Verantwoord autorijden door ouderen

Hoe bepaal je wat nog verantwoord autorijden is? Hoe bepaal je dat voor een ander?

Bij een bepaalde hoeveelheid drank op is het niet meer verantwoord. Hier zijn wettelijke normen voor.
Je moet ook voldoende verstand hebben om de theorie en praktijk van het rijden te beheersen.
Heb je epilepsie dan worden er ook strikte eisen gesteld.
Maar hoe zit het met de ouder wordende autorijders?

Als je die vraag op een verjaardag neerlegt, dan is steevast het antwoord; Ouderen worden  toch gekeurd? Keuring voor ouderen gaan voor zover ik weet vaak om het reactievermogen, het gezichtsveld en inzicht in het verkeer.
Maar juist op hoge leeftijd kan de gezondheid snel veranderen, lees achteruit gaan.

Meer dan 645000 ouderen boven 75 jaar hebben nog hun rijbewijs. Het aantal 75+ met een rijbewijs is groeiend.
Maar de verkeersintensiteit óók. En de agressievere rijstijl in het verkeer óók. Of defensief, als dat minder erg klinkt. De techniek in de auto lijkt soms makkelijker te worden, maar is het voor ouderen niet altijd. Het wordt soms ook gecompliceerder. "Vroeger" deed je je autolampen aan of uit. Nu heb je dimlicht, stadslicht, groot licht, automatisch licht, dagrij licht.....En dat is alleen over de voorlampen. Bij het één is de verlichting achter wel aan, bij het ander niet.

Kunnen ouderen hierin mee?

Hoe bepaal je zelf als oudere of het nog gaat of niet meer? Want je wil niet zomaar je auto en je rijbewijs inleveren. Je levert dan veel meer in; Je eigen regie over je mobiliteit. Zelf je bezoeken afleggen, zelf je boodschappen halen, dus ook zelf uitkiezen wat je wilt kopen, en waar. Wanneer.

Hoe hou je je rijvaardigheid op peil? Enkele tips;
- Zorg dat je verkeerskennis op peil blijft. Elk jaar verandert er wel iets. Neem tijd om de veranderende verkeersregels op te zoeken en te leren. Dit geldt natuurlijk niet alleen voor de ouderen. Voor iedereen. Ik denk dat als iedereen die 10 jaar of langer zijn rijbewijs heeft, een theorie examen zou doen, een groot deel zou zakken.
- Vraag eens aan je huisarts wat die over jou en je medicijngebruik zegt over het autorijden. Wat doen je medicijnen met je?
- Heel regelmatig zijn er speciale rijlessen of rijtoetsen voor ouderen. Je kunt dan eens ervaren wat een instructeur over je rijden zegt. Hij heeft geen mogelijkheden je rijbewijs af te pakken, dus daar hoef je geen angst over te hebben.
- Hou er rekening mee dat je lijf ouder wordt. Dat merkt je ook bij het over je schouder kijken, reactievermogen, maar ook is je lijf zelf trager. Het andere verkeer is dat niet.
- Hoe is het met je zichtveld en gehoor? Hebben je ogen nog een brede blik? Hoor je alles nog goed?
-Hoe gaat het met het combineren van taken tijdens het rijden? Richtingaanwijzer, schakelen en voorsorteren tegelijkertijd?

Wat nu als pa of ma nog steeds wil autorijden?
Dat vind ik een hele lastige vraag.
Mijn pa heeft op n gegeven moment zijn rijbewijs voor auto ingeleverd en m omgeruild voor brommerrijbewijs. Op zijn snor-brommer toert hij nu in de buurt. Is toch minder snel als een auto. Heb je ook iets meer tijd om in te spelen op wat er op je af komt.
Schoonpa rijdt op zijn 85e nog auto. Geen grote afstanden. Naar het andere dorp, zo'n 25 km verderop. Daar wat boodschappen doen en dan weer terug.
Hij rijdt al wel minder dan enkele jaren terug. Toen waren het nog grotere afstanden. Ook rijdt hij al minder vaak. Alleen op goede dagen. Als zijn lijf in goede doen is. Maar is dat ook goed genoeg voor in het verkeer? Zou je als vrouw van, durven aangeven dat je je niet zo heel veilig meer voelt in zijn auto? Nog een stapje verder; Zou je dat aan je kinderen durven toegeven?
Schoonpa vindt zelf dat hij prima rijdt. Hij is levenslang beroepschauffeur geweest, dus hij weet t best. Vindt hij.
Als wij bij hem op bezoek zijn krijgt hij regelmatig hartkrampen. Hij duikt dan wat in elkaar om dat op te vangen. Soms gaat t zelf na een paar tellen over, soms heeft hij een pufje nodig. Hij zegt geen krampen te krijgen tijdens het rijden, want dan praat hij niet zoveel.
Ik vind het maar een eng idee. We proberen het tevergeefs wel eens ter sprake te brengen....
Andere zonen geven ook aan dat het pa's beslissing moet zijn. Dat zij hem t rijbewijs niet gaan afnemen. Wetende dat hij dan ook zijn mobiliteit kwijtraakt.
In het verzorgingshuis waar ik werk is ook een man die nog steeds heel boos kan worden op zijn zoons. Hij heeft het ook ervaren dat zijn zoons hem zijn rijbewijs afgepakt hebben. Terwijl hij nog best kon rijden. Zat ook alle dagen langs de weg. Dus hij wist t wel. Toch hebben zijn zoons zijn rijbewijs afgepakt. Die boosheid, dat verwijt is een blijvertje als je zoiets bij je pa zou doen. Maar aan de andere kant...
Als pa wel het gaspedaal indrukt in plaats van de rem? Of als de kramp hem tijdens het rijden overvalt? Wat dan? Zou je hiervoor de huisarts mogen benaderen? En eigen regie dan? Of houdt die op waar je mogelijk anderen in gevaar brengt?

Gelukkig vindt hij het nu steeds te koud om naar buiten te gaan. Hoeft die beslissing nog niet vandaag te vallen....

Heb jij wel eens voor dit dilemma gestaan? Hoe hebben jullie dit opgelost?