Werkplezier

Werkplezier. 10 tips om je werkplezier te verhogen. Dit staat in de kop van de nieuwsbrief van de PGGM. In 10 stappen inzicht in jouw werkplezier.

Na het lezen van de eerste vragen ben ik al snel afgehaakt. Het plezier in het werk is gewoon even wat minder. En deze tips of inzichtvragen veranderen daar nu even niets aan. Ik weet wel waar t m aan schort.

Begin deze maand had ik een interne sollicitatie op het werk. Ben m niet geworden. Daarna moesten alle collega's die niet hadden gesolliciteerd of die m ook niet geworden waren, gaan speeddaten. Iedereen moest 3 x 10 minuten met 3 verschillende persoon praten over arbeidstechnische voorkeuren, visie en ondernemerschap. Wie van de collega's we ook spraken, allemaal hadden we of slecht geslapen, of buikpijn van de zenuwen.
Enkele dagen later hoorden we dat nagenoeg alle stadgenoten gewoon in deze stad mochten blijven werken. Dus geen gedwongen overplaatsingen. Gedwongen ontslagen waren al niet meer aan de orde gelukkig. Wel hadden we zoiets van moest die speeddate dan wel op deze manier? Het gaf een hoop stress vooraf en iedereen blijft.

Nu gaan we door naar de volgende ronde; Alle stadgenoten worden bij elkaar geroepen en gaan we zelf 2 nieuwe teams samenstellen. Dat idee vind ik ook heel spannend. Natuurlijk zullen er wel kaders omheen gebouwd zijn in die zin dat niet alle grote contracten op 1 plek mogen, en er een evenredige urenverdeling en poppetjesverdeling moet komen.
Ik ben helemáál niet gecharmeerd van het idee zelf samenstellen. Het roept bij mij associaties op van de gymlessen van vroeger; die moet erbij want die is goed, en die niet want die kan er niks van. Of die willen we niet want die is stom. Om maar even in de kreten van toen te blijven. Natuurlijk zijn we nu volwassenen, maar eerlijk gezegd denk ik dat het mechanisme eigenlijk nog net zo werkt. Alleen noemen we het nu indelen op basis van competenties en kwaliteiten. Hoe beoordeel en waardeer je die trouwens?
En dan zijn er teams bijgekomen en hen kennen we helemaal niet. Hoe beoordelen we haar dan op haar kwaliteiten en competenties? Hoe weten we waarin zij een aanvulling kan zijn in het team? Wat zal het voor haar moeilijk zijn..De meesten kennen elkaar en zij zijn er als een klein team bijgekomen. Hoe moeilijk kan het zijn om min of meer noodgedwongen (door de reorganisatie) in een nieuw team te stappen?

En dan is er ook de onzekerheid over hoe willen ze nou precies dat we gaan werken? We moeten van het nieuw samengestelde team  een zelforganiserend team gaan vormen. Hoe gaat dat er uit zien? Wat wordt er van ons verwacht? Hoe gaat de taakverdeling er straks uit zien?
In april moet alles vorm gaan krijgen.

In maart en april hebben wij tijdelijk invalwerk op een andere locatie erbij gekregen omdat 2 collega's al iets anders zijn gaan doen. Waren we in januari van werken onder etenstijd af, hebben enkele teamleden en ik het nu tijdelijk weer terug. Ik ben eerlijk gezegd wel een beetje aan t aftellen dat ik er weer af ben. Ik had minstens een jaar niet op deze locatie gewerkt en moet er nu tijdelijk ineens invallen. 

Kort na het sollicitatiegesprek....ja ná het gesprek....ben ik gaan bidden. Niet zozeer of IK aangenomen zou worden, maar wel of ik op een plek zou komen waar ik het meeste zou kunnen betekenen voor de mensen om mij heen.  Maar hoewel ik dat echt zelf en bewust heb gebeden, ben ik er zelf toch nog heel erg onrustig onder.

Al deze dingen bij elkaar maken toch dat ik mijn werkplezier wat verloren ben. Ik hoop dat al het nieuwe en nu nog onbekende straks toch weer gaan leiden tot uitdaging en voldoening in het werk.