Gewone dagen.

De gewone dagen zijn weer begonnen. Manlief naar het werk, kinders weer naar school en het eerste sopwerk is al gedaan. Gisteren de badkamer een grote beurt gegeven. Het kerstspul was vrijdag al opgeruimd.
En gisteren heb ik de kast van zoonlief eens geordend. Ik doe dat nooit. Ik kom eigenlijk amper op hun kamers. Alleen om de was er neer te leggen en voor een kletspraatje als ze op hun kamer zitten. Bed verschonen, kast uitruimen, kamer op orde en schoon houden moeten ze helemaal zelf doen. Mag ook wel, ze zijn 17 en 18. Af en toe geef ik wel een seintje dat het bed verschoond moet worden. Dat wil nog wel eens vergeten worden. Het stofzuigen wordt ook vaak vergeten, maar stofwolken die dan ontstaan merken ze vanzelf. Daar ga ik niet over koeren. Ook niet over stoffige vensterbanken. Tijdens het kletspraatje op hun kamer haal ik soms wel het vingertje over een laag stof. Dat spreekt dan voor zich. Met mijn mond zeg ik er dan niet zo veel meer over.
Maar zoonlief had ik al eens aangegeven dat ik zijn kast eens zou uitruimen. Hij heeft de tijd gehad om het zelf te doen, maar daar is het niet van gekomen. Had ik ook niet verwacht omdat hij er in eerste instantie geen belang bij had. Weer even alles op orde leggen. Nu hij alles weer op soort en op echte stapeltjes heeft liggen, ziet hij wel hoe veel kleren hij eigenlijk heeft. Vooral sweaters en t shirts.
Ik heb die kast geordend omdat ik weer even die orde wil. Eens kijken of er dan nog wat plankruimte vrijkomt wat weer effectief gebruikt kan worden. Omdat we hier min of meer een harmonica gezin zijn, moet er wel eens ingeschikt worden. Dan heb je net alles wat uitgebreider en ruimtelijker en overzichtelijker weggezet, moet het weer bij en in elkaar gezet worden.

Wat doe jij nog op de kamer van je (bijna) volwassen kinderen? Zit jij ze flink achter de vodden om het netjes en schoon te houden of laat je dit min of meer aan henzelf over?

Van ruimen komt ruimen. Ik heb zo ondertussen hier al weer de nodige spullen die naar de kringloopwinkel kunnen. Een rieten mand met deksel,  twee aardewerk handen als boekensteunen, enkele klapstoelen, een handdoekenrekje of klein kapstokje en...dat is wat me zo te binnen schiet.
Bij de kringloopwinkel ga ik meestal ook zelf weer even neuzen. Zo kijk ik altijd even of ze nog Tupperware spullen hebben en ben ik op zoek naar 2 witte eethoekstoelen. Die wil ik op onze slaapkamer gebruiken en erbij pakken als we een groter gezelschap op bezoek krijgen. Op onze slaapkamer hebben we nu 2 stoelen staan, maar die zijn niet zo heel stevig. Die hadden we gekregen van de vorige bewoners. We hebben ze al wel weer steviger en veilig gemaakt, maar ik wil toch kijken naar stoelen die ook bij de slaapkamer passen. De stoelen verven is geen optie. Ik wacht even tot ik op een woensdag de beschikking over een auto heb, dan ga ik naar de kringloop aan de Fokko Kortlanglaan. Die zijn alleen op woensdagmiddag open. Ik ga daar graag heen. Het is er geen pronkzaal, maar wel voordelig. Als ze er dan witte eethoekstoelen hebben, dan kan ik ze ook meenemen. Het kan wel even duren voor we echt slagen voor 2 stoeltjes. Maar om zo even € 50,- tot €60,- neer te tellen per stoeltje vind ik echt te veel.