21 juni 2023
Verborgen kosten bij geld wisselen en niet Euro-PINbetalingen in het buitenland.
12 juni 2023
Terug van een intensieve.....Vakantie!
Manlief en ik hebben 2 weekjes vakantie. We zijn in de eerste week een midweekje naar Praag geweest. Voor het eerst met een georganiseerde groepsreis met de bus. Mijn zus en mijn vader doen dit al jaren zo en ook van anderen hoor ik er hele enthousiaste verhalen over.
Dus ook maar eens geprobeerd. Nu zijn we nog redelijk fit en vitaal en zullen we dit prima aankunnen. Komen we aan bij het eerste opstappunt staan er meerdere mensen met een rollator. Huh? Gaan zij ook mee met dit soort reizen? Is dat niet heel intensief lopen? We gaan t wel ervaren.
In dit hotel Opera aten we 's avonds. We sliepen in hotel Ilf. |
Hier komen de Moldau en de Elbe samen. |
Om bovenop bij de Metronoom te komen moest je 260 treden óp, en weer af. |
Dan wil je na afloop wel even je schoenen uit! |
Als toerist maak je natuurlijk heel andere foto's dan wat voor de meeste Pragenaren dagelijkse werkelijkheid is. Je ziet ook nog wel de overblijfselen uit de communistische tijd en de realiteit van vandaag. De flatgebouwen hebben nu wel een leuk pastelkleurtje gekregen, maar worden nog steeds "de konijnenhokken genoemd". Hier wonen toch echt de meeste mensen.
Macarons en het lekkerste ijs van Praag! |
12 september 2022
Weer terug uit Libanon.
En mijn dochter zag er prachtig uit! |
02 november 2020
Herfstpracht
04 maart 2020
Krachtige vrouwen in Liberia.
Kakata ligt zo'n 70 km boven Monrovia. We zitten nu midden in het droge seizoen, maar de wegen zijn nog slecht begaanbaar door de vele watergeulen ontstaan tijdens het regenseizoen. Er zijn wel enkele goed begaanbare hoofdwegen. Met hier en daar een flinke kuil.
Na een reis van bijna 2 uur kwamen we bij de organisatie Destiny Women, vlak bij Kakata.
Hier wordt van het begin tot aan het eindproduct gewerkt met cassave. De grond wordt ontgonnen. Met hakbijlen en messen word er cassave gepoot. Er wordt met grote hakbijlen gewerkt, en gewoon op de teenslippertjes...voorzichtig werken dus.
Ze promoten de teelt van cassave om zo minder afhankelijk te worden van de import van rijst. Cassave is heel veelzijdig. Kom ik zo nog op terug. Ook kan casssave heel lang tegen droogte, soms wel tot 2 jaar. Dat is ook een belangrijk gegeven voor daar.
Cassave oogsten. Heb je echt wel kracht nodig om die knollen uit de harde grond te krijgen. |
Ik schreef net al dat Cassave zo veelzijdig is.
Dit kun je er zoal mee;
- Van de bladeren een soort spinazie koken. Heb ik ook gegeten. Het is grover van structuur dan onze spinazie.
- Het sap wordt verwerkt in de medicijnindustrie.
- Als ik me goed herinner worden de schillen gebruikt als brandstof en verwerkt tot houtskoolbriketten.
- Het cassavemeel kent heel veel doeleinden. Wij hier in Nederland kennen wel de cassavechips voor bij de Indische maaltijd. Of we kennen het als Tapiocameel. Ook hieraan worden heel veel goede eigenschappen toegekend (o.a. glutenvrij) gezonde tapiocameel
Het mooie van dit project vind ik dat er nog verder gewerkt wordt aan het zelf verrijken van hun product. De verrijkte producten leveren immers het meeste op. Dat is bij onze boeren net zo; de boer levert rondom kostprijs het basisproduct aan en degenen die er iets van maken verdienen er het meeste aan. Daarom houden ze het hier zoveel mogelijk in eigen hand of in een samenwerkingsverband. Zo kreeg ik een pot pindakaas mee van Gari (grofgemalen Cassavemeel) pinda's en suiker om thuis te proberen.
Een andere sterke vrouw die we mochten ontmoeten is de directrice van een school met zo'n 600 leerlingen. Wij mochten mee naar een hygiëneles voor de ouderraad van de school. Ook weer een tijd in de auto om er te komen. Gelukkig heeft de auto airco.
Eerst mochten we met iemand meelopen naar een wijkje vlak bij de school. Dat was zo genieten! Wel armoede, maar het was er opgeruimd, geen zwerfafval. We hebben contacten gehad met de bewoners.
Het wijkje bij de school. |
In gesprek met de moeders. |
De gids (dorpsbewoner) was trots op zijn nieuwe aanwinst. |
Moet je je voorstellen, met zo'n 40 mensen in een kleine ruimte, met maar 1 open venster. De deur ging dicht om de nieuwsgierige kinderen buiten de deur te houden.
Urenlang zitten en luisteren. Op een gegeven moment brak de directrice in om te zeggen dat er eten was voor iedereen en de docent maar even moest stoppen met praten. Een klein vrouwtje, maar o zo pittig in haar doen en laten. Een prachtmens, die directrice! Ik hoop dat meer van zulke vrouwen er kansen krijgen. Zij werken aan de ontwikkeling en opbouw van Liberia!
Tijdens het opruimen heb ik toch nog wat foto's mogen maken van enkele nieuwsgierige kinderen.