02 juni 2019

Bijna vaderdag. Dus nu ga ik op zoek naar een heggenschaar. Voor mezelf.

Vorige week heb ik enkele struiken in de voortuin gekortwiekt. Ik heb hiervoor al jaren een oude heggenschaar die ik ooit eens van de overbuurman kreeg. Ik kreeg hem toen ik in mijn vorige huis ging wonen. Ik heb hem al die jaren met veel liefde voor mijn tuin en ter nagedachtenis aan hem gebruikt.

Ik denk dat het tijd wordt om hem toch door te gaan geven. Het handmatig knippen wordt me wat te zwaar.

Misschien denk je nu wel hardop, dan vraag je toch je man? Hij is vast een stuk sterker.
Hij wil met alle liefde het zware werk van mij overnemen, maar hij heeft het niet zo op met de tuin. Hij weet ook dat ik wèl met veel liefde in de tuin werk. En ook een klus als snoeien moet je met liefde doen.
Maar waarom zou ik manlief met een voor hem rotklus opzadelen terwijl ik het eigenlijk wel leuk vind? Dan pas ik het gereedschap gewoon zo aan dat ik het wel zelf kan.

Dus ben ik op zoek gegaan naar een electrische heggenschaar. Wel een vrouwenmaatje! Veel gereedschap is echt gemaakt op mannenhanden. Zelfs tuinhandschoenen zijn er meestal alleen vanaf maat 8. Ik ben op zoek naar maat 6. Zulke kleine handen heb ik nu eenmaal. En als ze wel eens in die maat te vinden zijn, dan zijn ze meestal....roze.
Mijn buurman heeft een  heggenschaar op een accu, mooi klein, licht in gewicht en een niet al te groot snijmes. Hem dus gevraagd welke dit was. Niet meer verkrijgbaar.
Verder rond gevraagd.

Zo'n ding moet ik wel eeven in mijn handen hebben om te voelen en te ervaren. Zeker met die kleine handen van me. Dus man en ik samen naar de winkel. Bij de eerste de beste om de hoek was het al gelijk raak. Of mis. Alleen met groot en zwaar snijmes.
Bij de volgende winkel vroeg ik een oudere medewerker om advies. Eerlijk toegegeven, daar verwacht ik meer kundigheid van dan n knul of grietje van net 18. Riep hij door de winkel een naam om even bij de heggenscharen te helpen. Komt er een knul van net 18 met een gezicht als n oorwurm de hoek om om me te helpen. Hmmm.
We vragen naar de heggenscharen. Met een armbeweging wijst hij het rek aan en zegt dat dit is wat ze hebben. Oke, dan weet ik genoeg en ben maar weer naar huis gegaan.
Dan toch maar online gekeken. Ik weet intussen wel hoe groot en zwaar een grote heggenschaar aanvoelt.

Online wel wat in mijn maat en gewicht gevonden. Maar wat is dat prijzig!
Gelukkig heb ik hem niet gelijk morgen nodig. Kan ik nog even afwachten of er nog leuke vaderdagaanbiedingen voorbij komen.
Dus vaderdagaanbieding, ik ben op zoek naar een heggenschaar op accu, snijmes van 30 - 35 cm en gewicht tot 2 kilo.  Dan is die voor mij als vrouw ook hanteerbaar.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten