Oma zijn.

Vorige week zondag is onze kleinzoon gedoopt.
Onze.
Omdat het een zoon van de zoon van mijn man is, en niet van mijn zoon, ben ik wettelijk, officieel  niet zijn oma. Als je stiefkind een kind krijgt ben je voor de wet niet de oma van dat kleinkind. Dan is het aan de band onderling of je je oma mag, wilt en kunt noemen.  Bij zijn ouders voelde ik geen enkele twijfel of ik straks tegen mijn kleinzoon mag zeggen; Kom maar bij oma. Ik "mag" me van hen gewoon als een echte oma beschouwen.
Straks is het aan het kind; Een kind is heel open en eerlijk in hoe hij deze opa en oma vindt.

Kleinzoon is zondag gedoopt. Wij hebben een boekje cadeau gegeven. Voor het inschrijven heb ik de ouders toch even om bevestiging gevraagd of het goed was dat ik er inzette "van opa en oma."
Voor mij was dit een bevestiging van mijn gevoel. Ik mag gewoon oma zijn. zonder onderscheid van wel of niet officieel.

(Plaatje van het internet)

Kinderen kijken gelukkig dwars door wel of niet officieel heen. Die kijken met hun hart. Ik vertrouw er  helemaal op dat deze ouders hun kind hier in vrij laten. Wat mooi dat ook ik daar naar mag uitkijken en ook nu al van hem mag genieten. Hem ook mag zegenen; een opdracht voor een opa en een oma.