Geen scrubgel meer. Eerherstel van het washandje.

Wie is er nou niet mee grootgebracht; mams die je in bad of onder de douche flink boende met een washandje. Inzepen, afspoelen, klaar.
Toen werden we groot en ontdekten we de douchegels.
Lekker zacht en met een lekker geurtje.
Maar op de een of andere manier voelt dat  nu soms na afloop toch niet echt schoon. Er is geen "boeneffect".
Dat ontdekte de markt ook en bedacht de scrubgel. Douchegel met een lekker geurtje en microscopisch kleine plastic bolletjes voor het ultieme boengevoel.
Al die scrubgels bij elkaar  en andere plastic rommel veroorzaken nu een grote plastic soep in de oceanen. Die bolletjes lossen niet op. Worden opgegeten door plankton en kleine visjes. Die worden weer gegeten door grotere vissen...
Dus niet meer scrubben?

En het boeneffect? Met het ouderwetse washandje. Ik heb m weer in ere hersteld voor onder de douche. Heerlijk boenen. Lekker schoon zonder een plastic soep te veroorzaken.

Vorige week had ik nog iets grappigs, door het gebruik van het washandje. Ik had een nieuwe spijkerbroek gekocht. Het is jaren geleden dat een spijkerbroek zoveel kleur afgaf. De hele dag door bleef ik handen wassen omdat deze een blauwe gloed over zich kregen.  's Avonds ging ik douchen, met een washandje. Werd ook mijn washandje blauw toen ik over mijn benen ging. Eerst had ik nog iets van huh? Maar t kwartje viel al snel; de spijkerbroek. De binnenkant van de broek was heel veel lichter, maar had toch blauw afgegeven. Ik had nooit doorgehad dat mijn benen ook blauw werden door deze broek. Door dat washandje merkte ik het en kregen mijn benen toch een extra boenbeurt.

Misschien sit je nou niet te springen om extra was.Zo'n klein lapje extra in de wasmachine, die merkt t amper op. Dat zal je echt geen extra was veroorzaken.

Wat gebruik jij onder de douche?

Van gratis plastic tasjes naar misschientje.

Per januari zijn de gratis plastic tasjes in de ban. Dan mag het niet meer. In heel Europa niet. Voor mijn gevoel valt het zwerfafval door gratis tasjes hier in Nederland wel mee. In bijvoorbeeld Italie was dit veel zichtbaarder en lag het werkelijk overal. (Achter de toeristengebieden, niet erin. Dat werd wel geveegd.)
Toch denk ik dat het een goede zaak is. We werden er ook wel erg makkelijk door. En hoeveel tasjes verdwijnen er thuis rechtstreeks in de prullenbak? Dan wordt het geen zwerfafval, maar maakt wel veel afval.

Heb je nog een bundeltje gratis gekregen tasjes liggen?  Bewaar ze, vanaf nu krijg je ze niet meer. Ze zijn zo handig voor van alles en nog wat.
Hoeveel actiontasjes zullen er in de loop der jaren bij de mensen thuis als pedaalemmerzak zijn gebruikt? Of om je schoenen heen in je koffer of sporttas? Die tasjes nu dus maar niet meer wegdoen als pedaalemmerzakje?
Wat ik nog wel eens doe is de oude broodzak gebruiken als mini-vuilniszakje.

Ik heb lang geleden van mijn moeder eens een stoffen opvouwtasje gekregen. Die bungelt nou aan mijn tas.  Zo af en toe heb ik meer boodschappen dan ik verwachtte te halen. Dan komt dat ding goed van pas.
In de winkels zijn ze in heel veel varianten te koop. Ik noem het een "misschientje" Ik meen me te herinneren dat dit een begrip vanuit de oostbloklanden van toen is. Misschien komt men onderweg wel boodschappen tegen die dan (even) te koop zijn. Natuurlijk, een stevige gekochte plastic boodschappentas kan hier ook voor gebruikt worden.

Heb jij al een stoffen tas als alternatief voor de plastic tasjes?

Weinig te oogsten dit jaar.

Was ik vorige jaren zo enthousiast aan het oogsten en verwerken, dit jaar ligt dat bijna allemaal stil.
De radijsjes hebben het weer niet gedaan. De aalbessen uit eigen tuin waren erg klein en al gepikt door de vogels voor ik er erg in had. De bak met aalbessen die ik kreeg uit t wild waren veel groter en beter van smaak. Natuurlijk zou ik ook daarheen kunnen gaan om daar ook te plukken. Ware het niet dat dit 18 km verderop ligt. Niet erg bemoedigend.
Wel hingen er heel veel druiven aan de struik. Klein en donker. Die heb ik geprobeerd te verwerken tot druivenjam. Ik denk dat t druivengelei is geworden. Het ziet er ook na t afkoelen, wat dunnetjes uit. Nou ja. lekker in de yoghurt dan maar. Ik heb 5 kleine potjes.

Het appelboompje dat we hadden meegenomen van het andere huis, daarvan weet ik niet meer welk ras t is. Daar zaten ook een paar beste appels aan. Wel 6! Die zijn samen met de  enkele appels van het andere boompje verwerkt tot appelmoes. Erg lekker geworden! Maar erg veel is het niet.

Gisteren kreeg ik in de kerk een zakje met Goudreinetten. Die wil ik bewaren om er over 2 weken appeltaart van te maken. Manlief is dan jarig.

Zou het minder animo om te oogsten komen doordat ik nu meer uren werk? Ik heb sinds maart een contract van 13 - 18 uur per week, maar zit gemiddeld nog steeds boven mijn maximum uren. En al die uren zijn vaak versnipperd. Hierdoor ben ik vaak meer met mijn werk bezig thuis dan bij werkdagen van 8 uur. Nou ja, dan komt het oogsten en verwerken volgend jaar misschien wel weer.

Zaterdag zijn we in de buurtmoestuin druk bezig geweest met het poten van de eerste bomen; notarisappel, stoofpeer, peer, abrikoos. En wat kleine fruitstruiken. Ik hoop dat alles goed aanslaat.
We delen de tuin met 7 gezinnen. Het werk, de kosten en de opbrengst worden zoveel mogelijk gedeeld. Kennis hebben we er allemáál weinig van. Dat merkten we wel met t poten van de bomen; moeten ze nou hier of daar? Of toch hier? Bij elkaar of juist niet?

Hier wordt de laatste hand gelegd aan het poten van een walnotenboom. Dit is een soort die niet zo groot schijnt te worden. Wanneer zullen we de eerste walnoten kunnen oogsten? En de abrikoos? Hoe houdt die zich? Is die een beetje vorstbestendig?

geurkaars maken van een echte sinaasappel

Via via gevonden op internet.
Deze tip wil ik jullie echt laten zien!
Maak van de schil van een echte sinaasappel en een scheutje olie een heerlijk geurend kaarsje.

Op de site van de makers: www.budgi.nl zie je meer tips.
Ken jij zelf ook tips als deze? Laat t me weten dan deel ik ze hier voor anderen.

Fijn weekend.

Kippen uitgezwaaid.

Vorig weekend hebben we de kippen uitgezwaaid. Ze zijn terecht gekomen bij een gezin met 2 jonge kinderen. Pa zal er nog een hele kluif aan hebben om de jongste ervan te weerhouden om niet steeds het deurtje van het nachthok open te doen. Het jochie is een paar keer mee geweest naar ons huis en mocht de eieren rapen uit het nachthok. Dat wil hij natuurlijk steeds opnieuw blijven doen.
De kippen hebben intussen een naam gekregen hoorde ik; juffrouw tok en Femke. Wie welke naam gegeven heeft weet ik niet, maar de namen zijn wel heel verschillend.

Door de verhuizing zijn ze niet van de leg geraakt; Er wordt gewoon gelegd, dus zij kunnen al genieten van hun eerste eitjes.

En ik? T Is goed zo. Ze zijn terechtgekomen op een plek waar ze welkom zijn. En toch mis ik ze wel een beetje hoor. Vooral nadat ik de sperciebonen had gepunt of de andijvie had fijngesneden. Waar moet ik nu met het groenafval heen? Gewoon maar in de kliko en dat is lang niet zo leuk om te doen.
Aan de andere kant hebben we er nu geen werk meer aan; geen hok wat opnieuw opgeknapt moet worden, niet meer 2x daags voeren, geen mest ruimen, en geen geluidsoverlast. Zelf had ik geen last van het geluid omdat wij aan de andere kant van het huis slapen. Maar de kinderen gaven aan dat ze toch wel erg veel herrie maakten smorgens. Als de kinderen het ook al aangeven, wat zullen de buren er dan van vinden?

Ach, misschien, als ik stop met werken.... dan toch weer kipjes? Of gaan we dan zo vaak reizen en eropuit dat we dan liever geen dieren hebben?

Buiten koken op een mini houtvuur, met de coox.

Het is leuk om buiten te koken. Zeker met een heel bos naast het huis. Buiten koken op een houtvuurtje. Liefst ook op zo'n manier dat ook nog eens betrekkelijk veilig is. Natuurlijk kun je buiten koken met zo'n hangende pan aan een driepoot, maar daar leent onze tuin zich niet voor. Het is maar gewoon een rijtjeshuis.
Al een paar maanden geleden las ik iets over een cookstove of cooxstove. Je doet er enkele houtjes in en je kunt op hout koken! Het is een prijzig artikel. Je koopt er eigenlijk 2; Eentje voor jezelf en eentje om weg te geven aan iemand in een derde wereldland.

Deze manier van buiten koken lijkt mij ook wel iets.
Kijk dit is t apparaat.

De pan zet je erbovenop en de houtjes schuif je er via het rooster in. Lijkt mij ideaal.
Ik had er al lang niets meer van gehoord. Dus was het ook weer naar de achtergrond geschoven.
Zie ik in de Trouw toch nog een artikel over diezelfde stoofjes! Maar weer kan ik niet vinden hoe wij Nederlanders aan zo'n ding kunnen komen. Ik zou het graag weten.
Maar als ik me goed herinner zijn die dingen boven de 100,-. Vind ik toch nog wel prijzig, ook al koop je er eigenlijk 2.

Heeft iemand al zo'n ding? Hoe bevalt dat?Wat zijn jouw ervaringen?

Ben bij de kringloop geweest.

Ben bij de kringloopwinkel geweest.

Naar twee kringloopwinkels en een buitenrommelmarkt.
Onlangs was er een buitenrommelmarkt in de stad. Die is er 2 of 3 keer per jaar buiten. Ik had zomaar de gelegenheid er heen te gaan.
Deze keer ben ik er ook nog eens leuk geslaagd.

Enkele bewaarbussen van een serie die ik ook heb en met mijn kleuren deksels. Ik heb blauwe deksels. Omdat ik deze bussen meestal 2e hands koop had ik enkele bussen met een rode deksel die niet goed meer sloten. Deksels met een extra klepje er in. Werkt niet vind ik. Ik denk dat ik nu intussen wel genoeg van die bussen heb. In verschillende maten. Vaak overkwam het me dat bijvoorbeeld de cruesli bijna op was. die moet je dan niet in een grote bus blijven bewaren, dan wordt die toch op den duur slof. Als ik dan een kleinere bus hiervoor wilde pakken dan was die al in gebruik door iets anders.

Zaterdag ben ik naar de buitenrommelmarkt geweest, woensdag naar de schuur. Ik had al heel lang een vriendin beloofd om eens te laten zien waar die nou toch was. Daar struin ik zelf het liefst. Het is er niet mooi, stoffig en in de winter kan het er koud zijn. En toch ga ik daar het liefst heen. Waarom?
In die schuur vind ik regelmatig net dat dingetje wat ik zoek. Ze hebben er veel. En je kunt er echt handelen. Je struint er lekker rond, neemt alles wat je mee wilt nemen onder je arm en aan het eind leg je alles op tafel en wordt er een prijsje gemaakt. En wat ik ook heel prettig vind is dat het niet commercieel interessant hoeft te zijn. Als ik er iets breng is dat voor mij oude "rommel" maar kan voor de ander net dat onderdeel zijn wat hij zoekt. Het wordt dus niet bij voorbaat afgeschreven. Natuurlijk breng ik daar geen kapotte of door en door versleten spullen. Bloempotten met 4 stukken eraf en 12 barstjes, daar is niemand blij mee. Zelfs gratis niet.

De bekendste kringloopwinkel uit de stad één grote toonzaal is van spullen. Het ziet er allemaal heel deftig en duur uit en duur is het ook. Hoe schoon de glazen er in deze winkel staan te blinken, thuis gaan ze toch eerst de vaatwasser in. Ik vind het juist leuk om tussen al die andere glaasjes, net mijn modelletje te vinden. Een beetje stoffig is dan niet erg. Hoort er eigenlijk een beetje bij.
Vaak is het er duurder dan bij de action. Ik heb er wel eens spullen gebracht en ik had me nog niet omgedraaid of het werd zo in de container gegooid. Waar ik bij stond! Die hebben van mij niks meer gekregen nadien.

Maar goed, terug naar mijn oogst van een zaterdagochtend en een woensdagmiddag;

Het vogelhuisje kwam nieuw uit de doos! Ik zag de vrijwilliger van de schuur de doos weggooien. Zaterdagochtend vond ik ook de zeef van de serveerwonder waar ik al een tijdje naar op zoek was. Zo leuk. Eerst vond ik m in een kraam en moest ik 4,- betalen voor een bekrast exemplaar. Later vond ik deze bijna nieuwe voor 1,-. Dat zijn leuke meevallers.
Of dat egeltje...Een mevrouw kocht hem, samen met een ander speeltje. Och jammer, riep ik en vertelde haar dat ik er ook op zat te vlassen omdat ik ze spaar. Och, dan neem jij m toch zei ze en ik mocht m overnemen voor 0,50.

Buiten hangt ondertussen een nieuw voederplankje voor de vogels. Daar was ik al heel lang naar op zoek. In de winkels hangen voederplanken zat, maar niet om aan de muur te hangen. Nu heb ik er dan toch nog een gevonden. blij mee, want in de winkel had ik er minstens het dubbele voor betaald. En dit is nog een mooie ook!

Op zaterdagmiddag...of was t nou toch zondagmiddag?.... werd er gebeld. Stond er een vrouw uit onze kerk voor de deur... drukte me een tas in de handen en maakte dat ze weer weg kwam.  Huh?
Ik had haar ontmoet op de buitenrommelmarkt. Ik weet niet eens meer wat ik precies tegen haar gezegd heb, maar ze heeft mij hiermee heel blij gemaakt;

Een echt boerenbont melk en suikerstelletje en enkele mini- gebaksschoteltjes!


En zo ben ik helemaal blij met al mijn nieuwe aanwinsten!!

Kweek je eigen ananas! (-plant)

Een tijdje terug heb ik de kroon van een ananas in het water gezet. Vandaag heb ik 'm gepoot. Ik heb nu mijn eigen ananasplant!

Hoe ik dat gedaan heb?

Zoek een ananas uit met mooi blad. (Ik had mijn ananas al even laten liggen omdat wij er niet aan toe kwamen die op te eten. Toen waren de punten al niet zo mooi meer. Dat zie je nu nóg terug.)
Snij het blad met een plak vruchtvlees van de ananas af. Of anders gezegd; snij de bovenste cm van de ananas af met het blad.
Snij dan het vruchtvlees er zoveel mogelijk van af, omdat dit gaat rotten als het in het water staat. Op internet heb ik op verschillende plekken gelezen dat je dit stukje dan eerst een weekje moet laten drogen. Eerlijk gezegd heb ik dat niet gedaan. Dit druisde tegen mijn gevoel in.
Ik heb de ananas zo in het water gehangen dat alleen het onderste stukje in het water kwam.
Geduldig wachten. Wachten tot de ananas wortel schiet. Dat kan wel enkele weken duren.

Vanmiddag heb ik alles klaargezet om de ananas te gaan poten.

Van de onderkant heb ik eerst de rottende blaadjes er af getrokken of geknipt, zonder de worteltjes aan te raken.

In de potgrond gezet, het water erbij dat nog in het vaasje zat en ik heb de plant weer op dezelfde plek teruggezet waar de worteltjes gegroeid zijn.
Ik denk dat het niet goed is om de plant te poten en ook nog eens gelijk een heel andere plek in de kamer te geven. Die andere plek komt later wel.

En hier is mijn nieuwe ananasplant!

Echt de moeite waard om het ook eens te proberen!

Het bramenverhaal

Twee dagen na mijn mail over de bramen kreeg ik antwoord van de gemeente. Eigenlijk niet ik, maar mijn man. Ik had een mail gestuurd en ondertekend met mijn voor- en achternaam. Mijn voornaam is Hannie. Sturen ze een brief naar de heer ...... Zijn initialen en achternaam. Zijn voorletters heb ik niet genoemd, maar ik gebruik wel dezelfde achternaam.
De brief is waarschijnlijk zo automatisch aangemaakt dat ze niet kijken naar de letters, naam of geslacht van de inzender?

Mijn man dus kreeg een hele formele brief;
Geachte heer,
Wij hebben uw bericht met het onderwerp Melding openbare ruimte aangaande rooien bramenstruiken nabij spoor op 20 juli ontvangen onder nummer..... Wij handelen berichten binnen 8 weken af, tenzij....en zo gaat het nog even door.
Ik ben heel benieuwd naar wat straks de reactie zal zijn. Dit is alleen maar een ontvangstbevestiging.

Zal ik nog eens een sterk staaltje vertellen?
Enkele uren na het posten van mijn mailtje, waarin ik ook het dure moestuinproject aanhaalde, hoorde ik dat er binnen 50 meter van die bramenstuiken óók een moestuinproject komt. Van bewoners uit mijn eigen straat. En nu een stuk dichterbij dus als het tuintje waar ik al eerder over geschreven heb. (In DIT stukje.)
Hun aanpak is wel anders dan die van het andere tuintje verderop. Of zij waren gewoon al veel eerder begonnen, kan ook. Daar groeien de eerste groenten en fruitbomen al volop. Deze groep, die ik nu ook de onze mag noemen, willen eerst veel aandacht besteden aan het mulchen van de grond. Pas in het najaar de fruitbomen planten en volgend seizoen de groenten.
Komende zaterdag worden de hekken geplaatst van het tuintje van onze straat. Natuurlijk ga ik kijken! Misschien kan ik ook wat helpen?

Ik moet wel eerst voor 50,- bloemen halen op de markt, voor mijn werk op maandag. Bloemschikken met 2 groepen ouderen. Hoe ga ik die op plaats van bestemming krijgen?

Geachte plantsoenendienst....

Al wekenlang verheugen wij ons op de grote bramenoogst die nog weer groter lijkt te worden dan de recordoogst van vorig jaar. Als we elkaar tegenkomen tijdens het uitlaten van de hond hebben we het er vaak over; dat het er zo veel zijn dit jaar. Dat wordt jampotjes sparen!

 

Zondagmorgen liep ik opnieuw langs de bramenstruiken om te kijken of de eerste al beginnen te kleuren...

Was alles weg!

Het is allemaal met de botte bijl gerooid!

Zó ziet het er nu uit. Dor en droog. Doods.

Had u nou niet even kunnen wachten met het rooien tot na de oogst? U had er veel bewoners uit de wijk een groot plezier mee gedaan! het oogsten had elk moment kunnen beginnen. Tijdens het rooien moet u toch ook gezien hebben dat de struiken dit jaar wel érg vol met bramen zitten? Ik weet het, er wordt "op kantoor" een jaarplanning gemaakt, maar 6 weken uitstel had toch wel gekund? Nu missen wij wijkbewoners het plezier van het rood en zwart worden van de bramenstruiken, het samen oogsten en verwerken tot allerlei lekkers. 

Daar kan geen duur moestuinproject tegenop!

Moestuinproject in Harderwijk

Ooooh!
Dat wil ik ook!!!
Dat dacht ik gelijk toen ik die 2 vrouwen sprak  die even aan het bijkomen waren van het spitten en boomwortels trekken uit hun nieuwe moestuin. Zij doen mee aan het moestuinproject van de gemeente of provincie.  Verderop in de stad ligt ook al een veldje. Daar zijn ze er verder mee en is de groente al groot. Hier was het gisteren (of was het eergisteren?) nog een kale vlakte.
Vandaag kwam ik er weer langs met de hond.  Wat een werk is daar verzet!
Kijk maar.

Maar ja, dat kan ik wel heel hard roepen, maar als ik wat realistischer wordt.... vind ik het net te ver van huis af. Een moestuin wil ik toch nog di.hter bij huis; even gauw enkele boontjes plukken voor erbij.
Maar wat me vooral tegenhoudt is het tijdgebrek wat ik nu nog heb en mijn grote gebrek aan kennis. Ik kan nog geen radijsjes kweken! Dit jaar is het alwéér mislukt! Lees er hier maar eens over: Vorig jaar ook al.
Vorig jaar schreef ik erover en kreeg ik de tip om de radijsplantjes dan maar te laten staan en zaden te winnen voor volgend jaar.
Maar ook dit jaar is het niks geworden.
Wat doe ik fout?

Onder de druiven heb ik gisteren al mijn radijsplantjes weggetrokken. Die waren nog hoger als deze.  Maar wacht es? Na het maken van deze foto vond ik er toch een. Eén! Een echte!

Mijn gekweekte radijs. Net uit de grond.

Nou moet ik niet al te negatief worden... De appeltjes in onze tuin groeien goed. De rode besjes worden al voor t kleuren opgegeten en moeten nodig ingepakt worden. Dan ook maar gelijk die 5 kersen die al groter worden.
En de druif? Groeit ook zo snel dat die nodig ingesnoeid moet worden en straks gekrent.
Binnenkort? Dan zullen de vogels me wel vóór zijn.

Je spullen merken.

Vorige week zag ik weer een berichtje voorbijkomen op facebook;
Er staat een fotootje van een gezinnetje of een stelletje bij. Er wordt je gevraagd wie dit zijn, omdat hun camera of mobieltje gevonden is. Vervolgens wordt je gevraagd of je het bericht zoveel mogelijk wilt delen zodat zoveel mogelijk mensen dit bericht zien. Laten we even uitgaan van goede bedoelingen. Als een berichtje 100 x gedeeld is, dan weet je toch nooit meer wie de eerste was die dit berichtje plaatste? Of toch wel?
De eerlijke vinder wil de camera op deze manier graag teruggeven aan de eigenaar. Dat kan toch makkelijker?

Merk je spullen dus met minstens je postcode en huisnummer. Dit kan heel klein. Het is dan heel makkelijk om via internet op te zoeken waar iemand woont, hoe die heet en hoe die te bereiken is. Je kunt dan even verifiëren of het gevondene echt van hem of haar is. Ook kun je kijken naar kleine stickertjes met je naam en adres. Zo heb ik een stickertje achterin mijn mobieltje. Aan de binnenkant van het klepje.
Het heeft écht nut om dat te doen! Ik heb daar meerdere ervaringen mee!
Een agenda die me nagestuurd is, een mobieltje van dochter die de vinder vanuit Texel helemaal naar ons in t midden des lands is komen brengen, een tas. Denk dus niet te snel dat verloren ook echt kwijt is.

De vinder wil vaak graag iets terugbezorgen, maar het is meestal ondoenlijk om de eigenaar te achterhalen.
Dus plak je spullen zichtbaar of onzichtbaar vol met je adresgegevens.

Heb jij al je spullen gemerkt? Heb jij wel eens iets gevonden waarvan je niet weet wie de eigenaar was?

Tuinkast.

De bloempottenkast staat weer.
Vorige week is deze tijdens de  storm omgewaaid. Als enige! Al het kleine losse grut is gewoon blijven staan.
Gistermiddag heb ik deze weer in elkaar gezet. Dat was wel even een puzzel, omdat ik het bouwplan niet meer voorhanden had.
Er zijn wat onderdelen afgebroken, dus heeft de kast flink wat aan stevigheid ingeboet. Maar voorlopig kan de kast nog wel even weer mee. Ik ben toch meestal de enige die in deze kast loopt te rommelen.
Omdat er wat onderdelen waren afgebroken heb ik wel wat moeten repareren. Het is echt een huisvrouwenreparatie geworden.
Kijk maar;

Er heeft een kunststof pin in gezeten, maar dat is afgebroken en kunststof is niet te repareren zoor zover ik weet. Zeker geen scharnierende delen. Daar komt veel teveel kracht op. Daar helpt een lik PVC lijm niet op. Deze bout verdient ook geen schoonheidsprijs, maar het werkt weer even.
En het was wel lekker prutsen, zo in het zonnetje.

Datum-eten.

Dat blijft vast een onbekend zoekwoord in de google familie. Datum-eten...Moet je daar nu mee? Ik heb zelf even gezocht op overdatum en kwam terecht op een site; www.overdatum.org
Kijk maar of je er iets vindt. Ik heb er  niet zo lang rondgekeken. Echt over datum zal ik niet veel hebben.

Wist je trouwens dat er verschillende betekenissen zijn voor de datum op de verpakking?
THT betekent Ten minste Houdbaar Tot... Dan is het product van een "gegarandeerde" kwaliteit tot die datum. Daarna is het nog houdbaar én goed eetbaar, maar gaat de kwaliteit langzaam achteruit.
TGT betekent Te Gebruiken Tot...dan is het niet zo lang na die datum meer houdbaar. Het kan zijn dat je het al heel snel niet meer gebruiken kan na die datum. Kan je er wel ziek, zwak of misselijk van worden. Bij THT blijft t zaak te blijven opletten, maar niet al te wantrouwend zijn. Anders wordt t als je bij TGT je etenswaren geeft aan mensen met een zwakke gezondheid, kinderen of ouderen. Beter van niet.

Ik ga zo de trapkast in, de voorraadkast en de vriezer om eens te kijken wat we nog hebben staan aan voorraad. Die gaan we maar eens opmaken. In ieder geval de etenswaren die er al wat langer staan. Want dat is t gevaar van een grotere voorraad; Er schuift wel eens iets naar achteren en wordt dan over het hoofd gezien.

Alles wat nog een kortere houdbaarheidsdatum heeft zet ik bij elkaar en wordt heel binnenkort opgegeten. Dus kinders, we eten komende week ouwe meuk. ;-) En nee, je gaat er niet dood van.
Zo voorkom ik verspilling en helpt onze portemonee een beetje. Want die wordt nu wel wat dunnetjes nu het inkomen van manlief met zo'n 400,- is gedaald. Per maand.

IK heb eerlijk gezegd geen idee of ik veel zal tegenkomen in mijn kast wat kort aan de datum is. Ik verwacht dat t  wel mee zal vallen, maar wie weet. Zoon is vanmorgen thuisgekomen met buikkrampen, maar ik ben er nog niet mee begonnen, dus dat heeft echt een andere oorzaak.

Gewone dagen.

De gewone dagen zijn weer begonnen. Manlief naar het werk, kinders weer naar school en het eerste sopwerk is al gedaan. Gisteren de badkamer een grote beurt gegeven. Het kerstspul was vrijdag al opgeruimd.
En gisteren heb ik de kast van zoonlief eens geordend. Ik doe dat nooit. Ik kom eigenlijk amper op hun kamers. Alleen om de was er neer te leggen en voor een kletspraatje als ze op hun kamer zitten. Bed verschonen, kast uitruimen, kamer op orde en schoon houden moeten ze helemaal zelf doen. Mag ook wel, ze zijn 17 en 18. Af en toe geef ik wel een seintje dat het bed verschoond moet worden. Dat wil nog wel eens vergeten worden. Het stofzuigen wordt ook vaak vergeten, maar stofwolken die dan ontstaan merken ze vanzelf. Daar ga ik niet over koeren. Ook niet over stoffige vensterbanken. Tijdens het kletspraatje op hun kamer haal ik soms wel het vingertje over een laag stof. Dat spreekt dan voor zich. Met mijn mond zeg ik er dan niet zo veel meer over.
Maar zoonlief had ik al eens aangegeven dat ik zijn kast eens zou uitruimen. Hij heeft de tijd gehad om het zelf te doen, maar daar is het niet van gekomen. Had ik ook niet verwacht omdat hij er in eerste instantie geen belang bij had. Weer even alles op orde leggen. Nu hij alles weer op soort en op echte stapeltjes heeft liggen, ziet hij wel hoe veel kleren hij eigenlijk heeft. Vooral sweaters en t shirts.
Ik heb die kast geordend omdat ik weer even die orde wil. Eens kijken of er dan nog wat plankruimte vrijkomt wat weer effectief gebruikt kan worden. Omdat we hier min of meer een harmonica gezin zijn, moet er wel eens ingeschikt worden. Dan heb je net alles wat uitgebreider en ruimtelijker en overzichtelijker weggezet, moet het weer bij en in elkaar gezet worden.

Wat doe jij nog op de kamer van je (bijna) volwassen kinderen? Zit jij ze flink achter de vodden om het netjes en schoon te houden of laat je dit min of meer aan henzelf over?

Van ruimen komt ruimen. Ik heb zo ondertussen hier al weer de nodige spullen die naar de kringloopwinkel kunnen. Een rieten mand met deksel,  twee aardewerk handen als boekensteunen, enkele klapstoelen, een handdoekenrekje of klein kapstokje en...dat is wat me zo te binnen schiet.
Bij de kringloopwinkel ga ik meestal ook zelf weer even neuzen. Zo kijk ik altijd even of ze nog Tupperware spullen hebben en ben ik op zoek naar 2 witte eethoekstoelen. Die wil ik op onze slaapkamer gebruiken en erbij pakken als we een groter gezelschap op bezoek krijgen. Op onze slaapkamer hebben we nu 2 stoelen staan, maar die zijn niet zo heel stevig. Die hadden we gekregen van de vorige bewoners. We hebben ze al wel weer steviger en veilig gemaakt, maar ik wil toch kijken naar stoelen die ook bij de slaapkamer passen. De stoelen verven is geen optie. Ik wacht even tot ik op een woensdag de beschikking over een auto heb, dan ga ik naar de kringloop aan de Fokko Kortlanglaan. Die zijn alleen op woensdagmiddag open. Ik ga daar graag heen. Het is er geen pronkzaal, maar wel voordelig. Als ze er dan witte eethoekstoelen hebben, dan kan ik ze ook meenemen. Het kan wel even duren voor we echt slagen voor 2 stoeltjes. Maar om zo even € 50,- tot €60,- neer te tellen per stoeltje vind ik echt te veel.

Van betaalrekening veranderen.

Wij zijn nu bezig met het veranderen van betaalrekening. Toen we in 2008 trouwden ben ik bij de bankrekening van manlief ingestapt. Hij was bij de Rabobank.
We stappen nu over naar de ASN bank.
Om verschillende redenen;
-Een belangrijk verschil vind ik wel waarin de bank zijn geld (ons geld) steekt. Een bank die niet investeert in zaken die wij niet zo fraai vinden. Hoe dat precies in elkaar steekt kun je zien op www.eerlijkebankwijzer.nl Je kunt van verschillende banken inzien of ze wel of niet goed scoren door de kleuren van de smileys. Maar het kan ook veel gedetailleerder als je dat wilt. Op deze site leggen ze het ook goed uit. Je kunt de beoordelingen lezen op de bekende items als millieu, mensenrechten, arbeidersrechten maar ook hoe je bank omgaat met bijv. bonussen en corruptie-aanpak.
--Er zijn meer verschillen; Voor het hebben van een betaalrekening betalen we bij de Rabobank  per maand €1,70 en een extra pas kost €1,35 per maand. Dat is €3,05 per maand voor 2 personen. Bij de ASN bank wordt dat €2,50 per maand voor 2 passen. Tot 2016 is het gratis. Dat zijn dus niet DE kosten.
---Een ander verschil is dat we bij de ASN bank wel iets rente krijgen op het geld. Bij de Rabobank ontvangen we er niets voor.
----Onvrede bij onze eigen bank. Ook een goede reden. Dit gaat dan wel om hun aanpak van hypotheken. Ook de onze. Toen we in 2010 rechtstreeks bij deze bank informeerden werden we gewoon met lege handen weer naar huis gestuurd. Ze zeiden nog net niet; Droom lekker verder, maar wel dat we nog even moesten doorsparen. Via de tussenpersoon werd uiteindelijk deze bank toch onze geldverstrekker. Enkele jaren later werden we opgeroepen voor een zogeheten hypotheekcheck. Volgens het verslag konden we deze hypotheek niet betalen en moesten we in 2014 zo'n 25.000,- aflossen om het betaalbaar te houden. Hoezo? We betaalden toch gewoon elke maand zonder problemen? Na bemiddeling van onze tussenpersoon kwam er een gesprek met de bank en een klein mondeling excuus.

We gaan nu dus over naar de ASN bank. We zijn volop in de overzetfase. We hebben nu de nieuwe passen en pincodes en die kleine apparaatjes voor het invoeren van de cijfercodes. We maken gebruik van de overstapservice. Ik ben benieuwd hoe dat allemaal in de praktijk gaat uitpakken.
Van betaalrekening veranderen is toch even bewerkelijker als overstappen van spaarrekening. Dat heb ik al regelmatig gedaan en is niet zo moeilijk. Bij een spaarrekening zijn wij al een paar keer overgestapt om een hogere rente te krijgen. Nu bij een betaalrekening moeten we zelf met sommige dingen actie ondernemen.
Ik hou jullie op de hoogte hoe het overtappen verloopt.

 Wat dat overstappen verandert er best veel in Nederland. Vroeger had je de Nutsbedrijven en was je levenslang bij dezelfde leverancier zolang je niet verhuisde.Of bij hetzelfde ziekenfonds. Nu kun je dat per jaar veranderen en doen we dat ook steeds meer. Het wordt gewoner, maar levert nog wel veel keuzestress op. Als je die weet te overwinnen kan het je veel geld besparen.

Is iemand van jullie al wel eens overgestapt van betaalrekening? Ook gebruik gemaakt van de overstapservice? Hoe verliep dat bij jou?

 . . . .

Veluws koken

Als onechte Veluwenaar lijkt dit boek me onmisbaar in de keuken!
Ik ben niet geboren op de Veluwe. Als 7jarig kind ben ik en mijn ouders natuurlijk door de arts van uit het botlekgebied naar de gezonde boslucht van de Veluwe gestuurd. Daar profiteer ik nu nog van.
Ik niet alleen. Elk jaar komen er hordes toeristen naar de Veluwe. Ik denk dat jij er vast ook wel geweest bent. Welke herinnering heb jij aan de Veluwe? Welk eten herinner jij je nog van de Veluwe? Ooit kruudmoes of melkmoes (zo word t ook wel genoemd) geproefd?

Ik denk ook dat ik het boek ga bestellen. Ik heb nog een cadeaubon van Bol liggen. Maar als ik het vandaag bestel, ligt het morgen al in de bus. Ik wacht er dus nog heel even mee. Morgen ben ik de hele dag met manlief mee naar het noorden des lands.

Ik gruwel van kruudmoes en zal dit niet snel zelf koken. Dit recept staat er natuurlijk wel in! Een Veluws kookboek is niet compleet zonder kruudmoes. Manlief is er gek op en heeft gelukkig een collega die het graag en héél erg lekker maakt. Er staan wel recepten in die ik wel wil proberen; hazelnootijs met geconfijtte vruchten, Aardbeien romanoff met karnemelkijs (even wachten tot de zomer), appel-notentaart, mmm heerlijk.

Het is ook leuk dat er bedrijven uit de Veluwe in staan die ik gewoon van naam ken en er wel geweest ben; De forellenkwekerij t Smallert uit Emst, de Aardbeientuin van Bronsink uit Oene. Daar heb ik mijn eigen verhalen bij. Erg leuk om ook als uitstapje heen te gaan. Als kind was dat op fietsafstand. In het boek staan ook andere verhalen over de Veluwe.

Wie bijzonder en Veluws wil koken kan ik dit boek aanraden! 
Ja ik maak er reclame voor, het boek is nét uit en als onecht of import-Veluwenaar wil ik dit wel promoten. Het wordt zelfs gepromoot door tv Gelderland.) Ook leuk als cadeau in de komende feestmaand voor iemand anders of gewoon jezelf.
 Je kan t ook via hier bestellen; 

Krantenbericht over onze eigen eieren.

Via de online Telegraaf las ik een artikel wat ik toch even wil delen, omdat ik weet dat er best veel mensen zelf kipjes hebben. Bij het artikel staan wel mogelijkheden om het artikel te delen via Facebook of via Twitter. maar ik wilde het hier delen met jullie. Via blogger dus.

Ik hoop dat ik nu geen boze Telegraafmedewerker op mijn nek krijg hier mee.  Ik vermeld ook even de link naar de site van de Telegraaf zelf waar je het artikel kunt lezen;  Link naar de Telegraaf

Met onze twee goedleggende kipjes in een gezin met 4 - 5 personen zullen wij niet snel over deze hoeveelheid van max 3 eieren per week gaan denk ik. Ik ben trouwens wel benieuwd wanneer het leggen minder gaat worden. In de winter is het leggen altijd minder. Wij lichten niet bij. Ze moeten het doen met het natuurlijke licht wat er is. Ik denk dat dit ook niet verkeerd is, omdat onze kipjes in de winter ook in de kou zitten en hun energie wellicht nodig hebben om warm te blijven. Wel schermen we het hok straks weer af met plexiglas platen tegen de scherpste kou. Daarbij houden we de ventilatie wel in de gaten, anders beschimmelt de boel.

Maar nog even terug naar onze eieren; Denken we goed bezig te zijn door eigen eieren te eten, blijken die juist ongezonder dan die uit de winkel. Huh? En het is ook echt een Nederlands onderzoek. Ik geef toe dat als het een Belgisch of Engels onderzoek zou zijn, ik het gelijk zou negeren omdat dit dan uit een ander land komt, met weer andere regels en normen.

Wat doe jij met de resultaten van dit onderzoek?

Uit de online Telegraaf van; do 13 nov 2014, 10:15.

'Eet niet meer dan 3 hobbykipeieren per week'

DEN HAAG - Er zit meer dioxine in eieren van kippen die mensen thuis houden, dan in eieren die in de winkel worden gekocht. Dat meldt de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) donderdag op basis van onderzoek dat ze heeft laten uitvoeren. Maar als mensen niet meer dan drie eieren per week eten, sowieso al het advies van het Voedingscentrum, is het gezondheidsrisico volgens de NVWA „verwaarloosbaar klein”.

Dat er dioxine in de eieren zit, komt doordat hobbykippen hun voer van de grond pikken. Daarbij krijgen ze ook grond binnen, met daarin de dioxines. Uit het onderzoek, dat gedaan is op verschillende plekken in Nederland, blijkt dat er geen regionale verschillen zijn wat betreft dioxinegehaltes in eieren.

Noten kraken en roosteren.

Zoals je weet heb ik een leuke bak hazelnoten kunnen rapen in mijn straat. Mijn winkelvoorraad was al even op, dus vanmorgen ben ik toch begonnen om de geraapte notenvoorraad aan te spreken. Ik zag er een beetje tegenop. Was bang dat ik na eventjes kraken last van mijn handen zou krijgen. Dat viel mee gelukkig.
En zeg nou zelf, wat is er heerlijker dan lekker op je gemak in het zonnetje met een kop versgezette koffie rustig een nootje te kraken. En zo moet je het denk ik ook doen. Als je het doet als een opgelegde taak omdat je nou eenmaal noten moet hebben, is er niks aan om t te doen. Binnen kraken is trouwens geen succes, die harde schillen vliegen alle kanten op tijdens het kraken en hebben scherpe punten. Daar wil je niet op stappen met je blote voeten. En buiten kan het niet zoveel kwaad.

Op internet had ik al eens gelezen dat je de noten in de oven kunt roosteren. Zo heb ik het vandaag geprobeerd ;
Hazelnoten roosteren:
Op een bakplaat heb ik een vel herbruikbare bakfolie gelegd. Daarop de gekraakte noten. De oven voorverwarmd op 200 graden.

Dit zijn de gekraakte, nog ongebrande noten.

De noten heb ik er 10 minuten ingehad. Is eigenlijk net iets te lang. Volgende keer iets korter. Ik heb heteluchtoven.
Daarna de hete noten in de theedoek  laten glijden en deze in de theedoek op het aanrecht rollen. Gebruik een oude theedoek. Ik heb een vrij nieuwe theedoek gebruikt en vraag me af of de kleur die er nu in zit nog wel uit gaat.
De vele velletjes geven kleur af.
Natuurlijk wel even een nootje proeven voor ze afgekoeld zijn! Warmgeroosterd zijn ze t lekkerst. Na het afkoelen heb ik ze in een bakje gedaan.

Straks worden ze gebruikt in een  

Appel- abrikozen- hazelnotencrumble;
Maak een kruimelig deeg van
150 gr. koude boter,
100 gr. Witte basterdsuiker, (vandaag bleek ik nog maar 87 gram te hebben, ook goed)
200 gr. bloem
Ik heb dit vanmiddag al gemaakt en t staat nu in de koelkast.
Maak een mengelmoes van appel, geweekte abrikozen en gerapte hazelnoten en eventueel ook wat rozijnen en leg dit op de licht ingevette bodem. Dat van die licht ingevette bodem moet ik er natuurlijk wel bij zeggen anders kijk jij me straks boos aan als t vastkoekt. Zelf ga ik t niet doen. Ik gebruik kleine portiebakjes van aardewerk.
In het fruitmengsel kun je van alles doen zolang je maar durft te experimenteren. Gewoon doen. Daarop doe je een laag kruimeldeeg. Hierover kun je nog wat extra geraspte hazelnoten stooien.
Zet dit 15- 20 minuten in de voorverwarmde oven van 200 graden.
Ik doe t vanavond in kleine eenpersoonspotjes. Doe je het in een grote lage schaal, kun je ook nog overwegen er vanilleijs bij te serveren. Echt een lekkere combinatie; warme crumble met koud vanilleijs.

Eet smakelijk!

Gloeilamp, spaarlamp, ledlamp.

Gloeilamp, spaarlamp, ledlamp... Er zal ongetwijfeld al veel over geschreven zijn. De gloeilamp is niet meer, dus daar is niet veel meer over te schrijven. Tenzij je een hele oude lamp hebt waar geen spaarlamp in kan bijvoorbeeld omdat de lamp van ijzer is.

In ons huis gebruiken we al jaren spaarlampen. Ik heb er ook wel een voorraadje van. En dat heeft ook zijn nadelen, want nu heb ik meerdere lampen, maar niet de lamp die ik zocht. We hebben wat sterkere verlichting nodig zo nu en dan. Voor de lamp in de woonkamer wilde ik kijken naar sterkere spaarlampjes. Kleine fitting en net wat sterker als er nu in zat. We hebben eigenlijk een onvoordelige lamp qua stroomverbruik, want je moet er 3 lampen in doen. Dat geeft samen minder effect als 1 lamp van 3 voudige sterkte. Ik wist dat ik nu lampjes had met kleine fitting en spaarlampsterkte 5 Watt. Grotere wattages geeft ook weer grotere lampen/ bollen en dat wilde ik niet. Bovendien "horen" we over te stappen op ledlampen, dus heb ik daar maar eens tussen gekeken.
Maar daar snapt een simpele lampenkoper niks van! Ja, ik ben wel zo slim dat ik weet hoe meer lumen hoe meer lichtopbrengst, maar veel verder gaat mijn kennis niet. Omdat ik nog geen andere lampen nodig had heb ik me er verder nooit in verdiept.

Dat moet nu dus maar even. Even op internet rondgeneusd en dit is de kennis die ik er heb opgedaan. Ik denk dat we van de spaarlampen al wel hebben ontdekt dat er lampen zijn met een warme kleur en met een koudere kleur. Dat is bij ledlampen ook zo. Er is ook veel informatie waarvan ik denk dat ik dan door de bomen het bos niet meer zie, zoals stralingsrichting,  wel of niet dimbaar,  lichtopbrengst in lumen of in kelvin, ............

Vanmorgen heb ik mijn 5 w spaarlampjes vervangen door ledlampjes van 136 lumen. Volgens de tabel zou ik er dan achteraf gezien niet in lichtsterkte op vooruit zijn gegaan, hooguit in een iets lager verbruik.  3x 2 W in plaats van 3x 5 W. Dat zet financieel geen zoden aan de dijk denk ik. Ledlampen zijn nog prijzig, ook al had ik nu 35 % korting. Ik had t ook beter eerst goed kunnen uitpluizen en desnoods het tabelletje in de tas gestopt. Nu ik de lampen aan doe lijken ze wel sterker. Maar dat kan weer komen dat spaarlampen altijd wat opwarmtijd nodig hebben. Ik wacht t maar af. Volgende week bij de haakavond zullen we het wel voor het eerst echt testen. Klinkt ook niet duurzaam, lampen vervangen die t nog doen, maar ja, ik had sterkere lampen nodig. De spaarlampjes bewaar ik wel gewoon, kunnen wel weer ergens anders in.
Hieronder wel een tabelletje met lampsterktes, hoef je t niet meer uit te pluizen als je ze nodig hebt.
 

gloeilamp spaarlamp Ledlamp    lichtopbrengst = Lumen 15 W     100-150 lumen 25 W 5-6 W 2 W 200-300   8 W   300-500 40 W 8 W 6 W 400-500   11W   500-700 60 W 13 W   700-850 75 W 16 W 10 W 900-1000 100 W     >1300