22 mei 2015

Een zelforganiserend team.



Een zelforganiserend team.

Voor ons team is t nu ook een realiteit. WE zijn een zelforganiserend team. Maar hoe ziet dat eruit? Waar gaat dat team naartoe? We weten het nog niet. We zijn met zn allen het water in gedoken, of geduwd. T is maar net hoe n ieder dat heeft ervaren. We zijn denk ik allemaal even kopje onder gegaan, boven gekomen en nu aan het watertrappelen. Veel gesparteld, zonder nog echt vooruit te komen.

Al in de eerste vergaderingen bleken we al watertrappelend dat in het water zijn door iedereen verschillend wordt ervaren; De een ziet het voor zich als een zwembad. Een zwembad, met een glijbaan en een duikplank. Al zijn de randen van het bad nog niet zichtbaar. Waar zijn de randen van het zwembad? Waar zijn de kaders?

Voor de ander is het water als de zee; Eén grote oppervlakte aan water. Zo ver als je kijken kunt. Je mag dus ook zo ver zwemmen als je kunt en wilt. Zwemmen in zee is wat enger als in een zwembad. Er is geen rand waar je je aan vast kunt houden. In zee kunnen stenen en zeewier op de bodem liggen en de stroming kan ineens onverwacht sterk zijn. Je kunt wel heel ver zwemmen zonder om de haverklap om te keren omdat je bij de rand bent gekomen. Je hebt er geen duikplank en glijbaan, maar in zee zijn er zoveel nieuwe dingen te ontdekken! 

We zijn nu nog aan het watertrappelen. Blijven watertrappelen is een heel vermoeiende zwemslag. Om vooruit te komen moeten we gaan zwemmen. Van zwemhouding veranderen en gáán. De een zal gelijk in borstcrawl gaan, de ander heel voorzichtig in schoolslag. Het is belangrijk dat dit ook mag en kan. Er is geen verplichte zwemslag. 
Wie gaat er mee zwemmen?




1 opmerking:

  1. Een duidelijk gevolg van de bezuinigingen in de zorg. Ondertussen is er op de werkvloer zoveel bezuinigd dat het onverantwoordelijk is om daar nog meer vanaf te halen. De leidinggevende laag is de volgende stap in de bezuinigingen. Eerst krijgen ze een uitbreiding van taken, en nog eens.... Denk dat ondertussen de meeste teams zelfsturend zijn ook al staan ze onder een leidinggevende. Maar als die er al is dan zie je hem/haar nauwelijks meer. Teken de petitie van de FNV voor de zorg, het gaat echt de verkeerde kant op in de zorg!
    Maar onderschat je team niet. Met elkaar kunnen jullie de oceaan overzwemmen. Ik werk in zo'n team en van mij mag er nog wel meer bezuinigd worden in de bovenlaag van de zorg. Absurd dat de gewone werknemer geacht wordt meer dan zijn kunnen te geven. Verzorgers zijn bereid ver, lees over hun grenzen, te gaan om het de cliënten naar hun zin te maken. Een eigenschap die bewonderingswaardig is. Alleen moet het niet leiden tot burn out of andere ellende.
    Staking is ons niet eigen.

    Groet, Roelie

    BeantwoordenVerwijderen