Een gymles met een gouden randje

Er zijn van die dagen, die krijgen door een ogenschijnlijk kleine gebeurtenis, een gouden randje. Dan wordt het een dag waar ik nu nog steeds van na geniet. Dat wil ik delen.

Wekelijks geef ik een bewegingsactiviteit. Aan twee verschillende groepen. 's Morgens aan een groep in beschermd wonen. Hier wonen mensen met dementie. 's Middags aan een combigroep van bezoekers dagbegeleiding en ouderen vanuit verzorgd wonen.
We noemen het een gymles, maar het gaat vooral om het plezier samen tijdens het spel en bewegen.
En plezier hebben we! Ieder op zijn eigen manier en niveau. Het leuke vind ik elke maandag weer om te zien hoe men elkaar ontmoet in het spel.

Op een maandagmorgen;
Vaak begin ik met het overgooien van de bal. Ik sta eerst in het midden, maar al snel kan ik naar de zijlijn en gooien we de bal naar elkaar.
Soms gaat dit met kwajongensbravour en stuitert de bal alle kanten op. Dan wordt ook het plafond geregeld aangetikt door de bal.

Vanmorgen werd de bal door een meneer geregeld naar een mevrouw gegooid. Dit ging met heel veel zorg en aandacht, omdat mevrouw de bal niet goed kan vangen door haar kromgegroeide handen. "Oma, daar komt de bal". De man zelf is ook in de negentig. Echt mooi om te zien.

Elkaar uitdagen gebeurt ook; Een andere dame, ja, dame, is bij de meesten bekend als een weinig spraakzame, zuur kijkende, tengere vrouw. En toch....
Een andere man die meedeed wist haar te ontdooien. Op zijn eigen authentieke wijze.
Bij het overgooien hield mevrouw de bal vast. Ik zie aan haar dat ze geniet van de reacties die ze dan uitlokt. Enkele groepsgenoten worden ongeduldig en gaan mopperen. (Mensen met dementie zijn vaak heel direct, soms op het botte af.) Wij begeleiders proberen haar uit te nodigen om die bal te gooien. Alles tevergeefs.
Dan staat een vrij nieuwe bewoner op; Fors en groot, met zijn armen breeduit, haakt met zijn wijsvinger, "hier met die bal!",  en met 'n grijns op zijn gezicht en loopt naar het vrouwtje toe.
De leerling die net even meekijkt wil ingrijpen. Ik gebaar haar niet in te grijpen, maar goed te kijken. Gelukkig begrijpt ze het. We kijken toe en zien het gebeuren; De grote man wil de bal pakken, mevrouw draait weg zodat de man misgrijpt. De man schiet in de lach. Het vrouwtje weet dat ze heeft gewonnen en gooit hem de bal toe. Met een grote grijns op haar gezicht. Die lach, dat spel tussen die twee totaal verschillende mensen. Blij dat we dit niet verstoord hebben.