We hebben het niet echt gevierd, maar hond Zita is vorige week 11 jaar geworden. De kinderen zijn nu zo groot en druk in hun eigen wereld dat ze niet eens meer de verjaardag van de hond door hebben. Toen ze klein waren was dat wel anders, verjaardag van de hond, spontaan iets lekkers kopen van hun zakgeld voor de hond voor dierendag. We vieren het dus niet meer, maar ze wordt wel stilletjes aan ouder. En wat rustiger.
Zita hebben we als pup eind mei 2003 opgehaald uit het asiel De Ark in Harderwijk. Ze was toen een week of 10. Onze hond uit het asiel. Een pup met onbekende afkomst, onbekend ras, hoe zal dat gaan? Ik heb nog gezocht naar foto's van Zita als pup, maar die heb ik niet meer kunnen vinden. Jammer.
Ze is in de Ark gekomen via de stichting Pup in Nood. Ons werd verteld dat de vorige eigenaar aan het werk moest en daarom niet verder voor de pup kon zorgen. Op haar paspoort staat een dierenarts uit Leiden (K. H. van Wiggen), maar die heeft ons toen ook niet meer informatie kunnen geven over de achtergrond van de hond.
Zita is nu elf jaar, maar nog nooit ziek geweest, nog steeds fit. Al zal ik haar wel meer en meer gaan bestempelen als slaapkop, want dat doet ze vrij veel. Maar als je buiten met haar loopt is ze nog best fief. Je ziet ook niet aan haar dat ze op leeftijd is gekomen.
Al van pup af aan verhaart ze vrij veel. Zomer en winter, Toch zit ze altijd goed en mooi in haar vacht. Ze is een leergierige en nieuwschierige hond. Omdat we niet wisten wat haar achtergrond was zijn wij nooit met haar verder gegaan om ermee te fokken of voor bijzondere scholing. Haar karakter en leergierigheid bood haar wel deze kansen. Ze leert graag. Ik spreek nog steeds in tegenwoordige tijd, al zal een oudere iets minder snel leren.
Een oudere hond heeft weer andere charmes. Lekker tegen je aan kruipen om gekroeld te worden, of haar kop op je schoot leggen. Als je goed kijkt kun je in haar ogen zien dat een oog lichtblauw is en het andere oog bruin, met een taartpuntje lichtblauw er in.
Zoals Zita's conditie nu is verwachten we dat ze nog wel jaren bij ons zal blijven. Kunnen we nog jaren met haar wandelen en kroelen.
Zou jij een dier uit het asiel overwegen?
Wat een lieverd om te zien. Ze heeft na een minder leuke start in haar jonge leventje bij jullie een fijne thuis gevonden. Het doet me goed om dat te lezen. Fijn dat ze zo'n goede gezondheid bezit.
BeantwoordenVerwijderenMisschien vinden de mensen uit haar verleden het juist fijn als je een contact met hen opneemt om te vertellen hoe het haar vergaan is in het leven bij jullie. Deze mensen zien of horen meestal alleen maar iets van honden die weer terug gebracht worden omdat hun nieuwe eigenaar hen niet begrijpt. Ik kan me zo voorstellen dat het hen een goed gevoel geeft als ze een positieve reactie krijgen op hun vrijwilligers werk.
Ik wens jullie nog een hele mooie tijd toe met Zita.
Wij op het asiel vinden het altijd fantastisch om nog wat te horen over de dieren die we verzorgd en opgevangen hebben inderdaad. De vraag is alleen of iemand het na zoveel jaar nog weet. (Al zijn er bij mij katten die over 20 jaar nog in mijn geheugen gegrift staan. ;-))
VerwijderenWij wilden destijds katten halen uit het asiel. Maar we waren naief en dachten dat dit gratis was, omdat je de katten 'redt' en een goed tehuis geeft.
BeantwoordenVerwijderenDoor de kosten van 75 euro schrokken we ervoor terug.
Maar het idee vind ik nog steeds prachtig.
Ik werk zelf als vrijwilliger op een asiel. Een asiel krijgt geen subsidie en moet alles uit giften doen. Beetje naïef om te denken dat het dan gratis zou zijn. Het zijn geen kosten maar een bijdrage aan de opvang van de kat die je gaat nemen wat vaak een koopje is als je bedenkt wat voor zorg er vaak aan vooraf gegaan is. Dat kan in de honderden euro's lopen zeker met wat oudere katten. Als je een kitten neemt moet je die ook laten inenten, castreren, ontvlooien en ontwormen. Dat is beslist duurder dan die €75, waar het bij het asiel er allemaal al in zit.
VerwijderenAls je voor de kosten van €75 euro al terug schrikt dan zou ik maar nooit een dier nemen want dan kom je na bezoek aan een dierenarts wel van een hele koude kermis thuis...
Het idee prachtig vinden en dan vervolgens eventueel een gratis katje halen bij iemand die maar aan laat fokken vind ik (beter dat ik niet zeg wat ik daarvan vind....)