Echte post is zo veel leuker

 

Gisteren gekregen met de post. Een échte kaart. Wat leuk is dat om te krijgen!

In de tijd van de snelle appjes met een gifje (bewegend plaatje) is een echte kaart krijgen steeds bijzonderder. Het voelt echt als eenklein cadeautje als die ineens op je mat ligt. Een cadeautje die je nog eens vast kunt pakken, bewaren voor soms wel járen, inlijsten, koesteren. 

Ik heb 'm gekregen van mijn vriendin. Zo af en toe stuurt zij een kaartje, soms als ze iets leuks in de winkel ziet liggen of ergens aan denkt. Deze kaart zag ze en ze schrijft dat ze gelijk aan me moest denken, wetende dat ik egeltjes spaar. Ze kon t niet laten, schrijft ze. 

Leuk toch.

 

Ik heb het zelf ook wel eens gedaan, spontaan een kaartje sturen. Maar ik moet toegeven dat dit al weer even geleden is. Een spontaan kaartje dan, om niets. 

Een kaartje voor beterschap, geboorte of verjaardag vind ik toch anders. Dan wordt het een beetje verwacht. Een papieren of digitaal kaartje. Met liefde, zorg en aandacht zelfgemaakt of zelfgekocht.

Mijn voorkeur gaat dan uit naar papier, om de redenen die ik je net al schreef.

 

Spontaan een kaartje sturen; maar ja als ik niet tussen de kaartenrekken ga neuzen, dan komen die spontane kaartjes er ook niet zo snel van. Binnenkort maar weer eens neuzen. Misschien krijg jij wel een kaartje op je mat. Da's nu natuurlijk dan niet zo heel spontaan meer. Maar een goed idee kan natuurlijk altijd goed gecopieerd worden. Of zoals ik wel eens op Amerikaanse media heb gezien; "Pass it on" Geef het door. Dat gaat om goede daden, maar kan ook bij het idee van het sturen van een kaartje.

Heb jij al iemand in gedachten wie jij een kaartje wil sturen, of laat jij je leiden door de kaartjes die je tegenkomt en dan aan iemand denkt?

Ik wens je alvast veel plezier samen. Jij als verstuurder en de ander als ontvanger.