Schrijfmaatje, dank je wel! Nog steeds!

In het begin van de Corona uitbraak is er een tijd geweest dat veel mensen in isolatie zaten. Omdat ze bang waren om Corona te krijgen, omdat ze Corona hadden opgelopen of omdat het moest van de overheid. Als je hier aan terugdenkt komt er toch een verdrietig gevoel naar boven. Zó veel eenzaamheid en verdriet, onmacht en leed was er.

Het ouderenfonds had al snel een grandioos iniatief; Het schrijfmaatje. 

 

Vrijwilligers door het hele land schreven naar ouderen en zorginstellingen die hadden aangegeven hier wel interesse voor te hebben. Ik heb toen onze zorginstelling ook aangemeld. 

En wat hebben de vele kaartjes een hoop moois gebracht! We hebben ze rondgedeeld op de kamers, op de afdelingen, in de zusterposten, het restaurant.....

Wat kwamen er er een verhalen los.

Toen het ergste van Corona voorbij was is het project Schrijfmaatje een andere fase ingegaan. Kon je aangeven of je kaartjes wilde blijven ontvangen en de schrijvers konden aangeven of ze er mee door wilden gaan.

In de zorginstelling waar ik werk schrijft en tekent ons schrijfmaatje nog steeds door! Op elk kaartje zie je met hoeveel liefde en aandacht ze haar kaartjes maakt. Nog steeds worden haar kaartjes met heel veel plezier ontvangen! Nog steeds komen er mooie gesprekken los, emotie.

We hebben haar adres niet (meer) dus we kunnen haar niet rechtstreeks bedanken en laten weten hoe blij we nog steeds zijn met haar kaartjes!

 

Wie zou ons schrijfmaatje zijn? Is ze nog jong, of al wat ouder? We denken dat het een "zij" is, maar is dat ook zo? We weten wel dat ze uit Assen komt! Dat is al een begin.

 

We willen toch eens kijken of we de schrijfster kunnen vinden via de social media. Dit berichtje komt op verschillende plekken in het nieuws en we gaan eens kijken of we haar vinden, als ze gevonden wil worden. Wie weet wil ze gewoon lekker anoniem blijven schrijven en tekenen.

Dus deel dit bericht. Herken je jezelf of herken je het handschrift en weet je dat ze meedoet aan schrijfmaatje? Vraag of ze wil laten weten wie ze is. Dat kan zo bij de andere kaartjes in.

 

Of je je bekendmaakt, of anoniem blijft, bij deze willen we je laten weten dat je inzet nog steeds veel mensen blij maakt!

Wat is er toch aan de hand met onze boodschappenprijzen?

 

Wat is er toch aan de hand met onze boodschappenprijzen? 

Een bol wol voor mijn schoonmoeder waar ze "vorige week" nog € 1,99 voor betaalde, moest ik vandaag € 2,49 voor betalen. Voor een herenvest heb je toch wel wat bollen nodig. Word je vest gelijk een heel stuk duurder.

Met de prijs van € 0,39 tot € 0.43 in mijn hoofd voor een rol volkorenbeschuit vond ik de prijs bij AH van € 0.56 nogal prijzig deze week. Omdat de beschuit op was heb ik toen toch maar 1 rol meegenomen. Vanmorgen was ik ik de Jumbo en hadden ze deze keer wel beschuit op de plank staan. Ik kon de prijs niet zien, want op de kaartjes van het beschuit stond alleen het bericht tijdelijk niet leverbaar. Terwijl de rollen  er wel stonden. Omdat we nogal vaak misgrijpen met volkorenbeschuit had ik toch maar 2 rollen meegepakt. Na betaling zag ik dat ik er nu wel € 0,65 per rol voor had betaald! Voor het huismerk! Voor zoiets gewoons als beschuit. En zo gaat het met heel veel boodschappen. Je zult maar met een klein inkomen hebben en 3 kinderen. Hoe brei je dat dan rond?

 

Gelukkig houden enkele winkeliers geregeld acties met hun prijzen. 

Als je héél goed op de prijzen let kun je wel je voordeel halen. Neem nou zoiets als deodorant. Soms heb je acties van 1 + 1 gratis, maar als je dan omrekent naar de prijs per stuk is het nog niet echt heel erg goedkoop.  Andere keren, bij andere ketens heb je soms hetzelfde merk dan voor € 1,- per stuk. Dat is dan hèt moment om  eens flink in te slaan. En zeker van producten als deo, neem ik er dan gerust een stuk of 6 van mee. Heb ik er de rest van het jaar geen omkijken meer naar en heb ik het mooi voordelig. 

 

Deze manier van inkopen heeft wel 1 groot nadeel; Je voorraadkast staat soms wel erg vol. Of heb je net flink ingeslagen in diepvriesproducten, komt er nog iets voorbij waarvan je wel een budget-voorraadje wil. Zit je vriezer net bomvol. 

Ik zal je niet vragen of jij ook al heel prijsbewust boodschappen doet, ik denk dat niemand daar meer aan ontkomt. Het zijn niet alleen de boodschappen, maar ook je andere kosten. Gas en licht hebben 1 jaar maadelijks een prijsplafond, maar als je daar boven komt betaal je daarvoor toch het volle pond. De benzine is gelukkig wel een tijdje lager in prijs. Vanmorgen las ik op t bord van t benzinestation dat 't € 1,79 kostte. Benieuwd hoe lang dit zo blijft. 

Deze maand valt ook de jaarlijkse aanslagbrief van de gemeente op de mat. Ook maar weer afwachten wat die brengt. 

Een zuinige levensstijl levert wel steeds meer op zo; het scheelt als je onder het prijsplafond blijft, het scheelt als je niet elke 2 weken je container aan de weg zet, het scheelt als je in je stad makkelijker kunt fietsen dan autorijden.

Hoe ervaar jij dit allemaal? Lukt het rondkomen jou? Hoe doe jij dat? Laat je er dingen voor of doe je dingen anders? Wat doe jij anders? Kunnen wij er ook iets van leren?

Nèt aangekomen in Syrië, en gelijk volop aan de bak!

Zaterdag is ze eindelijk aangekomen in Syrië, mijn dochter. Ze werkte al wel wat langer voor ZOA in Syrië. Ze werkte online via beeldbellen en mailen vanuit Libanon. 

 

Ze kon het land nog niet in omdat ze er nog geen visum voor had. Nu dus wel. Haar 1e werkdag live in Damascus is waarschijnlijk wel anders verlopen dan ze zou verwachten. Zo zie je maar, wekenlang wachten op een visum, je reist het land innen en bam! Nu kan ze haar nieuwe collega's wel van dichtbij helpen, en doordat ze er online al werkte is ze al wel een beetje ingewerkt. (Denk ik)

 

Dochter is zelf niet wakker geworden van de beving, ze heeft er doorheen geslapen. Anderen werden er wel wakker van, want het is ook in Damascus gevoeld. Manlief was op dat moment met de auto onderweg naar Beiroet en heeft het ook gemerkt. 's Morgens heel vroeg is het lekker rustig op de weg.

Zijn familie in Libanon hebben de beving ook gemerkt. Zelfs daar helemaal is het gevoeld!

 

Juist doordat ze nét aangekomen was in Damascus wist ik toen ik het maandagmorgenjournaal hoorde wel gelijk op t zelfde moment dat ze nog niet in Aleppo zou kunnen zijn. Haar collega's die wel in Aleppo waren zijn ongedeerd, maar ook heel bang geweest. 

 

Voor mij als Nederlander, ik weet niet hoe een aardbeving voelt en welke angst het oproept als je het een paar keer hebt meegemaakt. Ik denk nu een beetje aan de oudere generatie hier; Werden vaak als kind bij onweer uit bed gehaald, als gezin wachtend met het kistje met de belangrijke paieren op de keukentafel tot het onweer voorbij was. Dan word je als kind heel bang voor onweer. Zo vermoed ik dat het ook voor aardbevingen zou kunnen zijn; als je er een paar gevoeld hebt en je ouders sleuren je uit bed om de straat op te gaan en daar de rest van de nacht af te wachten, je zelf elke trilling zult leren voelen.

Nu is het zo hard gegaan dat mensen niet eens de kans kregen de trillingen te voelen. 

Flats van 14 verdiepingen zakten als een kaartenhuis in elkaar. Terwijl zo goed als iedereen thuis lag te slapen. 

Hele dorpen zijn van de kaart geveegd. 

Als je de beelden ziet word je er stil van. 

Moedeloos misschien ook wel.

Maar dat hoeft niet. Je kunt de moed vatten om te helpen. 

Help mijn dochter (en haar collega's en met hen heel veel anderen) om te kunnen helpen! 

 

Ik probeer zo de link te delen waar bij je makkelijk kunt doneren. Juist aan ZOA, omdat zij er al werken en er de weg kennen. Letterlijk de weg, maar ook de mensen, de werkwijze en alles wat er nodig is.

 

Help ZOA helpen in Syrië

7 uur! Wakker worden!

 7 uur! Wakker worden!

 

Al een paar dagen word ik klokslag 7 uur gewekt door het gezang van een merel. Dat is zó mooi! Om 7 uur hoef ik het bed nog niet gelijk uit, dus kan ik even blijven liggen en meeluisteren.

Na een minuut of tien komend de kauwen overleggen in de boom voor het huis. De merel is er dan al weer vandoor. Soms gaat t er steeds feller aan toe. Dan luistert het ook niet echt lekker meer, het gaat dan over in geschreeuw. En heb je wel eens 's morgens vóór half 8 schreeuwende kauwen gehoord? Ben je vast niet echt blij mee.

Dan is het maar net wat je er in je gedachten mee doet. 

Ga je je ergeren aan die schreeuwende kauwen of hou je het genieten vast van die zingende merel. 

Ben je blij met het gezang van die merel of trek je je kussen over je hoofd omdat dat beest veel te vroeg herrie loopt te schoppen?

Die merel maakt het mij makkelijk om van de merel te genieten! Zolang de kauwen zamen wat zitten te keuvelen vind ik het ook wel grappig om naar te luisteren, het heeft wel iets liefs, iets gezelligs, iets kneuterigs.

 

Wat doe jij met wat er op je af komt?

Hier heb ik het nu natuurlijk alleen over de merel en de kauwen, maar je kunt het veel breder trekken; Waar laat jij je door beinvloeden? Wat laat jij bij je binnenkomen? Wat geef jij de ruimte in jouw gedachten? Wat doe jij met wat je in je omgeving ziet? Wat doe jij met wat jou of je omgeving overkomt?

 

Krijgen de krijsende kauwen snel de overhand in je gedachten of lukt het je om te blijven genieten van de merel?

Hee, hallo. We hebben elkaar lang niet gesproken, hoe is het met je?

Hee, hallo! 

We hebben elkaar lang niet gesproken! Hoe is het met jou? 

Had jij het ook zo druk met alles? Tjonge wat is de tijd gevlogen! Zo ineens is zelfs de eerste maand van het nieuwe jaar alweer half voorbij. 

 

Wat is er veel gebeurd in de afgelopen maanden. 

We hadden een korte vakantie begin december;

In die vakantie werd ik ziek en herstel duurde langer dan gewoonlijk. Ook dat hoor je veel van anderen. Ben jij nog vrij gebleven van de griep, Corona of verkoudheid?

 

We hadden de feestdagen als verjaardagen, sinterklaas, kerst en jaarwisseling. Mooie dagen. 

Er waren moeilijkere dagen, waarin we binnen 12 dagen 3 mensen uit onze omgevening moesten begraven. 

En er waren gewone dagen waarop je werkt, kerkt, de was en de boodschappen doet. 

 

Soms druk bezig met het verder ontdekken in mijn nieuwe vrijwilligerswerk in de kerk. 

Contakten met familie,vrienden en anderen. Ouders en kinderen die komen logeren geven een gezellige drukte.

Bijzondere dagen omdat mijn dochter appte dat zij toch een weekje kon komen logeren! Haar man mocht niet mee, hij kreeg geen visum voor Europa. Daar zijn ze nu nóg steeds mee bezig en dat kan nog maandenlang duren. Hiervoor wil de IND nu álles van ons weten. Nog net niet onze pincode, maar wel hoeveel we verdienen, waar we werken, wat onze relatie is met onze schoonzoon.... Wat denk je zelf, we zijn bij hun in Liberia geweest, in Libanon en nu zouden we graag zien dat onze dochter en hij nu eindelijk eens bij ons komen. We hebben hen vorig jaar al zelfs officieel uitgenodigd, maar hij mag nog steeds niet komen.

En dan heb ik het alleen nog maar over de dingen die ons als gezin aangaan. 

In Nederland en de wereld is ook heel veel gebeurd; De oorlog in Oekraine duurt voort. In China leefde Corona weer explosief op. De gas- en energieprijzen zijn omhoog gevlógen, net als de boodschappen en eigenlijk alles waarvoor betaald moet worden. Dit heeft iedereen ook wel min of meer in zijn greep. Ik heb ook vaak met de gedachte gespeeld om hier over te schrijven, of bespaartips te geven. Maar ja, je kwam het op zó verschrikkelijk veel plekken tegen, dat ik me afvroeg of ik daar dan nog wel iets aan kon toevoegen. Dus heb ik me hierover een poosje kalm gehouden.

Ik weet wel, iedere blogger, vlogger of hoe je ook iets met social media doet heeft zijn eigen netwerk(je). In je eigen netwerk(je) kun je dus best wel eens iets nieuws brengen, soms zonder dat je door hebt dat het voor de lezer wel iets nieuws is. 

Nu het nieuwe jaar al weer "ruim" 2 weken oud is wil ik weer vooruit kijken verder het jaar in. 

Met collega's zijn we al weer druk aan het plannen en verschuiven voor de vakantieplanning; Wie gaat er wanneer. Van onze 4 ingeplande weken heb ik er al 3 verschoven. Zelf ben ik niet van zo vroeg plannen, maar ja, je moet afstemmen met je collega's en als die wel vroeg zijn kun je 2 dingen doen; onderling afstemmen of er omheen plannen, dus vakantie nemen als je collega's geen vrij nemen. Of we weg gaan en waarheen, daar hebben we nog geen plannen voor. Heb jij dat al concreet? Na Corona merk je dat meer mensen later plannen, want wie weet... We zijn de wereld veel minder onbevangen gaan bekijken. We beseffen met elkaar veel meer dat het allemaal niet zo maakbaar is dan we tot enkele jaren geleden dachten.

Mijn bloggen is er in de afgelopen maanden helaas niet van gekomen. Ik merk wel dat er lezers zijn die m'n stukjes gemist hebben. Dat ga ik komen jaar helemaal goedmaken! Dat ben ik in ieder geval wel van plan. Maar ja, ik schreef net dat niet alles maakbaar is. Dus ik ga hier ook geen beloften zwart op wit doen dat ik komen jaar meer van me laat horen. Waar zou je over willen horen trouwens? Zijn het juist de tips vanuit allelei invalshoeken? Zijn het juist de verhalen over mijn dagelijkse belommeringen? Of wat meer filosofische beschouwingen?  Mijn relatie met God? Creatieve tips? Laat t me maar weten.

 

Ik denk dat het weer heel breed blijft, zo ben ik. Nee dat bedoel ik niet. ;-) 

In centimeters ben ik gelukkig al ietsjes minder breed. 

Mijn andere voedingspatroon gaat goed. 

In het afgelopen jaar heb ik met succes fysio gehad ivm artrose in mijn knie. 

Dus nu wil ik nu wat kilo's kwijt om verergering te voorkomen.

Ik ben breed in mijn belangstelling en hoop die ook met jou te delen komend jaar.

De VEGAN kerststol van de Aldi, heerlijke Kerststol zonder melk.

 

Ik ga toch maar eens een beetje onbetaalde reclame maken voor de Vegan kerststol van de Aldi. 

Ik hoor van medewerkers dat ze niet zo hard gaan. Vegan klinkt ook wel een beetje als ver van je bed show als je gewone kost eet. 

Terwijl ik heel zeker weet dat er heel veel mensen rondlopen die geen melk willen of mogen gebruiken, (net als manlief). Als je geen melk mag dan is krentenbrood eigenlijk altijd taboe. Ik heb nog geen krentenbrood of rozijnenbrood gevonden zonder melk of melkeiwit. Er zit vrijwel altijd melk of melkeiwit in om het een beetje romig te laten smaken. Dan kun je nu je slag slaan bij de Aldi, want in deze stollen zit het niet.

Wij hebben ze zelf geproefd en ze smaken prima! De spijs is iets droger dan in de andere stollen, maar het is goed te doen. In het brood zelf proef je geen verschil. 

Dus mocht je iemand weten die geen melk mag, attendeer hem of haar dan op dit brood, of; Neem er zelf eentje voor ze mee. Leuke verrassing!

Zelf gerepareerd! De regenton.

Al weer een heleboel jaren geleden kon je bij de gemeente goedkoop (met subsiedie) een regenton kopen. Was een promotieactie, goed voor het milieu. Ik heb nog steeds veel plezier van de ton. 

Er zijn wel onderdelen die in de loop van de jaren broos en proeus zijn geworden. Vorig jaar zomer het kraantje onder aan de ton. Nu was de beurt aan het afvoerpijpje bovenaan de regenton. Was gewoon aan het verpulveren. Het kraantje heeft het meeste te lijden dus ook wel logisch dat die het eerste versleten was. 

Ik vind dit soort reparatieklusjes altijd een leuke uitdaging. Zo ineens krijg ik een bevlieging en ga ik dit soort klusjes oppakken. Echt leuk om te doen. Nog leuker als het dan ook goed lukt!

Vandaag is het ook gelukt!

Zo zaf het er uit voordat ik er aan begon. Je ziet het, het plastic breekt spontaan af. Ik hoef er niet eens kracht op te zetten.

Bij het losschroeven van de slang brak het nog verder af. Achter een grote tentenwinkel bij ons in de buurt zit een winkel waar ik de vorige keer goed geslaagd ben voor het kraantje, dus ben ik daar vandaag weer heen gefietst. Ik moest €10.55 betalen voor alle onderdelen.

Weer thuis ben ik aan het breken en schuren gegaan. Je moet t breken ook wel een beetje voorzichtig doen, want als je teveel afbreekt moet je al het andere er ook afvijlen. Het gat in de groene ton moest ik met een half ronde vijl iets groter maken. daarna moest ik het witte stuk plat schuren. Dat ging niet met een vijl. Met alleen een stukje grof schuurpapier om mijn vingers ging het ook niet zo lekker, dus gebruikte ik de bevestigingsring als schuurblok. Schuurpapiertje om de ring en draaiend schuren. Toen alle wit egaal plat was kon ik de onderdelen in elkaar schroeven, nieuwe tuinslang eraan en klaar is kees! Ehm, ikke dus.

 Wat voelt dat goed als je zo'n klusje klaart! (Veel leuker als een nieuwe ton kopen.)