Nooit gedacht..... Dat ik sporten nog eens leuk zou gaan vinden!

 

Begin ik dit stukje over hoe ik als kind de gymles ervaarde? Of lees; onderging? 

Dan haak je al snel af met lezen. Een verschrikking vond ik het!! Een angstig kind was ik met gym, langzaam en steevast als laatste gekozen.

Nu ben ik inmiddels 59 geworden en er zat al een tijdje een stukje in mijn hoofd om aan jullie te vertellen hoe ik sporten leuk ben gaan vinden! Ik had dit echt niet zien aankomen!

Als ik niet begin over mijn kindertijd, dan wil je misschien wel weten hoe ik dan toch nog begonnen ben met sporten? Wat bracht mij ertoe? 

Artrose. 

Ik kreeg heel veel last van mijn rechter knie. Echt zoveel dat ik er niet van kon slapen, 's morgens me echt moest vasthouden aan de trapeleuning omdat ik het gevoel had door mijn knieën te knikken. Ik begon elke beweging te vermijden, lopen al helemaal.

Dan kom je bij de huisarts terecht, die stuurt je door voor steunzolen en fysiotherapie. Matige Artrose. Ik was toen 57, volgens de fysio wel vrij jong voor deze klachten. Met de steunzolen en een tijd fysiotherapie knapte het wel op en werd de pijn minder. De fysio houd een keertje op, en wat doe je daarna?

Bij de fysio kon ik ook terecht voor een sportgroepje. Gelijk aangemeld, want naar een sportschool gaan, waar allemaal jonge meiden in zo'n strak pakje rondhuppelen, dáár zag ik mij toch echt niet tussen lopen. Dat sporten ging me in het begin echt niet goed af. 

Eén van de oefeningen is de lungewalk. Dit is een stap voorwaarts doen en dan met je knie van je andere been naar beneden gaan. Ik kukelde steeds om. Geen greintje balans. 

Ik kreeg op n gegeven moment zelfs 2 stokken aangeboden voor het evenwicht. Maar goed, in het groepje voelde ik me veilig genoeg om er mijn beginners gestuntel rustig te verbeteren. En dat lukte! 

 

Ken je de uitdrukking "voortschrijdend inzicht" ? Ik bleef wekelijks sporten en deed soms regelmatig, soms slechts af en toe, ook thuis oefeningen om mijn spieren rondom mijn knie te versterken. 

 

Het eerste nieuwe inzicht kwam al snel; Ik stopte met het gebruiken van de electrische fiets in de stad. Het is natuurlijk een beetje vreemd als je al fietsend op een gewone fiets ook je beenspieren kunt versterken en je dan op een electrische fiets stapt waar je beenspieren het veel gemakkelijker hebben. De electrische fiets is nu voor de langere afstands-fietstochten met manlief. 

Het volgende inzicht had ik al wel heel wat jaren; Ik ben te zwaar.... Elke kilo overgewicht rust natuurlijk ook op mijn knieën. Bij elke stap opnieuw.

Nu kan ik schrijven; Ik was te zwaar. Inmiddels ben ik bijna 9 kilo afgevallen.

Het sporten vind ik inmiddels leuk om te doen! Telkens ontdek ik tijdens het sporten nieuwe dingen en ik merkte dat er dingen bij zijn die ik leuk vind om te doen. Zo gaat het hoepelen met zo'n verzwaarde hoepel me verrassend goed af. Nooit verwacht. 

Vorige maand waren we met de sportgroep in het bos en stond daar zo'n buikspierbankje. Zo eentje waarbij je je voeten ergens onder klemt en je dan achterover gaat, nog verder achterover dan horizontaal. In de sportgroep ben ik die uitdaging wèl een keertje aangegaan en merkte dat ik t kon! Anders zou ik hier echt met een hele grote boog omheen zijn gelopen.

In de laatste les heb ik het toch weer eens geprobeerd om te hardlopen op zo'n band. Na een eerste mislukte poging lang geleden ging het nu vrij goed. Voor herhaling vatbaar.

 

Manlief en zoonlief probeer ik nu ook aan het sporten te krijgen. Ik ben het voorzichtig een beetje aan het promoten, tot nu toe met weinig succes. Maar ja, bij mij werkte het ook niet als een ander mij zou aanraden om meer te gaan sporten. 

Bij mij moest mijn eigen lijf het mij vertellen. En dat heeft het gedaan. Net zoals mijn lijf mij nu verteld dat ik veel meer kan en leuk vind dan ik ooit had verwacht.

Moestuinstruggels.

Heel trots zou ik een foto kunnen latenzien van die ene krop Broccoli die  er goed uitziet. Om zó in te bijten. Deze foto dus;

Broccoli schijnt moeilijk te telen te zijn. Dit jaar heb ik de eerste broccoli die er bijna net zo uitziet als in de winkel. Ietsjes kleiner. Net als biologische broccoli, die is in de winkel ook kleiner. Ik heb op de broccoli geen gifhoeven gebruiken.       

 

Misschien had ik dat wel moeten doen op mijn appel? 

Het is de rode vanBoskoop, 

maar er zijn beestjes die deze appels ook erg lekker vinden.

Veel appels zijn hierdoor aangetast. Google weet een boel, 

maar daar is het antwoord dan vaak weer een of ander prijzig chemisch middeltje. Een middeltje tegen het één, weer een ander middeltje tegen 

het ander....

 

Ik wordt er wel eens moedeloos van; Bladroller, meeldauw, roest, wormen en rupsen, ...

 

Op andere dagen word ik weer helemaal happy, want dan oogst ik mijn 1e courgette! Vervolgens groeit de 2e courgette maar half en komt er daarna geen courgette meer aan. 

 

En dan hoor je andere moestuinders vertellen dat ze wel 20 pepertjes aan hun planten hebben, waar ik al blij was met 5 pepertjes. (waarvan ik niet eens weet hoe of waar ik ze kan eten. (Paarse pepertjes?)

Ineens ben je dan toch ineens een beetje minder blij. 

Waarom, waardoor is er zo weinig groei in mijn tuin? Bemest ik niet vaak genoeg? Is mijn grond vervuild? Te veel of te weinig kalk? 

Anderen zijn al groenten aan het inmaken die bij mij nog stééds in een beginfase blijven hangen.

Dus vandaag van mij geen succesverhaal, wel frustratie. Het moestuinieren is niet altijd rozengeur.

Gehaakte deken om onder weg te kruipen op de bank.

 Ik had t me nog zó voorgenomen; ik maak geen grote projecten meer om zomaar weg te geven. Heb ik t tóch weer gedaan. Een hele deken gehaakt en weggeven om onder weg te kruipen op de bank. 

 

Ik liet me bij mijn zus ontvallen dat ik bij tv kijken wel eens het mobieltje pakte voor een spelletje, maar daar eigenlijks nik aan vond. Ik heb dan liever eenhaakwerkje. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Dan haak je voor mij toch een dekentje voor op de bank? 

Ehm, ja, .....daar denk ik nog even over.

 

Na een paar dagen belde ik haar dat ik het toch wèl wilde doen. Zo is ze op haar brommer naar Harderwijk gekomen om samen het garen en de kleuren uit te zoeken. De wol die ik in gedachten had bleken ze al niet meer in haar kleurtjes te hebben. 

Nu is het een katoenachtige deken. Wel in haar eigen kleurtjes.

Al snel had ik de eerste lapjes af. Deze foto heb ik haar nog wel laten zien. De rest moest een verrassing blijven. Cadeautje voor haar verjaardag. 

Lapje voor lapje werd de deken groter. Is zo fijn om tijdens het tv kijken of muziek luisteren lekker te haken. Niet al te ingewikkeld. En zo lapje voor lapje gaat het ook ineens heel snel, toch wel.

Nu is de deken af en heeft ze 'm inmiddels gekregen. Wat vond ik het leuk om te doen! Ik vond het niet eens moeilijk om er afstand van te doen. Ik heb 'm met liefde weggegeven. 

Een cadeautje voor haar verjaardag. Daarom kon ik m jullie nog niet laten zien, want dan liep ik de kans dat zij ook door zou krijgen dat ie al snel af zou zijn. Zij dacht dat het misschien wel winter zou worden voor het af zou zijn. Valt dat eventjes een paar maanden mee!

Dus nu kan ik 'm jullie ook laten zien;

Dit is een foto die ze me zelf stuurde, vandaar dat de kleuren iets anders uitkomen.

Deken is met liefde weggegeven, inmiddels heb ik weer een ander klein projectje waar ik mee bezig ben:

Dit gaat een klein tasje worden, precies groot genoeg om er 2 telefoons (om er op mijn werk de werktelefoon en privetelefoon) in te doen. Is heel snel klaar. Ik heb hier geen patroon van, doe ik op gevoel. Maar vraag t me gerust als je wilt weten hoe ik dit doe, mocht je er ook 1 willen maken.

Recept Bananencake. Met variaties op het recept.

Gisteren gebakken; een bananencake. Met heerlijke abrikozen, hazelnoten en rozijnen. 

Een gezonde bananencake. Ik zeg dat nu pas, want als ik dat als eerste geschreven had, waren er vast al mensen afgehaakt. Gezónd, Bah! Dan zal er vast wel geen....(roomboter en suiker)  inzitten. En dat klopt.

We hadden 2 bananen op de fruitschaal liggen waarvan de schil al aardig bruin geworden was. Ik vind de bananen dan veel te zoet geworden om ze nog zo uit het vuistje te eten. Banaan aan de vogeltjes voeren is ook niet zo'n succes, en om ze zo in de kliko te gooien vond ik ook zonde. En we hebben allemaal wel eens gehoord over bananenbrood of bananencake. Dus heb ik even gegoogled. 

Ik heb een heerlijk recept gevonden. Ik heb me niet helemaal aan het recept gehouden. Ik geef jullie het recept met mijn twist erbij. Ook jij kunt er weer van alles aan veranderen. Leg ik je zo uit. EErst hoe ik het gemaakt heb;

Recept Bananencake

3 eieren

2 of 3 bananen ( ik had er maar 2, dus heb er 2 gebruikt)

1 flinke theelepel kaneel

150 gram havermout

1 theelepel bakpoeder

1 eetlepel zelfrijzend bakmeel

75 gram rozijnen

handvol hazelnoten in grove stukken gehakt

handvol abrikozen, in stukjes geknipt ( ik knip ze altijd, met de keukenschaar, gaat makkelijker dan snijden)

snufje zout

Oven voorwervarmen op 180 graden.

Leg een stukje bakpapier in de ingevette cakevorm en laat de zijkanten er wat uitsteken, dan kun je 'm straks zo uit het blik tillen.

Ei, bananen, kaneel en zout in de blender of keukenmachine, met messen mixen.

Voeg de havermout, zelfrijzend bakmeelmeel en bakpoeder toe. De havermout hoeft niet helemaal fijngemalen te worden. Deze mag een beetje zichtbaar blijven. Wil je dat niet , moet je even door blenden.

Roer er met een lepel de rozijnen, abrikozen en noten door.

45-60 minuten bakken in de oven.

Tijdens het afkoelen kan de cake weer wat inzakken, dit is normaal.

Variaties;

Voeg een kneepje of paar lepels honing toe voor wat extra zoetigheid.

Voeg naar eigen smaak andere ingredienten zoals pompoenpitten, lijnzaad, cranberries of noten toe. Hou je niet van abrikozen of heb je die vandaag net even niet in huis, doe je ze er gewoon niet in.

Je kunt er ook een marmercake van maken; neem de helf van het beslag en doe hier een lepel cacao doorheen. Doe beide helften deeg beurtelings in het cakeblik.

Eet smakelijk!

We hebben het hier thuis allemaal al geproefd. Zoon vond t prima te eten, zolang ik maar niet altijd alternatief ging bakken. Volgende week gewoon perzik-plaatcake  of zo?

Eenvoudig je Oleander vernieuwen

Mijn Oleander was niet meer om aan  te zien. Veel bruin blad en blad met zwarte randen. Vorstschade. Er zat alleen nog maar wat blad in de toppen. 

Gelukkig hebben we tegenwoordig Google. Zo las ik ergens dat je vrij veilig de Oleander terug kunt snoeien. Dat heb ik toch maar geprobeerd. Zo was het ook niks en werd je niet meer blij van het zien van deze plant.

De snoeischaar gepakt en alle takken afgeknipt. En toen werd het spannend. Zou het iets gaan doen? Of heb ik nou mijn plant helemaal vermoord?

 

Ik heb 'm dus niet vermoord. Na korte tijd kwamen er voorzichtig wat sprietjes aan de takken.

Zó ziet het er vandaag uit! Veelbelovend toch?

Bessen plukken in het wild!

Vanmiddag heb ik een uurtje bessen geplukt. In het wild. 

Nou ja, en béétje wild. 

Bij ons in de stad, in een andere wijk staat een openbare fruittuin. Met bessenstruiken, fruitbomen, notenbomen en een theehoekje. Vorig jaar heb ik hier ook geplukt. 

Heb ik de bezoekers van mijn werk gevraagd over het hoe en wat over kruisbessen om de volgende dag snel terug te gaan om ze te plukken. Toen was ik te laat en waren echt alle kruisbessen geplukt. Alles!

 

Vandaag heb ik  wat Aalbessen, Kruisbessen en Zwarte bessen geplukt. En er nog veel meer laten staan. Eerst maar eens kijken wat ik er mee kan. Ideeën genoeg! Jam maken, in cakejes of plaatcake, gewoon in de ochtendyoghurt, in vanillevla, op ijs, of zó uit het vuistje.

Die Kruisbessen en Zwarte Bessen heb ik wel eerst al plukkend geproefd. Bessen plukken om thuis te ontdekken dat ik ze ronduit vies vind is niet handig. 

Het is zo'n ontspannend werkje dat plukken. Alleen daarom al is het leuk om te doen. 

Heb jij in jouw omgeving ook zo'n plek? 

 

Soms heb je kwekerijen waar je ook zelf kunt plukken en waar je vervolgens per emmertje of zo afrekent. Maar eerlijk gezegd vind ik dit lang niet zo leuk. Zo langs het fietspad een emmertje bessen plukken  en vriendelijk naar verbaasde voorbijgangers groeten. Geinig. Al zullen er ook zijn die t wat raar vinden dat ik daar zomaar pluk. Maar het mag daar echt hoor.

Binnenkort ga ik met een collega lekker het bos in, bosbessen plukken. Hebben we ooit eerder gedaan met nog een andere collega erbij. Was zo gezellig! Krijg je al zin om ook eens een uurtje te plukken? Moet je eens doen!

Knoflookoogst. En meer!

Zoals je inmiddels weet probeer ik van alles uit in mijn tuintje. Zo heb ik lang, heel lang geleden eens een paar teentjes knoflook in de grond gestopt onder de appelboom tussen de aardbeien. Ik denk dat ze er wel 2  winters gestaan hebben. En nu is het juni en hebben we geoogst!

We hebben ze nog niet geproefd. Ben wel benieuwd of en hoe ze zullen smaken. 

Iemand hier al meer ervaring mee?

De kruiden groeien ook als een tierelier. Ik hou royaal aan voor vers gebruik, maar knip nu ook geregeld af om te drogen voor later. Bieslook, Peterselie, Rozemarijn, Selderij. Zou je Maggiplant ook kunnen drogen? Ik knip wat steeltjes bieslook, of blaadjes van de andere kruiden klein en leg die tussen 2 vellen keukenpapier op een taartrooster te drogen. zo kan er van alle kanten lucht bij zonder dat er stof op kan komen. Met deze warmte zijn de kruiden al na een paar dagen droog en kunnen ze het potje in. De zelf gedroogde kruiden ruiken veel sterker dan de gekochte! Kan ik er de hele winter nog lekker mee kokkerellen.

Van mijn zus had ik een zaailing van courgette gekregen.  Tijdens de vakantie is de plant zo'n beetje ontploft en nu is de eerste courgette dan echt in de maak.

Ik had zelf 1 komkommerplantje en kreeg er van mijn zus ook 1, want de mijne stond wel erg zielig te zijn in de volle grond. Ervaring van vorig jaar heeft me geleerd dat slakken wel héél erg gek zijn op jong komkommerblad, dus had ik ze afgedekt met een kap. 

Tevergeefs.

 

Eén plantje toch opgegeten door de slakken of ander gespuis,  en eentje over. Dus die toch daar maar weer weggehaald en in een grote pot op het kastje gezet.  Al is er door het vele verpotten wel enige groeivertraging opgetreden. Nu gaat het goed.

 

Met de donkere krulsla gaat het goed en hebben we al wat van op. De andijvie schiet door nog voor ze volgroeid zijn, door de warmte. Die kan ik volgende week wel uit de tuin halen, net als de tuinbonen. Ik denk dat ik wel 3 tuinbonen er aan heb hangen. 

In de voortuin is er weinig fruitoogst te halen dit jaar. Ik denk dat ik er met een beetje geluk een handvol rode besjes uithaal. Geen appels en peren dit jaar uit de voortuin. Achter lijkt het wat beter te gaan en groeien er enkele appels en peren aan de boom. Niet overdadig, maar ze groeien er!

 

Op de meest onmogelijke momenten denk ik eraan dat alles weer eens bemest moet worden. Maar met die hitte en droogte wil ik daar een beetje voorzichtig mee zijn. Ben bang dat het anders te scherp wordt voor jongere plantjes. Ik wist dat er regen aan kwam, dus had al een paar keer bedacht dat ik vlak voordat het gaat regenen even bemestingskorrels moet strooien. Daar dacht ik zelfs gisternacht nog aan. Gistermorgen dacht ik er pas aan toen ik weer op mijn werk was. Toen ik een half uurtje thuis was dacht ik er niet aan en  weer later op mijn werk.....kwam de zo gewenste regen. Toen ik naar huis ging was het weer helemaal droog.