Ouderenzorg is ook ouderenwelzijn!

In de media wordt steeds meer geschreven over het veranderen en ombuigen van de ouderenzorg. Hugo Borst en Carin Gaemers zetten zich hiervoor helemaal in! Ze schrijven in kranten, praten mee in radio en tv programma's.
Wat kan ik daar dan nog aan toe voegen?

Kan ik met mijn stukjes iets toevoegen over de ouderenzorg? Regelmatig wilde ik over iets schrijven, maar heb ik het nagelaten...Toch wel wat huiverig om hiermee mijn werkgever of mijn direct leidinggevende in een kwaad daglicht te stellen. Ik was bang de verkeerde toon neer te zetten en ik verkeerd begrepen zou worden.
En toch...
Het gaat niet om mijn direct leidinggevende of mijn werkgever op zich. Het gaat over dingen die óveral spelen waar ouderen wonen.

Wij medewerkers lezen de slogans waarmee de instellingen reclame maken; Eigen regie voor u als bewoner...aansluiten op de beleving...aansluiten op uw levensgeschiedenis....
Maar de dagelijkse praktijk is zó weerbarstig.

Ik werk als medewerker welzijn en activering. Zeg maar de vroegere activiteitenbegeleiding. Die verandering in naam zegt al heel veel.
In de medische zorg worden nu hogere opleidingseisen gesteld; minimaal niveau 3. Ook in ons verzorgingshuis. De meeste helpenden, niveau 2 zijn naar huis gestuurd.
Ook vanuit welzijn hadden wij assistent activiteitenbegeleiders, niveau 2. Eveneens naar huis gestuurd. Ik mis hen nog!
In de zorg worden steeds hogere eisen gesteld en lijkt het steeds meer op een ziekenhuis, in plaats van een eigen woonomgeving. Zelfs de witte schortjes zijn terug van weggeweest. Hier op de afdelingen en gangen hangen meer ontsmettings-alcoholflessen dan in het naastgelegen ziekenhuis.

Zo kun je ook niet een VIG-er (Verzorgende) zo maar voor een groep zetten. Zij zou zich doodongelukkig voelen. Werken met één persoon is heel anders dan met een groep. In een groep wil je er alert op zijn dat iedere persoon zich binnen die groep gezien voelt, tot zijn recht komt. Er is interactie onderling. Interactie, reactie op elkaar. Positief, negatief. Verbaal; van "ha Beppie, kom er bij", tot "jij mag hier niet zitten". Soms heel subtiel of nog erger, onder tafel.
Daar moet je in opgeleid zijn om dit te signaleren en het te kunnen voorkomen of inperken.
Op het gebied van welzijn lijkt het echter wel de omgekeerde wereld. Als deze lijn zich doorzet zit de speciaal voor groeps- en welzijn opgeleide medewerker straks achter de computer in de bezemkast en staan vrijwilligers voor de groep.

Het gebeurt nu al dat vrijwilligers gaan bloemschikken met een groep deelnemers en wij elders administratie doen. Begrijp me goed, het gaat me er niet om dat ik vrijwilligerswerk of de vrijwilligers af wil kraken of afwijs! Nee, het moet een nauwe samenwerking zijn tussen de professional en de vrijwilliger.
Een vrijwilliger kan een deelnemer helpen met een bloemstukje maken, aandacht geven, koffie en thee serveren, maar een professional kan het proces zo sturen dat de deelnemer niet alleen met een bloemstukje naar huis gaat, maar ook met voldoening; het op peil houden van een stuk zelfwaardering.
Ook het welzijnswerk vereist bijzondere capaciteiten en competenties!
Laat deze niet verloren gaan in het saneren van welzijnswerk.

(Ik vind het spannend om dit te plaatsen. Ik wil hiermee pleiten voor meer aandacht en geld voor het welzijnswerk in de verzorgings en verpleeghuizen. Eén pond welzijn scheelt een kilo zorg!
Ik hoor graag jullie reacties. Deel het als je het hier mee eens bent. Mail me als je het ergens niet mee eens bent.)