Zondag hebben we bezoek gehad van zoon en schoondochter en hun 2 kinderen. Wat is het genieten om ze groot te zien worden! De jongste is alweer bijna 6 maanden. Het is een sterke dame die zelf veel rechtop wil zitten. Alles wil zien. Ze is al wel zo sterk dat we even naar boven liepen om het kinderstoeltje op te halen. De stoelverkleiner had ik zó te pakken, maar waar is nou toch het stoeltje?
De poten kunnen er onderuit om het kleiner te maken, maar zo'n witte plastic bak zie je toch niet over het hoofd? Manlief heeft ernaar gezocht, zoon en ikzelf. Nérgens te vinden! Dan toch maar weer bij mams op schoot.
Naast kleinzoon stond vandaag een andere stoel. Daarop zat Lizaatje. Een oude pop van mijn dochter, ongeveer even groot als zijn zusje. Kleinzoon was helemaal wèg van deze pop. Lizaatje moest ook mee-eten aan tafel. Prachtig om te zien. Kleindochter zelf was ook geboeid door de pop met wiebelogen. Pop heeft een zacht stoffen lijf en alleen nog een katoenen rokje aan. Maar even wat kleertjes gaan haken voor hun volgende bezoek. Al is kleinzoon nu nog op een leeftijd dat de kleertjes gelijk uit gaan. Poppen weer aankleden zie je vaak pas weer op latere leeftijd terugkomen.
Toen ze weer op weg waren naar hun eigen huis ben ik gelijk weer op zoek gegaan naar het kinderstoeltje. Tevergeefs. Wel begon er tijdens het zoeken wat te dagen dat ik 'm wel eens uitgeleend zou kunnen hebben. Maar............ Aan wie? Wanneer?
Ik kan me zelfs het moment niet echt meer heugen. Zo gaat t wel vaker. Zoiets komt dan spontaan ter sprake tijdens een visite, de stoel wordt dan tevoorschijn gehaald en zonder enige twijfel meegegeven. En op zo'n moment denk ik er niet aan om het achterin de agenda op te schrijven wat ik heb uitgeleend. Bij het uitlenen van boeken denken we er wel wat vaker aan. Al gebeurt het me ook (te) vaak dat dit er niet van komt.
Nu zitten we dus zonder stoeltje. Gaan we komende week maar eens langs de verschillende kringloopwinkels om een ander stoeltje. Ze zijn er niet elke week, maar als ze weer komen is het toch fijn dat ook kleindochter mee aan tafel kan zitten.
Herken jij dit ook? Heb jij wil eens iets uitgeleend en heb je geen flauw idee meer aan wie? Of andersom, iets geleend en niet meer weten van wie?
Ik heb nog wel een boekje in huis liggen die ik ook nog terug moet brengen naar de eigenaar. Heb 'm uit. Deze week toch ook maar eens terug brengen. Ik weet van wie het is. Zou de eigenaar nog weten aan wie het is uitgeleend?
Hopelijk herinner je je nog waar het stoeltje is gebleven. Het lijkt me een heel fijne kinderstoel!
BeantwoordenVerwijderen