Terug van een intensieve.....Vakantie!

Manlief en ik hebben 2 weekjes vakantie. We zijn in de eerste week een midweekje naar Praag geweest. Voor het eerst met een georganiseerde groepsreis met de bus. Mijn zus en mijn vader doen dit al jaren zo en ook van anderen hoor ik er hele enthousiaste verhalen over. 

Dus ook maar eens geprobeerd. Nu zijn we nog redelijk fit en vitaal en zullen we dit prima aankunnen. Komen we aan bij het eerste opstappunt staan er meerdere mensen met een rollator. Huh? Gaan zij ook mee met dit soort reizen? Is dat niet heel intensief lopen? We gaan t wel ervaren.

Ik zal je niet vermoeien met een reisverslag tot in elk detail, maar geef je een uitnodigende impressie.

Wat is Praag mooi!

In dit hotel Opera aten we 's avonds. We sliepen in hotel Ilf.

 In de stad hadden we wandelingen met een Nederlandstalige gids. We hebben héél veel gezien in die paar dagen in Praag. Een dag gingen we de stad uit naar Novy Bor en Melnek, door een prachtig natuurgebied. Ik zou daar denk ik liever doorheen wandelen dan er met een touringkar, maar ja, je hebt niet alles voor t kiezen. Met wandelen zie je een heel klein stukje heel intensief, nu zag je de natuur wat breder. En hele mooie antieke huizen. Vallen onder Tsjechische monumentenzorg.

 

 

In Novy Bor was een glasblazerij. Daar is de arbeidsinspectie vast nog nóóit geweest! Ze werkten op slippers, in korte broek en t shirtje, en dat bij die hoge temperaturen. Bij de andere blazerij werd gewerkt met een diep gat vlak bij een oven, kon je zó invallen. Zeker ook omdat ze met losse stoofjes werkten om erbij te kunnen. Dan moet je wel heel goed op elkaar ingesteld zijn om elkaar niet te bezeren. Wij vonden t gewoon griezelig. 

Nog een paar plaatjes uit Praag en omgeving;

Hier komen de Moldau en de Elbe samen.

Om bovenop bij de Metronoom te komen moest je 260 treden óp, en weer af.

Dan wil je na afloop wel even je schoenen uit!

Als toerist maak je natuurlijk heel andere foto's dan wat voor de meeste Pragenaren dagelijkse werkelijkheid is. Je ziet ook nog wel de overblijfselen uit de communistische tijd en de realiteit van vandaag. De flatgebouwen hebben nu wel een leuk pastelkleurtje gekregen, maar worden nog steeds "de konijnenhokken genoemd". Hier wonen toch echt de meeste mensen.

Ook hebben we er ook wel enige bedelarij gezien, maar in een heel andere houding dan we van zuid Europese landen gewend zijn. Ik was heel verbaasd toen ik de eerste bedelaar in deze houding zag. Echt de houding van devotie en onderdanigheid. Je ziet op de foto agenten aankomen. Met een enkel woord en simpel handgebaar zeiden ze hem op te stappen. 

 

Hoe is t ons  nou bevallen, zo'n groepsreis? Ik moet zeggen dat ik er toch wat gemengde gevoelens over heb. Het is een erg vol programma. Al hoef je natuurlijk niet aan alles mee te doen, maar dan moet je wel zelf voor je avondeten zorgen. Anders zit het bij je programma in. Ook als je ergens een stop hebt of naar toe gaat is het altijd erg vól. Logisch, je komt met 55 man tegelijk aan, dus ook bij de wc's. Je krijgt hele goeie uitleg over de gebouwen en geschiedenis van de stad en informatie over hoe het nou is om in Praag te wonen en werken. Met zoonlief maakte ik een grapje en noemde het schoolreis toen we op de vertrekdag al om kwart voor 6 de koffers moesten inleveren. Maar daar kun je het toch wel mee vergelijken, een schoolreis. Alleen nu voor volwassenen en senioren. Zo moet je door met de groep als je nog ergens wat langer wilt bijven. 

Ook in onze groep waren senioren met een opvouwbare scootmobiel of rollator en zij liepen met alles mee! Knap hoor op die hobbelige keien. Ik dacht dit soort reisjes juist beter te kunnen doen voordat je minder mobiel wordt, maar als ik de gemiddelde leeftijd van de andere reizigers bekijk, denk ik dat ook wij nog heel lang deze manier van reizen gaan kunnen als alles goed met ons blijft gaan. 

Het is  ook wel weer heel gezellig om met een groep te gaan. Je hoort veel levensverhalen van elkaar. Ook het wachten voor de wc's werd gaandeweg steeds gezelliger tijdens de reis. 

Met sommige nieuwe vrienden houden we kontakt en we hopen elkaar later misschien nog weer eens te ontmoeten.. 

 

Macarons en het lekkerste ijs van Praag!