Thuisqarantaine, thuisisolatie. Niet geweten dat er verschil tussen zat, tot deze week.

Op zaterdag 12 december kreeg manlief van een collega een telefoontje dat een andere collega Corona heeft. Collega's hebben onderling dagelijks koffiemomenten samen en liften ook met elkaar mee naar de andere locatie. Manlief was in de week ervoor wat verkouden geworden, dus heeft zich gelijk aangemeld voor een test. Een uurtje later kon hij al getest worden! 

Omdat manlief getest is heb ik contact gezocht met mijn collega's om te kijken of zij voor de zekerheid de zondagdienst over konden nemen. Dit was niet gelukt. Dan sta je toch voor een dilemma; moet, kan, ik op eigen houtje besluiten dan maar niet te gaan en geen dagbegeleiding te bieden voor bewoners? Man is wel getest, maar nog niet positief bevonden. Ik ben ben toch maar gaan werken, met nog meer extra aandacht voor de hygiene en preventie.

Maandagmorgen kreeg hij de uitslag; positief. Dat was schrikken! Nu zit het hele gezin (we zijn met z'n drieën) in thuisquarantaine; We kunnen niet naar buiten, werk of studie. 

Manlief moest toch ondanks thuisquarantaine smiddags toch naar het ziekenhuis voor een echo. Heeft een trombosebeen door corona. Corona kan ook stollingsproblemen veroorzaken. Nu ik dit schrijf gaat het vrij goed met hem. Weinig typische coronaklachten, alleen nog wel pijn in zijn been.

GGD legde uit dat manlief ook thuis in isolatie moet; Waar mogelijk een eigen slaapkamer, wc en badkamer. Dat kan. Ik slaap nu op zolder. Wij moeten dus onderling in huis letterlijk afstand houden van elkaar, deurklinken en lichtknoppen ontsmetten, dat noemen ze dus thuisisolatie.

Zoon heeft minder nabij contact gehad met manlief, dus we verwachten dat hij wel coronavrij zal blijven. Zelf kreeg ik op maandag klachten, hoesten, moe en soms 's avonds wat lichte verhoging. Hierdoor heb ik niet meer op de 5e dag gewacht en me dinsdag laten testen. De uitslag van dinsdag is dat ik op de 15e negatief testte. Een hele geruststelling voor de groep waar ik op zondag heb gewerkt! Maar.... Die hoest? Zaterdag laat ik me opnieuw testen en hoop dan nog in het weekend de bevestiging te krijgen dat er écht niks aan de hand is. 

Ik hoop echt dat volgende week alles weer gewoon is. Gewoon weten waar je aan toe bent, weten of je wat kunt betekenen voor de bewoners en je collega's. Gewoon echt er zijn op mijn werk of gewoon echt vrij zijn. Thuiszitten met een hoestje en besmette partner en niet echt wat kunnen doen, voelt toch ongemakkelijk. 

(En dan heb ik t nog niet gehad over hoe we deze uren straks verrekenen. )