaren. Dat kan denk ik niet als je een herbruikbare agenda gaat nemen. Dus een herbruikbare agenda wordt hem niet voor mij.

Alle drie de merken zijn aardig prijzig.  Ik wil niet alleen het millieu van de natuur een handje helpen, maar toch ook wel ook het milieu van mijn portemonee. Dus wil ik me goed orienteren voor ik zo'n aankoop doe. Ik ben er nog niet uit.

 

Daarom vraag ik jouw hulp. Heb jij ervaring met een van deze merken schrijfboek? Of ken je nog een ander merk? Hoe bevalt het jou? Wat vind jij er wel fijn of minder aan?

Kortom; Welk boek raad jij mij aan?

Droom wordt werkelijkheid.

Voor mijn werk hebben we in de Coronatijd een pakketje kaartjes gekregen om tijdens een online teamuitje iets mee te doen. Losse kaartjes met de meest gekke vragen. 

Ik gebruik dezelfde kaartjes nu wel eens op mijn werk als begeleidster dagbegleiding ouderenzorg. Dat levert regelmatig leuke gesprekken of losse opmerkingen op. Soms zelfs een beetje meer;

Een van de vragen is "Wat is je droom?" Soms krijg je een reactie van ach, wat heb je nog te dromen als je al 90+ bent? Een ander keer hoor je een wens. Soms is die makkelijker te vervullen als de spreker denkt. 

Een bezoekster vertelde graag weer eens echt te willen fietsen. Dat kon ze niet meer. Ze had nog wel een senioren driewielfiets geprobeerd, maar daarmee zat ze al te snel tegen de stoeprand aan. Voelde niet veilig. In het zorgcentrum hebben wij een duofiets staan voor algemeen gebruik. Maar dat vond ze maar een eng idee. Op zo'n vreemde fiets, met een wildvreemde (vrijwilliger) mee, neuh, hoeft niet.

Om een lang verhaal kort te maken; Ik besprak met de dochter deze wens en de mogelijkheden die wij hebben. Blijkt de dochter de fiets te kennen van haar eigen werk! Dus toen was de afspraak snel gemaakt en zaten moeder en dochter een weekje later op de duofiets. Samen op de fiets naar het dorp, langs huis en door de stad. Moeder vond het in het begin wat griezelig, maar gaande de rit kwam er meer een glimlach tevoorschijn. En hoe fijn is het om vertrouwd met je dochter op stap te kunnen die ook de fiets al kent. 

Hoe simpel een droomwens soms werkelijkheid gemaakt kan worden! En het blijft voorlopig mooi weer dus kan er nog veel gefietst worden.

Voor mezelf geeft dit mijn werk weer extra glans. Zonder moeilijke begrippen als familieparticipatieproject stappen moeder en dochter nu spontaan vaker samen op de fiets. Moeder heeft extra mogelijkheden voor dagbesteding, geniet, is buiten en met dochter op stap. En zij zijn niet meer de enigen die dit ondernemen.

Nieuwe sandalen. (Met voordeelcode voor jou)

Ze waren van binnen toch echt al een tijdje versleten, mijn oude vertrouwde Birkenstock sandalen. 

Mijn sandalen hebben dan ook heel wat kilometers afgelegd. Zowel op mijn werk als in mijn vrije tijd. Heerlijke sandalen! En nee, ik schrijf dit stukje niet om een of andere bonus op te strijken. Het is om te verellen hoe blij ik ben dat ik dit model opnieuw heb gevonden. Ik vertel je zo hoe. 

 

Ik kreeg altijd veel reacties op dit model veel omdat ze er net even anders uitzien als de gangbare modellen. En toch hebben ze alles van het merk in zich. 

Toen ze versleten raakten ben ik de stad in gegaan om op zoek te gaan naar nieuwe. Niet gevonden. Dit model niet. Toen online gaan kijken. Ook niet. Dan toch maar gaan voor een ander model? Had gekund. Ook bijna gedaan. Maar, ruim €100,- uitgeven voor een paar sandalen? Ook al zijn het Birkenstocks waar ik ongetwijfeld weer heel veel kilometers op zal lopen?Daar wilde ik eerst nog een nachtje over slapen.

Een paardagen later zei ik dat ik op zoek was naar vervanging van mijn oude sandalen, en dat ik eigenlijk hetzelfde model weer wilde. Mijn zoon hoorde dat en vroeg waar ik ze gekocht had. Tja, ergens online, maar had geen flauw idee meer waar dat was. Nou, zei hij, dan kijk je gewoon even in je email, misschien heb je nog ergens de bestelbevestiging van toen... Dat ik zelf niet zo slim was om daar aan te denken! 

De juiste email was toen snel gevonden. Da's wel een voordeel als je niet zo heul erg opruimerig bent, ook niet in je mails.

Toen hoefde ik niet meer te scrollen langs de afbeeldingen om daar het juiste model te vinden, maar kon ik gewoon gaan googlen op de modelnaam. Birkenstock Saragossa.

Ik zou ik niet zijn als ik dan niet even doorzoek om ze niet voor de volle prijs aan te schaffen....

En vond ze voordelig bij de...Niet lachen.....werkschoenenbaas en klompengigant. Bij de één krijg je er  ook nog eens 5 paar werksokken bij, bij de ander was de aanschafprijs nog iets lager. Ik ben gegaan voor de laagste aanschafprijs omdat ik al veel te veel sokken heb. Ehm...

Bij een online bestelling is het ook altijd even opletten hoe je zit met de verzendkosten. Het is niet overal gratis verzending. Er zijn bedrijven die de hoofdprijs vragen voor verzending. 

Alles een beetje naast elkaar gelegd ben ik er op uitgekomen om ze bij de klompengigant te bestellen. 

Inclusief verzending heb ik er €62,90 voor betaald. Klinkt misschien niet zo deftig als bij Birkenstock zelf of bij een trendy modebedrijf, maar dan betaal je ook om bij een trendy modebedrijf te bestellen. En de sandalen die ik morgen naar mijn werk aantrek zijn precies hetzelfde.  Ik denk dat ze bij deze bedrijven verkocht worden omdat ze ook een speciale zool hebben; slijtvast en olie en vetbestendig. De zool is dan ook niet versleten. 

Waarom ik je dit allemaal vertel? Omdat er regelmatig naar gevraagd werd op dagen dat ik ze droeg; waar heb je ze vandaan? Ik vind ze ook leuk. Vaak was mijn antwoord dan geen idee. Vandaag weet ik het dus wel. En mocht je ze ook willen bestellen, heb ik nog wat leuks voor je. 

Er zat een waardebon bij met een kortingscode. Dus als je bestelt bij de klompengigant.nl kun je de volgende kortingscode invoeren; anydaywebshopskorting10%  Hiermee heb jij ze dan nog een tikkie voordeliger.

En nogmaals, dit is geen betaalde reclame. Ik krijg er niks voor.

Gewoon blij met m'n nieuwe sandalen en als jij ze ook wil, wil ik je dat voordeeltje bieden. 

 

De oudjes en mijn nieuwe.

Weekendrust

Na een weekje ziek thuis ben ik hard toe aan; weekendrust. 

Dat is maar gekheid natuurlijk. Maar ik geef gelijk toe dat ik het wel heel lekker vind dat er nog een weekend achteraan komt en voor mijzelf ook nog een maandag waarop ik nog niet naar mijn werk hoef. Nog even verder herstellen van corona. Niet dat ik geen zin heb om weer te beginnen. 

Integendeel! 

Dinsdag weer gym geven op de afdeling, donderdag zien hoe het met die mevrouw is die net voor mij uit uit ziek was. Eindelijk de paaskrans maken waarvoor ik al spullen had gekocht.

Wel een gek idee, dinsdag met t geven van de gym gelijk weer regelen hoe mijn vervanging een week later vorm kan krijgen, want  dan heb ik een week vakantie. De donderdag en vrijdag waren al wel geregeld, de dinsdag had ik ook geregeld willen hebben, maar dat is nog niet gelukt. Dat dit nog steeds niet geregeld is geeft wel een onrustig gevoel, waar ik nu niets mee kan. 

 

Manlief had zijn weekendrust wel heel hard nodig. Hij heeft flink last van zijn rug. De weekendrust en ochtendwandeling doet hem wel goed, maar het is nog niet over. 

Vorig jaar hadden we zijn werkgever gevraagd om deelname aan het generatiepact voor werkers in de metaal. Dat houdt in dat je als 60+ medewerker 80% werkt, met behoudt van 90% inkomen en 100% pensioenopbouw. Zijn werkgever stond er op zich wel achter, maar wilde even afwachten op de nieuwe CAO Metaal. Daar is al ruim een half jaar het wachten op. Best jammer. Zeker omdat het er op lijkt dat het generatiepact qua inhoud niet zal veranderen, alleen het récht erop. In de vorige CAO had je er als 60+ recht op, nu lijkt het erop dat het straks met wedezijds goedvinden moet gaan gebeuren. 

Dus nu werkt manlief nog steeds fulltime. 

 

Met die hoge energiekosten van nu is dat ook weer niet zo heel verkeerd.

Begin januari betaalden we nog 139,- per maand. In het rijtje rechts zie je dat ik er eerst nog wat van terugkreeg ook. Daarna werd het al snel duurder. Nu 353,- per maand! Da's 2,5 x duurder! Gelukkig is het inmiddels april en is de benzineprijs weer wat omlaag gegaan.

 

Kerstsfeer in huis.

 

Het huis komt zo langzamerhand meer en meer in Kerst-sfeer. 

De Guirlandes met lichtjes liggen met brandende lampjes in de vensterbank bij het voorraam en achterraam, de boom is opgezet en hier en daar hangen wat kerstdecoraties. Ziet er gezellig zo uit met al die lampjes. Ledlampjes inmiddels. Eerst had ik van die traditionele kaarslampjes, maar naar verhouding verbruikten die toch wel erg veel stroom. Met ronduit de meeste spullen vervang ik alleen als er iets kapot is, maar hier heb ik er toch maar niet op gewacht. Ze zijn vorig jaar naar de kringloop gegaan.

Wel wil ik even terug naar de winkel, ik heb 2 snoeren lampjes die net een tikkeltje verschillen waardoor de onderste helft van de boom feller schijnt als de bovenste helft. Niet echt mooi. 

We hebben niet eens zo heel veel kerstversiering opgehangen, toch is het sfeertje al aardig binnengedruppeld. Er zit nog wel wat kerstversiering  in de dozen op zolder. Misschien haal ik er later nog wat uit, of laat ik dit dit jaar in de dozen zitten. Toch denk ik dat ik  ook nog wil kijken naar wat kransen en groene guirlandes, met of zonder lichtjes. Al zag ik in veel winkels lege schappen. Moeten we echt al ver vóór Sinterklaas al de kerstspullen kopen om niet mis te grijpen?

De eerste kerstkaartjes hebben we vanmiddag zitten schrijven. Dat is altijd weer een hele, maar wel leuke klus. Wie krijgt welk kaartje? We proberen altijd om een kaartje te vinden passend bij de ontvanger. Wat schrijven we er bij op het kaartje? Brengen we sommige kaartjes zelf rond? De postzegels zijn dit jaar al €0,91 per stuk! Soms duurder dan het kaartje op zich. We hebben ook al een paar kaartjes gekregen.

De grote stapel kaarten zal nog komen. Altijd weer leuk om kaartjes te krijgen.

Beide mannen in huis verzorgen het Kerstmenu van de 1e Kerstdag. Ik hoef alleen maar te zorgen dat hun boodschappenlijstje in huis komt. Dat is ook nog een heel gepuzzel. Bij de ene winkel betaal je de hoofdprijs, bij de ander is het soms wel voor de helft. Gisteravond waren we bij vrienden en vertelden we dat we aardig weten hoe om te gaan met het dieet van manlief. Maar hij t toch vervelend vind dat hij straks zijn zo geliefde Kerststol en oliebollen niet kan eten. Zie ik net in de folder dat de Aldi Vegan Kerststol heeft. Yess! Ik hoop dat die er dinsdagmiddag nog zijn, dan ga ik die halen. Dat vegan spul is over het algemeen goed te eten. Moet het wel lijken op onze vertrouwde kost. ;-)

 

Voor komende weken hebben we nog geen concrete plannen voor uitstapjes, vrienden of familiebezoek. Het loopt ook geen storm met het maken van afspraken. 

De kerstnachtdienst gaat ook dit jaar online vanuit de gezamenlijke kerken uit de stad. Op 1e Kerstdag zijn er 2 diensten omdat we anders geen ruimte hebben in de kerk met die 1,5 meter maatregel. Mijn man moet bij die 1e dienst aanwezig zijn als zaaldienst, een soort van kosterdienst.

Dat we niet zo veel inplannen komt denk ook doordat ik vrij veel moet werken, ivm het veranderen van mijn werk. In uren zal het misschien niet eens echt meer uren zijn, maar door de verandering moet ik t één afronden en het ander oppakken. Tijdens de kerstdagen ben ik vrij, ik werk op oudjaarsavond. We gaan dan een gezellige oudejaarsavond voor de bewoners bieden in het grand café van het verzorgingshuis. (Mits een Coronauitbraak geen roet in het eten gooit)  

Manlief is 2 weken vrij vanaf het kerstweekend. Lekker relaxen.

 

We gaan ook geen grote gezamenlijke familiebijeenkomsten plannen nu je maar 4 volwassen gasten per dag mag ontvangen.

Wat we niet plannen kan best nog wel gaan gebeuren hoor. Doordat we niet alles volplannen hebben we nog ruimte voor onverwachte dingen. Ook prettig, ruimte voor het onverwachte.

Hoe gaan voor jou de feestdagen er uit zien? Heb jij al vaste plannen? Weet jij al wie er bij je komen, of waar je naar toe gaat? Weet jij al wat je gaat eten? Aantrekt?

Noem me gerust een onregelmatige blogger

Zo lees je wel 3x in de week iets van me, en zo wel 3 maanden bijna niets. 

En dat is niet omdat ik niets te delen heb, integendeel. Maar ik kom er veel minder aan toe. Ik moet toch maar eens gaan kijken waar 'm dat in zit. 

 

Het kan zijn dat ik andere prioriteiten ben gaan stellen aan mijn vrije tijdsbesteding. 

Mijn tijd is afgelopen tijd ook wel wat opgeslokt door allerlei die ook moesten gebeuren, zo hebben we mijn schoonmoeder verhuisd, zijn we druk met het uitzoeken wat te doen met de hypotheek en hebben we de rolgordijnen opgehangen.

Ik ben meer gaan werken waardoor ik ook wat minder vrije tijd over hou. En in mijn werk zijn er weer heel veel veranderingen. Houdt het nou nooit eens op? Gewoon even in rustig vaarwater, mag dat ook?

Of is er gewoon meer vrije tijd weggelekt? Dat is een "deftig" begrip voor  mijn tijd verlummeld hebben. 

Nou is terugkijken op iets wat je toch niet kunt terughalen (tijd) niet erg zinnig. Het is dan beter om te kijken hoe ik tijd wil gaan gebruiken, en dan wetende dat ontspannend lummelen ook zinvol is. 

Augustus is al weer volop bezig. 

Voor komende maand staat er weer van alles in de planning. 

Een kleinzoon die 5 wordt. Wat zullen we hem gaan geven? Eigenlijk wil ik geen extra vulling geven in de grote verzamelbak van een bekend merk speelgoed. Maar ja, wat dan wel?

Er zijn 4 (!) collega's die eind augustus of in september afscheid gaan nemen. Daarvoor moet ook nog van alles geregeld en gemaakt worden.

Eind van de maand weer naar de cardioloog voor een periodieke controle. 

De planten en de post van de buren verzorgen. Die zijn 'n maandje weg.

 

En tussendoor hoop ik wat meer te gaan genieten van een stralend zonnetje... Als die er is. Nu is die er maar af en toe, tussen de hoosbuien door. De moestuin is dit jaar dan ook geen succesverhaal. 

We hebben er inmiddels een keertje bietjes van gegeten en er staat nog t een en ander. Veel is geroofd door de slakken. 

Vorige week wel de rode besjes geoogst.

 

 

Zo af en toe sta ik genietend te kijken naar de ene appel en perenboom die vrucht geven. Misschien maar 5 appels en 6 peren dit jaar, zo langzamerhand wordt die oogst een beetje groter. Die andere appelboom doet nog steeds niets anders dan blad geven. Daarvan komt dus nog steeds geen oogst.

 

Ik heb nog geen lekkere recepten voorbij zien komen met appelboomblad ;-)

Zoethouden of zingeving bieden

Soms is het een beetje worstelen hoe je je stukje een pakkende kop geeft die de inhoud ervan goed weergeeft. Of een die jou uitnodigt om meer te willen lezen. Ik vroeg me af of er nou wel of geen vraagteken achter mijn kopje moest. 

Voor mij is het echter geen vraag als ik de keuze heb tussen zoethouden of echte zingeving bieden. 

zingeving is de behoefte dat wat we doen in het leven een waarde heeft. Dat dat wat je doet ook een betekenis heeft. Vaak refereren wij activiteitenbegeleiders aan de goede dingen die mensen al in hun leven gedaan hebben en proberen we al pratend dit boven tafel te krijgen. Dit levert naast mooie gesprekken ook vaak warme herinneringen en een goed gevoel op bij de bewoners.

Je wil toch niet zoetgehouden worden. 

Ook niet als je door dementie intussen achter beschermende / gesloten deuren moet wonen. Natuurlijk, een kruiswoordpuzzel maken, kleuren, kan een leuk en ontspannend tijdverdrijf zijn. Samen koffie drinken of naar Andre Rieu kijken kan heel gezellig zijn. Natuurlijk is het een klein feestje als je een prijs wint bij de bingo. Allemaal activiteiten die ik ook organiseer en verzorg.

Maar je wil je niet afgeschreven of oud voelen. Je wil van betekenis zijn. Iets doen om te hélpen. Dat was toen, en dat is vandaag ook.

De dames van de afdeling waar ik werk wilden dat ook. 

Hélpen. 

Iets doen waar je een ander gelukkig mee maakt en dankbaar voor is. 

Dat gaat ze lukken!

Inmiddels is er een grote zak vol lapjes gebreid waar dekentjes van gemaakt worden. De dames van de afdeling breien de lapjes. Na een oproepje op facebook zijn er ook dames gevonden die willen helpen deze lapjes aan elkaar te haken tot een babydekentje. Het eerste dekentje heb ik zelf even in elkaar gehaakt. De breiende dames wilden onderhand wel eens zien waar ze nou voor bezig waren. Dan moet je dit niet te lang laten liggen. 

Op andere afdelingen zijn enkele dames die het fijn vinden om lekker weg te kruipen en zo wat te dommelen onder een dekentje. Ik stelde voor om ook een dekentje te maken voor op de afdelingen. Je had hun verontwaardiging moeten horen; "Niks daarvan! Dit moeten dekentjes worden voor moeders van babytjes die niets anders hebben. Dan krijgen ze ons dekentje mee als ze weer naar huis gaan vanuit het ziekenhuis. Voor iets anders breien we niet! Wij hebben hier dekens zat."

Ik vind het zó mooi om op deze manier mee te werken aan hun gevoel van zingeving; Wat ik nu doe doet ertoe! Ik zie ze groeien in hun eigenwaarde. 

Twaalf en 'n half jaar getrouwd!

Alsof het gisteren was.

Onze trouwdag. 

En die is toch al 12,5 jaar geleden. Reden voor een feestje. 

Alleen echt groots feesten zit er niet bij in deze coronatijd. Een jubileum vieren gaat ons ook niet om het feesten.

Het is een dag om eens terug te kijken. Ervan te genieten. Als we terugkijken overvalt me vooral een gevoel van dankbaarheid. Dank dat wij aan elkaar gegeven zijn. Dank dat God ons bij elkaar heeft gebracht. Want zo zien we het echt. Dat zagen we toen we elkaar leerden kennen, toen we trouwden, tijdens de orkanen waar we met het gezin doorheen gegaan zijn en nu we samen genieten in rustiger vaarwater.

16 april waren we 12,5 jaar getrouwd. We hadden graag al deze week vakantie gehad, maar dat is niet gelukt. Met een 12,5 jarig huwelijksjubileum hebben we beiden geen recht op bijzonder verlof volgens de CAO's. Ook een gewoon verlof lukte niet op het werk van manlief. Hij moest zijn eerste week weer inleveren; omstandigheden op het werk. Deze week werd het dus een gewone volle week werken en een verhuizing van schoonmoeder. Ze is vorige week verhuisd naar een kleinere aanleunwoning. Op je 83e heb je wel wat hulp nodig van je kinderen. Het heeft wel wat moeite en tranen gekost, maar ze geeft nu aan dat het nieuwe plekje inmiddels aanvoelt als een warme jas. Dat geeft wel een goed gevoel. 

 

Vrijdag was het onze dag. Allebei zijn we gewoon aan ons werk gegaan. Wat is het dan een leuke verrassing als je thuiskomt van je werk en je ziet dit moois op tafel staan.

 

Cadeautjes van familie. Extra leuk omdat ik dit helemaal niet had verwacht! Gaf me echt een feestelijk gevoel. 

Vandaag hadden we de eerste visite om het toch een beetje te vieren samen. Morgen komen weer andere kinderen. We hadden felicitaties via de social media kanalen. Zo alles bij elkaar toch een beetje een feestje. 

Volgende week gaat het vieren nog even door en gaan we er een midweekje tussenuit naar Kamperland in Zeeland. We hebben een comforthuisje gehuurd met sauna in huis. Extra verwennerij, nu er op het park en in het land nog niets open is. Nou ja, niets... De natuur is altijd open. 

Strand, zee. Wij vermaken ons wel. Een thermoskan mee voor koffie onderweg. Die Corona lockdown maakt van iedereen haast vanzelf consuminderaars.

Achteraf gezien wel fijn dat we vorige week geen vrij konden krijgen, het was maar wat koud en vervelend weer iedere dag. Geen weer voor fietstochtjes door bos en hei.

Komende week zijn de weersvooruitzichten veel gunstiger en warmer!

En de ingeleverde vorige week gaan we later in de zomer alsnog vieren.

Weer een haakwerkje af!

Er is weer een haakwerkje af!

Nou heb ik deze niet helemáál zelf gemaakt. Een vriendin  was er al mee begonnen maar kon niet goed tegen de gebruikte wol. Acryl met een zilverdraadje erin. Dus mocht ik 'm afmaken en aan iemand geven of gebruiken op de afdelingen. De omslagdoek is bij een oudere dame terechtgekomen die er heel blij mee is. 

 

Het is soms erg prettig om als een bewoner het koud heeft haar gewoon even een omslagdoek om te doen. Veel prettiger als het gehannes met een vest waar je moet hannesen en wurmen om de armen in de mouwen te krijgen. Helemaal als de dame in een rolstoel zit. Als ze er aan toe komt nog een paar omslagdoeken te haken. Zij vindt het leuk om ze te maken en zo heeft haar werk een goede bestemming.

Ik had van haar al eerder een hele partij bollen wol en andere spullen gekregen om voor mijn werk of voor mezelf te gebruiken, of om aan anderen door te geven. Zij ruimde het op. 

Veel wol ligt nu op de afdelingen waar bewoners lapjes van breien om er dekentjes van te haken. Bewoners wisten mij te vertellen dat hiervan dekentjes werden gemaakt die ze aan de moeders meegeven die zelf helemaal niks hebben voor dat babytje. Dáár wilden ze wel voor breien. Nu zoek ik nog iemand die deze lapjes aan elkaar kan en wil haken of naaien. De dame die het eerst deed kan dit niet meer. Dus als je wilt helpen dan hoor ik het graag.

 

Thuis ben ik inmiddels met een ander projectje begonnen.

Enig idee wat dit gaat worden?

Vertel ik nu nog niet. Dit wordt een combinatie van haken en breien. Hier heb ik geen patroon van, ik doe dit naar eigen inzicht vanaf een plaatje en een zelf getekend voorbeeld.

Ik laat het je wel zien zo gauw het af is.

Thuisqarantaine, thuisisolatie. Niet geweten dat er verschil tussen zat, tot deze week.

Op zaterdag 12 december kreeg manlief van een collega een telefoontje dat een andere collega Corona heeft. Collega's hebben onderling dagelijks koffiemomenten samen en liften ook met elkaar mee naar de andere locatie. Manlief was in de week ervoor wat verkouden geworden, dus heeft zich gelijk aangemeld voor een test. Een uurtje later kon hij al getest worden! 

Omdat manlief getest is heb ik contact gezocht met mijn collega's om te kijken of zij voor de zekerheid de zondagdienst over konden nemen. Dit was niet gelukt. Dan sta je toch voor een dilemma; moet, kan, ik op eigen houtje besluiten dan maar niet te gaan en geen dagbegeleiding te bieden voor bewoners? Man is wel getest, maar nog niet positief bevonden. Ik ben ben toch maar gaan werken, met nog meer extra aandacht voor de hygiene en preventie.

Maandagmorgen kreeg hij de uitslag; positief. Dat was schrikken! Nu zit het hele gezin (we zijn met z'n drieën) in thuisquarantaine; We kunnen niet naar buiten, werk of studie. 

Manlief moest toch ondanks thuisquarantaine smiddags toch naar het ziekenhuis voor een echo. Heeft een trombosebeen door corona. Corona kan ook stollingsproblemen veroorzaken. Nu ik dit schrijf gaat het vrij goed met hem. Weinig typische coronaklachten, alleen nog wel pijn in zijn been.

GGD legde uit dat manlief ook thuis in isolatie moet; Waar mogelijk een eigen slaapkamer, wc en badkamer. Dat kan. Ik slaap nu op zolder. Wij moeten dus onderling in huis letterlijk afstand houden van elkaar, deurklinken en lichtknoppen ontsmetten, dat noemen ze dus thuisisolatie.

Zoon heeft minder nabij contact gehad met manlief, dus we verwachten dat hij wel coronavrij zal blijven. Zelf kreeg ik op maandag klachten, hoesten, moe en soms 's avonds wat lichte verhoging. Hierdoor heb ik niet meer op de 5e dag gewacht en me dinsdag laten testen. De uitslag van dinsdag is dat ik op de 15e negatief testte. Een hele geruststelling voor de groep waar ik op zondag heb gewerkt! Maar.... Die hoest? Zaterdag laat ik me opnieuw testen en hoop dan nog in het weekend de bevestiging te krijgen dat er écht niks aan de hand is. 

Ik hoop echt dat volgende week alles weer gewoon is. Gewoon weten waar je aan toe bent, weten of je wat kunt betekenen voor de bewoners en je collega's. Gewoon echt er zijn op mijn werk of gewoon echt vrij zijn. Thuiszitten met een hoestje en besmette partner en niet echt wat kunnen doen, voelt toch ongemakkelijk. 

(En dan heb ik t nog niet gehad over hoe we deze uren straks verrekenen. )