Posts tonen met het label Buurt. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Buurt. Alle posts tonen

24 december 2023

Ga ook het bos in! Juist nu.

Als je binnen zit en door het raam naar buiten kijkt is het helemaal niet uitnodigend om naar buiten te gaan. Grijs, donker, nat, koud....

Vanmorgen hebben we toch de wandelschoenen (zoals ik ze noem mijn smoekslaarzen) aangetrokken en zijn er op uit gegaan, het Leuvenumse bos in. Het was er heerlijk. Heerlijk stil. Mooi moment voor verstilling in jezelf. 
 
We troffen het ook met het weer. Grijs, druilerig, maar wel droog. Grijs en druilerig klinkt niet echt aantrekkelijk, maar was het juist wèl in het winterbos. De stilte, beetje heiig, haast iets mystieks. Je nog bewuster worden van al het moois van de schepping.
Het is ook helemaal niet koud. Handschoenen, muts en sjaal hadden we niet nodig. 
Wat ik wel meegenomen had was mijn camera. Een echte camera, niet die van het mobieltje. Mijn echte camera stelt niet zo heel veel voor, het is een Samsung WB202F. Mocht je dit iets zeggen. Maar je kan er toch leukere dingen mee doen dan met het mobieltje. Vooral het inzoomen gaat beter. 
 
Over foto's moet je niet te lang praten, die moet je gewoon laten zien;
Nog rode bosbessen in december

Wie zou hier wonen?

Wat zou dit zijn?




Als je oog voor details hebt is er heel veel te zien in het bos. 
We hoopten er wel een beetje op om herten, zwijnen of een vosje te zien. Vandaag niet gezien. Wel dankbaar voor al het andere moois dat we gezien hebben, het in de stilte met God zijn, een goede reden om er nog eens heen te gaan.

Van het thuiskomen van zo'n 2 uurtjes wandelen kun je dan opnieuw een feestje maken.








19 augustus 2023

Helaas....., al hopen we op alsnog.

Tijdens een oppasavond op onze kleinkinderen zagen we het ineens voorbijkomen; Ons droomhuis voor de toekomst!

Hoewel manlief altijd riep dat hij niet in het stadse waterfront Harderwijk wilde wonen was dit project ook echt iets waar hij volmondig JA! op zei. 

De kleinkinderen lagen al lekker te slapen dus we hadden alle gelegenheid om rustig te kijken naar wat het precies inhield. Levensloopbestendige woningen voor de fitte senior. Eigenlijk voelen we ons nog niet echt senior, ook al zijn we allebei 55+. 
Het concept spreekt ons ook aan; Het leuke aan deze woningen is dat ze aan een autovrij hof liggen dat prachtig groen wordt ingericht. In het hof komt ruimte om te tuinieren en te spelen. 
Dit wordt echt een plek waar buren elkaar kennen en naar elkaar omkijken. Naar elkaar omkijken, hebben we ook gedaan door een vriendin van ons uit de kerk op deze huizen te wijzen en ook zij heeft zich ingeschreven. Er schijnt zelfs al een informatiemiddag geweest te zijn voor dit project, maar toen wisten we nog niet dat dit project zou komen anders waren we er zeker bij geweest!
 
Nu wonen we in een prachtige groene wijk met hele grote huizen (ook wij hebben 6 slaapkamers) maar is er weinig cohesie. Dat komt misschien doordat de meeste huizen al ruim 40 jaar bewoond worden door   dezelfde bewoners. Die kennen elkaar al net zo lang. De nieuwere bewoners zijn al weer gezinnen die een hele generatie jonger zijn en elkaar dan opzoeken.

We hebben ons ingeschreven voor de levensloopbestendige woningen aan de nog te bouwen Begijnhof fase 1. Fase 2 ligt al weer dichter bij de doorgaande weg naar Zeewolde en Lelystad.
Mensen die hierbij een financiele check konden overleggen hadden voorrang bij de inschrijvingen. Die hebben we dus snel aangevraagd. We moesten hiervoor documenten overleggen en de makelaar is thuis geweest om ons huis een voorlopige taxatie te kunnen geven. De financiele check was oké. 
Bij hoeveel mensen zal de makelaar nu voor niets een financiële check gedaan hebben? Al die tijd en energie, en dat in de vakantietijd.

De sluitingsdatum voor inschrijving was 13 augustus. 
We hadden er allebei een heel goed gevoel over, ook al kon het best zo zijn dat er voor dit project wel 500 inschrijvingen waren. Via Facebook zagen we bijna alleen maar negatieve reacties; waarom is het niet in mijn eigen andere woonplaats? Waarom zijn het geen sociale huurwoningen? Waarom is het zo ingewikkeld om de prijs te vinden? Waarom is het zo duur? En ga zo maar door. Veel klachten zijn terug te voeren doordat mensen het niet goed gelezen hebben.

Deze week is begonnen met het bouwrijp maken van de grond.

Toen kwam de mail;

Dit is jammer! 
We waren "ons" huis al aan het inrichten en ideeën maken voor de samen-moestuin. Maar goed, voorlopig is het een; Nee, tenzij.....
En daar hopen we nu (toch wel) een beetje op. Al horen we ook dat er wel héél veel aanmeldingen waren voor deze huizen. En horen we ook dat er al wel weer afmeldingen zijn...... 
Van vrienden hoorden we dat ook zij eerst afgewezen waren voor hun project toendertijd. Kregen alsnog een mailtje of ze interesse hadden toen de vloeren al gestort waren! Ze wonen er nu nog! 

We gaan dus toch maar door met alvast een beetje opruimen en door met sparen....
Wie weet..... Kan ik binnenkort toch met een heel ander blogje komen!

26 juni 2023

Bessen plukken in het wild!

Vanmiddag heb ik een uurtje bessen geplukt. In het wild. 

Nou ja, en béétje wild. 
Bij ons in de stad, in een andere wijk staat een openbare fruittuin. Met bessenstruiken, fruitbomen, notenbomen en een theehoekje. Vorig jaar heb ik hier ook geplukt. 
Heb ik de bezoekers van mijn werk gevraagd over het hoe en wat over kruisbessen om de volgende dag snel terug te gaan om ze te plukken. Toen was ik te laat en waren echt alle kruisbessen geplukt. Alles!
 
Vandaag heb ik  wat Aalbessen, Kruisbessen en Zwarte bessen geplukt. En er nog veel meer laten staan. Eerst maar eens kijken wat ik er mee kan. Ideeën genoeg! Jam maken, in cakejes of plaatcake, gewoon in de ochtendyoghurt, in vanillevla, op ijs, of zó uit het vuistje.
Die Kruisbessen en Zwarte Bessen heb ik wel eerst al plukkend geproefd. Bessen plukken om thuis te ontdekken dat ik ze ronduit vies vind is niet handig. 

Het is zo'n ontspannend werkje dat plukken. Alleen daarom al is het leuk om te doen. 
Heb jij in jouw omgeving ook zo'n plek? 
 
Soms heb je kwekerijen waar je ook zelf kunt plukken en waar je vervolgens per emmertje of zo afrekent. Maar eerlijk gezegd vind ik dit lang niet zo leuk. Zo langs het fietspad een emmertje bessen plukken  en vriendelijk naar verbaasde voorbijgangers groeten. Geinig. Al zullen er ook zijn die t wat raar vinden dat ik daar zomaar pluk. Maar het mag daar echt hoor.

Binnenkort ga ik met een collega lekker het bos in, bosbessen plukken. Hebben we ooit eerder gedaan met nog een andere collega erbij. Was zo gezellig! Krijg je al zin om ook eens een uurtje te plukken? Moet je eens doen!

30 januari 2022

Vogels vallen als dood neer in de woonwijk.

 

Het is deze week vaak in de kranten en op tv; Vogels vallen als dood neer door de vogelgriep. Of ze gaan dood in het vijvertje, óók in de woonwijk.

Als ik dan verder lees komen er veel vragen bij mij op. 
Alle pluimvee moet in het hok blijven. Binnen of onder een afdak. Alle pluimvee. Pluimvee van bedrijven, pluimvee van de kinderboerderij en van de kipjes in de tuin in een rijtjeswoning. 
Vogelgriep is gevaarlijk voor de vogels zelf en voor ons mensen. Bedrijven met pluimvee moeten kapitalen besteden aan preventieve hygiensche maatregelen. En dan nog;
Als er vogelgriep geconstateerd wordt in een bedrijf dan moet het hele bedrijf geruimd worden. ALLE 50.000 kippen. Of zoiets. Uit bescherming voor de volksgezondheid en de sector. 
 
Daar zijn hele organisaties die hier hun kanttekeningen bij zetten en hier actie tegen voeren. Daar kun je van alles van vinden, ga ik nu even niet op in. Ik heb een hele andere vraag. 
 
Als er eenden in de buurvijver liggen dood te gaan of dat al zijn door de vogelgriep moet je de dierenambualnce bellen. Of als er zomaar ergens in je wijk een dode  vogel op een ongewone plek ligt. Je hebt snel genoeg door of de vogel er ligt door een aanrijding of ziekte. Wat doe jij als jij dat ziet? Precies, je belt de dierenambulance als hij nog leeft. Als hij al dood is kan het zijn dat je doorrijdt. 
Stel, je belt wel de dierenambulance voor een duidelijk zieke of dode vogel. Deze vrijwilligers komen dan net als op de Covidafdeling in een ziekehuis helemaal in beschermende pakken om de vogel op te halen.
Las je het? De vrijwilligers. Zij halen dus die zieke vogels op. Vrijwilligerswerk. De kosten van de auto, de beschermende pakken; Alles komt uit giften. 
 
De zieke vogel proberen ze dan weer gezond te krijgen, ook al haalt 95% het niet. De kosten hiervoor is ook vanuit giften. Die wilde eend of zwaan, gevonden in de wijk, daar wordt alles op alles gezet om hem weer gezond te maken. Bij bedrijven worden zonder pardon dan de kippen gedood. Ook al zijn ze er om de eieren. Dit is één ding wat ik niet snap.
 Dat die dierenambulance die vogels ophaalt uit de wijken is ook vanuit een bescherming bevolking tegen de vogelgriep. Waarom staat hier dan vanuit de overheid niets tegenover? Zij moeten zich in pakken hijsen, dus helemaal ongevaarlijk is het niet. Om de bevolking te beschermen, moet hier de overheid dan niet iets bieden al is het alleen al voor de onkosten? Is deze bescherming van de bevolking niet een verantwoording van de overheid? Dit is nog iets wat ik niet snap.
 
Je merkt het; Ik snap er niet veel van. Snap jij het? Dan hoor ik graag je reactie.



24 november 2021

De Corona melder App. Gebruik jij hem nog?

 

In een vorige Coronapiek is hij geïntroduceerd; De Coronamelder App. 
Als je besmet was geraakt met Corona kon je zo iedereen die onlangs een kwartiertje of langer bij je in de buurt was geweest anoniem laten weten dat jij Corona hebt gekregen. De GGD gaf  je dan een meldcode die je in je app moet invoeren om het alarm aan te zetten om anderen te waarschuwen. Het werkt via Bluetooth. Bluetooth weet welke codes er bij hem in de buurt zijn geweest en stuurt dan een melding naar die codes.  Geanonimiseerde Bluetooth codes om geen telefoonnummers te hoeven gebruiken.
 
Wat ik net schreef, schreef ik in verleden tijd omdat je nog maar weinig over deze app hoort. Het lijkt wel of deze is "uitgestorven en (bijna) niet meer in gebruik."

Gebruik jij 'm nog? Is hij bij jou nog standby?

Nu die cijfers zo omhoog zijn gevlogen en de GGD het niet meer voldoende lukt om contact en brononderzoek te doen is het denk ik geen gek idee om de app weer in gebruik te nemen met elkaar.

Als je dan toch besmet bent geraakt kun je het anderen ook laten weten in samenwerking met de GGD.  Zeg nou zelf, we hebben de afgelopen tijd toch gezellig met elkaar opgetrokken, samen met iemand even ergens op een bankje gezeten, praatje gemaakt of "even" bijgekletst in de supermarkt. Lang genoeg om elkaar te besmetten, blijkt wel uit de cijfers.

Ik zou je willen voorstellen om 'm weer aan te zetten als je 'm uit had gezet. Of als je de bluetooth hebt uitgezet, zet  'm weer aan om de app weer te activeren.

Bij mij is deze melder niet uitgeschakeld geweest. 
 
Ik heb het nu wel over een andere app dan die we nu massaal op onze telefoon hebben zitten om het restaurant, sportschool of terras in te komen. Dat is de Coronacheck app. Die bewijst dat we pas nog getest zijn, voldoende gevaccineerd of corona gehad hebben. 

Begrijp me goed, ik schrijf dit stukje meer voor een; 
"o ja, die andere app hadden we ook nog. Misschien is het een goed idee om die met deze cijfers weer aan te zetten" effect. 
Dus niet om een hele discussie op te roepen zoals die er ook was bij de introductie. 
 
Dus als je reageert, dan graag om te vertellen of jij wel eens een melding hebt gehad en wat jij ermee deed. Heb jij deze app wel eens gebruikt om je Besmetting te melden? Hoe ging dat?

11 november 2021

Sinte sinte Maarten

Vanavond heb ik voor t eerst sinds jaren weer eens meegedaan aan Sint Maarten. Wat was t leuk! 
 
Lantaarntjes buiten gezet en een flinke voorraad snoepgoed ingekocht. Op enkele mandarijnen heb ik een gezichtje getekend voor de kinderen die iets niet mogen. Ik heb toch maar allemaal verpakte dingen gekocht, kunnen ze het iets langer bewaren en is het wat hygienischer. Alles leuk geschikt op een platte schaal, en wachten maar op de eerste kinders. 
T is toch wel weer eens leuk om mee te doen. De eerste groep kinderen waren ouder dan ik verwachtte. Maar ze zongen serieus en mooi en hadden hun lampions zelf gemaakt. Ze hadden er dus echt werk van gemaakt. Ik heb veel nieuwe liedjes gehoord. Hele leuke.
Bijna alle kinderen hadden een zelfgemaakte lampion of lampje van een biet. De liedjes werden ook echt zorgvuldig gezongen. Dat was in andere jaren wel eens anders. Dit jaar was het echt genieten. 
 
Ik vond het wel grappig om te merken dat sommige kinderen juist een mandarijntje uitkozen omdat er een smiley op getekend was.
Rond kwart voor 8 heb ik de lantaarntjes toch maar naar binnen gehaald, want ik had niets meer. Hier in de wijk is het een afspraak dat je je buitenlamp aandoet of lantaarntjes laat branden als je meedoet met Sint Maarten. 
Volgend jaar brand m'n lantaarntje weer op 11 november!

Heb jij meegedaan aan Sint Maarten? Of heb je meegelopen met je (klein-)kinderen? 
Het was er wel lekker weer voor, niet al te koud en droog weer.

31 oktober 2021

Kleine cadeautjes, zomaar op de straat.

 


Er is een hele leuke actie gaande! 
Heb jij al een cadeautje voor jou gevonden op straat? 
Oké, ze liggen niet altijd op de straat/grond. Het steentje met het deurtje en raampje erop geschilderd lag bovenop de rode parkeermeter bij een parkeerplaats in Emmen. Dank je wel, maker uit Terschelling.
 
Maar het is een cadeautje. 
Voor jou. 
Van een wildvreemde. 
Die voor jou iets moois heeft gemaakt van een simpele steen. 

Achterop de steen zetten ze dan Happy Stones of Keitof en hun postcode. Misschien zijn er nog andere groepen, andere naam, dezelfde bedoeling.
In die facebookgroep kun je een foto van je gevonden steen zetten, misschien ziet de maker dat jij hem gevonden hebt. 
Je mag de steen houden om  er van te genieten, hem even bewaren en later weer ergens anders neerleggen, of hem laten liggen voor de volgende vinder. 

(Die steen van het roodborstje is wel een cadeautje voor mij, maar die heb ik niet gevonden. Die heb ik van een collega die afscheid moest nemen. Ik ben blij met haar cadeautje.)

Het egeltje op de paddenstoel gaat bij mijn verzameling. Ik spaar egeltjes. Mijn zoon heeft deze gevonden in het Dolfinarium in Harderwijk. Dank je wel, maker uit Appingedam!

Lijkt het jou leuk om zo'n hobby te starten? Als je eens rondkijkt bij die facebook groepen zie je er pareltjes van stenen tussen zitten! Echt heel mooi! 
 
Ik ben zelf nog niet aan het tekenen en schilderen geslagen, maar ik wilde je het wel vast vertellen. Laat je 't me weten als je ook een steentje gevonden hebt?

25 maart 2021

Bomenknuffelaar gemaakt.

Sommige mensen krijgen al de kriebels bij het woord bomenknuffelaar. Zeker beide mannen bij mij in huis. Krijgen beelden van oudere mannen die tegen bomen staan te praten, of popten er herinneringen op dat ze als schoolopdracht een boom moesten omarmen. 

De bomenknuffelaar die ik gemaakt heb heeft niets van dit alles. Die is gewoon. Gewoon geinig.

Een beetje wildbreien in het klein.

Weet je nog dat ik je eerder een foto liet zien en je liet raden wat het zou worden? Een hoop lezers zaten al dicht in de buurt; dachten dat het wanten of handschoenen zouden worden. Die handjes had ik nodig voor mijn bomenkuffelaar. Dit is 'm geworden...




Ik heb 'm aan de boom voor mijn huis gemaakt. 
Hij trekt wel bekijks. 
Die boom staat niet in mijn tuin maar gewoon in het openbaar plantsoen. Ben benieuwd hoe lang het blijft zitten. Ik heb 'm vastgezet met hele korte schroefjes die niet verder de boom ingaan dan de stam, ik wil de boom ook niet beschadigen.  (En geen prent oplopen wegens beschadiging openbaar groen.)
 
Beschrijving hoe jij ook een bomenknuffelaar kunt maken;
Mocht je een compleet haak- en breipatroon hiervan willen dan moet ik je teleurstellen; heb ik niet. Ik zag ergens een plaatje en die heb ik naar eigen inzicht nagemaakt.
Wel kan ik je vertellen hoe ik hem gemaakt heb. 
Het is heel eenvoudig te maken!
Ik heb mijn hand op een vel papier gelegd, die omgetrokken met een potlood. Die hand heb ik 2x na-gehaakt.
Aan een pols heb ik steken opgenomen om een boordje te breien van 1 recht, 1 averecht. Na het boordje heb ik enkel toeren een paar steken gemeerderd en ben ik gewoon ribbels gaan breien. Na een stuk breien ben ik weer gaan minderen aan de zijkanten en heb ik weer eenzelfde boordje gebreid. Afkanten. Dit aan het polsje van de andere hand vastnaaien. Knuffelaar om de boom draperen en vastzetten met korte schroefjes aan de vingertoppen. Veel plezier ermee!
 
Laat je 'm zien als je 'm ook ergens hebt opgehangen?



15 februari 2021

Alle ruimte, maar soms zijn we net als kippen.

Gisteren hebben we langs het Wolderwijd gewandeld. De laatste schaats- en winterdag.

Een heerlijke wandeling van ruim 1,5 uur. Nog even genieten van het ijs en de sneeuw. Nee, zelf heb ik niet geschaatst. Als kind heb ik het nooit goed geleerd, en later durfde ik het niet echt meer. Nee, ik pas wel op de tassen. Naar de natuur en de schaatsers kijken vind ik al leuk genoeg.

Aan het Wolderwijd heb je voor de bewoners verschillende kleine strandjes. Afwisselend een stukje strand, dan een stukje riet en dan weer strand. Na een jaar met Corona zou je denken dat afstand houden wel zo'n beetje ingeburgerd was en nu wel op de automatische piloot gebeurt. Nou echt niet! Door het ijs is de (schaats-)koorts uitgebroken en staat het denken over Corona-preventie op een laag pitje.

Bij het eerste strandje zag het er zó uit;
Geen schaatser te bekennen. Ook niemand die er op de tassen past. Heerlijk rustig!
Daarna kwamen we bij het volgende strandje;

En weer 100 meter verderop was het derde strandje;

Snap je wat ik bedoel? Toch niet voor te stellen; Bij de één veel te druk en verderop uitgestorven. En de Harderwijkers weten echt wel van het bestaan van de meerdere strandjes. Er is dus wel ruimte.

Ik heb eens kippenschuren gezien waarin kippen echt wel voldoende ruimte hebben om rond te scharrelen. En wat denk je, alle kippen kruipen bij elkaar. 2/3 van het terrein werd niet gebruikt. Daar gaan ze dan 'n andere keer weer naar toe. Daar lijken wij mensen soms wel wat op.
Ik denk dat wij toch gewoon een volgzaam kuddevolkje zijn. Wij sluiten gewoon aan waar er al zijn. Net als bij de kassa in de supermarkt. Sluiten we soms aan bij een langere rij. Of schuiven aan bij een vol terras, terwijl het ernaast gelegen terras alle ruimte heeft. 
Met die Corona nog steeds dichtbij moet dat soms toch net een beetje anders. 

Er zijn al heel wat Harderwijkers die op hun Facebook zelfgemaakte foto's hebben geplaatst van de IJsvogeltjes die hier wonen. Dat is mij nog niet gelukt. Ben er ook nog niet aan toe gekomen. 

Zondag heb ik het vogeltje wel op afstand gezien. Maar dit vogeltje moet je niet willen spotten op een drukke zondagmiddag, want dan krijg je dit effect;

Het vogeltje is vandaag gespot in het riet. Dat groepje mensen dicht bij het riet hebben allemaal de camera in de aanslag om het vogeltje op de gevoelige plaat vast te leggen. Als IJsvogeltje maak je dan wel dat je wegkomt! Vanuit het riet, onder de brug door vliegen en wegwezen!

Met deze plotseling ongewone kou zijn er veel bijzondere vogeltjes te zien; Putters, Koperwieken, en mijn collega had enkele exemplaren van de Keep in haar achtertuin. Prachtig toch! In deze Coronatijd hebben veel meer mensen de pracht van de natuur dichtbij ontdekt. Genieten!



31 januari 2021

Putters gesignaleerd!

Vanmorgen hebben we de dikke jas aangetrokken en lekker gewandeld. Heerlijk in het zonnetje. Uit de zon was t gelijk een stuk kouder. Het heeft amper echt gevroren en toch had het NOS journaal op de radio het erover dat 't de koudste nacht was sinds 2 jaar! Niks van gemerkt.

Het was maar een wandelingetje van zo'n 5 km, maar mens wat voelt dat lekker! Zeker ook omdat ik weer mooie foto's heb kunnen maken. Manlief moet wel vaak geduld met me hebben tijdens het wandelen. Wandelen en foto's maken gaat niet samen, dus staan we ook wel eens stil.... lees geregeld stil. 



Of ik krijg er steeds meer oog voor, of er zijn steeds meer bijzonder vogeltjes. Wie het weet mag t me zeggen. 

Vorige week liepen we in het bos en zag ik ook kleurige vogeltjes die ik niet kende. En nu nog niet weet welke 't waren. Vanmorgen zagen we groepen puttertjes. Als ik iets niet weet pak ik nog wel eens de ANWB natuurgids erbij. Hierin staat dat ze vaak in troepverband leven maar bij ons niet algemeen voorkomen. Wat mooi om ze dan toch te zien en 'm zo mooi op de foto krijg. Ik vertel er niet bij dat ik er wel 15 foto's van had, en er maar 1 echt goed gelukt is. 
Verderop zat een, denk ik, torenvalkje  op een lantaarnpaal.  Ik twijfelde of t een duif was, maar tegelijk ook weer niet. Toen hij wegvloog wist zeker ik dat t geen duif was. Vanaf die plek zou die niet mooi op de foto komen, dus dat heb ik maar niet eens geprobeerd.
Dat Puttertje is wel gelukt. Zó blij mee!
 
Hieronder het boek waar ik veel informatie uit haal. Nu denk je misschien; Jij bent toch handig op internet, dan heb je een boek toch niet nodig? Toch wel. Als ik niet weet hoe iets heet is het toch wat lastig zoeken op internet. 
Daarom geef ik je graag de link; ANWB Natuurgids



19 december 2020

Thuisquarantaine en de boodschappen

Maandag kreeg manlief de uitslag van de GGD test. Positief.  Ook de uitslag van de sneltest gaf positief aan. We zitten nu dus al een paar dagen in thuisquarantaine en -isolatie.Manlief heeft geen koorts gekregen bij zijn verkoudheid, en nog pijn in zijn been. Zoon zit nu extra veel boven op zijn kamer. Ik blijf nog hoesten. Over het algemeen gaat het wel goed met iedereen.

Er zijn 3 verschillende snelheden van testen; 
-de gewone GGD test.
-de versnelde test of uitslag. Lijkt op de gewone GGD test, maar je kunt vaak net even eerder terecht bij de teststraat en zult sneller uitslag krijgen. Deze is speciaal voor zorg- en onderwijspersoneel.
- De commerciële sneltest. Krijg je ook het beruchte wattenstokje in je neus en keel, maar weet je na 'n kwartiertje wachten de uitslag. Aan deze test zitten kosten voor de testnemer. Wordt soms vergoed door de werkgever, omdat dit voor de werkgever goedkoper is dan 2 dagen loon doorbetalen bij thuisblijvers. 

Dan heeft het wel iets aparts om in deze quarantainetijd de voordelen te ontdekken van een eigenschap die mijn moeder ook had; Grote voorraden is huis. We komen hierdoor niets belangrijks echt tekort. 
 
Van verschillende kanten is ons gevraagd of we nog iets nodig hadden. Ook door onze buren. Omdat ik weet dat zij toch boodschappen doen bij de AH heb ik hen wel "durven" vragen of zij 2 kerststollen mee willen nemen omdat die nu in de aanbieding zijn. Daar hebben ze ons blij mee gemaakt! Al wilden ze niet dat wij ervoor betaalden, het werd hun kerstcadeautje voor ons. Dat had ik niet verwacht, juist omdat ik had gevraagd om die (verwen-)boodschappen voor ons mee te nemen. 

Door onze grote voorraad komen we niets echt tekort. Als iets op is hebben we genoeg alternatieven; De verse melk is op, we hebben nog houdbare. 
Maar als we uit quarantaine kunnen is het nog maar 2 dagen voor Kerst. We zullen met z'n drietjes zijn met Kerst. Vorig jaar had ik al ruim voor Kerst de boodschappen in huis en hoefden we alleen nog maar de laatste gewenste verse dingetjes te halen.
 
We willen eigenlijk nog wel Kerstboodschappen halen. Maar 2 dagen voor Kerst is het meeste al wel uitverkocht. Dus zijn we al 3 dagen geleden gaan kijken wat de mogelijkheden waren van online bestellen. Dat valt tegen. Via de AH kan niets meer thuisgebracht worden dit jaar. Bij Jumbo is een pickup point en ook daar kunnen we dit hele jaar niet meer terecht. 
Wordt 'm dus niet. 
Dit jaar wordt het waarschijnlijk een kerstmenu van wat er dan nog in de winkel te koop zal zijn.
 
Hiervoor nu ook anderen vragen is ook lastig omdat we zelf ook nog niet concreet weten wat we willen eten. En we hebben ook wel zoiets dat je alleen anderen vraagt om wat echt nódig is. En t Kerstmenu inkopen is niet echt nodig. 
Als dit er niet is dan neem je dat en pas je het menu aan. We zullen wel zien wat we dan gaan eten. Denken over het kerstdiner blijft toch een weelde-dingetje.

30 november 2020

Krijgen om door te geven

 Ik heb weer wat gekregen om door te geven. Doe ik graag!

Een vuilniszak vol met bolletjes wol. 
Ideaal voor allebei de plekken waar ik werk. Het zat eerst in  een vuilniszak, maar na de eerste selectie heb ik het overgedaan in verschillende andere tassen. De grootste tas zet ik op een locatie neer waar we een hele mooie plek hebben voor verschillende bolletjes wol. Vanuit verschillende kanten kan men dan de bolletjes gaan gebruiken. Zo zijn er bewoners die de wol gebruiken om lapjes te breien voor dekentjes. Een ander haakt de lapjes dan weer aan elkaar. Ook wordt er wel eens een greep uit gedaan door vrijwilligers voor andere creatieve activiteiten. En zo kunnen we ook alvast een beetje wol sparen voor als straks de wekelijkse vrijdagmiddag breigroep weer binnen mag komen. Door Corona kan dat nog steeds niet. 
En heb ik over een paar weken voor mezelf een bolletje nodig, dan vis ik die er met een gerust hart weer tussenuit om dan weer mee naar huis te nemen.  Er zit ook wat hele dunne glanskatoen tussen. Misschien ga ik die er tussenuit halen om er hele fijne kerst versierinkjes van te haken voor in de kerstboom. Mag ik wel gaan opschieten met het haken ervan.

Een kleinere tas geef ik weg aan een dame van 83 jaar die nog maar weinig de deur uitkomt. Zij gaat er poppenkleertjes van breien.  Ze breit die kleertjes voor poppen van eigen en andermans (achter-)kleinkinderen. Ze haalt hier veel voldoening uit en vult zo haar dagen. Zeker nu de winterkou er ook aankomt. 
Misschien weet ze de verschillende bolletjes wol wel zo te combineren dat ze er ook babykleertjes van gaat maken.  
 
Toch fijn als mensen je weten te vinden om deze acties te kunnen doen. 
 
 

02 november 2020

Herfstpracht

Vorige week heb ik een paar foto's gemaakt. 
Ik wil je de foto's laten zien.
 
Iets verder weg tijdens een ommetje in het bos naast ons huis. 



Tamme Kastanje

En nog iets verder weg, langs de snelweg. 
Het mooie van meerijden met de vrachtwagen met manlief is dat ik dan over de vangrails kan kijken en kan genieten van al het onverwachte moois langs de snelweg. Manlief had een onverwachts zaterdag-ritje en ik ben mee gegaan.


 

 

 

27 september 2020

Mee met de Zero Waste wandeling.

Op 12 september waren er in het hele land Zero Waste wandelingen in verschillende steden.  Op de oorspronkelijk geplande dag kon ik niet mee omdat ik moest werken. Die in onze stad was uitgesteld wegens thuisisolatie. Gisteren was het alsnog en kon ik wel mee. Wat is nou weer een Zero Waste wandeling?

Dan ga je in je eigen woonplaats op sjouw naar winkels waar ze niet gek opkijken als je je eigen bakje of tasje meeneemt om ter plekke te vullen. Hiermee verminder je de afvalberg. Al wandelend met de anderen wissel je dan tips en ervaringen uit om bewust met je boodschappen om te gaan.

Vandaag ontdekte ik dat er zelfs al stickers zijn die winkeliers dan op hun raam of deur kunnen plakken. Deze;

Dat is vast de eerste winst van vandaag. Die kende ik nog niet. Nu met Corona zijn er winkeliers die er een briefje overheen hebben geplakt dat ze het nu tijdelijk niet meer mogelijk maken. Bijvoorbeeld de notenkraam van de markt. Dat begrijp ik wel. Je appels en prei kan best mee in een linnen tasje. Broccoli blijkt moeilijk verkrijgbaar zonder plastic.

Er komen steeds meer stromingen en groepen die wat bewuster met het milieu om willen gaan. Ieder vanuit zijn eigen invalshoek; Ooit begonnen pioniers met de vrekkenkrant, dit is nu het blad Genoeg. We hebben genoeg en er is genoeg. Ook heb je Fairtrade, Zij hebben het accent op eerlijke lonen voor de werkers in ontwikkelingsgebieden.  En gisteren was er dus die wandeling van Zerowaste. Zij richten zich op het verminderen van de afvalberg. Dat kun je ook doen door bewuster je boodschappen te doen. Terugkeer naar het zeepblokje in plaats van al die plastic flessen douchegel en handzeep, tegenwoordig ook verkrijgbaar voor je shampoo. Of je mayonaise, koop je die in een glazen pot of plastic knijpfles?
Geen driedubbel verpakte onderwegkoeken, geen verpakte groenten, producten te kopen met minder of geen plastic verpakkingen.

Je afvalberg verminderen kun je doen vanuit ecologische motieven, bescherming van het milieu. Je kunt het ook doen vanuit economische motieven,  Om kosten te besparen. Dat klinkt dan al heel wat minder geitenwollensokkenmieperig toch? Tja, er blijven nou eenmaal mensen die heel erg allergisch reageren op dit gevoel. Dan ga je voor een andere insteek. Steeds meer gemeenten stappen volgend jaar over op betalen per keer legen van je grijze container.  Wil je op een legale manier goedkoper uit zijn met je afval dan moet je die gaan minderen. Je kunt al wel vast anticiperen op de plannen van volgend jaar; Nu alvast je schuur en zolder opruimen. 😉

Als doorgewinterd consuminderaar heb ik toch zelf ook nog weer tips opgedaan. Voor de broodjes hergebruikte ik al die doorzichtige zakjes die je in iedere supermarkt kunt kopen. Ik heb er altijd wel een paar in een plastic zakje in de fietstas, dan vergeet ik ze ook niet mee te nemen als ik broodjes ga halen. Ik had altijd wel zoiets dat ik niet de groente en broodjes in dezelfde zakjes wil doen, maar een alternatief had ik nog niet echt. Iemand hergebruikte gewoon haar papieren groentezak. Zó simpel kan het zijn. En niemand die het ziet, dus als je met je bakje naar de winkel een stap te ver vind gaan (lees te veel lijken op geitenwollensokkenmiepjes) dan kun je die papieren zak hergebruiken. 

Na de markt, bezochten we nog enkele winkeltjes in de stad en de molen. We zijn zelfs bovenin geweest. (Met mondkapje).  In het winkeltje even wat meel ingeslagen voor brood bakken. En Harderwijker Dennenkoeken. Ik had er nog nooit van gehoord. Na mijn vakantie de oud-Harderwijkers er maar eens naar vragen. Ze zijn erg lekker.

's Middags thuis had manlief de druiven al geplukt en in het water gezet. Die konden verwerkt worden tot sap en gelei. 
De laatste pruimen zijn verwerkt tot pruimenjam met kaneel. Erg lekker! De prei die ik van de markt had meegenomen heb ik gelijk maar kleingesneden, gewassen en ingevroren. Die doe ik altijd in zo'n diepvrieszakje met zo'n zipper-sluitinkje. Dan kan ik later net zoveel prei pakken als ik wil. Die anderhalve zak prei op de foto is van maar 2 stuks prei.
Voor eigen gebruik heb ik altijd een stukje schilderstape als etiketje. Werkt gemakkelijk. Ga ik een potje weggeven dan komt er een ander etiketje op.

Zo al met al was het een prettig dagje. 's Avonds zit je dan met een goed gevoel op de bank.



21 juli 2020

Zo iets simpels als bloemen plukken kan zo heel bijzonder zijn.

Gisteren heb ik bloemen geplukt. Samen met iemand anders.
Bij ons in de stad heeft de gemeente op sommige locaties bloemen ingezaaid als korenbloemen, klaprozen, witte en gele die ik niet bij naam ken. Een van die plekken is vlak bij het verzorgingshuis waar ik werk. Onderweg kom ik ze tegen en mag ik er al van genieten.

Ik heb geen idee of we zo af en toe een bosje mogen plukken, maar ik doe het wel. En ik blijf het ook doen.

Ik heb al eens samen met een bewoonster korenbloemen mogen plukken. Mw  zag korenbloemen op mijn t shirt en gaf aan dat ze korenbloemen zo mooi vond. Gelukkig stonden die op dat moment net in bloei, dus zijn we de eerstvolgende dag naar de bloemen toe gegaan. Wat is het mooi om mw dan even in het zonnetje te zetten en wel zó dat ze mij kan zien plukken. Elke bloem die ik pluk geef ik aan haar en wordt met heel veel liefde en zorg aangepakt. Terug op de afdeling gaan we de bloemen aan haar tafeltje in het water zetten. Er zijn er zoveel dat we meerdere vaasjes kunnen vullen. Zo kunnen anderen er ook van genieten die wat verder weg zitten. Door Corona zitten bewoners nu verder van elkaar af, verdeeld over verschillende tafels.

Gisteren heb ik iemand van een andere afdeling mee naar buiten en naar deze bloemen kunnen nemen. Een vrouw die nu wat lijkt te somberen op haar kamer. Ze komt nog maar weinig uit haar ligstoel. Ik ken mw van haar verhalen over het ommetje met haar herdershond. Ook 's avonds laat. Ze was nooit bang, want ze had haar hond bij zich. Mw leeft helemaal op als ze bij dieren of natuur is. Zo ook gisteren. Mw geeft nu veel pijnen aan op verschillende plekken. Toen ik op haar kamer kwam verwachtte ik niet dat ze maar enig animo zou hebben om mee te gaan. Ik stelde voor om even naar buiten te gaan en gelijk ging haar deken opzij om mee te gaan. Al in de lift kikkerde mw steeds meer op.
Buiten benoemden we beiden wat we zagen onderweg; gele bloemetjes, volle hortentia's...
Bij het plukveldje zette ik ook deze dame in het zonnetje en wel zo dat ze me kon zien plukken. Zelf plukken lukte niet. Elke bloem werd gekoesterd, geroken en zorgvuldig geschikt. Mw gaat helemaal op in haar bos bloemen.

Weer terug op de afdeling gaan we in de huiskamer zitten op een plaats waar anderen mee kunnen kijken naar het schikken in de vaas. Dit doen we met zorg een aandacht. Een vaas voor haar eigen kamer en een voor in de huiskamertafel waar ze nu aan zit. Mw blijft nu ook gelijk aan deze tafel zitten en het komt niet in haar op om weer terug te willen naar haar eigen kamer.
Ik heb mw niet over pijn gehoord.

Dit zijn zo enkele van de momenten dat ik dankbaar ben dat ik dit werk mag doen. Wat kost dit nu daadwerkelijk in tijd? Het is zó kostbaar voor deze dames.
Om dit bij hen te zien doet mij ook goed.
(Naast dat het kleine meisje ook in mijzelf boven komt tijdens het plukken.)

02 juni 2020

Thuisvakantie

Deze en volgende week genieten wij van een thuisvakantie. Door Corona zijn onze vakantieplannen voor deze 2 weken laten we zeggen "een beetje" veranderd.
Geeft niet, we hebben het nog steeds goed en genieten van wat we wèl hebben. En dat is veel!

Ik laat je een paar foto's zien die ik gemaakt heb op onze laatste 2 fietstochten bij ons in de buurt. Beide fietstochten haalden nog niet de 35 km, dus was het echt niet ver bij ons vandaan.
De ene tocht was van Harderwijk naar Zeewolde, de andere van Harderwijk door het Leuvenumse bos, Staverden en Elspeet. 





Meikever (denk ik)

Vingerhoedskruid, staat in dit bos en in mijn tuin.


Zandhagedis. Ja ook dit is mijn eigen foto.
Fuut
Met het zien van al dit moois hoeven we niet eens ver weg. De mooiste natuur is toch die uit je buurt. Die is makkelijk bereikbaar en mooi, als je er oog voor hebt.
En de vakantie is nog maar net begonnen!