Morgen begint het betalen.

Morgen, op 30 oktober wordt de eerste keer het rentebedrag afgeboekt. De hypotheek van het huis waar we in wonen en de rente van het bouwdepot voor het nieuwe huis. 

Sinds het telefoontje op 26 april is er veel en ook weer veel te weinig naar onze zin gebeurd. We kregen toen telefoon dat we tóch een levensloopbestendige woning mochten gaan kopen. 

2 maanden later was de financiering ervan rond. 

5 maanden na het telefoontje waren we bij de notaris, en morgen dus de eerste betaling. 

 

Eerst schrok ik wel toen ik de brief kreeg over de eerste betaling. Die had het alleen over het bedrag wat het volle pond zou zijn. Maar ehm, dat volle pond moeten betalen, dat zou toch pas aan het einde van de periode zijn, als het huis al bijna klaar is? Waarom deze brief dan nu? Moeten we dan toch wel 2 jaar lang het volle pond per maand betalen? Dus gelijk gebeld om verduidelijking. Het komt goed. 

Het bedrag in het bouwdepot levert ook weer rente op, maar die krijg je pas per maand achteraf. Dus bij de volgende maand wordt de betaalrente maandelijks gecompenseerd met de te krijgen rente. Dan is het bedrag niet zo hoog. In de loop van komende 2 jaar wordt er met elke etage een hap uit het bouwdepot gehaald en krijgen we minder rente uit het bouwdepot. 

Ik schreef net al dat er naar onze zin ook wel weer te weinig gebeurd is, we kunnen het huis wel áf kijken. En dat terwijl ze nog niet eens begonnen zijn met het bouwen van fase 2, onze fase. We zijn ongeduldig. 

Half november gaan we naar het bedrijf dat het sanitair en desgewenst de keuken gaat plaatsen. Je kunt dan kiezen wat er komt en hoe je wilt dat alles eruit gaat zien. Rondom de jaarwisseling moeten we alle beslissingen doorgeven aan het bouwbedrijf. Daarna...... Opruimen. 

 

Met opruimen zijn we al wel een béétje mee bezig hoor. Spullen verkopen, weggeven, ze van de ene kamer naar de andere kamer zetten... We zeggen steeds dat we in het nieuwe huis zullen gaan voor helemaal nieuwe meubelstijl en onze gezamelijke verzamelde grenen meubels wegdoen. 

Maar wat nou als... we nu al de grenen ladenkastjes of zo verkopen en over 2 jaar blijkt dat grenen een revival beleeft? Dat Grenen ineens weer helemaal modern wordt? Zullen we al wel onze overtollige meubels verkopen? Of toch maar wachten? En zoon woont nu nog thuis, we weten nog niet waar hij straks gaat wonen en misschien wel veel van onze oude meubels kan gebruiken om mee te starten? En zo hebben we soms een bevlieging dat we veel weg willen doen, en zo weer alles willen laten staan totdat... Maar ja dan blijf je misschien met alles zitten en breng je t alsnog naar de kringloopt terwijl we t "vorig jaar" hadden kunnen verkopen. Gedimdam van de bovenste plank.

Terwijl ik dit aan het typen ben komt op tv de reclame langs van praatvandaagovermorgen.nl

Daarom gaan wij ook deze verhuizing aan. We zijn nog relatief jong (ik ben 60 en manlief wordt over 2 weken 63) en wij gaan levensloopbestendig wonen. Kleiner. Met slaapkamer en badkamer op de grond.

Het nieuwe huis komt op een hele centrale plek, zodat straks alles dichtbij is. 

Het is goed om je voor te bereiden op je oude dag. Waar ga je wonen, hoe wordt je inkomen en levensstandaard? Hoe wil je t regelen als je zorg nodig hebt? Hoe wil je gezond blijven en wat doe je er zelf aan? Er is net een campagne begonnen om ons bewust te maken en over de toekomst na te denken. 

Toen we nog heel jong waren hadden we de campagne; een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. Nu hebben we een gelijksoortige campagne. Diezelfde meid van toen moet opnieuw of nog steeds op haar toekomst voorbereid zijn.  

In mijn werk op de dagbegeleiding voor thuiswonende ouderen hoor ik verhalen van ouderen die op hele hoge leeftijd nog in een heel ruim rijtjeshuis wonen. De kinderen zetten soms een bed in de woonkamer omdat ma of pa niet meer veilig de trap op of af kan. Maar ja, ma of pa wil wel boven douchen of naar zijn hobbykamer op de 1e verdieping......

Heb jij wel eens nagedacht over jouw toekomst op de oude dag? Of hou jij je hier helemaal niet mee bezig? Wat houdt jou nu bezig dan?

 

Een muziekje delen via Whatsapp, kan makkelijk en kan iemand veel brengen. Probeer het gewoon.

Een berichtje, smiley  :-), icoontje of gifje delen via Whatsapp kennen we allemaal wel. Een gifje is een bewegend plaatje. Het is voor de meesten wel te doen om te reageren met een duimpje. Zelfs al zou je niks snappen van Whatsapp. 

Een lied delen via Whatsapp kan ook.

Via Whatsapp heb ik eens een lied toegestuurd gekregen in een tijd dat ik het even moeilijk had. Ik kreeg het toegesuurd van iemand in mijn huiskring. Ik had het nog nooit eerder gehoord. Dat was het lied van Lauren Daigle; You say.

Dit lied raakte mij enorm. Hoewel ik nu een heel stuk ontspannender in het leven en in mijn werk sta, raakt en bemoedigd het lied mij nog steeds. Omdat het me herinnert aan hoe het me toen raakte. Gelijk de volgende dag herkende ik het op de radio. Bleek het een hit te zijn en veel gedraaid. Wat heeft dit lied een positieve invloed op me gehad!

Ik heb haar CD gekocht en draai 'm nog regelmatig.

 

Jan Smit had ook zo'n ervaring. Ja, die Jan smit van de tv. Had een hele zware periode en kreeg een lied toegestuurd.

Het lied heeft Jan Smit enorm geraakt en bemoedigd.

Dat was dit lied, De wind draait;

Hij  kende de zanger ervan niet, maar ja Jan zit in de muziekwereld dus dat was maar even zoeken om de zanger in het echt te ontmoeten. Ze hebben elkaar ontmoet en Jan heeft Matthijn Buwalda uitgenodigd om mee te doen aan zijn tv programma; De beste zangers. Dat hebben beide heren geweten! 

Matthijn is nu ook bekend bij het grote publiek. Wat zullen veel mensen geraakt gaan worden door zijn muziek. Of beter gezegd, de teksten in zijn muziek. 

 

Ik wilde je deze liederen ook evenlaten horen en je zeggen dat je het gewoon ook moet doen; Iemand een lied toesturen als je denkt daar iemand mee te bemoedigen of troost te bieden.

Ik hoop dat ik de juiste techniek heb gebruikt om jou ook deze liederen te laten horen. Dat jij ze ook op mijn blog kunt luisteren. 

Toen waren deze liederen natuurlijk wel speciaal voor dat moment gedeeld. Misschien kun jij nu ook wel een bemoediging gebruiken. Bij deze mijn bemoediging voor jou.

Krans van Hortensiabloemen. Eenvoudig zelf te maken!

 

Hij is net af! Mijn nieuwe krans. Ben best wel trots op het resultaat. Vooral omdat het zo gemakkelijk bleek om zelf te maken. Ik ga je vertellen hoe. 

Krans maken van hortensiabloemen.

-Knip bloemenkronen af van de hortensia's. Verzamel een emmertje vol met verschillende kleuren en groottes bloemtrossen. 

-Neem een strokrans en begin maak er met een stuk touw of mooi lint een ophanglus aan. Dan weet je alvast waar de bovenkant van de krans komt. Hier kun je een beetje rekening mee houden in de schikking van de grootte van de bloemen. Ik vind het t mooiste dat het zwaartepunt onderaan komt. Helemaal onderaan of vlak naast de onderkant, net wat je zelf mooi vindt. 

- Neem een lange draad katoengaren en knoop deze om de krans vast. Begin daarna met 1 bloementros te rijgen. Wikkel de katoendraad om de krans heen. Rijg er een nieuwe bloementros aan en wikkel opnieuw de katoendraad om de krans. Dit steeds herhalen. Het is dan een beetje zoeken en schikken van de bloemenkronen. Let hierbij op de verschillende kleuren en groottes. Te versteviging kun je de katoendraad niet te lang maken, en deze tussendoor even vastknopen om de krans. 

- Ik had mijn lijmpistool bij de hand liggen voor het geval het niet wilde blijven zitten op de plek die ik wilde, maar ik heb m niet nodig gehad.

-Knoop het katoendraad goed vast om de krans heen en lijm waar nodig vast. 

Wees erop bedacht dat er nog wel een spinnetje of torretje uit kan kruipen.

Veel plezier met je nieuwe krans!

Ik heb eraan gedacht of dit een activiteit zou zijn voor de bezoekers van de dagbegeleiding. Ik weet het niet. Ik denk dat het wel intensief is qua begeleiding en zelf heb ik hiervoor onvoldoende bloemen in mijn tuin.

Tuinoogst en ontspullen.

Je kunt je vast nog wel herinneren dat ik je mijn frustratie vertelde over de moestuin. Het stukje moestuin in de achtertuin. Bijna alles werd opgegeten door de slakken. Groente heb ik dit jaar dan ook amper kunnen oogsten. 2x andijvie, net genoeg voor een keertje andijviestamppot voor ons drietjes. 

Nu begint het er wel een beetje meer op te lijken. Klein beetje.

We hebben cherrytomaatjes! Ze kleuren nog rood ook! Had ik niet meer verwacht. Het is immers al bijna half september. We hebben afgelopen week wel prachtig weer gehad voor de tomaatjes. En voor onszelf natuurlijk. Was een weekje vrij en heb genoten van het niets hoeven en het mooie weer. 

Gisteren tomaatjes kunnen oogsten.

En de eerste peren! 

Vorig jaar werden ze niet groter dan n centimer of 5 en gingen ze barsten. Konden we niets mee. Dit jaar zien ze er beter uit en liggen er nu een paar te rijpen in de fruitschaal. Naast de 2 appels uit de voortuin. 

Er hangen nog wat appels en peren aan de boom. Die laat ik nog even doorkleuren en doorgroeien. 

 

De nectarines die erbij liggen komen wel gewoon uit de winkel.

 

Soms bekruipt met wel t gevoel; straks moet ik, nu de bomen eindelijk een beetje fruit beginnen te geven, ze toch achterlaten. 

De nieuwe tuin wordt klein. daar zal ik  weer opnieuw moeten beginnen met fruitbomen. Deze bomen uitgraven, in een pot zetten en straks meenemen gaat niet lukken. De nieuwe tuin is klein. Wel ga ik straks proberen om met leibomen te gaan werken. Wordt nog een vak apart, leibomen snoeien.

Vandaag ben ik in de voorbereiding naar het kleinere huis bezig geweest met minimaliseren en ontspullen.

Zie je niks van als je bij mij in huis zou komen, maar zo heb ik een tas vol met tasjes klaarstaan om de deur uit te doen. Plastic, papieren en stoffen tassen. Netjes opgevouwen staat het klaar voor de kringloop. Ik heb er wel wat gehouden voor eigen gebruik. De meterkast puilde haast uit van alle tasjes. En nu ik dit schrijf bedenk ik dat ik op zolder nog een stapel papieren tasjes heb liggen. Ik ga er een paar bewaren, en de rest kan mee naar de kringloop. Ja het is veel gemakkelijker om ze gewoon in de papiercontainer te gooien, maar ik denk dat in kringloopwinkels wel eens een tasje nodig is om iets mee te kunnen geven. 

Je ziet er niks van dat het gedaan is, maar geeft wel een goed gevoel. 

Allemaal leuke dingen week.

 Wat een heerlijke week hebben we. Allereerst natuurlijk het prachtige zomerweer! Het lijkt wel of het zomerseizoen gewoon een stukje later is. Later begonnen en later gestopt. Het is nu lekker ervan genieten.

We hebben allerlei leuke dingen gedaan. Zo zijn we afgelopen woensdag wezen varen met de Stedenmaegd. Vanuit Lelystad naar Urk. Die dag hadden we het mooiste weer van de (werk)week. 

Wat is dat een prachtig schip! Bij het aan boord gaan viel het me op dat de romp van het schip het nodige doorstaan moet hebben doorstaan; die had alles behalve een glad velletje. Binnenin en  bovenop het schip was het houtwerk prachtig. Goed in de lak. Later hoorden we dat het schip vroeger een walvisvaarder is geweest. Vandaar al die "littekens"op de romp.Later werd het een vrachtschip en nog later deze prachtige zeilboot. 

We hadden tickets gewonnen via vakantieveilingen. Hierdoor was het ook een heel voordelig tochtje. HIer ga ik toch maar weer eens vaker kijken. Vooral als ik weer eens 'snachts wakker ben. Dan maak je nog de meeste kans op een leuk voordeeltje.

Nu zijn we eindelijk ook eens in Urk geweest. Naar Urk gaan in het hoogseizoen is vragen om drukke straten vol toeristen. Gelijk zijn we het straatje ernaast ingelopen waar we gelunched hebben bij de oude Bakkerij. Wil ik je echt aanraden als je ook op Urk komt. Ja, de Urkers spreken van Op Urk komen, niet van In Urk komen. Urk was vroeger een eilend, vandaar dat de Urkers het nog steeds hebben over Op Urk komen. Echt een leuk stadje. Hoewel het dichtbij ons is was ik er nog nooit geweest.

Urk

 

Bleek mijn zus dezelfde dag ook op Urk te zijn. We ontdekten het wel van elkaar, maar zijn elkaar op dat moment niet tegen gekomen. Wij waren ook niet zo heel lang op Urk.

Op de terugreis met de boot konden we wel zeilen. Zo'n prachtig gezicht als die zeilen uitgerold worden en opbollen door het kleine beetje wind.

De Stedenmaegd

Gisteravond zijn we lekker uit eten geweest met z'n tweetjes en vanmiddag een bbq met vrienden van ons, de mannen van de zaaldienst en hun vrouwen. We kijken er naar uit! 

En het zomerse weer gaat nog even door. Een extra cadeautje, komende week ben ik vrij.

Recept Spitskool met spekjes.

 

Foto gekregen van degene die me opnieuw om dit recept vroeg.

Er hebben al zoveel mensen opnieuw gevraagd om dit heerlijke recept van spitskool met spekjes dat ik het nu slimmer aanpak. Ik zet het gewoon op mijn blog! Kun je het altijd terug vinden.

Het is snel gemaakt. Heeft geen nadrukkelijke koolsmaak. De spekjes en creme fraiche maken het tot een heerlijk smakelijk geheel. Ook geliefd bij kinderen door de spekjes.

Ik geef je eerst de werkwijze voor in de magnetron. Ik geef je geen preciese hoeveelheden, het komt niet zo heel precies.

Recept spitskool met spekjes en creme fraiche.  

Nodig;

Half bakje of zakje gerookte spekjes.

1 fijngesneden spitskool

Bekertje creme fraiche. Voor een zuivelvrije variant kun je ook kiezen voor haverfraiche of Becel kookroom.

Goede magnetronschaal

 

-Bak je spekjes 2-3 minuten uit in de ruime magnetronschaal. Je hoeft geen vet toe te voegen. Je moet hiervoor een goede magnetronschaal hebben, de spekjes worden heel erg heet en kán je schaal aantasten.

-Roer de fijngesneden spitskool erdoor heen. Zet de afgedekte schaal nog 5-6 minuten in de magnetron op vol vermogen. Maak de spitskool niet boterzacht, dat maakt de smaakt van de kool te sterk.

- Roer het bekertje creme fraiche erdoorheen en maak het nog 1-2 minuten warm in de magnetron.

De gewone pan versie;

Recept spitskool met spekjes en creme fraiche.  

Nodig;

Half bakje of zakje gerookte spekjes.

1 fijngesneden spitskool

Bekertje creme fraiche. Voor een zuivelvrije variant kun je ook kiezen voor haverfraiche of Becel kookroom.

 

-Kook je fijngesneden spitskool met het waswater beetgaar. Zout toevoegen hoeft niet, de spekjes zijn al zoutig. Giet na het koken het overtollige kookvocht af.

-Bak de spekjes uit in de koekenpan en roer ze met het uitgebakken spekvet door de spitskool.

-Roer de creme fraiche door de spitskool met spekjes en warm alles nog even goed door.

Eet smakelijk!

 

Regenochtend werd romantisch uitje

Manlief had wel een paar keer gekeken op zijn telefoon; Er zouden eerst wel buien komen, maar later toch weer niet. Dus konden we die zondagochtend best gaan fietsen. Lang niet gedaan, dus lekker appeltje en n koek mee in de fietstas en gaan. Voor de zekerheid maar wel de jassen mee, je weet nooit. Toen ik mijn jas in de fietstas deed bleek de regenponcho er al in te zitten. Die reist gratis mee, dus laat maar zitten. Ruimte zat in die tas. 

Het is prachtig fietsen over het Harriejakkes veld. Dit is niet de juiste benaming, maar wordt wel zo genoemd in de volksmond. Ligt vlak bij het Harderwijker en Leuvenumse bos. We waren op zoek naar de eerste bloeiende heideveldjes. We hebben een paar polletjes bloeiende hei gezien! En de kudde schapen. Zó mooi om ze daar in alle rust te zien grazen. En de honden er druk omheen rennen om ze bij elkaar te houden. 

De bewolking trok wel steeds meer dicht en de wolken werden donkerder. Zou het dan toch? De fietsroute toch maar iets inkorten, je weet nooit...

De bui barstte toch los toen we midden in het bos waren. Er was geen houden aan! Met doorfietsen in de gewone jas zouden we drijfnat thuiskomen. 

Van een regenponcho kun je ook een tentje maken waar je allebei onder kunt schuilen. En dat hebben we dan ook gedaan. Lekker romantisch! De poncho hield ons droog en we hielden elkaar lekker warm. Enkele hardlopende vrouwen die voorbijkwamen rennen moesten wel lachen; Lekker knus zo!

Af en toe gluurden we vanuit ons ienieminitentje even naar onze omgeving. Zou toch jammer zijn als we voorbijlopende herten zouden missen. Of de van de wilde zwijnen te laat zouden zien uit welke hoek ze komen. Die hebben we toch niet gezien. Dat gluren onder dat tentje vandaan leverde wel grappige foto's op. Die wil ik met je delen.

We hebben 2x onderweg moeten schuilen onder ons tentje, maar zijn toch vrij droog en met leuke herinneringen thuisgekomen. Daar zullen we later nog wel eens om grinniken. En je ziet op de foto's dat de buien niet mals waren.