12 augustus 2017

Terugblik en plannen volgende week.

Weer terug op de blog. Het is bij veel mensen wat stiller op de blogs of facebook; Vakantie.
Wij hadden een andere reden waarom het wat stiller was. De vader van manlief is overleden.

Nu zijn we al weer een twee weken verder en het leven gaat door. In een sneltreinvaart kan ik wel zeggen. Dat zul jij ook wel herkennen. Tjonge wat gaat alles snel!
Komt denk ik ook doordat er zoveel gebeurt.

Ook leuke  dingen!
Met zoon ben ik afgelopen maandag naar Rotterdam geweest om zijn nieuwe kamer te bekijken. Hij trekt bij 2 vrienden in zodat ze met zijn drieën een huis delen. Zeker voor zoon een ideale oplossing; Hij hoeft alleen zijn kamertje maar in te richten, alles is er verder al. In zijn kamer ligt al goede vloerbedekking. Er is een compleet ingerichte keuken, in de douche staat een wasmachine en droger. Hij heeft wel een kamer zonder 1 rechte muur. Allemaal schuine hoeken. Maar wel met een raam, waarin je zelfs lekker in de vensterbank kunt zitten.
De supermarkt is 200 meter verderop. Hij woont straks in Rotterdam Noord. De stad van zijn favoriete voetbalclub. Ik vermoed dat hij dus wel snel een seizoenskaart zal willen aanschaffen.
En ik blijf nu zitten met wel 5 dozen vol spullen die ik in de loop der jaren voor de jongste twee bewaard had. De dochter wil het niet en de zoon hoeft het niet. Ik bewaar het niet langer. Het gaat allemaal weg! Nee, niet naar de container. Eerst komt het een en ander in de familieapp "Ik ruim op". Wat er overblijft bekijk ik of er bingoprijzen bij zitten voor op mijn werk, of verkocht kan worden. Daarna gaat alles naar de kringloopschuur of komt het in dozen op mijn werk te staan voor de najaarsmarkt. Ik weet niet of er dan een rommelmarkt gepland staat.

Soms heb ik ook momenten van grote vermoeidheid of matheid. Ik  kan het niet goed omschrijven. Op dit moment heb ik er geen last van en zit manlief naast me te puzzelen. Afgelopen week had ik het wel. Ik heb dan ook tegen iemand die ik sprak verzucht dat ik weet dat God ons anker is, maar dat ik als werker op dat schip in de storm me bekaf werk. Dat ik doodmoe ben van al die stormen waar we steeds opnieuw inkomen. Dat we uitkeken naar een moment van rust, straks weer met zijn tweetjes in huis. En nu lijkt de onrust en storm alwéér op de deurmat te staan. Eentje bij de voordeur en eentje bij de achterdeur!

Ik heb nu tijdens het typen en andere computerklusjes die ik hiervoor heb gedaan op de achtergrond Youtube aangezet met 100 Praise & Worshipsongs. Dit doet zo goed! Ik was even vergeten hoe een positieve invloed deze muziek heeft! Manlief zit zelfs mee te fluiten tijdens het puzzelen.
Is misschien ook een ideetje voor jou.


Je kunt het filmpje hierboven afspelen. Weet je gelijk welke muziek ik vanmiddag geluisterd heb.

Noodgedwongen werk ik nu veel minder. In het eerste half jaar heb ik veel gewerkt, ook om een zieke collega over te nemen. Tot dit jaar werd dit een maand later gewoon uitbetaald. Ineens bleven die uitbetalingen uit. Toen ik erachteraan ging kreeg ik te horen dat ik dit moet compenseren door nu minder te werken. Minder dan het minimum aantal uren. Hier ben ik zó boos over. Teleurgesteld ook. Dat mijn gewerkte uren uitbetaald werden, voelde voor mij ook als een erkenning van wat ik deed. Nu moet ik dit ineens teruggeven. Mijn contract is van 13 - 18 uur per week. Nu mag ik er maar 9 per week werken. Wel het liefst mijn taken gewoon uitvoeren. Heb je je werkgever uit de brand geholpen en nou dit....

Komende maandag begint manlief voor het eerst sinds wéken weer op zijn vrachtwagen. Hij heeft enkele weken de expeditie ondersteund. Daar was een onderbezetting wegens vakantie. Hij mag beginnen met een rit naar zijn favoriete regio Noord Holland; Zwaagdijk, Wieringerwerf, Dirkshoorn, Den Helder en de Rijp. Voor mijn werk dinsdagmorgen (mannenontbijt) zou ik maandagmiddag wat dingen regelen, maar dat heb ik vanmiddag al gedaan. Ik heb dus de handen vrij die dag dus ik ga mee!

Morgen eerst naar de dienst en daarna naar de verjaardag van kleinzoon!
Kleinzoon leest nog geen blogs, dus kan ik wel verklappen wat hij krijgt;

Echt spéélgoed. Geen blieb-bliep spul. Hij wordt 1 jaar. Ik twijfel nog of ik het voor een 1-jarige wel of niet zal inpakken. Mams weet aan het formaat gelijk wat het is en kleinzoon zegt een pak in t papier nog niks. Voor hem is de eerste indruk, het speelgoed gelijk zien misschien het leukst. Maar ja, het is wel gebruikelijk het in te pakken.

Hier laat ik het bij voor vanmiddag. Ik heb al weer een hoop verteld. Ik wil ook nog wat overhouden voor volgende week.

Ik wens je een fijn weekend!

( Net op dit moment begint het lied; Because He lives, I can face tomorrow, mooi lied.)


3 opmerkingen:

  1. Bedankt voor de link. Ik hou van Praise & worship muziek. Kan me indenken dat je het jammer vind dat je nu minder moet werken, zeker omdat meeruren werden uitbetaald. Ik werk ook veel extra, en kan niet minder werken vanwege gebrek aan collega's. Toch zou ik dat heel graag willen. Ik ben continue moe van het werk en de onregelmatige diensten. Nogmaals bedankt. Gr. Marjolein

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inpakken! Dat scheuren van dat papier vinden kinderen geweldig!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gecondoleerd met het verlies van je schoonvader.

    En wat een leuk cadeautje heb je voor je kleinzoon. Daar zal hij vast blij mee zijn.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen