Morgen, op 30 oktober wordt de eerste keer het rentebedrag afgeboekt. De hypotheek van het huis waar we in wonen en de rente van het bouwdepot voor het nieuwe huis.
Sinds het telefoontje op 26 april is er veel en ook weer veel te weinig naar onze zin gebeurd. We kregen toen telefoon dat we tóch een levensloopbestendige woning mochten gaan kopen.
2 maanden later was de financiering ervan rond.
5 maanden na het telefoontje waren we bij de notaris, en morgen dus de eerste betaling.
Eerst schrok ik wel toen ik de brief kreeg over de eerste betaling. Die had het alleen over het bedrag wat het volle pond zou zijn. Maar ehm, dat volle pond moeten betalen, dat zou toch pas aan het einde van de periode zijn, als het huis al bijna klaar is? Waarom deze brief dan nu? Moeten we dan toch wel 2 jaar lang het volle pond per maand betalen? Dus gelijk gebeld om verduidelijking. Het komt goed.
Het bedrag in het bouwdepot levert ook weer rente op, maar die krijg je pas per maand achteraf. Dus bij de volgende maand wordt de betaalrente maandelijks gecompenseerd met de te krijgen rente. Dan is het bedrag niet zo hoog. In de loop van komende 2 jaar wordt er met elke etage een hap uit het bouwdepot gehaald en krijgen we minder rente uit het bouwdepot.
Ik schreef net al dat er naar onze zin ook wel weer te weinig gebeurd is, we kunnen het huis wel áf kijken. En dat terwijl ze nog niet eens begonnen zijn met het bouwen van fase 2, onze fase. We zijn ongeduldig.
Half november gaan we naar het bedrijf dat het sanitair en desgewenst de keuken gaat plaatsen. Je kunt dan kiezen wat er komt en hoe je wilt dat alles eruit gaat zien. Rondom de jaarwisseling moeten we alle beslissingen doorgeven aan het bouwbedrijf. Daarna...... Opruimen.
Met opruimen zijn we al wel een béétje mee bezig hoor. Spullen verkopen, weggeven, ze van de ene kamer naar de andere kamer zetten... We zeggen steeds dat we in het nieuwe huis zullen gaan voor helemaal nieuwe meubelstijl en onze gezamelijke verzamelde grenen meubels wegdoen.
Maar wat nou als... we nu al de grenen ladenkastjes of zo verkopen en over 2 jaar blijkt dat grenen een revival beleeft? Dat Grenen ineens weer helemaal modern wordt? Zullen we al wel onze overtollige meubels verkopen? Of toch maar wachten? En zoon woont nu nog thuis, we weten nog niet waar hij straks gaat wonen en misschien wel veel van onze oude meubels kan gebruiken om mee te starten? En zo hebben we soms een bevlieging dat we veel weg willen doen, en zo weer alles willen laten staan totdat... Maar ja dan blijf je misschien met alles zitten en breng je t alsnog naar de kringloopt terwijl we t "vorig jaar" hadden kunnen verkopen. Gedimdam van de bovenste plank.
Terwijl ik dit aan het typen ben komt op tv de reclame langs van praatvandaagovermorgen.nl
Daarom gaan wij ook deze verhuizing aan. We zijn nog relatief jong (ik ben 60 en manlief wordt over 2 weken 63) en wij gaan levensloopbestendig wonen. Kleiner. Met slaapkamer en badkamer op de grond.
Het nieuwe huis komt op een hele centrale plek, zodat straks alles dichtbij is.
Het is goed om je voor te bereiden op je oude dag. Waar ga je wonen, hoe wordt je inkomen en levensstandaard? Hoe wil je t regelen als je zorg nodig hebt? Hoe wil je gezond blijven en wat doe je er zelf aan? Er is net een campagne begonnen om ons bewust te maken en over de toekomst na te denken.
Toen we nog heel jong waren hadden we de campagne; een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. Nu hebben we een gelijksoortige campagne. Diezelfde meid van toen moet opnieuw of nog steeds op haar toekomst voorbereid zijn.
In mijn werk op de dagbegeleiding voor thuiswonende ouderen hoor ik verhalen van ouderen die op hele hoge leeftijd nog in een heel ruim rijtjeshuis wonen. De kinderen zetten soms een bed in de woonkamer omdat ma of pa niet meer veilig de trap op of af kan. Maar ja, ma of pa wil wel boven douchen of naar zijn hobbykamer op de 1e verdieping......
Heb jij wel eens nagedacht over jouw toekomst op de oude dag? Of hou jij je hier helemaal niet mee bezig? Wat houdt jou nu bezig dan?
Ik heb een huis met 3 slaapkamers boven én de badkamer beneden. Het huis is uit 1913 en toen had men geen sanitair in huis. Dit is er later bij gekomen in de nieuwe aanbouw net zoals de keuken. Hierdoor is mijn begane grond, inclusief trappenhuis en de gang, 60 m². Groot genoeg voor mij alleen. Het huis ligt op loopafstand van alle belangrijke voorzieningen zoals winkels, horeca en de huisarts.
BeantwoordenVerwijderenDan zou ik ook lekker blijven zitten! Zo'n omgeving krijg je niet snel weer. En in geval van nood kun je altijd nog ergens je bed neerzetten, desnoods met een kamerscherm of Ikea Kallaxkast.
VerwijderenTja mijn schoonouders gaan juist van levensloopsbestendig appartement terug naar een eengezinswoning.die helemaal aangepast moet worden, want traplopen is een probleem. Dus traplift. De badkamer niet geschikt etc. Ik snap werkelijk waar niet waar ze mee bezig zijn. En als ik voorzichtig het gesprek probeer aan te gaan krijg ik het verwijt dat ik me er niet mee mag bemoeien en dat het hun keuze is…tuurlijk hun keuze maar ze gaan beide richting de 70 en ik vind het geen verstandige beslissing.
BeantwoordenVerwijderenHeeft het misschien met iets anders te maken dan het huis op zich? Denk aan (vertrouwde) sociale contacten, nabijheid van winkels, buurtcentra e.d.?
VerwijderenWij zijn begin 50 en nu ook al om ons heen aan het kijken naar een levensloopbestendig woning/appartement. Wij hebben echter nog 2 kinderen thuis wonen. Het moet dus wel iets zijn waar we met zijn vieren in kunnen want met de huidige markt zie ik ze niet snel vertrekken. We hebben al prachtige dingen gezien waar we zo in willen gaan als we met zijn tweeën waren. We hebben geen haast en blijven om ons heen kijken er komt vast wel een keer iets geschikts voor 4 personen. Fijn dat jullie iets moois hebben gevonden.
BeantwoordenVerwijderenInge
Ik kan me best voorstellen dat je verlangt naar meer actie. Als je zo'n grote beslissing hebt genomen is het fijn om progressie te zien : )
BeantwoordenVerwijderen