Mobieltjes in het bos

Gisteren;
Overal kom je mobieltjes tegen; in de trein, op straat, aan de keukentafel, in bed bij de kinderen, en ook in het bos.
Vanmorgen zag ik weer zo'n wandelend mobieltje. Gezellig in gesprek met de persoon aan de andere kant van de lijn.

Ondertussen dwarrelt haar jonge hond alle kanten van het bos door. Een jonge hond is van nature speels en onbesuisd. Zo kwam deze hond ook op onze hond afstuiven. Ze zijn ongeveer even groot. Zita is al een dagje ouder. In maart wordt ze al 12. Zita was niet gediend van al dat jonge gespring en gerèn. Eerst probeerde Zita weg te lopen van die andere hond, maar zonder succes. Die andere hond rende er vrolijk kwispelend achteraan. Leuk! Spelen! Rennen! Dan maar even snauwen. Zita probeerde dat even maar werd niet gehoord door de hond en niet door de baas van de hond.  Die liep gezellig bellend langs ons heen.

 Een jonge hond is net een klein kind. Als die ziet dat baasje heel ergens anders mee bezig is, dan vergeet hij prompt alle geleerde regels. Pup bleef dus lekker doorgaan met dollen.Toen heb ik Zita maar aangelijnd en ben het bos uitgelopen. De wijk in.

Vanmorgen;
Toch weer lekker het bos in. Ook niemand tegengekomen. Het hele bos voor ons alleen. Lekker kuierend, kijkend (ik) en snuffelend (Zita) door het bos. Zie ik dat de grote beuk die 2 jaar geleden is omgezaagd nu bewoond wordt door de eerste paddenstoel. Over enkele jaren is er van de stomp van de beuk niks meer terug te vinden.
Ik heb er twee foto's van gemaakt;