05 augustus 2019

De Weense wals, gedaan op een stoel.

Op mijn werk in een zorgcentrum mag ik elke maandag van 3 groepen de gym verzorgen. Op de ochtend twee groepen en op de middag een combigroep.

De ochtendgroepen bestaan uit mensen met min of meer gevorderde dementie. Hier ligt het accent vooral op spelvormen. Plezier samen en onbewust en ongemerkt toch lekker bewegen.
In de middag hebben we een combigroep van mensen die de dagbegeleiding bezoeken en mensen die hier verzorgd wonen. We kijken altijd welke groep het beste aansluit bij degenen die mee doen. Zo is er sinds kort een dame vanuit beschermd wonen die we ook elke week ophalen om juist met deze groep mee te doen en niet met de ochtendgroepen.
Met deze groep hebben we vanmiddag zo'n leuke middag gehad samen, die wil ik met je delen!

De middag kent enkele vast terugkerende onderdelen. Als eerste de ontvangst met koffie of thee. Een enkeling wordt opgehaald, de meesten komen zelf.
Vanmiddag zijn we begonnen met muziek. De CD van Andre Rieu stond nog zachtjes op.
Hier ben ik gelijk op ingehaakt.

Op een hele enthousiaste manier heb ik eerst de mannen uitgenodigd om in gedachten een mooi kostuum aan te trekken. Zelf kiezen of ze een colbertje aan willen, en vraag ik naar de bekende weg; hoe heet zo'n ding met van die flapjes achter je? Ik gebruik mijn hele lijf om mijn woorden kracht bij te zetten. Al heel snel krijg ik het antwoord dat het een jacquet is. Kies maar of u er een vlinderdasje bij draagt of een stropdas.

Daarna zijn de dames aan de beurt. Weer praat ik met mijn hele lijf om de omvang van de rokken die de dames dragen aan te duiden. Groots en wijd. Welke keur jurk wilt u trekt u aan? Roze, geel, lichtblauw of toch liever oranje? Mooi met pofmouwtjes of toch liever lange mouwen? Een mooi open decolleté of toch liever een nauwsluitend kanten kraagje?

Plaatje van dames met de beroemde japonnen. Plaatje van internet.

Eenmaal in gedachten mooi aangekleed dan natuurlijk met het mooiste meisje dat u  kiest of de knapste man vragen om mee te dansen. Allemaal in het verhaal en in gedachten.
Als iedereen goed in het verhaal zit gaan we dansen. We zitten gewoon in een kring op de stoel. Zonder vooraf afgesproken choreografie, gewoon op het gevoel, doe ik wat bewegingen die ze na kunnen doen. Veel grote armgebaren en cirkels draaien met de benen. Handen samen en veel zwieren en zwaaien. Tijdens deze dansen bewegen de mensen ongemerkt heel veel. Veel meer dan ze zelf beseffen.
Je ziet mensen meegenomen worden in het verhaal en de muziek!
Een dame zegt als ik mijn ogen dichtdoe wals ik zo de hele zaal door! Anderen beamen dit.
Wat is dit mooi om te zo voor elkaar te krijgen!

En dat terwijl ik eigenlijk geen enkel ritmegevoel, geen kennis van muziek, noten of wat dan ook heb. Het gaat nu ook niet om de perfecte danspas of beweging. Het gaat om het verhaal. Het beléven!
Vaak hebben we de neiging om binnen de vertrouwde paden te blijven van dingen die wij zelf wel kennen of kunnen.
Dan hadden we niet zo'n mooie dansmiddag gehad.
En ik zie dat ze er van genieten en het ze goed doet. Hier vragen ze vast volgende week weer om. Vanmiddag al. Gingen we op verzoek in de herhaling.




1 opmerking: