Posts tonen met het label Op reis. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Op reis. Alle posts tonen

21 juni 2023

Verborgen kosten bij geld wisselen en niet Euro-PINbetalingen in het buitenland.

 Zoals je weet zijn we in Praag geweest. Daar betalen ze met Tsechische Kronen. Hier in de omgeving zou ik ze niet eens kunnen kopen. Gelukkig hebben we zoon die in Amsterdam studeert, dus hem met een "zak geld" naar Amsterdam gestuurd.  Tot zijn grote frustratie kreeg hij veel minder kronen dan hij op internet voorbij had zien komen. Voor €102,45 kreeg hij maar 1900 Kronen. Had ik wel het rustgevende gevoel dat ik geld uit het land in mijn eigen zak had en daar niet eerst op zoek zou moeten naar een geldautomaat. (We hebben ons ooit heel ongemakkelijk gevoeld toen we in Liberia niet aan lokaal geld konden komen, zelfs niet met behulp van schoonzoon en dochter die er toen woonden.)

In de bus in Tsechië kwam er een man in samenwerking met de chauffeur de bus in om geld te wisselen voor wie dit wilde. Voor €100,- kreeg je dan 2200 kronen. Best wel een verschil! Maar ja, dit is niet standaard in elke bus, dus kun je er niet op vertrouwen dat er een wisselaar komt.

Vlak voor onze reis naar Tsechië lazen we  op verschillende sites dat als je ergens een pin betaling doet, je dit het goedkoopst in de lokale munt betaalt. Dus niet in onze eigen euro's. Lees dus goed in welke munt je afrekent op het pinapparaat. 

Wij hebben enkele kleine aankopen gepind en thuis nagekeken hoe het berekend is. Ik vond het zo gek; bij de ene betaling rekenden ze €0,06 en bij een andere €0,19. Dan ben ik ook weer zo dat ik wil weten hoe dat nou precies zit en ben gaan rondstruinen op de site van onze bank. Ik had het best van tevoren kunnen weten, want het staat gewoon op hun site vermeld. Bij een PIN-betaling in het buitenland rekent de bank 1,2 % provisie. 
Bij andere banken gelden andere percentages;
ASN 1,2 % opslag, Rabobank 1,4 % en ING ook 1,4%. Bij een creditcard lijkt de koersopslag wel 2%.
 
Voor kleine aankopen zoals 4 kopjes koffie sla je niet stijl achterover, maar er waren ook medereizigers die grotere aankopen deden als 6 mondgeblazen wijnglazen, of een echte Swarovski halsketting. Ik denk dat het dan wel meer in de papieren loopt. 

Ik dacht hier maar een blogje over te schrijven. Misschien haal je hier wat tips uit als je zelf nog naar een niet Euro-land op vakantie gaat. 
 
Fijne vakantie gewenst!

12 juni 2023

Terug van een intensieve.....Vakantie!

Manlief en ik hebben 2 weekjes vakantie. We zijn in de eerste week een midweekje naar Praag geweest. Voor het eerst met een georganiseerde groepsreis met de bus. Mijn zus en mijn vader doen dit al jaren zo en ook van anderen hoor ik er hele enthousiaste verhalen over. 

Dus ook maar eens geprobeerd. Nu zijn we nog redelijk fit en vitaal en zullen we dit prima aankunnen. Komen we aan bij het eerste opstappunt staan er meerdere mensen met een rollator. Huh? Gaan zij ook mee met dit soort reizen? Is dat niet heel intensief lopen? We gaan t wel ervaren.

Ik zal je niet vermoeien met een reisverslag tot in elk detail, maar geef je een uitnodigende impressie.
Wat is Praag mooi!




In dit hotel Opera aten we 's avonds. We sliepen in hotel Ilf.
 In de stad hadden we wandelingen met een Nederlandstalige gids. We hebben héél veel gezien in die paar dagen in Praag. Een dag gingen we de stad uit naar Novy Bor en Melnek, door een prachtig natuurgebied. Ik zou daar denk ik liever doorheen wandelen dan er met een touringkar, maar ja, je hebt niet alles voor t kiezen. Met wandelen zie je een heel klein stukje heel intensief, nu zag je de natuur wat breder. En hele mooie antieke huizen. Vallen onder Tsjechische monumentenzorg.


 
In Novy Bor was een glasblazerij. Daar is de arbeidsinspectie vast nog nóóit geweest! Ze werkten op slippers, in korte broek en t shirtje, en dat bij die hoge temperaturen. Bij de andere blazerij werd gewerkt met een diep gat vlak bij een oven, kon je zó invallen. Zeker ook omdat ze met losse stoofjes werkten om erbij te kunnen. Dan moet je wel heel goed op elkaar ingesteld zijn om elkaar niet te bezeren. Wij vonden t gewoon griezelig. 



Nog een paar plaatjes uit Praag en omgeving;

Hier komen de Moldau en de Elbe samen.




Om bovenop bij de Metronoom te komen moest je 260 treden óp, en weer af.



Dan wil je na afloop wel even je schoenen uit!

Als toerist maak je natuurlijk heel andere foto's dan wat voor de meeste Pragenaren dagelijkse werkelijkheid is. Je ziet ook nog wel de overblijfselen uit de communistische tijd en de realiteit van vandaag. De flatgebouwen hebben nu wel een leuk pastelkleurtje gekregen, maar worden nog steeds "de konijnenhokken genoemd". Hier wonen toch echt de meeste mensen.




Ook hebben we er ook wel enige bedelarij gezien, maar in een heel andere houding dan we van zuid Europese landen gewend zijn. Ik was heel verbaasd toen ik de eerste bedelaar in deze houding zag. Echt de houding van devotie en onderdanigheid. Je ziet op de foto agenten aankomen. Met een enkel woord en simpel handgebaar zeiden ze hem op te stappen. 
 
Hoe is t ons  nou bevallen, zo'n groepsreis? Ik moet zeggen dat ik er toch wat gemengde gevoelens over heb. Het is een erg vol programma. Al hoef je natuurlijk niet aan alles mee te doen, maar dan moet je wel zelf voor je avondeten zorgen. Anders zit het bij je programma in. Ook als je ergens een stop hebt of naar toe gaat is het altijd erg vól. Logisch, je komt met 55 man tegelijk aan, dus ook bij de wc's. Je krijgt hele goeie uitleg over de gebouwen en geschiedenis van de stad en informatie over hoe het nou is om in Praag te wonen en werken. Met zoonlief maakte ik een grapje en noemde het schoolreis toen we op de vertrekdag al om kwart voor 6 de koffers moesten inleveren. Maar daar kun je het toch wel mee vergelijken, een schoolreis. Alleen nu voor volwassenen en senioren. Zo moet je door met de groep als je nog ergens wat langer wilt bijven. 
Ook in onze groep waren senioren met een opvouwbare scootmobiel of rollator en zij liepen met alles mee! Knap hoor op die hobbelige keien. Ik dacht dit soort reisjes juist beter te kunnen doen voordat je minder mobiel wordt, maar als ik de gemiddelde leeftijd van de andere reizigers bekijk, denk ik dat ook wij nog heel lang deze manier van reizen gaan kunnen als alles goed met ons blijft gaan. 
Het is  ook wel weer heel gezellig om met een groep te gaan. Je hoort veel levensverhalen van elkaar. Ook het wachten voor de wc's werd gaandeweg steeds gezelliger tijdens de reis. 
Met sommige nieuwe vrienden houden we kontakt en we hopen elkaar later misschien nog weer eens te ontmoeten.. 
 

Macarons en het lekkerste ijs van Praag!


12 september 2022

Weer terug uit Libanon.

We zijn weer thuis na een midweek in Libanon.
Libanon??!!
Dat is niet bepaald een doorsnee vakantieland!
Klopt.
 
En toch zijn wij daar een midweekje geweest. 
Onze dochter ging er trouwen. En omdat het makkelijker is om haar Europese familie en vrienden naar Libanon te halen dan haar aanstaande Libanese familie naar Nederland om hier te trouwen, zijn wij naar Libanon afgereisd. 
Best spannend idee om naar Libanon te gaan. Hier in de media hoor je de ene rampspoed na de andere over Libanon. En als je de reisadviessite van de overheid leest is dat ook niet bepaald uitnodigend.

Maar we kennen onze dochter en haar aanstaande man, dat geeft een hoop rust. We hebben hem ontmoet toen wij 2,5 jaar geleden in Liberia waren. Daar hebben zij elkaar leren kennen toen dochter daar een tijd woonde en werkte. We weten daardoor dat als er wat gebeurt, we goed geholpen zullen worden.

Het werd even nog heel spannend of ik er wel zou komen..Voor het bewijs van de coronavaccinatie toonden we het gele boekje op Schiphol. Blijkt 1 vaccinatie er niet in te staan. Ik kan u niet toelaten op deze vlucht zei de medewerkster. Gelukkig bracht de coronacheckapp uitkomst. Die was wel op orde.

We vlogen met Transavia. Zij maakten reclame dat je je eten er vooraf mocht laten bezorgen via Thuisbezorgd.nl. Dat was voor ons een seintje dat er waarschijnlijk niets aangeboden zou worden. Wel te koop. Een bekertje oploskoffie voor €3,-. De vlucht duurde maar 4,5 uur. Dat overleven we wel op een zakje nootjes en een flesje drinken.
We hadden via het hotel in Beiroet een taxi geregeld om ons op te halen. Bleken dochter en aanstaande schoonzoon er ook te staan om ons op te halen. Dat was een aangename verrassing!
 
Libanon is mooi! Ik zal je er wat foto's van laten zien. 

 







We hadden in dit midweekje zelfs nog tijd om er op uit te gaan. In Europa klagen wij over de inflatie, maar er zijn nog steeds landen waar het een heleboel erger is. Voor een lunch geven we maar zo anderhalf miljoen uit. 
We logeerden in Scapparesort in Ajaltoun.









We zijn naar de grotten van Jeita geweest. Deze staan op de werelderfgoedlijst. 
In Libanon valt regelmatig de stroom even uit, en gaat snel weer aan. Ook in de grotten gebeurde dat. Dat sta je wel even in het pikkedonker. De medewerkers deden dan wel gelijk de zaklampen op hun mobieltjes aan. Zelf konden wij dat niet omdat we ons mobieltje van tevoren in moesten leveren.
Ook zijn we naar de restanten van een minstens 6000 jaar oud stadje geweest; Byblos of in het Arabisch, Jbeil. Dat was mooi om te zien. Er waren nog restanten van een oud spoorlijntje, voor de aanvoer van goederen vanaf zee naar de stad. Er waren nog restanten van de waterleiding zichtbaar. Het is echt mooi bewaard gebleven. 


Salamanders

 Deel van het Theater
 
De bruiloft was in Bharshaf. Dat was op zo'n grote hoogte dat we de bruiloft in hemelse sferen hadden; boven de wolken. 
En dan was daar nog de bruiloft zelf. Dat was echt een mooi feest. Echt een prinsessenbruiloft. 
Veel bloemen, zonnebloemen, witte rozen en ander witte bloemen. 
 
 

En mijn dochter zag er prachtig uit!  
 

De Libanese keuken is wereldberoemd.


Die dag was het 38 graden, dus de mannen hadden hun colbertje en stropdas gauw uitgetrokken.


 



We kijken terug op een hele mooie week met een prachtige bruiloft! Met dit blogje kun je een beetje meekijken.
Het heeft even geduurd, we hebben zelfs al weer een hele week gewerkt. WE zijn nog aan het nagenieten als we iedereen de foto's laten zien.

02 november 2020

Herfstpracht

Vorige week heb ik een paar foto's gemaakt. 
Ik wil je de foto's laten zien.
 
Iets verder weg tijdens een ommetje in het bos naast ons huis. 



Tamme Kastanje

En nog iets verder weg, langs de snelweg. 
Het mooie van meerijden met de vrachtwagen met manlief is dat ik dan over de vangrails kan kijken en kan genieten van al het onverwachte moois langs de snelweg. Manlief had een onverwachts zaterdag-ritje en ik ben mee gegaan.


 

 

 

04 maart 2020

Krachtige vrouwen in Liberia.

We zijn twee keer mee geweest met een Fieldtrip. Zo noemen de werkers van Zoa het. Ik gebruik ook maar de Engelse term, bij Nederlandse vertaling naar veldtocht krijg ik toch andere beelden. Veldreis, dat is wel een goeie vertaling denk ik.

Kakata ligt zo'n 70 km boven Monrovia. We zitten nu midden in het droge seizoen, maar de wegen zijn nog slecht begaanbaar door de vele watergeulen ontstaan tijdens het regenseizoen. Er zijn wel enkele goed begaanbare hoofdwegen. Met hier en daar een flinke kuil.

 Na een reis van bijna 2 uur kwamen we bij de organisatie Destiny Women, vlak bij Kakata.

Hier wordt van het begin tot aan het eindproduct gewerkt met cassave. De grond wordt ontgonnen. Met hakbijlen en messen word er cassave gepoot. Er wordt met grote hakbijlen gewerkt, en gewoon op de teenslippertjes...voorzichtig werken dus.
Ze promoten de teelt van cassave om zo minder afhankelijk te worden van de import van rijst. Cassave is heel veelzijdig. Kom ik zo nog op terug. Ook kan casssave heel lang tegen droogte, soms wel tot 2 jaar. Dat is ook een belangrijk gegeven voor daar.
 
Cassave oogsten. Heb je echt wel kracht nodig om die knollen uit de harde grond te krijgen.







Na de oogst worden de cassaveknollen in stukken gehakt, geschilden gewassen. Daarna enkele dagen in een fermentatiebad. Daarna wordt het gedroogd en fijn gemalen. Er is een grove maling en een fijne maling, lijkt dan op onze bloem.
 
Ik schreef net al dat Cassave zo veelzijdig is.
Dit kun je er zoal mee;
- Van de bladeren een soort spinazie koken. Heb ik ook gegeten. Het is grover van structuur dan onze spinazie.
- Het sap wordt verwerkt in de medicijnindustrie.
- Als ik me goed herinner worden de schillen gebruikt als brandstof en verwerkt tot houtskoolbriketten.
- Het cassavemeel kent heel veel doeleinden. Wij hier in Nederland kennen wel de cassavechips voor bij de Indische maaltijd. Of we kennen het als Tapiocameel. Ook  hieraan worden heel veel goede eigenschappen toegekend (o.a. glutenvrij) gezonde tapiocameel

Het mooie van dit project vind ik dat er nog verder gewerkt wordt aan het zelf verrijken van hun product. De verrijkte producten leveren immers het meeste op. Dat is bij onze boeren net zo; de boer levert rondom kostprijs het basisproduct aan en degenen die er iets van maken verdienen er het meeste aan. Daarom houden ze het hier zoveel mogelijk in eigen hand of in een samenwerkingsverband. Zo kreeg ik een pot pindakaas mee van Gari (grofgemalen Cassavemeel) pinda's en suiker om thuis te proberen.


Een andere sterke vrouw die we mochten ontmoeten is de directrice van een school met zo'n 600 leerlingen. Wij mochten mee naar een hygiëneles voor de ouderraad van de school. Ook weer een tijd in de auto om er te komen. Gelukkig heeft de auto airco.
Eerst mochten we met iemand meelopen naar een wijkje vlak bij de school. Dat was zo genieten! Wel armoede, maar het was er opgeruimd, geen zwerfafval. We hebben contacten gehad met de bewoners.

Het wijkje bij de school.

In gesprek met de moeders.

De gids (dorpsbewoner) was trots op zijn nieuwe aanwinst.
De les ging over de basis van hygiëne. Handen wassen, waar je wel en niet moet poepen als je geen wc hebt (niet onder de fruitbomen poepen), menstruatie en hoe je jezelf dan schoon moet houden....enz.
Moet je je voorstellen, met zo'n 40 mensen in een kleine ruimte, met maar 1 open venster. De deur ging dicht om de nieuwsgierige kinderen buiten de deur te houden.


Urenlang zitten en luisteren. Op een gegeven moment brak de directrice in om te zeggen dat er eten was voor iedereen en de docent maar even moest stoppen met praten. Een klein vrouwtje, maar o zo pittig in haar doen en laten. Een prachtmens, die directrice! Ik hoop dat meer van zulke vrouwen er kansen krijgen. Zij werken aan de ontwikkeling en opbouw van Liberia!


 Tijdens het opruimen heb ik toch nog wat foto's mogen maken van enkele nieuwsgierige kinderen.