Sinds kort heb ik gesprekken met de praktijkondersteuner van de huisarts. Vaste meelezers hebben al een beetje begrepen dat ik in t afgelopen jaar net iets te veel voor mijn kiezen heb gehad.
Twee gesprekken gehad, met twee verschillende personen. Eerst met een man, toen met een vrouw, de man verving haar wegens ziekte.
De vrouw waar ik het gesprek mee had wil mij maar aan de mindfullness hebben. Om te helpen of leren ontspannen.
Ik weet dat niet zo. Heb er mijn vraagtekens bij.
Als Christen zou ik toch genoeg moeten hebben aan mijn gebedsleven en vertrouwen in God? Maar soms was ik gewoonweg te gespannen en onrustig om te bidden. Soms ook gewoon te boos. Op collega's, op de gebeurtenissen, noem maar op.
Of vond ik dat mijn relatie met God op zo'n laag pitje stond dat ik dat eerst op orde moest maken voordat ik weer vragend kon bidden. Je gaat toch ook niet alleen maar naar je pa als je om geld verlegen zit?
Tijdens het gesprek met de vrouw heb ik een mindfullness oefening gedaan van 3 minuten. Ik weet t niet. Na afloop vroeg ze me hoe ik t ervaren had. Ik kreeg bij mijzelf t gevoel dat ik een beetje de gewenste antwoorden gaf, wetende dat ik niet zomaar thuis zou gaan "mindfullnessen". Of de gedane oefening thuis herhalen. Dit heb ik haar niet aangegeven.
Ik ben nu een paar weken verder. Heb wel momenten gehad waarop ik heel gespannen was. Heb wel geprobeerd om de oefening uit t gesprek te herhalen.
Maar ik werd er alleen maar heel katterig van.
Weet intusssen ook niet precies meer hoe dat zat met die 3 x 1 minuut.
Juist die oefening stond niet op het pakje oefeningen die ik meekreeg.
De feestperiode is voorbij. Het normale leven wordt door iedereen weer opgepakt. Man weer naar t werk, kinderen naar werk en school. Mijn januari rooster heeft iets minder uren dan het decemberrooster. Wel minder uren, maar nog steeds als vliegende kiep overal ingezet waar nodig. Ik heb nog eens op mijn werk aangegeven dat ik dit niet wil en op t moment niet kan. Het ook niet fair vind dat anderen wel hun vaste activiteiten verzorgen en ik zo'n beetje overal ingezet wordt. In januari heb ik al wel minder uren, ik hoop in februari nu ook een rustiger rooster te krijgen.
Maar nu er minder werkuren zijn, wil ik wel het wandelen weer eens op gaan pakken. Dan maar zonder de hond, die wordt er te oud voor. De stevige wandelschoenen aan en gaan. Ik vraag me nog wel even af of ik met of juist zonder wandelmaatje zal gaan. Ik denk dat het misschien wijzer is om zonder wandelmaatje te beginnen. Anders praat je misschien veel met elkaar, over t werk, de kinderen en komt mijn hoofd nog niet tot rust. Als ik alleen op stap ga, kan ik tijdens het wandelen wel praten met God.
Bij het nakijken van de zorgverzekering zag ik dat ik zelfs vanuit de zorgverzekering een vergoeding kan krijgen voor een training mindfullness ter voorkoming van burnout klachten. Die mindfulness wordt dus wel hoog aangeschreven in de medische wereld. Denk ik?
Heeft een van jullie er ervaring mee? Is het echt goed voor je? Is het niet een gezondheids hype, zoals er nu zoveel zijn? Een modecursus?
Deel me je visie over mindfullness of je ervaringen hiermee alsjeblieft. Ik ben er heel benieuwd naar. Hierover googlen gaf me niet echt veel inzicht. Jullie reacties zijn heel welkom!
Hoi Hannie, moeilijk om te hier in te adviseren. Ik ben aan het googelen geslagen en vond een scriptie van een psycholoog die onderzocht hoe christenen tegenover mindfulness zouden moeten staan. Een van haar conclusies: 5. Voor christenen is het van belang, als ze een mindfulnesstraining willen gaan volgen, van tevoren te onderzoeken hoe de training wordt aangeboden en wat de visie van de trainer is. Dit kan verrassingen (bijvoorbeeld dat boeddhistische aspecten benadrukt worden) of teleurstellingen voorkomen en zorgt ervoor dat ze beter weten wat ze kunnen verwachten. Ook is het voor christenen die een mindfulnesstraining volgen of gevolgd hebben goed om na te gaan hoe ze mindfulness kunnen inpassen in hun christelijke visie en levensstijl. Dit kan de effecten vergroten en langduriger maken.
BeantwoordenVerwijderenIkzelf werk in de ggz, waar ook mindfulness trainingen worden gegeven, meestal toch met goed resultaat. Succes!!
Bedankt voor je informatie! Ben er blij mee.
VerwijderenIk heb hier een cd met de zg bodyscan. Ik vind het een fijne oefening om minder in mijn hoofd en meer in mijn lichaam te komen, door de aandacht te richten op ieder lichaamsdeel. Ik heb er baat bij omdat ik door de chronisch pijnklachten de neiging heb mijn lichaam wat te negeren. Vroeger zouden ze dit een ontspanningsoefening hebben genoemd, tegenwoordig heet het mindfulness.
BeantwoordenVerwijderenDie bodyscan is geen ontspanningoefening het is vooral luisteren naar je lichaam, en het is maar een heel klein deel van mindfulness.
VerwijderenMindfulness is in het begin verre van ontspannen en vooral heel hard werken. Na een dag training was ik altijd kapot.
De bodyscan-oefening is zo goed als identiek aan een ontspanningsoefening die ik op een slaaptraining deed, vandaar de vergelijking. Ik heb mindfulness-sessies van een uurtje gevolgd. Dat vond ik wel ontspannen maar een hele dag je aandacht richten lijkt me inderdaad vermoeiend.
VerwijderenIk heb een 8 weekse intensieve training gedaan met 4 trainingsdagen, betaald door mijn werkgever. En nu 5 jaar later beveel ik de training nog regelmatig aan aan collega's. Ik heb er nog steeds heel veel aan. Voor al aan het leren luisteren naar wat mijn lichaam mij te vertellen heeft. En daar dan ook op reageren. Tijd nemen om die signalen ook te ontvangen in een vroeger stadium dan een burn-out als je lichaam je als het ware knock-out slaat.
BeantwoordenVerwijderenDe trainer die mijn groep had gaf heel duidelijk aan dat mindfulness veel heeft uit diverse oosterse en westerse religies, maar geen religie is. En eigenlijk ben ik die religieuse aspecten helemaal niet tegen gekomen in de training die ik deed. Wel veel oefeningen over hoe kijk je naar jezelf en anderen. Hoe interpreteer je de signalen die je in stilte beter kunt ontvangen.
Om meer rust te creeeren ben ik een tijd geleden een yogacursus gaan volgen, waarin ook aan mindfulness gedaan wordt.
BeantwoordenVerwijderenIk kan me voorstellen dat het voor jou een lastig iets is.
Thuis doe ik echt niet elke dag aan yoga. Ik vind de les op zich heel fijn omdat het echt een uur voor mezelf is waarin ik door niets en niemand gestoord word. Ook is het prettig om eens wat meer aandacht aan je lijf te besteden, stijve spieren e.d.
Wat mij wel helpt zijn de ademhalingsoefeningen die ik gebruik als ik veel pijn heb, of als ik een paniekaanval voel aankomen of echt veel te druk in mijn hoofd ben. Het helpt me om me te concentreren.
Wandelen doe ik ook graag en de natuur brengt zeker rust.
Je moet mindfulness zeker niet tegen je zin doen, dan gaat het niet werken.
Persoonlijk denk ik dat gebed en mindfulness naast elkaar kan staan en elkaar niet in de weg hoeft te zitten, maar je moet je er zelf wel fijn bij voelen.
Groet, Ikkelien