16 maart 2024

Tuinieren, t komt er toch van!

Vanmorgen is het er toch van gekomen om weer eens lekker de tuin in te gaan. Wat kan een mens daar van opknappen. Of afknappen als je zo aan het begin van het nieuwe seizoen ziet wat er allemaal weer gedaan moet worden, maar daar heb ik meestal geen last van. En als ik daar toch een beetje last van had, begon ik gewoon nog niet in de tuin en hield ik 'm lekker in de winterstand; met rust dus. Vandaag genoten van het rommelen in de tuin.

Vorige week heb ik al wel wat kleine klusjes gedaan. Zo waren er een paar knoflooktenen uitgelopen en zijn die in de bak onder de appelboom tussen de aardbeien in geplant. We zien wel of we ze dit jaar nog kunnen oogsten of dat het volgend jaar wordt. 

De rabarber liet vorige week z'n kopje zien. Om deze een beetje te beschermen heb ik er een plexiglas plaatje boven gelegd. Het ziet er goed uit. Ik las ergens dat rabarber eigenlijk vrij donker moet groeien zodat deze wat zoeter wordt. Dat ze 'm vroeger lieten groeien onder een aardewerk klok. Dit ken ik wel van bleekselderij, maar rabarber?

Vandaag heb ik me toch laten verleiden om alvast iets te gaan zaaien; rode biet, zomerwortel en ijsbergsla. 

Deze heb afgedekt met plexiglas platen. Van losse bakstenen maak ik altijd muurtjes en daar leg ik een plaatje op. zo kan ik het zaaioppervlakte altijd aanpassen aan de maat van de glasplaatjes. Die glasplaatjes moest ik eerst opgraven uit de schuur, manlief had ze heel netjes opgeruimd, pal achter het tafelblad van de eettafel voor buiten. Vind ze daar maar eens terug!

De eerste krulpeterselie kwam ook boven en had ik ook beschermd met een plexiglas plaatje. Het was zo wel beschermd tegen eventuele vorst, maar niet tegen naaktslakken. Het meeste was alweer opgegeten. Ik heb er nu een halve fles van de azijn overheen gezet. Gelukkig hebben we toch nog flessen zonder statiegeld.


Net als de Rabarber komt ook de Maggiplant weer bovengronds. Deze heb ik eens gekregen van een bezoeker van de dagbegeleiding. Een plantje met een extra herinnering.

In de voortuin heeft ook de Abrikoos leuk gebloeid. Deze heb ik vorig jaar van de gemeente Harderwijk gekregen. Nog steeds blij mee. Ben benieuwd of ik dit jaar al wat kan oogsten. Is wel erg optimistisch gehoopt misschien, maar toch leuk om af te wachten of er vruchtjes aan gaan komen. Ehm, bedenk ik me ineens; zijn er al wel genoeg Bijen en Hommels, die langs de bloemetjes komen? Als ze te vroeg uitgebloeid zijn komen er zeker geen vruchten.

Ben jij ook al in de tuin aan het rommelen? Werk jij met  een helemaal uitgewerkt plan of ben je net als ik een "rommelaar" en bedenk je ter plekke en op het moment zelf hoe en waar je gaat zaaien? Nou ja helemaal rommelaar ben ik niet. Ik probeer zo wel een beetje rekening te houden met goede buren tussen de plantjes en wisselteelt. Dus niet elk jaar op dezelfde plek rode bietjes zaaien. Nee, dit jaar heb ik ze een meter verder naar links gezaaid. Wel een hele meter!

Net nu ik dit geschreven heb is de wasmachine ook klaar met z'n werk, dus ga ik de was maar eens ophangen. Tot gauw weer!



06 maart 2024

Weekendje Herperduin

Inmiddels heb ik vanmorgen al wel weer een paar uurtjes gewerkt en regent nu ik naar buiten kijk (dinsdagmiddag), maar ik ben nog aan het nagenieten van een weekendje weg. 
Ben de foto's aan het nakijken en waar nodig een beetje bijsnijden.
We hebben opnieuw een huisje gehuurd in Herpen in Brabant. 
We vinden het zo'n leuk miniboerderijtje! 
Kijk zelf maar;
In precies dit huisje hebben we mogen slapen. Hier wil je toch wel echt in wonen?
 
Het vakantiepark grenst aan prachtige natuurgebieden. Heerlijk wandelbos, een meer en door de vele regen heel veel vennetjes. Heerlijk voor de hond om een duik in te nemen.  Dat zagen we dus ook vaak gebeuren. Zó leuk. Maar ja, dan moet je ze niet gaan aanhalen, dan krijg je gelijk enthousiaste knuffels van een natte hond. Of je daar nou zo blij van wordt?
Een paar jaar geleden huurden we ook ergens een vakantiehuisje en hadden vorige huurders pindanetjes latenhangen voor de vogels. Dat vond ik toen zo'n leuk idee, dat ik ze nu ook gekocht heb om vogels naar het huisje te lokken. Nou, dat is gelukt!
We hebben de forest-five gezien! De Boomklever, Koolmees, Gaai, Bonte Specht, Eekhoorn, Lijster, Merel, Muis.
Mede door het pindanetje is het me ook gelukt om er leuke foto's van te maken.





 
Bij het meertje vlak vij het park hebben we ook flessenpost gevonden. Dat wil ik je ook even laten meelezen;
 
 
Een ander groepje wandelaars zag dat we de flessenpost vonden, dus die werden ook nieuwsgierig en bleven staan. Ik heb de brief hardop voorgelezen. Ik had op dat moment geen inspiratie om met hen een gesprek aan te gaan, dus het bij het voorlezen gelaten. De andere wandelaars gingen verder en wij hebben het briefje weer in het flesje teruggedaan voor andere vinders. Het is een mooi evangelisatiemiddel. Want wie is er nou niet nieuwsgierig naar flessenpost?

We troffen het ook met het weer. Een van de eerste weekenden dat je ook even buiten kon zitten. Heerlijk buiten geluncht. De uitkijktoren beklommen. Er was een klein jochie dat de trappen niet op durfde. Mama ik heb hoogtevrees hoor! Ik denk dat hij een jaar of vier was.



We zijn maar een paar dagen weggeweest, maar die paar dagen buiten in de zon geven je een enorme boost. Gaan we vast nog eens doen. 

Wat heeft jouw voorkeur, een lekkere lange vakantie van wel 3 weken in de zomer of af en toe een paar daagjes ertussenuit? Heb je al iets gepland voor komend jaar?


24 februari 2024

Warme bladerdeeghapjes met Brie.

Op mijn werk vind ik het leuk om iets te bieden wat super eenvoudig te doen is en toch een goed resultaat geeft. Afgelopen donderdag week is dat weer gelukt! Hierbij kunnen bezoekers op elke niveau zélf aan de slag.

Warme bladerdeeghapjes met Brie.
Nodig; 
Velletjes bladerdeeg, Brie (of geitenkaas),  losgeklopt ei, Italiaanse kruiden, halve walnoten, schenk(Acacia-)honing.
Werkwijze;
Snij de velletjes bladerdeeg in vieren. Bestrijk ze met losgeklopt ei.
Leg op elk plakje een klein stukje Brie. Bestrooi ze met wat Italiaanse kruiden voor een wat pittigere smaak.
Elke bezoeker heeft een eigen stukje bakpapier waar met potlood hun naam geschreven is om na het bakken ook je eigen hapje te krijgen. Maar thuis pak je gewoon een groot vel bakpapier voor de hele bakplaat. Als je gasten eenmaal de smaak te pakken hebben is het zó op!

Dan even de oven in op 220 graden tot ze voldoende op kleur zijn. Dat is na ongeveer een kwartiertje.
Ik had 2 schoteltjes met halve walnoten op tafel gezet om alvast de noten voor te proeven. (voorproeven is  een héél belangrijk onderdeel van het bakken met een groep ;-) 
Dan op elk hapje een walnoot drukken en sprenkel er wat honing over. 
Dit gaat het makkelijkst met een flesje schenkhoning. Ik gebruik bewust Acaciahoning. Deze smaakt niet zo sterk naar honing. Eén bezoekster zei geen honing te lusten, na een drupje honing op haar vinger ging het royaal over het hapje heen.
En dan smullen maar!
Binnenkort ga ik ze ook eens thuis maken, maar dan met stukjes geitenkaas. Kan manlief ook meesmullen. 
Op vrijdag heb ik met een andere groep kruidcake gebakken. Ook erg lekker geworden.

14 februari 2024

Uw energiecontract is beeindigd. Huh?

Wat was dat schrikken! Het staat er echt! Uw energiecontract is beeindigd. 

Deze mail stond niet tussen de spammers. De mail eens goed gelezen en álle gegevens klopten. contractnummer, telefoonnnummer, adres....Behalve dan dat mijn contract beeindigd zou zijn. Ik heb niks opgezegd. En dan op de middag een mail krijgen dat mijn contract per gisteren is opgezegd. Hoe dan??!!
 
Dit lees je dan om half 5. Gelijk het telefoonnummer van Vattenfall opgezocht; zit de telefooncentrale al vanaf 3 uur dicht. Niet meer bereikbaar dus. Via Watsapp krijg je alleen de standaard antwoordzinnetjes via een chatbot. 
Contract beeindigd, maar gelukkig nog wel stroom en gas. Wat is er aan de hand? Zou ik gehackt zijn? Ik heb niet opgezegd, geen verkopers aan de deur of telefoon gehad....

De volgende dag hing ik nog voor werktijd gelijk om 8.00u aan de telefoon. Om een lang gesprek kort samen te vatten; Het meisje wist ook niet hoe dit is gebeurd, kon niets terugvinden over een opzegging van mijn kant of door een nieuwe leverancier...Geen mailtje, geen berichtje....

Wel dat het opgezegd was en ik een eindafrekening ga krijgen over een paar weken en bericht zal krijgen over een nieuw contract. Ik was net in het najaar weer bij Vattenfall begonnen! 
Eenmaal op mijn werk zat het me toch helemaal niet lekker. 
 
's Avonds thuis de mail er nog eens bijgepakt en een retourmailtje geschreven. Want deze afmelding en het weer opnieuw aanmdelden heeft nogal wat gevolgen;
Er wordt gesproken over het betalen van een opzegvergoeding omdat ik te vroeg opzeg.
Omdat ik te vroeg opzeg vervalt mijn welkomstbonus.
Hoe zit het nu met het verrekenen van de teruggaaf energiebelasting omdat ik meedoe met de postcoderoosregeling?
En straks met het nieuwe contract;
Hoe zit het met de tarieven die in het najaar afgesproken zijn? 
Kortom veel vragen en onrust. Moet toegeven, heb er ook slecht door geslapen. 
 
Mijn retourmailtje was net de deur uit toen iemand uit de staat aanbelde. Hij had bij het opzeggen van zijn energiecontract een fout huisnummer ingevoerd. Het onze. 
Ik kon hem toen vertellen dat ik er al gedoe door had. Maar de wetenschap dat ik niet gehackt ben stelde me wel gerust. Want als je gehackt bent, wat volgt er dan nog meer? Voor zover ik weet gaan hackers eerder op jouw naam kopen als opzeggen, maar toch, het idéé......
 
Dus weer een mailtje naar Vattenfall, om te vertellen wat er aan de hand was.
De volgende dag werd ik door Vattenfall gebeld. Er komt wel een eindafrekening. Met de rekening voor de opzegboete. Dit zit nou eenmaal in het systeem en konden ze niet weer terugdraaien. Dit kon wel enkele weken duren. 
 
Daarnaast zou ik een nieuw jaarcontract krijgen met de nieuwe ingangsdatum. In dit nieuwe contract zou dan de opzegboete verrekend worden, de welkomstbonus er weer bij zitten en ik zou dezelfde tarieven houden als eerder afgesproken. 
Ben wel blij dat ik nog een ouderwets printje heb gemaakt van mijn contract. Dan kan ik deze straks met het nieuwe contract vergelijken. Oude contracten kan ik nu niet meer inzien. Ik kan niet meer in de app.
De telefoniste verzekerde me dat alles goed zou komen.
Ik heb zulke afspraken toch het liefst op papier of per mail. Van een mondelinge belofte heb je nooit bewijs. Als het volgende maand anders wordt heeft de klant het meestal verkeerd begrepen. (Excuses voor mijn negatieve gedachtes.)

Ik heb nog geen bevestigingsmails of post gezien. Ik moet nu rustig afwachten op mijn eindafrekening en tot ik weer in de app kan om te zien of mijn nieuwe contract er is. Of ik moet alsnog mails krijgen hoe het geregeld is. Dit nieuwe contract is 4 of 5 februari ingegaan en ik kan pas in februari 2025 bij mijn jaarafrekening nakijken of die welkomstbonus en opzegboete verrekend wordt.

Er werd me al aangeboden om een juridische brief op te stellen en een schadevergoeding te eisen, maar eerlijk gezegd wilde ik dat ook niet allemaal aanhalen. 

Wordt dus nog vervolgd....
 
 

03 februari 2024

Lekker buitenwerkweer, dus opruimkriebels in de tuin.

Het is heerlijk zacht buitenwerkweer. 

Vanmorgen de tuin ingedoken om wat blad uit de tuin weg te halen. In de winter laat ik het altijd lekker liggen; gemak voor mezelf en dikke beschermlaag en antivries voor de tuin. Maar nu de eerste bloemboletjes bovengekomen zijn moet het meeste blad er toch echt af, ook al kunnen we alsnog een pak sneeuw krijgen. Maar dat risico is tegenwoordig zó klein geworden dat het een afwegen is. Welk risico is het grootste, een pak sneeuw of verstikking en broei door teveel blad?

 

Deze Narcisjes waren helemaal bedolven onder het blad. Het blad uit het naburig bos zat al bijna opgewaaid tot de rand van het stenen muurtje. Nu zijn de Narcisjes weer zichtbaar en kan ik me verheugen op de gele bloemetjes. Zoals een spreekwoord ook zegt; Een genoegen tegemoet zien is een genoegen op zich. 
Zo heb je dan twee genoegens!

De eerste puntjes van de crocusjes komen voorzichtig boven de grond. Mocht het nou toch nog gaan sneeuwen, dan kunnen bloembolletjes er doorgaans wel tegen; de groei gaat dan gewoon stilstaan. 




De verschillende soorten sneeuwklokjes staan al een tijdje mooi te zijn in de tuin. Andere soorten sneeuwklokjes komen nog.


Zo een beetje rommelend in de tuin zag ik dat de eerste krulpeterselie ook alweer bovengronds is gekomen.Maar daar mag ik voorlopig alleen maar naar kijken. 
Echt nog even wachten voordat er weer verse peterselie op tafel komt.

De knoppen van de Camelia staan op knappen! Nog een paar dagen mooi warm weer en dan geven ze weer kleur.

Een uurtje rommelen in de tuin, even een praatje over het muurtje en kennismaken met de nieuwe buren in het blok, maakte m'n hele dag weer mooi. 

Echt lente;






28 januari 2024

De kerk, ga je erheen als deel van een gemeenschap, of als consument?

Het is een oud spreekwoord; Zoals de ouden zongen, zo piepen de jongen. Dit spreekwoord gaat al heel lang niet meer op. Spreekwoorden op zich zijn al niet eens meer van deze tijd. Dat spreekwoorden niet meer van deze tijd zijn merk ik vaak in mijn werk met jonge stagiaires. Ouderen vinden het dan heel leuk om de jongeren, soms nog kinderen, de spreekwoorden te leren en uit te leggen. En er zijn er heel wat!

Dat de jongen niet meer zingen zoals de ouden zie je overal. 
In het bedrijfsleven heeft de jongere generatie een hele andere mentaliteit dan ouderen. 
In het opvoeden van hun kinderen zie je dit ook terug; Het gaat er allemaal heel anders aan toe dan toen wijzelf klein waren of we zelf jonge kinderen hadden. Het opvoeden gaat allemaal veel losser lijkt het. 
De jongere generaties kiezen hun eigen wegen en kiezen ook zelf hoe ze hun wegen bewandelen. Dat is ook goed. De keuze hebben om in het voetspoor van je ouders te treden en bijvoorbeeld eenzelfde beroep te kiezen. Zo vind ik het heel mooi om vader en zoon te horen praten en herkenning en erkenning te zien omdat ze hetzelfde werk delen. Er is een keuze. Dat was vroeger wel heel anders. Mijn pa heeft het er soms nog over dat hij als jongere zelf een leer-werkplek had geregeld in het beroep dat hij erg graag wilde, maar zijn pa zei dat dát niet ging gebeuren; Maandag mee naar de fabriek. Gelukkig is dit nu heel anders. 

In de kerk is er door de jaren heen ook veel veranderd. Hiermee doel ik niet op een specifieke kerk. Het is een tendens waarin veel kerkleiders zullen herkennen. Of ze nou Katholiek, Gereformeerd, Apostolisch, Evangelisch of wat dan ook zijn. Als je naar een kerk gaat wil je erheen om God en elkaar te ontmoeten. Elkaar ontmoeten; gemeenschap zijn. Wij herkennen elkaar en horen bij elkaar. 

Een willekeurige zondag; 
Je stapt op je fiets naar de dienst. 
Het hek is opengemaakt door een gemeentelid. Buiten staat de belijning klaar zodat je weet waar je je fiets wel en niet kunt neerzetten. 
De voordeur is open en binnen is het lekker warm, iemand heeft de kachel al aangezet. 
De baby's en peuters kunnen naar de opvang, gerund door gemeenteleden. 
Later kunnen de grotere basisschoolkinderen naar de nevendienst, gemeenteleden hebben vooraf al tijd en energie gestoken in een goeie voorbereiding zodat elk kind naar zijn beleving en leeftijd een verhaal en verwerking krijgt. 
Tijdens de dienst zijn er gemeenteleden die de muziek voor de aanbidding verzorgen. Oefenen ze ook wekelijks extra op een andere avond. 
Er zijn er die de collecte ophalen en verwerken. 
Na de dienst staat de koffie en koekjes klaar; ingekocht en gezet door...jawel, gemeenteleden. 
Die hebben hiervoor kosten gemaakt en die declareren ze weer bij andere ...gemeenteleden die dit verwerken. 
Daarna volgt nog de afwas, het stofzuigen van de ruimte, want koekjes kruimelen. 
De theedoeken gaan met enkele andere gemeenteleden mee naar huis om gewassen te worden. 
Alle ruimtes moeten weer worden afgesloten, lichten uit en kachels omlaag. 
 
Ook in de kerken merk je toch ook een verandering in de mentaliteit. Het lijkt erop dat we ook in de kerken ons meer en meer als consument gaan gedragen en minder en minder als gemeentelid met verantwoordelijkheden. Het lijkt ondoenlijk om  meer gemeenteleden te vinden die je willen helpen met de dingen die gedaan moeten worden. In gemeenteblaadjes en vanaf het podium wordt regelmatig gevraagd om extra mensen. Bijna in elke taak zoeken ze wel medegemeenteleden. 
Ik noem ze expres geen vrijwilligers, want als vrijwilliger stap je ergens binnen om direct te gaan helpen; dat is dan jouw doel, helpen. Voor korte of langere termijn. 
In een kerk ben je gemeentelid. Deel van een gemeenschap. Hoe kan het dan toch dat er nog steeds zo getrokken moet worden aan mensen om een taak op je te nemen? Een kerk is een gemeenschap, iets wat je samen bindt en bouwt. Oud én jong. Het is geen werknemerschap met een mentaliteit die zich beperkt tot de uren waarop je op je werk moet zijn. 
 
Als we als Zijn gemeenschap samen komen, Gods woord horen, ons aan elkaar verbinden en bouwen, dan  wil je toch ook iemand zijn die kan zeggen; ik doe mee? Of kom je voor de fijne zang en goeie preek? Even opladen voor de nieuwe week. Die net zoals vorige week vol zit met werk, sporten, kinderen naar zwemles, andere kinderen naar de muziekles, nog even langs bij je ouders, je huishouden, je vrienden ontmoeten....

Zoals een huis gebouwd wordt zo kun je ook meebouwen in je gemeente. Zijn Gemeente. 
Je kunt een raam zijn of een deurpost, een baksteen, de vensterbank, een stoel....
Helpen in Zijn huishouden; Je kunt taxi zijn, schoonmaker, tuinman, glazenwasser, adminstrateur.... 
Er is iets waar jij nodig bent. Ga eens actief op zoek naar waar jij zou kunnen dienen, helpen. Als elk gemeentelid 1 taak op zich zou nemen wordt ál het werk gedaan zonder dat we er moe van worden. 
 
Je weet wat het spreekwoord zegt; Vele handen maken licht werk.

24 december 2023

Ga ook het bos in! Juist nu.

Als je binnen zit en door het raam naar buiten kijkt is het helemaal niet uitnodigend om naar buiten te gaan. Grijs, donker, nat, koud....

Vanmorgen hebben we toch de wandelschoenen (zoals ik ze noem mijn smoekslaarzen) aangetrokken en zijn er op uit gegaan, het Leuvenumse bos in. Het was er heerlijk. Heerlijk stil. Mooi moment voor verstilling in jezelf. 
 
We troffen het ook met het weer. Grijs, druilerig, maar wel droog. Grijs en druilerig klinkt niet echt aantrekkelijk, maar was het juist wèl in het winterbos. De stilte, beetje heiig, haast iets mystieks. Je nog bewuster worden van al het moois van de schepping.
Het is ook helemaal niet koud. Handschoenen, muts en sjaal hadden we niet nodig. 
Wat ik wel meegenomen had was mijn camera. Een echte camera, niet die van het mobieltje. Mijn echte camera stelt niet zo heel veel voor, het is een Samsung WB202F. Mocht je dit iets zeggen. Maar je kan er toch leukere dingen mee doen dan met het mobieltje. Vooral het inzoomen gaat beter. 
 
Over foto's moet je niet te lang praten, die moet je gewoon laten zien;
Nog rode bosbessen in december

Wie zou hier wonen?

Wat zou dit zijn?




Als je oog voor details hebt is er heel veel te zien in het bos. 
We hoopten er wel een beetje op om herten, zwijnen of een vosje te zien. Vandaag niet gezien. Wel dankbaar voor al het andere moois dat we gezien hebben, het in de stilte met God zijn, een goede reden om er nog eens heen te gaan.

Van het thuiskomen van zo'n 2 uurtjes wandelen kun je dan opnieuw een feestje maken.